Elds Mark – Elds Mark

Intro: Dimitris Kaltsas

Elds Mark combine two elements that make this presentation very interesting. This is their debut album and very little known about the band, and thus a mystery surrounds this release. After some research, we found out that the Norwegian band is a side project of Håkon Oftung (member of Jordsjø and Tusmørke), who appears here under the pseudonym R.E. Turitrøen and plays acoustic and electric guitar, mellotron, clavinet, piano, and Kristian Valbo (member of Obliteration and Black Magic), who appears as C.E. Berg and plays drums, percussion, mellotron and guitar. The artwork of this mysterious release was drawn by E. Gjerdaas, the mastering was carried out by Jacob Holm Lupo and the music of Elds Mark combines folk and prog in a very special way.

[bandcamp width=100% height=120 album=2463394844 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

“Best enjoyed with a view to spruce forests and fresh water”

We live and breathe for records that come out of nowhere and revive our interest to music reminiscent of older times, but at the same time manage to sonically harmonize with modern-day music. The debut album of Elds Mark is a collection of eleven instrumental compositions that combine prog and folk in the context of high aesthetics that have characterized the Norwegian scene for the last many years. Long story short, this is an unexpected, top-notch European progressive rock release.

Without mentioning the giants of the 70s who created the sound that bands like Elds Mark adore, let’s place them as equal members of a scene that includes Tusmørke, White Willow, Hexvessel, Espers, Nordagust, Agusa and many other bands that in their own way combine the sounds of Northern European tradition with the rock heritage of Camel, Caravan, Moody Blues, Träd, Gräs & Stenar and Ragnarök. Elds Mark is adding this version to its large family. With members from Jordsjø and Obliteration in their line-up, one would expect them to have more electricity in their music; however they choose to write almost completely acoustic compositions, raising the level of difficulty in maintaining an overall interesting record.

And they achieve it to the fullest extent, because they maintain a uniform low tempo atmosphere throughout the album, without though recycling ideas and melodies. Without crescendos (with the exception of the six-minute Elds Fall), improvisations, complex structures and technical orgasms, Elds Mark present short compositions with flute, guitars or piano as the main axis in a different way each time, relying their logic on the strict preservation of the forest, as an imaginary listening space.

For example, the wonderful song Vår Skog, which is dominated by a dark electric guitar melody, manages to perfectly incorporate thematic melodies played by mellotron, flute and even percussion into its repetitive rhythm within only four minutes. All the compositions are built in the same context, with the instruments strategically alternating in the leading roles, while the rhythm section is placed slightly lower in the mix, constantly maintaining a jazzy approach, mainly offering depth to the sound rather than new emotions. It may be the only weak point of an album that does not include mediocre compositions. If there was more dynamism in the rhythm section or a more ambitious production, perhaps we would be talking about a monumental record, equal to the sacred cows of the 70s. Even so, Elds Mark will be included in the progressive rock lists of this year.

8 / 10

Alexandros Topintzis

2^nd opinion

Another new band from our most beloved Norway, whose scene is probably the best in recent years in terms of quality / quantity. Elds Mark from Østfold consist of R.E. Turitrøen and C. E. Berg who, without the help of guest musicians, cover the entire range of string intruments and percussion that enrich their eponymous debut album. Looking at the beautiful cover, one can guess the musical direction the Norwegian duet has chosen. The nordic folk melodies are rendered with an adventurous mood and rich arrangements, thus embracing the progressive folk genre. The main axis in all the 11 instrumental compositions of the album is the combination of the acoustic guitar and the flute with the mellotron sound, as well as with the electric guitar passages that flirt intensely with Scandinavian jazz / fusion. Naturally, the element of northern melancholy is ubiquitous, bringing the impressive debut of the Swedes Ragnarök to mind, but also bands such as Kebnekajse, Landberk and Ciccada. The only weak point is the lack of compositional variety as the whole record has a similar pattern. However, overall this is another high quality debut that will certainly be included in our playlists.

7.5 / 10

Paris Gravouniotis

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς

Οι Elds Mark συνδυάζουν δύο στοιχεία που κάνουν αυτή την παρουσίαση πολύ ενδιαφέρουσα. Αφενός πρόκειται για την παρθενική τους κυκλοφορία και αφετέρου ελάχιστα είναι γνωστά για το σχήμα και ένα μυστήριο καλύπτει το ντεμπούτο τους. Μετά από έρευνα, αυτό που προκύπτει είναι ότι οι Νορβηγοί Elds Mark είναι ένα side project του Håkon Oftung (μέλος των Jordsjø και Tusmørke), ο οποίος εδώ εμφανίζεται με το ψευδώνυμο R.E. Turitrøen και παίζει ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, mellotron, clavinet, πιάνο και του Kristian Valbo (μέλος των Obliteration και Black Magic), ο οποίος στους Elds Mark έχει το ψευδώνυμο C.E. Berg και παίζει ντραμς, κρουστά, mellotron και κιθάρα. Το artwork αυτής της μυστηριώδους κυκλοφορίας επιμελήθηκε ο E. Gjerdaas, το mastering έκανε ο Jacob Holm Lupo και η μουσική των Elds Mark συνδυάζει folk και prog με πολύ ιδιαίτερο τρόπο.

[bandcamp width=100% height=120 album=2463394844 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

«Απολαμβάνεται καλύτερα με θέα σε δάση ερυθρελάτης και γλυκό νερό»

Ζούμε και αναπνέουμε για αυτούς τους δίσκους που έρχονται από το πουθενά και επαναφέρουν το ενδιαφέρον μας στην μουσική που θυμίζει άλλες εποχές, αλλά ταυτόχρονα καταφέρνουν και εναρμονίζονται ηχητικά με την σύγχρονη πραγματικότητα. Το ομώνυμο ντεμπούτο των Elds Mark είναι μια συλλογή, έντεκα instrumental συνθέσεων που συνδυάζουν prog και folk, στα πλαίσια της υψηλής αισθητικής που χαρακτηρίζει τα τελευταία πολλά χρόνια την Νορβηγική σκηνή. Χωρίς να φλυαρούμε, πρόκειται για μία ανέλπιστη, κορυφαία κυκλοφορία του ευρωπαϊκού προοδευτικού rock.

Χωρίς να κάνουμε αναφορά στα μεγαθήρια των 70s που δημιούργησαν όλον αυτόν τον χώρο που κινούνται παρόμοια συγκροτήματα σαν τους Elds Mark, ας τους τοποθετήσουμε ως ισότιμα μέλη μιας σκηνής που μας έχει δώσει τους Tusmørke, τους White Willow, τους Hexvessel, τους Espers, τους Nordagust, τους Agusa και άλλα πολλά συγκροτήματα που συνδυάζουν με τον δικό του τρόπο το καθένα, τους ήχους της παράδοσης της Βόρειας Ευρώπης με την rock κληρονομιά των Camel, των Caravan, των Moody Blues, των επίσης Σκανδιναβών Träd, Gräs & Stenar και Ragnarök. Οι Elds Mark προσθέτουν σε αυτή την μεγάλη οικογένεια, την δική τους εκδοχή. Έχοντας στην σύνθεση τους μέλη από τους Jordsjø και τους Obliteration, θα περίμενε κανείς να διαθέτουν περισσότερο ηλεκτρισμό στην μουσική τους, όμως επιλέγουν να κινηθούν σε σχεδόν απόλυτα ακουστικές συνθέσεις, ανεβάζοντας κατακόρυφα το επίπεδο δυσκολίας στο να διατηρήσουν έναν συνολικά ενδιαφέροντα δίσκο.

Και το επιτυγχάνουν σε απόλυτο βαθμό, γιατί διατηρούν σε ολόκληρη την διάρκεια του album μια ενιαία low tempo ατμόσφαιρα που όμως δεν περιλαμβάνει την ανακύκλωση ιδεών, μελωδιών. Χωρίς να υπάρχουν κρεσέντο (με εξαίρεση το εξάλεπτο Elds Fall), αυτοσχεδιασμοί, πολύπλοκες δομές και οργασμοί τεχνικής, οι Elds Mark καταθέτουν μικρές σε διάρκεια συνθέσεις που εναλλάσσουν (ως κύριους άξονες) το φλάουτο, τις κιθάρες και το πιάνο με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά, στηρίζοντας την λογική τους στην αυστηρή διατήρηση του δάσους, ως υποκείμενο φαντασιακό χώρο ακρόασης.

Για παράδειγμα το πανέμορφο Vår Skog, που κυριαρχείται από μια σκοτεινή μελωδία ηλεκτρικής κιθάρας, μέσα στα τέσσερα λεπτά του καταφέρνει και ενσωματώνει άψογα στον επαναλαμβανόμενο ρυθμό του μικρότερες θεματικές μελωδίες από mellotron, φλάουτο ακόμα και percussion. Στα ίδια πλαίσια χτίζονται όλες οι συνθέσεις, με τα όργανα να εναλλάσσονται στρατηγικά στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ενώ το rhythm section τοποθετείται ελάχιστα πιο χαμηλά στην μίξη, διατηρώντας σταθερά μια πιο jazz προσέγγιση, προσφέροντας κυρίως βάθος στον ήχο παρά νέες συγκινήσεις. Ίσως να αποτελεί και την μοναδική παρατήρηση επί ενός δίσκου που δεν περιλαμβάνει αδύναμες στιγμές ή αδιάφορα περάσματα. Ίσως εάν είχαμε παραπάνω δυναμισμό στους ρυθμικό section ή μια πιο φιλόδοξη παραγωγή να μιλάγαμε για έναν μνημειώδη δίσκο, εφάμιλλο αξίας σε σχέση με τις ιερείς αγελάδες των 70s. Ακόμα και έτσι, το Elds Mark θα είναι στις λίστες της χρονιάς για το προοδευτικό rock.

8 / 10

Αλέξανδρος Τοπιντζής

2^η γνώμη

Ακόμα μία νέα μπάντα από την πλέον αγαπημένη μας Νορβηγία, της οποίας η σκηνή σε αναλογία ποιότητας / ποσότητας στέκεται πιθανότατα στην κορυφή τα τελευταία χρόνια. Οι Elds Mark από το Østfold αποτελούνται από τους  R.E. Turitrøen και C. E. Berg οι οποίοι καλύπτουν χωρίς τη βοήθεια κάποιου guest μουσικού όλη την γκάμα εγχόρδων και κρουστών που εμπλουτίζουν τον ομώνυμο δίσκο τους. Χαζεύοντας το πανέμορφο εξώφυλλο, μπορεί να καταλάβει κανείς προς ποια μουσική κατεύθυνση κινείται το νορβηγικό ντουέτο. Οι nordic folk μελωδίες αποδίδονται με μια περιπετειώδη διάθεση και πλούσιες ενορχηστρώσεις, σφιχταγκαλιάζοντας έτσι το progressive folk παρακλάδι. Ο κύριος άξονας και στις 11 instrumental συνθέσεις του δίσκου είναι ο συνδυασμός της ακουστικής κιθάρας και του φλάουτου με τα mellotron χαλιά, καθώς και με τις electric guitar ιδέες που φλερτάρουν έντονα με το σκανδιναβικό jazz / fusion. Φυσικά, το στοιχείο της βόρειας μελαγχολίας είναι πανταχού παρόν, φέρνοντάς μας στο νου κυρίως το εντυπωσιακό ντεμπούτο των Σουηδών Ragnarök, αλλά και μπάντες όπως οι Kebnekajse, Landberk και οι Ciccada. Ως μοναδικό αρνητικό στοιχείο θα εντόπιζα την έλλειψη συνθετικής ποικιλίας, καθώς όλος ο δίσκος κινείται σε ένα παρόμοιο μοτίβο. Ωστόσο, συνολικά έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα ποιοτικότατο ντεμπούτο που θα παίξει πολύ στις προσωπικές μας playlists.

7.5 / 10

Πάρης Γραβουνιώτης