In a few days 2017 will be over and the time has come to present the albums that made the cut for each and every one of us and of course the list of the 20 top albums of 2017 according to ProgRocks.gr, something that keeps us on tenterhooks, beacause the result is always unpredictable.
Just like 2016, 2015 and 2014, our preferences differed to a high degree. As a matter of fact, each one of us included, on average, nearly 4.6 unique albums, verifying once more the diversity of our tastes. Of course the importance of the aggregate, but also the personal lists, is not confined in the ranking itself; their importance, for all it’s worth, lies not so much in the strict order of the ranking, but these lists can be viewed as a source for 124 listening suggestions, which are not limited to prog, but come largely from the undreground music scene of various genres.
An impressive fact that differentiates this year’s list from those of previous years is that the votes of #1 album surpassed those of the #2 by far, similarly to #2 and #3, while from then on, the differences were very small.
Let the countdown begin…
“…the album is, in essence, a hotchpotch of feelings – on the one hand grief, melancholy, rage and optimism on the other – pervasive and tangible in every song. They say that every artist pours a part of his soul into their work. My view is that in Fractured Mariusz unfolds his feelings trying to find himself and achieve catharsis by creating a totally personal and an undoubtedly remarkable album.” |
|
18. Heat Exchange – Reminiscence
“…this album is a lost gem which if it were released in the early 70s, it would definitely have at least the same glamour of other exceptional Canadian albums of that era, e.g. Amish, Ellison and A Foot In Coldwater. Focusing on aggressive guitar riffs, the absolutely precise rhythm section and the passionate vocals, Heat Exchange offer 10 tight and diverse tracks…” |
“Grails prove with Chalice Hymnal that originality is not necessarily the desired result in music. By adding some new elements in relation to the style of their previous album and by using their past as a compass, they managed to give us the most mature album of their career so far, based on composition and orchestration and present an album that will probably earn the title of Black Album in their discography.” “…Chalice Hymnal finds Grails in a continuous process of creativity which will resemble to an endoscopic search together with quite a few “explosions”… Grails reveal a latent pluralism which is admittedly difficult to fit the post-rock label. Fans of the genre, as well as followers of the group, will surely be satisfied while friends of the experimental rock scene will find several entries in this album to satisfy their taste.” |
16. Skog Under Jord – Skog Under Jord
“If the album had actually been released in that time from a known band it would be commemorated to this day, while if it had been released from an unrecognized one, the vinyl would be sold at exorbitant prices and would adorn every record collection of the followers of obscure prog sound. Imperative to listen, among the best releases of this year at least.” “The debut of Skog Under Jord is a hidden gem in the contemporary underground rock scene. The prog / psych of the Swedes is based on pure jamming character, with amazing flow and development and fiery changes. The typical dark melodiousness of the Nordic prog of the 70s reigns in both epics that make up this amazing album. I’m trying to remember the last time everything was so perfect in an album with two one-side songs. I honestly don’t remember.” |
15. Arabs in Aspic – Syndenes Magi
“…they sound better than ever, offering us one of the best albums we are about to listen this year. The three lengthy compositions of the album do not wear the listener out in the least, since the adventurous prog development is spot-on and, mainly, the themes and the melodies in there are inspired.” |
14. Hollow Earth – Out of Atlantis
“King Crimson, Camel, Deep Purple and many more influences from the legendary 70s coexist in the magnificent compositions of the Swedes which emanate an intense vintage feeling but they possess a gorgeous character thanks to the impeccable playing and the chemistry. Especially when it is solo-time, you can tell that the band is tight as it gets, with solid ideas about jamming and well-rounded views on the vintage prog.” |
13. Elder – Reflections of a Floating World
“Reflections of a Floating World is probably their best moment with its epic sounds transfering the listener into the orbit of an exciting journey. References to the 70s are the permanent inspiration for the band, which is now enriched by the late 60s, post-rock and undoubtedly by Mastodon. The unpretentiously large compositions are the field where colossal riffs set up unthinkable roots to distant galaxies, raiding towards unexplored worlds.” |
12. Threshold – Legends of the Shires
“…Threshold still write something only if it is worthy and adds to the song and not just filling it (be it a theme, or a solo, or anything else), their lengthier compositions never make you feel that you do listen to something lengthy, they compose catchy choruses and melodies and they maintain this ability of theirs to communicate with people who are not musicians in spite of their tremendous technical skills.” “Everything that the fans of the band are attached to is here: amazing lead and rhythm guitar parts by Karl Groom, superb keyboards by Richard West who is, as always, meaningful, tight rhythm section, catchy choruses and riffs that go straight into your head.” |
|
10. Pain Of Salvation – In The Passing Light of Day
“In The Passing Light of Day is pretty much straight forward but also a bit proggier than the Road Salt albums and quite heavy. There is a lot of music to be digested which makes the album more of a grower. The vocals of Daniel Gildenlöw are as excellent as usual, as well as some of the guitar riffs which in the heavy tracks reach even a more djent like sound. While not one of the bands best albums, with a few drawbacks, this is very good return for Pain of Salvation which will surely please most fans.” |
09. Yolk – Solar
“Melodies and themes follow one another with an enviable flow that conveys the listener to an avant-prog feast with a RIO base, intense pompous zeuhl spirit and the peculiar psychedelic Yolk element that makes the whole result unique. Rhythm is the main driver and catalyst, but not so much with its usual rigor within the RIO genre, but with an irresistible groove that everyone deserves to experience.” |
08. Soft Power – In A Brown Study
“Anything beautiful that comes to mind originating from the North is here to be found. From Wigwam, Pärson Sound and a healthy dose of Can influence to the great Dungen. Basically, it is no-brainer to say that the basis is the combination of jazz with the late-1960s / early-1970s psychedelic scene. In A Brown Study turned out to be a genuinely pleasant surprise, a guaranteed enjoyment for the seasoned listeners and those who long for acid journeys.” |
07. Enslaved – E
“Enslaved honor their roots but at the same time you feel they are a bit detached from the blackness of their past and they do it with a lot of grace and style that some bands would envy. Perhaps they are the band that combines progressive with the extreme metal sound better than any other. No, there is no bad or average song on the record, there is no filler and for many it could and will be among the top albums of the year. One thing is certain: it’s their best album since Axioma with their interest, appetite and musicality still soaring.” “Enslaved sail with their restored drakkar in deep waters with the unparalleled boldness of their progeny to securely carry an album that can be described as the most progressive of the career and the climax of the style they have adopted in recent years. E moves masterfully between metal and progressive rock with folk melodies and jazz spots emerging as flowers of rare beauty on this monument.” |
06. Leprous – Malina
“Α great return album by the Norwegians, who, after “testing the waters” of change with Coal and The Congregation, seem to have solidified on their style and found the near-perfect balance. Muse, Radiohead και Mastodon mix in the sound, which retains its heaviness, resulting in a work with plenty of character. If this is Leprous’ light side, we surely want more.” |
05. Caligula’s Horse – In Contact
“Vintage prog metal, djent and alternative influences are blended seamlessly. Technical skills and songmanship balance wonderfully here, which is the desideratum for a prog metal band, but as we all know it is easier said than done. One of the best albums of the progressive metal in the last few years, self-luminous with an identity of its own.” |
04. Mastodon – Emperor of Sand
“…the songs emanate a more rock n’ roll attitude, a fact that renders – to my ears – the record as the most enjoyable of their career. In their seventh release, Mastodon deliver eleven songs in an even and amazing album which already declares candidacy for a position among the best albums of the year.” |
03. Nova Collective – The Further Side
“…an album of high compositional standards, where progressive metal meets jazz and improvisation. Nova Collective gave birth to a magnificent instrumental album, one of the top releases of the current year.” |
02. Wobbler – From Silence to Somewhere
“Wobbler put together not just their best album so far, but rather a top-notch prog release in the current decade. It seems that the No.1 slot is strictly a Norwegian matter, and rightfully so.” “There is no dip in excitement throughout the 48 minutes of symphonic grandiose and relentless symphonic prog recitals. Wobbler seem to have struck a balance between melody and virtuosity as at no point the album deviates to unnecessary improvisations; a carefully planned journey between silence and somewhere and eventually to the top of 2017 prog albums; palingenesia after Yes, Genesis and Änglagård…” |
“The Tower is the antithesis of a musical tower of Babel. In the tower of Motorpsycho all the tribes and species communicate perfectly with each other, creating a musical mosaic that every seasoned listener should pay attention to. In my opinion, it is the best thing they have done since The Death Defying Unicorn. While we absorb it, it may make it to the top of their discography. Twenty-six years after their debut, by the way…“ “At times, the riffs are heavier than ever, while there is a constant interchange of rhythms and moods throughout the songs. In the adventurous world of The Tower, a flute or mellotron part may follow a heavy riff, creating sounds of extraordinary beauty. They are one of the best bands out there right now and this is an album that may end as a fulcrum in their long career. One of the best albums of the year.” |
“Hollow Earth compose music as if they have many years of experience under their belt. Τhey seem to be fully aware that this kind of music has a meaning only if it is played with this old-fashioned, analogue and warm sound and also if you filter the horizons of your influences. A new-founded band that came literally from the leftfield and they don’t simply tickle our fancy but their album is one of the candidates for the gems of the year and compete with the rest summits of the progressive albums that came out in 2017.” 
“Elder focused more on the structure of the compositions and presented something more complete than their previous work. Though it may initially tire some due to the complex compositions, the first repetitions reverse this impression. I think the Bostoners crafted their most interesting album decorating a whole music scene. I doubt if this genre has something better to show us this year!” 
“With the project Antiphon, British musician and producer Alfa Mist adds his own “voice”, that is view, to this recent freshening of jazz, performed by artists such as Kamasi Washington and Yussef Kamaal. The album combines mellow jazzy hip-hop of the Nujabes school with free bebop improvisation. With the opening ten-minute Keep On, a complete artistic universe of urban melancholy, warm melodies and mild experimentation is revealed. The simple structure of hip-hop is in the background, while the first and foremost role is played by the technical and imaginative playing of wind instruments, guitar, keyboards and percussion instruments. Naturally, there is introversive environment, but it does not rule out escalations, like in Errors.
“This is what happens in In the Passing Light of Day: as loss covers the last Nick Cave album, as the upcoming death touches Bowie in his swan song, so In the Passing Light of Day is emotionally charged by its own condition and feelings. Pain, anger, creation but the difference with the aforementioned masterpieces is that at the end through a marathon of 71:46 minutes there is genuine hope. This alone is more than wonderful, isn’t it?” 
“…Yolk continue where they had left off with last year’s You Decide. They managed to recap a cycle, regaining their mood and their passion. In any case, their talent is uncontested. We are dealing with a band that’s constantly in motion concerning live appearances, always anxious and ready to incorporate new forms of expression within progressive rock.” 
“The psychedelic days of San Francisco of the 1960s are displayed in perfect harmony with the exotic, almost otherworldly songwriting of Bo Hansson. The dreamy jazz-folk of Ragnarök of their first sublime debut back in 1976 is combined euphorically with the progressiveness of jazz mastery of Pekka Pohjola’s Wigwam and his mates. Thoughts, ideas and inspirations end up, most of the times, echoing through many and wondrous surprises that make their appearance naturally.” 
“Malina is a diverse, but also very cohesive album, as if every song is a chapter of a book. Granted, it is a release that composition-wise did not break new ground at all times, but sonically did go further while in some parts it portrayed a different, unexpected side of the band, preserving their features and personal style.”
“Glaring weaknesses are absent in Ιn Contact, the scattered references to their existing back catalogue of the band are there in order to interconnect all these phases. As a whole, In Contact is a mature statement from the band that they should be held as one of the very few spearheads in the progressive metal firmament. Until the audience collectively catches up with the importance of this work, it will sit easily on the top of my list.” 
“Emperor of Sand continues the unbelievable streak of the good records that Mastodon deliver and establishes them as an application for generating good songs. It is unlikely to lure new fans, but long-term ones won’t be disappointed for sure and after some time, it will be involved among their best albums.” 
01. 
01. 
01. Wolves In The Throne Room – Thrice Woven
01. Mostly Autumn – Sight of Day
01. 
01. 
01.
Σε λίγες ημέρες θα ολοκληρωθεί το 2017 και ήρθε η ώρα να παρουσιάσουμε τα albums που ξεχωρίσαμε ο καθένας από εμάς χωριστά και φυσικά τη συνολική λίστα των 20 κορυφαίων albums του 2017 για το ProgRocks.gr, κάτι που κι εμείς περιμένουμε ανυπόμονα καθώς το τελικό αποτέλεσμα είναι πάντα απρόβλεπτο.
Όπως το 2016, το 2015 και το 2014, το ποσοστό διαφορετικότητας μεταξύ των προτιμήσεών μας ήταν μεγάλο. Για την ακρίβεια, κάθε ένας από εμάς συμπεριέλαβε κατά μέσο όρο σχεδόν 4.6 μοναδικά albums, επιβεβαιώνοντας για άλλη μία φορά την πολυμορφία των ακουσμάτων μας. Η αξία της συνολικής και των προσωπικών λιστών κάθε συντελεστή μας φυσικά δεν περιορίζεται σε μια αξιολογική ιεράρχηση. Η όποια διαχρονική αξία τους βρίσκεται όχι τόσο στην αυστηρότητα της κατάταξης, αλλά στο ότι εδώ μπορεί κανείς να βρει 124 αξιόλογες προτάσεις για ακρόαση, που εκτείνονται και αρκετά εκτός prog βεβαίως και έχουν ως κοινό παρονομαστή ότι προέρχονται σε μεγάλο ποσοστό από τον underground χώρο.
Ένα στοιχείο που διαφοροποιεί το φετινό αποτέλεσμα από αυτό των προηγούμενων ετών είναι ότι το κορυφαίο album ξεχώρισε αρκετά από το δεύτερο και εκείνο από το τρίτο, ενώ από εκεί και κάτω οι διαφορές ήταν πολύ μικρές.
Ας αρχίσει λοιπόν η αντίστροφη μέτρηση…
“…ο δίσκος είναι στην ουσία ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων -από τη μία θλίψη, μελαγχολία, οργή και αισιοδοξία – διάχυτα και αισθητά σε όλες τις εναλλαγές των κομματιών. Κάθε καλλιτέχνης προσθέτει ένα κομμάτι της ψυχής του στις δημιουργίες του, λένε. Στο Fractured θεωρώ ότι o Mariusz ξεδιπλώνει τα συναισθήματα του, προσπαθεί να ξαναβρεί τον εαυτό και την κάθαρση του δημιουργώντας ένα απόλυτα προσωπικό και σίγουρα αξιόλογο δίσκο.” |
|
18. Heat Exchange – Reminiscence
“…το συγκεκριμένο album αποτελεί ένα χαμένο διαμάντι το οποίο αν είχε κυκλοφορήσει στα early 70s σίγουρα θα είχε τουλάχιστον την ίδια αίγλη άλλων εξαιρετικών καναδικών δίσκων της εποχής όπως τα Amish, Ellison και A Foot In Coldwater. Με άξονα τα επιθετικά κιθαριστικά riffs, το απόλυτα ακριβές rhythm section και τα παθιασμένα φωνητικά, οι Heat Exchange μας προσφέρουν 10 σφιχτοδεμένα και πολυποίκιλα κομμάτια…” |
“Οι Grails με το Chalice Hymnal αποδεικνύουν ότι η πρωτοτυπία δεν είναι απαραίτητα το ζητούμενο στη μουσική. Προσθέτοντας κάποια καινούργια στοιχεία σε σχέση με το ύφος του προηγούμενου δίσκου τους και χρησιμοποιώντας το παρελθόν τους ως πυξίδα, κατάφεραν να μας δώσουν τον πιο ώριμο δίσκο της μέχρι τώρα πορείας τους, δίνοντας βάση στην σύνθεση και την ενορχήστρωση και παρουσιάζοντας ένα μουσικό έργο που πιθανότατα θα πάρει τον τίτλο του Black Album της δισκογραφίας τους.” “…το Chalice Hymnal, τους βρίσκει σε μία συνεχή πορεία δημιουργικότητας η οποία, τουλάχιστον στην περίπτωση της νέας κυκλοφορίας, θα πάρει τα χαρακτηριστικά μίας ενδοσκοπικής αναζήτησης συνοδευόμενη με ουκ ολίγες «εκρήξεις»… οι Grails αποκαλύπτουν έναν λανθάνοντα πλουραλισμό ο οποίος ομολογουμένως δυσκολεύεται να χωρέσει στην ταμπέλα post-rock. Οι φίλοι του είδους, καθώς και οι ακόλουθοι του γκρουπ, σίγουρα θα μείνουν ευχαριστημένοι, ενώ οι φίλοι της ευρύτερα «πειραματικής» σκηνής θα βρούνε αρκετές εισόδους μέσα στον δίσκο…” |
16. Skog Under Jord – Skog Under Jord
“Αν ο δίσκος είχε πραγματικά κυκλοφορήσει στην εποχή εκείνη από μία γνωστή μπάντα θα μνημονευόταν έως και σήμερα, ενώ αν είχε κυκλοφορήσει από μία παραγνωρισμένη, το βινύλιο θα πωλούταν σε εξωφρενικές τιμές και θα κοσμούσε κάθε δισκοθήκη των ακόλουθων του obscure prog ήχου. Επιβεβλημένο άκουσμα, ανάμεσα στις καλύτερες κυκλοφορίες τουλάχιστον αυτής της χρονιάς.” “TΤο prog / psych των Σουηδών βασίζεται σε jamming χαρακτήρα, με συγκλονιστική ροή και ανάπτυξη και εκρηξιγενείς αλλαγές. Η τυπική σκοτεινή μελωδικότητα του σκανδιναβικού prog των 70s βασιλεύει και στα δύο epics που συναποτελούν αυτό το εκπληκτικό album. Προσπαθώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που όλα ήταν τόσο άψογα σε δύο one-side songs στο ίδιο album. Ειλικρινά δε θυμάμαι.” |
15. Arabs in Aspic – Syndenes Magi
“Στην πέμπτη studio δουλειά τους παρουσιάζονται καλύτεροι από ποτέ, χαρίζοντας έναν από τους πληρέστερους retro-prog δίσκους που θα ακούσετε φέτος. Οι τρεις μεγάλες σε διάρκεια συνθέσεις που περιέχονται στο album δεν κουράζουν στο ελάχιστο, αφού έχουν την σωστή περιπετειώδη prog εξέλιξη και κυρίως εμπνευσμένα θέματα και μελωδίες.” |
14. Hollow Earth – Out of Atlantis
“King Crimson, Camel, Deep Purple και αρκετές ακόμα επιρροές από τα θρυλικά 70’s συνυπάρχουν στις υπέροχες συνθέσεις των Σουηδών, δοσμένες με τρόπο που ενώ παραπέμπουν έντονα σε ακόμα μια vintage κυκλοφορία, εντούτοις διαθέτουν εξαιρετικό χαρακτήρα που οφείλεται τόσο στο άρτιο παίξιμο, όσο και στην χημεία. Ειδικά στα σημεία που μπλέκονται τα solos διακρίνεις ότι το σχήμα είναι τρομερά δεμένο, με ιδέες επί των jams και κυρίως με ολοκληρωμένη άποψη επί του κλασικού prog.” |
13. Elder – Reflections of a Floating World
“Το Reflections of a Floating World φαντάζει ως η αρτιότερη στιγμή τους με τους επικούς του ήχους να μεταφέρουν τον ακροατή στην τροχιά ενός συναρπαστικού ταξιδιού. Οι αναφορές προς τα 70s είναι η μόνιμη πηγή έμπνευσης της μπάντας που πλέον εμπλουτίζεται από την αύρα των late 60s, το post-rock και αναμφίβολα από τους Mastodon. Οι ανεπιτήδευτα μεγάλες συνθέσεις του δίσκου είναι το πεδίο όπου κολοσσιαία riffs στήνουν αδιανόητους δρόμους προς μακρινούς γαλαξίες κάνοντας έφοδο προς ανεξερεύνητους κόσμους.” |
12. Threshold – Legends of the Shires
“…οι Threshold εξακολουθούν να κάνουν κάτι μόνο αν προσφέρει στο τραγούδι και όχι απλώς για να το βάλουν (είτε είναι θέμα, είτε σόλο ή οτιδήποτε), τα μεγαλύτερα σε διάρκεια τραγούδια που συνθέτουν ποτέ δεν σε κάνουν να αισθάνεσαι πως ακούς κάτι μακροσκελές, γράφουν «μεγάλα» ρεφραίν και πιασάρικες μελωδίες και διατηρούν αυτή την ικανότητα να επικοινωνούν με ανθρώπους που δεν είναι μουσικοί παρά την εξαιρετική τεχνική τους κατάρτιση.” “Οι σταθερές που αγαπάνε οι φίλοι του συγκροτήματος είναι εδώ: εξαιρετική lead και ρυθμική κιθάρα από τον Karl Groom, άρτια πλήκτρα από τον πάντα ουσιώδη Richard West, δεμένο rhythm section, πιασάρικα refrain και κολλητικά riffs.” |
|
10. Pain Of Salvation – In The Passing Light of Day
“Το In The Passing Light of Day ενώ είναι άμεσο, είναι αρκετά πιο progressive από τα Road Salt και αρκετά heavy. Τα φωνητικά του Daniel είναι εξαιρετικά ως συνήθως όπως και αρκετά από τα riffs τα οποία στα πιο heavy κομμάτια φτάνουν μέχρι και το djent… μπορεί να μην είναι από τα καλύτερα άλμπουμ των Σουηδών, αλλά είναι μια πολύ καλή επιστροφή στη δισκογραφία που θα αφήσει ικανοποιημένους τους περισσότερους φίλους της μπάντας.” |
09. Yolk – Solar
“Οι μελωδίες και τα θέματα διαδέχονται το ένα το άλλο με αξιοζήλευτη ροή που συμπαρασύρει τον ακροατή σε ένα avant-prog πανηγύρι με RIO βάση, έντονο πομπώδες zeuhl πνεύμα και το ιδιότυπο ψυχεδελικό στοιχείο των Yolk που κάνει το μείγμα μοναδικό. Ο ρυθμός είναι ο κύριος οδηγός και ο καταλύτης, αλλά όχι τόσο με τη συνηθισμένη αυστηρότητά του εντός RIO, όσο μέσω ενός ακατανίκητου groove που αξίζει να βιώσουν όλοι.” |
08. Soft Power – In A Brown Study
“Ό,τι ωραίο μπορείτε να σκεφτείτε από τον Βορρά τα τελευταία σαράντα χρόνια είναι εδώ μέσα. Από τους Wigwam, Parson Sound και μπόλικη Can επιρροή, μέχρι τους Dungen. Βασικά δεν είναι δύσκολο να πούμε ότι η βάση είναι ο συνδυασμός της jazz με την ψυχεδελική σκηνή στα τέλη ‘60s με αρχές ‘70s. Πολύ ευχάριστη έκπληξη το In A Brown Study, για ακροατές με εμπειρία και επιθυμία στις acid διαδρομές θα είναι μια απόλαυση.” |
07. Enslaved – E
“Οι Enslaved τιμούν τις ρίζες τους αλλά παράλληλα νιώθεις ότι αποσυνδέοονται μερικώς από την μαυρίλα του παρελθόντος και το κάνουν με πολλή χάρη και στυλ που κάποιες μπάντες θα ζήλευαν. Και τελικά είναι η μπάντα που συνδυάζει το progressive με τον ακραίο ήχο ίσως καλύτερα από όλους τους υπόλοιπους. Οχι δεν υπάρχει κακό ή μέτριο κομμάτι στον δίσκο, δεν υπάρχει filler και θα μπορούσε για αρκετούς να μπει στα κορυφαία albums της χρονιάς. Ένα είναι σίγουρο: είναι η καλύτερη κυκλοφορία τους από το Axioma με το ενδιαφέρον, την όρεξη και την μουσικότητά τους να παραμένουν στα ύψη.“ “Οι φετινοί Εnslaved πλέουν με το ανακαινισμένο τους drakkar σε βαθιά νερά με την απαράμιλλη τόλμη των προγόνων τους για να μεταφέρουν με ασφάλεια ένα δίσκο που μπορεί να χαρακτηριστεί ως πιο προοδευτικός της καριέρας και η κορύφωση του στυλ που έχουν υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια. Το Ε κινείται αριστοτεχνικά ανάμεσα στο metal και το προοδευτικό ροκ με τις folk μελωδίες και τα jazz σημεία να αναδύονται σαν λουλούδια σπάνιας ομορφιάς πάνω σε αυτό τον ογκόλιθο.” |
06. Leprous – Malina
“Eξαιρετική επιστροφή από τους Νορβηγούς, οι οποίοι, αφού στις προηγούμενες δύο δουλειές τους πειραματίστηκαν με μεγάλες αλλαγές στον αρχικό τους ήχο, εδώ φαίνεται να βρίσκουν την σχεδόν τέλεια ισορροπία. Muse, Radiohead και Mastodon χωράνε όλοι σε αυτή τη δυναμική δουλειά με περίσσιο χαρακτήρα. Αν αυτή είναι η light πλευρά τους, θέλουμε κι άλλο.” |
05. Caligula’s Horse – In Contact
“Κλασικές prog metal, djent και alternative επιρροές αναμειγνύονται ομοιογενώς. Τεχνική κατάρτιση και τραγουδοποιία ισορροπούν τέλεια εδώ, πράγμα που είναι ζητούμενο για μια prog metal μπάντα, αλλά όπως ξέρουμε και το πιο δύσκολο πράγμα να επιτευχθεί. Ένα από τα καλύτερα albums προοδευτικής metal μουσικής των τελευταίων ετών, αυτόφωτο και γεμάτο προσωπικότητα.” |
04. Mastodon – Emperor of Sand
“…τα τραγούδια του δίσκου έχουν μια rock n’ roll διάθεση, που στα αυτιά μου τον κάνουν τον πιο διασκεδαστικό της καριέρας τους. Στην έβδομη κυκλοφορία τους οι Mastodon μας παρουσιάζουν έντεκα τραγούδια σε έναν ομοιογενή και καταπληκτικό δίσκο, ο οποίος βάζει πλώρη για μια θέση στις λίστες με τους κορυφαίους της χρονιάς.” |
03. Nova Collective – The Further Side
“…έχουμε να κάνουμε με έναν δίσκο υψηλότατου συνθετικού επιπέδου, όπου το progressive metal συναντά την jazz και τον αυτοσχεδιασμό, και όπου όλα τα κομμάτια είναι δουλεμένα και δε μοιάζουν με ιδέες που έχουν ξεμείνει από τις βασικές μπάντες των μελών.” |
02. Wobbler – From Silence to Somewhere
“Οι Wobbler μας παρέδωσαν όχι απλά τον κορυφαίο τους δίσκο, αλλά και μία από τις prog κορυφές της δεκαετίας που διανύουμε. Από ότι φαίνεται η διεκδίκηση της φετινής πρωτιάς είναι καθαρά νορβηγική υπόθεση και δίκαια.” “Ο ενθουσιασμός δε λείπει σε κανένα από τα 48 λεπτά του άλμπουμ, που απαρτίζεται από μεγαλειώδεις συνθέσεις και ρεσιτάλ συμφωνικού prog. Οι Wobbler βρίσκουν ισορροπία μεταξύ μελωδίας και δεξιοτεχνίας, χωρίς να πέφτουν στην παγίδα των περιττών αυτοσχεδιασμών, πραγματικά ένα άλμπουμ με αρχή και τέλος, από την ησυχία στην μουσική ολοκλήρωση και από εκεί στο τοπ-10 της φετινής prog: παλιγγενεσία μετά από Yes, Genesis και Änglagård. Ξεχωριστή στιγμή: Fermented Hours…” |
“Με το The Tower δημιούργησαν το αντίθετο ενός μουσικού πύργου της Βαβέλ. Στον πύργο των Motorpsycho όλες οι φυλές και τα είδη συνεννοούνται στην εντέλεια, παραδίδοντας ένα μουσικό μωσαϊκό που ο κάθε σοβαρός rock ακροατής οφείλει να ακούσει. Αποτελεί το καλύτερο τους πόνημα μετά το The Death Defying Unicorn κατά την άποψή μου. Η ωρίμανσή του στα αυτιά μας, πιθανότατα θα του δώσει τη θέση στην κορυφή της δισκογραφίας τους. 26 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους ε…“ “Σε στιγμές τα riffs είναι βαρύτερα από ποτέ, ενώ οι εναλλαγές ρυθμών και διάθεσης κατά τη διάρκεια των τραγουδιών είναι συνεχείς, αποτέλεσμα των εντυπωσιακών αυτοσχεδιασμών. Στον περιπετειώδη κόσμο του The Tower, o ήχος του φλάουτου και του mellotron μπορεί να ακολουθεί ή να έπεται ενός heavy riff, δημιουργώντας ήχους εξαιρετικής ομορφιάς. Πρόκειται για μία από τις καλύτερες μπάντες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή εκεί έξω σε ένα άλμπουμ που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς της μακρόχρονης ιστορίας τους. Ένα από τα άλμπουμ της χρονιάς.” |
Κάντε το πρώτο σχόλιο