Jordsjø – Pastoralia

Intro: Dimitris Kaltsas

Jordsjø, the symphonic retro-prog duo of Håkon Oftung (guitar, flute, keyboards, vocals) and Kristian Frøland (drums, percussion), is a favorite band for any fan of vintage prog rock sound. One year after Tusmørke’s Nordisk Krim and Elds Mark’s excellent self-titled debut album, Oftung returns with Jordsjø in collaboration with Karisma Records.

Jordsjø are joined on Pastoralia by a number of guests including Ola Mile Bruland (Actionfredag), Håkon Knutzen, Vilde Mortensen Storesund, Mats Lemjan, Christian Meaas Svendsen and Åsa Ree (Meer, Tusmørke, Wobbler). Two years after the very promising Nattfiolen, the Norwegian duo’s new album seems to be a milestone for the band’s career.

[bandcamp width=100% height=120 album=147594529 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Very good, but predictable

This is the fifth full-length album by the highly productive symphonic progsters Jordsjø. It is worth noting that it is the first album of the Norwegians that was released on both vinyl and CD through the beloved Karisma Records, which collaborates with a large part of the of the superb contemporary Norwegian prog scene. The duet of Håkon Oftung and Kristian Frøland, who once again play almost everything (with the help of some exceptional guest musicians), continue to follow their musical vision, remaining faithful and committed to all the great things the period between 1969 and 1975 offered us, often sounding reminiscent of other contemporary  vintage prog bands such as Wobbler, Änglagård or Ciccada.

Pastoralia starts off with the introductory Prologue which leads to Skumring i Karesuando, a typical Jordsjø composition: melancholic Nordic folk melodies developed in a more symphonic prog manner, bringing to mind mainly Camel, investing in the triptych keyboards-flute-guitar. Mellom Mjødurt, Marisko og Søstermarihånd follows more or less in the same style, but not in the same levels of inspiration, sounding somewhat confused and incomplete as a whole. Things relatively improve in the title song, however that almost seven minute track there are few changes and the element of the unexpected that usually characterizes progressive rock is missing, following the main melody with the exception of its excellent closing. Beitemark is quite interesting, with some scattered jazzy and Canterbury touches which beautify the final result. For the finale, the “necessary” 10-minute prog epic of the album is entitled Jord III, a composition with a multitude of ideas and melodies, worthy of the artistic level of the Norwegians.

Certainly, as mentioned above, regarding the band’s style, and level of technique as well as their sincere love for 70s prog rock, Jordsjø is almost flawless. However, when compared to the excellent Jord (2017) and Nattfiolen (2019), here we have some compositional problems and overall in my opinion the element of spark and surprise of the previous albums is missing. Jordsjø is a talented band, Pastoralia is a very good record and they are capable of even more important things in the near future.

7 / 10

Paris Gravouniotis

2^nd opinion

Great bands with a unique sound and high level of technique come from the European North, and Jordsjø is a perfect example. Pastoralia is the duo’s fifth studio album and once again they offer us a variety of folk, jazz and British prog sounds. The duo continues to flirt with symphonic elements, develops even more their jazz skills, and in some points the guitars sound harder than ever. Their special elements, i.e. the flute and the vocals, support the folk atmosphere. Everything here sounds at its best. Jordsjø continue to offer us intense emotions and awaken the prog rock sound of the early 70s.

For the friends of Nordic prog this is another gem in their collection, for their new fans it is the perfect occasion to enter their wonderful and rich music world. And of course we must not forget the exceptional guest musicians from Tusmørke and Wobbler. Pastoralia is definitely Jordsjø’s most progressive and solid album thus far.

8.5 / 10

Kostas Rokas

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς

Οι Jordsjø, το συμφωνικό retro-prog ντουέτο των Håkon Oftung (κιθάρα, φλάουτο, πλήκτρα, φωνητικά) και Kristian Frøland (ντραμς, κρουστά), αποτελούν αγαπημένο σχήμα για κάθε λάτρη του vintage prog rock ήχου. Ένα χρόνο μετά το Nordisk Krim των Tusmørke και το εξαιρετικό ομώνυμο ντεμπούτο των Elds Mark, ο  Oftung επιστρέφει με τους Jordsjø σε συνεργασία με την Karisma Records.  

Οι Jordsjø στο Pastoralia συνοδεύονται από guest μουσικούς όπως οι Ola Mile Bruland (Actionfredag), Håkon Knutzen, Vilde Mortensen Storesund, Mats Lemjan, Christian Meaas Svendsen και Åsa Ree (Meer, Tusmørke, Wobbler). Δύο χρόνια μετά το πολλά υποσχόμενο Nattfiolen, το νέο album του νορβηγικού ντουέτου φαίνεται να αποτελεί ένα σημαντικό σημείο στην πορεία του σχήματος.

[bandcamp width=100% height=120 album=147594529 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Πολύ καλό, αλλά προβλέψιμο

Πέμπτη λοιπόν δισκογραφική δουλειά για τους ιδιαίτερα παραγωγικούς symphonic progsters Jordsjø. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ο πρώτος δίσκος των Νορβηγών που ανέλαβε την κυκλοφορία του τόσο σε βινύλιο όσο και σε CD η εξαιρετική Karisma, η οποία συνεργάζεται με ένα μεγάλο κομμάτι της εξαιρετικής σύγχρονης νορβηγικής prog σκηνής. Το ντουέτο των Håkon Oftung και Kristian Frøland οι οποίοι και πάλι έχουν αναλάβει σχεδόν τα πάντα (έχοντας βέβαια στο πλευρό τους αρκετούς guest μουσικούς), συνεχίζουν να ακολουθούν το μουσικό τους όραμα παραμένοντας πιστοί και ταγμένοι σε όσα σπουδαία μας προσέφερε η περίοδος μεταξύ 1969 και 1975, θυμίζοντας πολλές φορές και άλλες σύγχρονες μπάντες του ίδιου στυλ όπως φερειπείν οι Wobbler, οι Änglagård ή οι Ciccada.

Το Pastoralia ξεκινάει με το εισαγωγικού χαρακτήρα Prologue δίνοντας τη σκυτάλη στο Skumring i Karesuando, μία χαρακτηριστικότατη σύνθεση του ύφους των Jordsjø: μελαγχολικές Nordic folk μελωδίες ανεπτυγμένες με έναν πιο symphonic prog τρόπο φέρνοντας στο νου κυρίως τους Camel, επενδύοντας στο τρίπτυχο keyboards, κιθάρα, φλάουτο. Στο ίδιο μοτίβο ακολουθεί και το Mellom Mjødurt, Marisko og Søstermarihånd, χωρίς όμως να προσεγγίζει τα ίδια επίπεδα έμπνευσης, ηχώντας κάπως μπερδεμένο και μη ολοκληρωμένο ως σύνθεση. Τα πράγματα σχετικά βελτιώνονται στο ομώνυμο Pastoralia, ωστόσο για ένα κομμάτι επτά σχεδόν λεπτών δεν υπάρχουν ούτε ιδιαίτερες εναλλαγές ούτε το στοιχείο του απροσδόκητου που συνήθως χαρακτηρίζουν το progressive rock, ακολουθώντας τη βασική μελωδία με εξαίρεση το εξαιρετικό του κλείσιμο. Αρκετό ενδιαφέρον παρουσιάζει το Beitemark, με μερικές διάσπαρτες jazzy και Canterbury πινελιές να ομορφαίνουν το τελικό αποτέλεσμα. Για φινάλε κράτησαν το «απαραίτητο» 10λεπτο prog epic του δίσκου με τίτλο Jord III, μία σύνθεση με πληθώρα ιδεών και μελωδιών, αντάξια της καλλιτεχνικής αξίας των Νορβηγών.

Σίγουρα, όπως προαναφέρθηκε, από τη σκοπιά του ύφους, της τεχνικής τους κατάρτισης αλλά και της ειλικρινούς αγάπης τους προς το 70s prog rock οι Jordsjø παίρνουν σχεδόν άριστα. Ωστόσο, έχοντας πάντα ως βαθμό σύγκρισης τα εξαίσια Jord (2017) και Nattfiolen (2019), εδώ έχουμε τα πρώτα δείγματα συνθετικής στασιμότητας και συνολικά κατά τη γνώμη μου λείπει το στοιχείο της σπιρτάδας και της έκπληξης των προηγούμενων δίσκων. Είναι μια ταλαντούχα μπάντα, το Pastoralia είναι πολύ καλός δίσκος και στο εγγύς μέλλον είναι ικανοί για ακόμα σπουδαιότερα πράγματα.

7 / 10

Πάρης Γραβουνιώτης

2^η γνώμη

Ο ευρωπαϊκός Βορράς συνεχίζει να μας τροφοδοτεί με ιδιαίτερα σχήματα με ιδιοτροπίες και τεχνοτροπίες. Μια τέτοια περίπτωση είναι και οι  Jordsjø. Το Pastoralia είναι το πέμπτο στούντιο άλμπουμ τους και για άλλη μια φορά μας προσφέρουν μια ποικιλία  από folk, jazz και British prog ήχους. Το ντουέτο συνεχίζει να φλερτάρει με συμφωνικά στοιχεία,  αναπτύσσει ακόμα περισσότερο τις  jazz δεξιοτεχνίες του, ενώ σε κάποια σημεία οι κιθάρες ακούγονται λίγο πιο σκληρές από κάθε άλλη φορά. Τα ιδιαίτερα στοιχεία τους που είναι τα πνευστά και τα φωνητικά τροφοδοτούν ακόμα περισσότερο την folk ατμόσφαιρα. Όλα εδώ ακούγονται στην καλύτερη εκδοχή τους. Συνεχίζουν να μας προσφέρουν έντονες συγκινήσεις και δείχνουν να ξυπνούν το prog rock των πρώιμων 70s.

Για τους φίλους του Nordic prog είναι άλλο ένα διαμάντι στην συλλογή, για τους νέους φίλους τους είναι η αφορμή για μπουν στον υπέροχο και πλούσιο ηχητικό κόσμο τους. Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχάσουμε τους εκλεκτούς καλεσμένους μουσικούς από  τους Tusmørke και Wobbler. Το Pastoralia είναι σίγουρα ό,τι πιο progressive και κατασταλαγμένο έχουν κάνει μέχρι τώρα.

8.5 / 10

Κώστας Ρόκας