Το 2022 σε λίγες ημέρες θα είναι παρελθόν και ήρθε η ώρα να παρουσιάσουμε τα albums που ξεχωρίσαμε ο καθένας από εμάς χωριστά και φυσικά τη συνολική λίστα των 20 κορυφαίων albums του 2022 για το Progrocks.gr, κάτι που κι εμείς περιμένουμε ανυπόμονα κάθε χρόνο.
Όπως το 2021, το 2020, το 2019, τo 2018, το 2017, το 2016, το 2015 και το 2014, η όλη διαδικασία αποδείχτηκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Πέρα από την όποια σημασία των λιστών και της ιεραρχική ταξινόμησης των δίσκων, η αξία αυτής της σύνοψης βρίσκεται και στα πολλά και διαφορετικά albums που επιλέχτηκαν, ανεξάρτητα της θέσης τους. Εδώ μπορεί κανείς να βρει 91 αξιόλογες προτάσεις για ακρόαση, που εκτείνονται και αρκετά εκτός prog βεβαίως και έχουν ως κοινό παρονομαστή ότι προέρχονται σε μεγάλο ποσοστό από τον underground χώρο.
Αυτή τη χρονιά οι διαφορές μεταξύ των διαδοχικών θέσεων ήταν πολύ μικρές, εκτός από την κορυφή, που ανήκει για άλλη μία φορά σε μία καλλιτέχνιδα από την Νορβηγία που συνεχίζει να μας καταπλήσσει ακολουθώντας το δικό της δημιουργικό μονοπάτι.
Ας αρχίσει λοιπόν η αντίστροφη μέτρηση…
20. The Mars Volta – The Mars Volta
Δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του προηγούμενου τους δίσκου και τη διάλυσή τους, οι Mars Volta επέστρεψαν φέτος. Όπως οι ίδιοι δήλωσαν, αφήνουν πίσω τους γρήγορους ρυθμούς, τα μεγάλης έκτασης ψυχεδελικά κομμάτια για να ηχογραφήσουν «τη δική τους pop εκδοχή». Κανένα από τα τραγούδια του δίσκου δεν ξεπερνά τα 4 λεπτά και οι μελωδίες τους είναι γλυκύτερες, ήρεμες και σαφώς λιγότερο χαοτικές, μια μίξη salsa, funk, progressive rock και pop. Σίγουρα δεν μοιάζει με τo πριν τη διάλυση μουσικό στυλ των Mars Volta, όμως ο ήχος και η ποιότητα των κομματιών τους δεν έχουν αλλοιωθεί. Ο δίσκος έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, θυμίζει περισσότερο Pink Floyd, David Bowie και ίσως Beatles, από ό,τι Mars Volta. Είναι μελαγχολικός και το άκουσμα του μοιάζει εξαιρετικά οικείο και νοσταλγικό, μια ίσως φυσική εξέλιξη στη μουσική τους. Καλώς ήρθατε πίσω Mars Volta.
– Ελένη Παναγιώτου
19. Extra Life – Secular Works, Vol. 2
Με μια απροσδόκητη κίνηση, ο κιθαρίστας Charlie Looker επανέφερε στη ζωή το μεσαιωνικό avant-prog project του Extra Life μετά από 10 χρόνια αδράνειας. To Secular Works, Vol. Το 2 είναι φυσικά μια αναφορά στο πρώτο άλμπουμ με μια προσπάθεια να βρεθεί το μουσικό πνεύμα αυτού του δίσκου. Η νέα σύνθεση που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τον Toby Driver στο μπάσο πέτυχε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Η μουσική είναι γραμμένη σε βάθος και έχει πληθώρα περίπλοκων ρυθμών που ξετυλίγονται σε κάθε κομμάτι. Οι ρυθμοί είναι πάντα απρόβλεπτοι και το tempo και η ταχύτητα μεταβάλλονται συνεχώς. Συνδυάζοντας μεσαιωνικά και chamber / brass μέρη με post-rock και metal ήχους, οι Extra Life βασίζονται σε στοιχεία του παρελθόντος για να χτίσουν κάτι νέο και μοναδικό. Από την αρχή μέχρι το τέλος, το Secular Works, Vol. 2 εκπλήσσει και αναστατώνει, σαγηνεύει και αποκαλύπτεται, καθώς υποδηλώνει ότι ένα συγκρότημα με τόσο μεγαλειώδες έργο αξίζει να αναγνωριστεί από το ευρύτερο κοινό.
– Goran Petrič
Οι Hällas από την Σουηδία από την πρώτη στιγμή είχαν δείξει ότι οι δυνατότητες τους ήταν απεριόριστες, μιας και δεν τους ενδιέφερε να δημιουργήσουν μια vintage αισθητική και μόνο, αλλά κυρίως να συνθέσουν ισότιμα με τα μεγαθήρια από τα οποία δανείζονταν το χρώμα της μουσικής τους. Ακριβώς εκεί που οι Wishbone Ash συναντούν τους Uriah Heep και οι Yes τους ΑΒΒΑ, θα βρεις τις επιρροές των Σουηδών και σε αυτόν τον δίσκο, μόνο που αυτή την φορά το συνθετικό επίπεδο είναι αρκετές κλάσεις παραπάνω. Οι Hällas ενώ δεν ακούγονται σαν ένα αγνό prog rock σχήμα (οι συνθέσεις τους δεν βασίζονται σε δαιδαλώδεις δομές που βρίσκεις σε αντίστοιχους δίσκους των Camel, Gong και Eloy) τελικά βρίσκουν τρόπο να συνδέσουν folk, space και epic υφές διατηρώντας την αμεσότητα που επιθυμούν να έχουν τα τραγούδια τους. Το μοναδικό αποτέλεσμα που προκύπτει στο Isle of Wisdom, απαιτεί ελάχιστες ακροάσεις για να γίνει αντιληπτή η αξία του και αυτό συμβαίνει μόνο στις περιπτώσεις που έχουμε να κάνουμε με έναν παραπάνω από «απλά καλό» δίσκο.
– Αλέξανδρος Τοπιντζής
17. Immolation – Acts of God
Πολύ σπάνιο για μπάντα σε οποιοδήποτε ιδίωμα να φτάνει τόσο βαθιά μέσα στη δισκογραφία της να κυκλοφορεί ένα από τα σπουδαιότερα album της, αυτό όμως ακριβώς συνέβη με αυτούς τους απίθανους Νεοϋορκέζους. Οροσειρές από riffs ξυράφια, γεμάτα ποικιλία, τεχνική και dissonance από τον σπουδαίο Robert Vigna. Το μπάσο του Dolan εμφανέστερο από ποτέ στη μίξη και τη φωνή του όπως πάντα στα γνωστά της standards και με τους έτερους της τετράδας σε μεγάλα κέφια, η μπάντα φαίνεται να βρίσκεται σε συνεχή ακμή. Ούτε δευτερόλεπτο δεν περισσεύει σε αυτό το τέρας. Η προσεγμένη παραγωγή του πέμπτου μέλους τους Paul Orofino μαζί με την αντίστοιχη εικαστική προσέγγιση του εξαιρετικού Eliran Kantor επισφραγίζουν έναν αριστουργηματικό δίσκο που συνηγορεί σε αυτό που όλοι γνωρίζουμε εδώ και κάποια χρόνια. Οι Immolation είναι η σημαντικότερη death metal μπάντα των ημερών μας, ένα πραγματικό totem του old school death metal.
– Τάσος Ποιμενίδης
Από το 2019 όταν και κυκλοφόρησε το Three Sides of Every Story μπορεί να έχουν μεσολαβήσει μόλις τρία χρόνια, όμως για τη συντριπτική πλειοψηφία ήταν τόσο πυκνά που οριακά αντιστοιχούν με δεκαετία. Ένα από τα πράγματα πάντως που δεν άλλαξαν καθόλου ήταν η κουβέντα που μου είχε πει ο Κώστας Κωνσταντινίδης στην τελευταία εν Αθήναις συναυλία των Mother Turtle, ότι δηλαδή στην επόμενη δισκογραφική δουλειά θέλει οι «χελώνες» να πάρουν μια πιο grunge / alternative στροφή σε σχέση με το εντελώς μέχρι τότε prog rock προφίλ τους. Συνολικά έχουμε να κάνουμε με μία εξαιρετική κυκλοφορία, όπου για ακόμη μία φορά οι Mother Turtle δεν συμβιβάζονται και φυσικά δεν φοβούνται να πειραματιστούν με νέα στοιχεία. Εξάλλου, για πέμπτη συνεχόμενη φορά αλλάζουν ύφος και ηχοχρώματα με αξιοζήλευτη καλλιτεχνική επιτυχία. Το στιβαρό rhythm section, η καταπληκτική δουλειά στις κιθάρες και, το σημαντικότερο, το υψηλού επιπέδου songwriting αποτελούν και πάλι τα μυστικά της Μαμάς Χελώνας.
– Πάρης Γραβουνιώτης
Στο Metanoia που είναι το έκτο full-length album τους, οι Persefone διατηρούν τα βασικά τους χαρακτηριστικά, αλλά το prog στοιχείο είναι πιο έντονο στα κομμάτια. Αυτό είναι έκδηλο από την χρήση των πλήκτρων, που ανέκαθεν ήταν πολύ «μπροστά» τον ήχο τους όμως τώρα είναι πρωταγωνιστές, όπως ήταν τα πλήκτρα στους Yes. Ένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό είναι οι κιθάρες, που είναι βαριές, riffάτες, αλλά και βιρτουοζιτέ (ειδικά στα σόλο), ενώ το rhythm section είναι αντάξιο της μουσικής και δεν υστερεί σε τίποτα. Το Metanoia είναι καλύτερο από τους προκατόχους του (πράγμα όχι εύκολο) και γενικότερα ένας πολύ καλός δίσκος στο προοδευτικό death metal. Έχει όλα τα στοιχεία να τους περάσει επιτέλους στο επόμενο επίπεδο, αλλά κατά την άποψή μου έχει σημεία που αν τα καλλιεργήσουν (καθαρά φωνητικά και «παιχνίδι» με τον ρυθμό) θα αλλάξουν μουσική κατεύθυνση δίνοντας μια νέα πρόταση στον ακραίο χώρο θυμίζοντας μια μεταλλική έκφραση των Riverside
– Γιάννης Βούλγαρης
14. Messa – Close
H μουσική των Ιταλών Messa ακούγεται σαν ένα καλειδοσκόπιο διαφορετικών και ετεροειδών μουσικών χρωμάτων. Σαν μπάντα βγαλμένη από την αγνή μανία των 70s που στην προσπάθειά της να αναγεννήσει το rock το χρησιμοποιούσε ως μοχλό ανακάλυψης νέων κουλτούρων. Το Close χρησιμοποιεί το doom metal σαν βατήρα προς άλλες μουσικές από άλλους κόσμους για να τους εντάξει στο σύμπαν του. Κάποτε, πριν το διαδίκτυο μικρύνει το χώρο και το χρόνο ανάμεσα στους διαφορετικούς πολιτισμούς, η μουσική τους θα λειτουργούσε σαν διαβατήριο προς ένα γοητευτικό άγνωστο. Σήμερα δεν χάνει τη λάμψη του στην αναζήτηση της ανατολίκης παράδοσης, την οποία αναμειγνύει με τη άπλετη κληρονομιά των 70s, για να μας δώσει κάτι που ήδη γνωρίζουμε, αλλά σε ένα γοητευτικό αποτέλεσμα. Η φωνή της Sara μας καθοδηγεί με την μαγική της έκφραση σε συνθέσεις που σίγουρα ανήκουν στις καλύτερες του 2022.
– Χρήστος Μήνος
Οι αειθαλείς Καναδοί κυκλοφόρησαν το 15ο άλμπουμ τους, τον τρίτο δίσκο με τον Chewy στις κιθάρες και πιθανότατα τον πρώτο με αυτή την σύνθεση που θα συγκαταλέγεται μελλοντικά στις κορυφαίες τους δουλειές. Τι κάνουν οι Voidod στο Synchro Anarchy που δεν έκαναν στα επίσης αξιόλογα The Wake και Target Earth; Ουσιαστικά τελειοποιούν την γεφύρωση της jazz με το punk, μέσα από το metal πρίσμα με το οποίο δουλεύουν αδιάλειπτα τα τελευταία 40 χρόνια. Οι thrashers που αναμένουν να ακούσουν κάτι ανάμεσα στο Rrröööaaarrr και το Killing Technology, λογικά θα απογοητευτούν, αφού είναι με διαφορά ο δίσκος που στερείται ταχύτητας και έντασης, όπως την έχουν συνηθίσει στο κλασικό thrash metal ή crossover punk. Όσοι όμως τους λάτρεψαν σε πιο εγκεφαλικές συνθέσεις όπως το Jack Luminous από το The Outer Limits ή το Brain Scan του Dimension Hatröss, εδώ θα ανακαλύψουν έναν ολόκληρο νέο κόσμο.
– Αλέξανδρος Τοπιντζής
12. Steve Vai – Inviolate
O Steve Vai με το 10ο άλμπουμ του επανανακαλύπτει με πρωτόγνωρη ενέργεια και πάθος τον εαυτό του στα 62 του χρόνια, λυγίζοντας ταυτόχρονα τους κανόνες και τους όρους με τους οποίους παίζεται και ορίζεται η κιθάρα. Στο Inviolate υπάρχουν στιγμές που καταλύουν τον χωροχρόνο, αυτοσχεδιαστικοί μηρυκασμοί που προκαλούν ίλιγγο και – δίχως υπερβολή – ακούγονται πράγματα για πρώτη φορά στην ιστορία της ηλεκτρικής κιθάρας. Με κρυστάλλινο τόνο που διαχέει ένα live feeling στον ηχοχώρο, με φράσεις που έχουν εμβαπτιστεί στην αρχέγονη μήτρα των blues, φιλτραρισμένα από το jazz / fusion στις καλύτερες αποχρώσεις του, ο δίσκος είναι statement. Αν κάποιος διαθέτει 366 δευτερόλεπτα μόνο μέσα στην ανελέητη καθημερινότητα και θέλει να βιώσει πώς ξεριζώνονται τα blues από το Δέλτα του Μισισιπή για να απογειωθούν στην στρατόσφαιρα, σε μια ασύλληπτη μουσική αποδόμηση της παράδοσης, ας ακούσει το Greenish Blues, τόσο διαρκεία.
– Δημήτρης Αναστασιάδης
11. Porcupine Tree – Closure / Continuation
Το Closure / Continuation λοιπόν, με σαφή αυτοαναφορική υπόσταση στον τίτλο του, έρχεται ετεροχρονισμένα να δικαιώσει τη φήμη ενός συγκροτήματος που έχει πλέον κατακτήσει τη διαχρονικότητά του ακόμα και μετά από μια τόσο μεγάλη ανενεργή περίοδο. Είναι μια κυκλοφορία που έχει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας αβεβαιότητας για τους ίδιους που αναπτύχθηκε με τα χρόνια και να καταφέρει να προσεγγίσει ένα μνημειώδες δισκογραφικό παρελθόν, ανάλογα και τι επιζητά ο καθένας από τους Porcupine Tree. Το Closure / Continuation περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έκαναν τους Porcupine Tree δημοφιλείς μετά το In Absentia, γεφυρώνει με μια χαρακτηριστική άνεση του Wilson να γράφει αναγνωρίσιμα τραγούδια, το παρόν της μπάντας με τις solo δουλειές του και σε τελική ανάλυση είναι μια κυκλοφορία που απευθύνεται πρωτίστως στους οπαδούς τους και με αυτό καταφέρνει να καταστεί μια επιτυχής επιστροφή. Οι Porcupine Tree γοητεύουν ξανά και συντηρούν το μύθο τους με τη ίδια πετυχημένη συνταγή των καλοδουλεμένων ποιοτικών συνθέσεων.
– Πάνος Παπάζογλου
10. Marillion – An Hour Before It’s Dark
Οι Marillion του 2022 φυσικά και δεν διαφοροποιούνται σχεδόν καθόλου σε ύφος και ήχο. Έχουν από την μέση των 90s που έχουν πάνω-κάτω κατασταλάξει στο τι πρεσβεύουν. Οπότε, όπως θα περίμενε κάθε φίλος τους, παρουσιάζουν και εδώ μια χούφτα ιστορίες, γραμμένες με τον τόσο ιδιαίτερο και ανθρώπινο τρόπο του Hogarth. Σίγουρα κανείς δεν είχε απαίτηση από τους Marillion να βγάλουν έναν τόσο καλό δίσκο το 2022. Παρόλα αυτά, αυτοί το έκαναν με τον χαρακτηριστικό low profile τρόπο τους και όσο και αν μοιάζει δημιουργημένος by the book, περιέχει σε μεγάλο βαθμό την μαγεία που κουβαλάνε μαζί τους. Το An Hour Before It’s Dark μπορεί να μην έχει ένα πραγματικά μεγάλο κομμάτι (αν και το The Crow and The Nightingale, δεν απέχει πολύ από αυτόν τον χαρακτηρισμό), αλλά παραμένει σταθερά εξαιρετικό καθόλη τη διάρκεια του, δίνοντας συνέχεια στη δισκογραφία μιας μπάντας, που από κάποια στιγμή και μετά αποφάσισε να κάνει τα πάντα με τον τρόπο της, κρατώντας ως βασικό διακύβευμα την καλλιτεχνική της ακεραιότητα.
– Κώστας Μπάρμπας
09. we broke the weather – we broke the weather
Προ τριετίας, πέντε μουσικοί έως τότε άγνωστοι μεταξύ τους με κοινό γνώμονα την αγάπη τους για τη μουσική, δημιούργησαν τους we broke the weather. Χωρίς να γνωρίζουν εξαρχής τη μουσική κατεύθυνση που θα ακολουθήσουν, βρήκαν τα κοινά τους σημεία, ενώ επιπρόσθετα κόμισε ο καθένας και τις διαφορετικές του επιρροές. Όλο αυτό εμπλουτίστηκε από τις ανθρωπιστικές και οικολογικές τους ανησυχίες σε στιχουργικό επίπεδο και προέκυψε το πρώτο τους άλμπουμ. Απευθείας από το αμερικάνικο underground, οι we broke the weather κυκλοφόρησαν ένα φανταστικό άλμπουμ που όπως ο Σκανδιναβικός prog ήχος που τόσο αγαπάμε έχει ως ένα από τα χαρακτηριστικά του την απρόσιτη γοητευτική τελειότητα, οι we broke the weather με τη σειρά τους βγάζουν αυτή την Αμερικάνικη αμεσότητα. Το album δεν έχει κυκλοφορήσει από κάποια εταιρεία, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ την πιθανότητα αυτοί εδώ οι ωραίοι τύποι να μην βρουν το συντομότερο δυνατό ένα δυνατό label να τους υποστηρίξει.
– Πέτρος Παπαδογιάννης
Οι Disillusion καταφέρνουν να ακολουθήσουν ένα θρίαμβο σαν το Liberation που προηγήθηκε με μια εξίσου επιτυχημένη απόπειρα να αγγίξουν τον ήχο που οραματίζεται από την αρχή ο Andy Schmidt και συνεπικουρούν τα υπόλοιπα μέλη με τις εκτελεστικές και συνθετικές τους ικανότητες. Το Ayam είναι και αυτό ένα άλμπουμ με πλούσιο ήχο, προοδευτικές παραπομπές, πεντακάθαρη παραγωγή και έρχεται να προστεθεί σε ένα σερί τριών δίσκων που αγγίζουν τις κορυφές που ο συγκεκριμένος χώρος από καιρό παλεύει να αναδείξει. Από ‘κει και πέρα, δεν έχει νόημα μιας συνεχούς σύγκρισης με το προηγηθέν Liberation (παρόλο που μόνη της γίνεται…), αλλά η αναφορά και επιβεβαίωση της σταθερής, ποιοτικής και μοναχικής ίσως πορείας των Disillusion προς την ευρεία αναγνώριση. Το Ayam είναι μια από τις κυκλοφορίες της χρονιάς και η ευκολία με την οποία συμβαίνει αυτό είναι δείγμα της αξίας του.
– Πάνος Παπάζογλου
07. Motorpsycho – Ancient Astronauts
Ασταμάτητοι οι Motorpsycho, με διάθεση για μια συνεχιζόμενη και δημιουργική πορεία, ακόμα και μετά από καμιά 35αριά χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, είναι ένα συγκρότημα που αρνείται να συμβιβαστεί και παράγει μουσική με αξιοπρέπεια και ποιότητα. Σπάνια περίπτωση μπάντας, οι Νορβηγοί φαίνεται να αναζητούν με πάθος την τέλεια ισορροπία στον ήχο τους και συνεχίζουν να ανακαλύπτουν νέα μονοπάτια, να περιφέρονται σε παλιά και να συναντώνται διαρκώς με καινούριες προκλήσεις που προσεγγίζουν τις φιλοδοξίες τους. Το Ancient Astronauts είναι ακόμα μια δυναμική δήλωση των Νορβηγών μαέστρων, ένα άλμπουμ που αξίζει να βρίσκεται στον αναπτυσσόμενο κατάλογο μιας δισκογραφίας που εμπλουτίζεται ασταμάτητα και διαψεύδει κάθε επιφύλαξη για την παραγωγική ορμή που οι κύριοι αυτοί δείχνουν ικανοί να συνεχίσουν να παραδίδουν. Σαφής και μετρημένη δήλωση, χωρίς κόπο, των διαθέσεων των αστείρευτων Motorpsycho να παραμείνουν στο υψηλότερο σημείο της επιρροής τους.
– Πάνος Παπάζογλου
06. Birth – Born
Η έλευση του Born δεν άργησε σε σχέση με την πρόσφατη κυκλοφορία του EP των Birth. Ένα από τα θετικά που αποκομίζουμε από τις πρώτες ακροάσεις είναι το ακαθόριστο των επιρροών που διατρέχουν τη μπάντα. Αναμφισβήτητα, το ψυχεδελικό prog rock τους με ρανίδες από συμφωνικό και space rock είναι προϊόν Ευρωπαϊκής σχολής. Μετά από συναπτές ακροάσεις αντιλαμβανόμαστε την επίδραση που έχουν ασκήσει σχήματα τύπου ELP, Pink Floyd, Nektar, Camel αλλά και ιταλικές prog μπάντες. Το Birth δεν συνεχίζει από εκεί που σταμάτησαν το Black Chord ή το Psicomagia. Δίχως να προκαλεί σοκ ή να πλέει σε αχαρτόγραφητα νερά πρόκειται περί ενός αυτόφωτου πονήματος και προσθέτει επιπλέον πόντους στο βιογραφικό του συγκροτήματος. Παρόλο που στο βάθος ελπίζουμε να ξαναδούμε το λογότυπο των Astra, το δείγμα των Birth είναι εξαιρετικό. Πληθώρα ουσίας και εκλεπτυσμένων συνθέσεων, εκτελέσεις με ευφάνταστα και συνάμα περιπετειώδη θέματα, prog που παραπέμπει σε μία άλλη εποχή αλλά αποτελεί προϊόν σημερινών εξελίξεων.
– Θωμάς Σαρακίντσης
05. Ashenspire – Hostile Architecture
Οι Ashenspire στήνουν τη μουσική τους ανατέμνοντας τη σύγχρονη αστική εμπειρία του ύστερου καπιταλισμού. Με μια ειλικρινή avant-garde διάθεση χρησιμοποιούν το σκληρό metal σαν βατήρα πειραματισμών που εκφράζονται με τη χρησιμοποίηση του σαξοφώνου και την ευρεία χρήση βιολιού. Ο ήχος τους διαμορφώνεται σαν ένα επιτυχημένο αμάλγαμα επιρροών από το παρόν μας, μπάντες όπως οι Forest of stars, οι White Ward και από έναν ωκεανό της μουσικής πρωτοπορίας του 20ού αιώνα με εμβληματικότερη αναφορά τους King Crimson. Η μουσική γίνεται αναγκαίο υποστύλωμα των στίχων και οι στίχοι αναπνέουν μόνο μέσα στο σκοτεινό λαβύρινθο των συνθέσεων. Η μελαγχολία που προτείνει o Μark Fisher δεν είναι μια καταθλιπτική συνθηκολόγηση με το παρόν, αλλά η άρνηση να αφομοιωθείς με την πραγματικότητα. Οι Ashenspire είναι αυτό το παράδειγμα ανυπότακτης μουσικής που ενώ χαρτογραφεί τη σύγχρονη καπιταλιστική εμπειρία αρνείται να παραδοθεί σε αυτήν. Η μουσική τους είναι ένα όραμα μιας ξεχασμένης αίσθησης αλλαγής.
– Χρήστος Μήνος
Στο The Chateau ο ακροατής θα έρθει για άλλη μία φορά «αντιμέτωπος» με ένα progressive rock υπέροχης ρευστότητας, σκαλισμένο, θα έλεγε κανείς, χωρίς ίχνος γωνίας. Με δεύτερο δίσκο τους οι Tenderton κατάφεραν να ξεπεράσουν το ντεμπούτο τους, κρατώντας τον jamming χαρακτήρα τους, επενδύοντας ταυτόχρονα στην σύνθεση μελωδιών που θα μιλήσουν στον ακροατή και αποφεύγοντας τον φορμαλισμό. Οι τέσσερις Νορβηγοί παίζουν progressive rock απαλλαγμένοι από κάθε προσπάθεια να δυσκολέψουν το άκουσμα, καταφέρνοντας παράλληλα να μην ακούγονται καθόλου εύπεπτοι. Επίσης παίζουν χωρίς να νιώθουν καμία υποχρέωση να ακουστούν σύγχρονοι, καταφέρνοντας να μην ακούγονται και ρετρό με το ζόρι. Το The Chateau μοιάζει να έχει δημιουργηθεί χωρίς κανένα άγχος από την πλευρά των μουσικών και αυτό είναι κάτι που ο ακροατής το αντιλαμβάνεται από τις πρώτες νότες.
– Κώστας Μπάρμπας
Η επιστροφή των Niechęć δεν γίνεται με κάτι πολύ διαφορετικό από το ομώνυμο album τους που μας είχε καταπλήξει πριν έξι χρόνια. Το Unsubscribe βασίζεται κι αυτό σε εκείνη την ιδιότυπη μίξη jazz-rock και jazz fusion με ένα πέπλο μυστηρίου και σασπένς να καλύπτει τα θέματα και τα σόλο. Η μοναδική μικρή διαφοροποίηση είναι ίσως η εντύπωση κάπως πιο άμεσων φράσεων που με τη φαινομενική απλότητά τους κρατούν το ενδιαφέρον του ακροατή αμείωτο καθόλη τη διάρκεια. Το Unsubscribe είναι ένα συναρπαστικό κινηματογραφικό ταξίδι που σε κερδίζει με την άψογη ροή του, σαν να σε καλεί να ορίσεις εσύ την πλοκή. Έτσι, κάθε ακρόαση δεν μοιάζει με καμία προηγούμενη και τελικά το σενάριο είναι η ίδια η ζωή σου. Οι Niechęć τα κατάφεραν πάλι.
– Δημήτρης Καλτσάς
02. Verbal Delirium – Conundrum
Το Conundrum είναι ένα περαιτέρω βήμα προόδου για τους Verbal Delirium. Με την πρώτη ακρόαση ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον γνώριμο ήχο του The Imprisoned Words of Fear, απλά πιο ώριμο και αυτή η ωριμότητα έρχεται με πιο περίπλοκη σύνθεση τραγουδιών, νέα στοιχεία στη μουσική της μπάντας, αλλά και στοιχεία από τις πρώτες ημέρες τους. Οι Verbal Delirium με κάποιο τρόπο καταφέρνουν να είναι ακόμα καλύτεροι στο Conundrum. Είτε με την πιο ώριμη σύνθεση και ενορχήστρωση των τραγουδιών, μια περαιτέρω βελτίωση στις δεξιότητές τους ή απλά την ελεύθερη έκφραση της άγριας φαντασίας τους. Είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την ελληνική σκηνή να έχει μια μπάντα όπως οι Verbal Delirium. Είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα για το prog rock είδος να έχει μπάντα όπως οι Verbal Delirium.
– Λευτέρης Σταθάρας
01. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
Η συμβολή της Molestad στην ανάδειξη της κιθάρας ως lead οργάνου και συνθετικού εργαλείου με εντελώς δικούς της όρους είναι εξόχως εντυπωσιακή. Το πολυδιάστατο παίξιμό της κολακεύει εξίσου την jazz, το progressive rock και το hard rock και ο κύριος λόγος αυτού είναι η ελευθερία που αποπνέει κάθε της φράση. Η σύμπραξη με την Trondheim Jazz Orchestra και τους κορυφαίους μουσικούς της μπάντας της αποτελεί έναν θρίαμβο της ίδιας, όλων των συμμετεχόντων και συνολικά της καταπληκτικής σύγχρονης jazz / rock νορβηγικής σκηνής
– Δημήτρης Καλτσάς
Το Maternity Beat καταφέρνει να εκπλήξει και συναρπάσει με την μουσικότητα του, την ποικιλομορφία του και τη δυνατότητα να δημιουργήσει διαφορετικά ηχοτοπία χρησιμοποιώντας το πλήρες ταλέντο της Trondheim Jazz Orchestra. To Maternity Beat είναι η κατάθεση ψυχής της Mollestad για την εμπειρία ως μητέρα, αλλά και με τις εμπειρίες οικογενειών μεταναστών εν έτει 2022. Ένας εξαιρετικός δίσκος.
– Λευτέρης Σταθάρας
Δημήτρης Αναστασιάδης
01. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
02. Niechęć – Unsubscribe
03. Steve Vai – Inviolate
04. Nduduzo Makhathini -In The Spirit of Ntu
05. Cécile McLorin Salvant – Ghost Song
06. Mother Turtle – MT V
07. King Gizzard & The Lizard Wizard – Ice, Death, Planets, Lungs, Mushrooms and Lava
08. King Gizzard & The Lizard Wizard – Laminated Denim
09. Tenderton – The Chateau
10. Porcupine Tree – Closure / Continuation
Γιάννης Βούλγαρης
01. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
02. Niechęć – Unsubscribe
03. Verbal Delirium – Conundrum
04. Persefone – Metanoia
05. Messa – Close
06. Hällas – Isle of Wisdom
07. The Mars Volta – The Mars Volta
08. Ashenspire – Hostile Architecture
09. Animals as Leaders – Parrhesia
10. Porcupine Tree – Closure / Continuation
Πάρης Γραβουνιώτης
01. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
02. Birth – Born
03. Motorpsycho – Ancient Astronauts
04. Verbal Delirium – Conundrum
05. Tenderton – The Chateau
06. Niechęć – Unsubscribe
07. Mother Turtle – MT V
08. Magma – Kãrtëhl
09. Steve Vai – Inviolate
10. Marillion – An Hour Before It’s Dark
Μελέτης Δουλγκέρογλου
01. Verbal Delirium – Conundrum
02. Disillusion – Ayam
03. Michael Romeo – War οf the Worlds Pt. 2
04. Allegaeon – Damnum
05. Animals as Leaders – Parrhesia
06. Persefone – Metanoia
07. Meshuggah – Immutable
08. Kardashev – Liminal Rite
09. An Abstract Illusion – Woe
10. Dychromia – The Dangers οf Curiosity
Γιάννης Ζαβραδινός
01. we broke the weather – we broke the weather
02. Voivod – Synchro Anarchy
03. Dawes – Misadventures of Doomscroller
04. Ashenspire – Hostile Architecture
05. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
06. Verbal Delirium – Conundrum
07. Tenderton – The Chateau
08. Disillusion – Ayam
09. Birth – Born
10. The Tronosonic Experience – The Shadow Vol. ΙI
Γιώργος Ζούκας
01. Ka Safar – Ancient Tribal Hearts
02. Eleven76 – Occhio Occhio
03. The Cromagnon Band – Dismantle
04. Rhabdomantic Orchestra – Almagre
05. The Soul Surfers Present: Igor & Romeo’s Sound Excitement
06. Comité Hypnotisé – Hiking The Trails of Mount Muzak
07. Cosmic Analog Ensemble – Expo Botanica
08. Kae Tempest – The Line Is A Curve
09. Laurent Bardainne & Tigre d’Eau Douce – Hymne Au Soleil
10. Kind & Kinky Zoo – Swamp!
Δημήτρης Καλτσάς
01. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
02. Verbal Delirium – Conundrum
03. Tenderton – The Chateau
04. Motorpsycho – Ancient Astronauts
05. Niechęć – Unsubscribe
06. Porcupine Tree – Closure / Continuation
07. Birth – Born
08. The Tronosonic Experience – The Shadow Vol. II
09. King Gizzard & The Lizard Wizard – Ice, Death, Planets, Lungs, Mushrooms and Lava
10. we broke the weather – we broke the weather
Χρήστος Μήνος
01. Ashenspire – Hostile Architecture
02. Disillusion – Ayam
03. Messa – Close
04. White Ward – False Light
05. Rolo Tomassi – Where Myth Becomes Memory
06. Immolation – Acts of God
07. Verbal Delirium – Conundrum
08. Sonja – Loud Arriver
09. Ιmperial Triumphant – Spirit of Ecstasy
10. Porcupine Tree – Closure / Continuation
Κώστας Μπάρμπας
01. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
02. Tenderton – The Chateau
03. Verbal Delirium – Conundrum
04. Motorpsycho – Ancient Astronauts
05. Niechęć – Unsubscribe
06. Porcupine Tree – Closure / Continuation
07. Steve Vai – Inviolate
08. Mother Turtle – MT V
09. we broke the weather – we broke the weather
10. Birth – Born
Ελένη Παναγιώτου
01. Verbal Delirium – Conundrum
02. Tangerine Dream – Raum
03. Pure Reason Revolution – Above Cirrus
04. Threshold – Dividing Lines
05. The Mars Volta – The Mars Volta
06. we broke the weather – we broke the weather
07. D’Virgilio, Morse, Jennings – Troika
08. Porcupine Tree – Closure / Continuation
09. Coheed and Cambria – Vaxis II: A Window of the Waking Mind
10. The Dear Hunter – Antimai
Πέτρος Παπαδογιάννης
01. we broke the weather – we broke the weather
02. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
03. Porcupine Tree – Closure / Continuation
04. Messa – Close
05. Suede – Autofiction
06. Niechęć – Unsubscribe
07. The Cult – Under τhe Midnight Sun
08. Tenderton – The Chateau
09. Voivod – Synchro Anarchy
10. Sharon Van Etten – We’ve Been Going About This All Wrong
Πάνος Παπάζογλου
01. Marillion – An Hour Before It’s Dark
02. Disillusion – Ayam
03. Motorpsycho – Ancient Astronauts
04. Ashenspire – Hostile Architecture
05. Porcupine Tree – Closure / Continuation
06. Spiritualized – Everything Was Beautiful
07. King Gizzard & The Lizard Wizard – Omnium Gatherum
08. Birth – Born
09. Mother Turtle – MT V
10. Fontaines D.C. – Skinty Fia
Goran Petrić
01. Birth – Born
02. Disillusion – Ayam
03. Tenderton – The Chateau
04. Elder – Innate Passage
05. Extra Life – Secular Works, Vol. 2
06. Derek Sherinian – Vortex
07. Marillion – An Hour Before It’s Dark
08. Spell – Tragic Magic
09. Karcius – Grey White Silver Yellow & Gold
10. Ashenspire – Hostile Architecture
Τάσος Ποιμενίδης
01. Immolation – Acts of God
02. Marillion – An Hour Before It’s Dark
03. Steve Vai – Inviolate
04. Persefone – Metanoia
05. Amken – Passive Aggression
06. Hällas – Isle of Wisdom
07. Riot City – Electric Elite
08. Brutus – Unison Life
09. Allegaeon – Damnum
10. Voivod – Synchro Anarchy
Κώστας Ρόκας
01. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
02. Birth – Born
03. King Buffalo – Regenerator
04. Richard Dawson – The Ruby Cord
05. Motorpsycho – Ancient Astronauts
06. Magma – Kãrtëhl
07. Verbal Delirium – Conundrum
08. Rude Skøtt Osborn Trio – The Virtue of Temperance
09. Niechęć – Unsubscribe
10. The Comet Is Coming – Hyper-Dimensional Expansion Beam
Θωμάς Σαρακίντσης
01. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
02. Voivod – Synchro Anarchy
03. Extra Life – Secular Works, Vol. 2
04. Tenderton – The Chateau
05. Ashenspire – Hostile Architecture
06. Birth – Born
07. Spell – Tragic Magic
08. Niechęć – Unsubscribe
09. Hällas – Isle of Wisdom
10. Motorpsycho – Ancient Astronauts
Λευτέρης Σταθάρας
01. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
02. Marillion – An Hour Before It’s Dark
03. Tenderton – The Chateau
04. Verbal Delirium – Conundrum
05. NNiechęć – Unsubscribe
06. Madrugada – Chimes at Midnight
07. The Tronosonic Experience – The Shadow Vol. II
08. Naxatras – IV
09. Hällas – Isle of Wisdom
10. Porcupine Tree – Closure / Continuation
Παναγιώτης Σταθόπουλος
01. Nikos Fokas / Arve Henriksen – Nensha
02. Yeun Elez – Yeun Elez
03. Širom – The Liquified Throne of Simplicity
04. Och – Pö Om Pö
05. Pridon – Early Rise
06. Niechęć – Unsubscribe
07. Upupayama – The Golden Pond
08. Ashenspire – Hostile Architecture
09. Roedelius / Tim Story – 4 Hands
10. Mary Halvorson – Amaryllis
Αλέξανδρος Τοπιντζής
01. Hedvig Mollestad & Trondheim Jazz Orchestra – Maternity Beat
02. Ashenspire – Hostile Architecture
03. Mammock – Rust
04. we broke the weather – we broke the weather
05. Motorpsycho – Ancient Astronauts
06. Naxatras – IV
07. Verbal Delirium – Conundrum
08. Return to Earth – Oblivion
09. Niechęć – Unsubscribe
10. Mother Turtle – MT V
Νίκος Φιλιππαίος
01. Liberato – II
02. Kanot – Textile Fantasies
03. Nu Genea – Bar Mediterraneo
04. Agosta – Agosta
05. Marina Satti – Yenna
06. Bon Voyage Organization – (Loin De) Rivages
07. Ak’ Chamel – A Mournful Kingdom of Sand
08. Bongo Hop – La Ñapa
09. The Hologram People – Village Of The Snake God
10. Ron Trent – What Do the Stars Say to You
