Squintaloo – Über Bord!

Intro: Dimitris Kaltsas
Translation: Alexandros Mantas
18 / 10 / 2017

The course of the quartet from Berlin is not run-of-the-mill. Since their debut Latantriga, Latantriga! in 1998, they got back in the day in 2004 with the self-titled album, then Sibirskoblast came out in 2009 and they got back in the saddle once again this year with Über Bord!. Their style, in their own words, is a mixture of 70s psychedelic prog with the addition of modern trends of sludge and art-rock, just like throwing into the mince machine King Crimson, Mastodon, Mr. Bungle, Zappa and Queens of the Stone Age and getting filet mignon à la Squintaloo (!). Now, next to the founding members of Heinrich Schiffers (guitar, saxophone), Daniel Eichholz (drums, percussion) and Klemens Klarhorst (bass) there is Enrico Antico (electric and acoustic guitar) and the keyboards are out of the picture.

For advanced solvers

Perhaps one of the hardest tasks when it comes to an album review, or merely listening to it for that matter, is when you are confronted by a multitude of sounds and performances. I think this is the case with the fourth album of the Germans Squintaloo which is entitled Über Bord!.

To avoid any misunderstandings, the aforementioned “hard task” is not just a matter of the subjectiveness of the reviewer, but rather it origins from the opus itself which, in this case, comes from the art-rockers from Berlin. Let me elaborate: Über Bord! is an album that demands repeated listens not only because of its duration (over an hour), but also because of the miscellaneous musical elements involved. It is a painstaking effort to come up with a rough title that describes the style of Squintaloo, since they are avowed restless musicians in a constant flirt not only with the “traditional” 70s, but also with the more modern sounds of the 90s (a first taste of the latter comes into picture on Kara Buran).

Without any doubt, this mixture is way more than fruitful for an awful lot of bands. Specifically on Über Bord!, it is impossible not to notice the amazing effort that has been put to maintain a balance (the title-track that verges on the metal vicinity coexists with the electronic 3 Κraken). Then, the technical skills become more than obvious, a fact that has been grasped by the audience of Berlin for starters and the entire Germany as a whole. As regards the latter, it is no exaggeration to say that the progressive version of rock (see Peg Leg Copperjaws) is utilized to a great extent, but most of the bands fail to do it wisely.

On the other hand, the parade of the above can be a springboard for a critical angle. For instance, no matter how the starter Animal Privateer grabs you by the throat with its amazing flow and structure, with changes and tension galore, as we said before the album as a whole demands multiple listens. Perhaps shorter song durations would work a treat (only two of them are around the three-minute mark, while all others last more than seven minutes), whereas the inundation of so many elements overwhelms the listener. Therefore, the album needs more time to grow which will lead to safer conclusions.

7.5 / 10

Dimitris Kastritis

2^nd opinion

The Berliners Squintaloo invite us on board on a journey with their fourth album entitled Über Bord! as the captain. It goes by itself that the album requires the utter attention of the listener. Within an hour of instrumental music, Squintaloo pull off to build a sensation of a piratical adventure. Their arsenal contains prog and jazz sounds that are clearly influenced by Frank Zappa, Yes, Rush and these sounds were the raw material for the German to concoct an album that features not a few parts that catch the listener by surprise and keep their interest. The stylistic pluralism available to Über Bord! may wear the listener out and thwart the flaw of the album. Nevertheless, there are call-backs to the piratical themes, as well as an astonishing musicality that repay the listener. Songs like Animal Privateer, Nigeraurak’s Dream and 3 Kraken are indicative what the album is all about.

7 / 10

Lefteris Statharas

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς
Μετάφραση: Αλέξανδρος Μαντάς
18 / 10 / 2017

Η πορεία του κουαρτέτου από το Βερολίνο στο χρόνο δεν είναι από τις πλέον συνηθισμένες. Μετά το ντεμπούτο τους Latantriga, Latantriga! (1998) ακολούθησε μία πρώτη επιστροφή τους στη δισκογραφία με το ομώνυμο album το 2004, ακολούθησε το Sibirskoblast το 2009 και η δεύτερη επιστροφή τους φέτος με το Über Bord!. Οι ίδιοι δηλώνουν πως παίζουν μία μίξη 70s ψυχεδελοprog με σύγχρονο sludge και art-rock, σαν να πετάς King Crimson, Mastodon, Mr. Bungle, Zappa και Queens of the Stone Age στη μηχανή του κιμά και να βγαίνει filet mignon a la Squintaloo (!). Δίπλα στα ιδρυτικά μέλη Heinrich Schiffers (κιθάρα , σαξόφωνο), Daniel Eichholz (ντραμς, κρουστά) και Klemens Klarhorst (μπάσο) βρίσκεται πλέον ο Enrico Antico (ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα) και τα πλήκτρα απουσιάζουν.

Για δυνατούς λύτες

Ίσως ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα σε μία κριτική δίσκου ή και ακρόασης εν γένει έρχεται όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μία πληθώρα ήχων και ερμηνειών. Κάτι τέτοιο πιστεύω πως συμβαίνει και στην τέταρτη κυκλοφορία των Γερμανών Squintaloo που φέρει τον τίτλο Über Bord!.

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, η προαναφερθείσα «δυσκολία» δεν σταματά μπροστά στην υποκειμενική άποψη του εκάστοτε κριτικού, αλλά οφείλει να κατανοηθεί ως στοιχείο που πηγάζει από το ίδιο το έργο, εν προκειμένω αυτό των Βερολινέζων art-rockers. Και εξηγούμαι: το Über Bord! είναι ένας δίσκος που απαιτεί επανειλημμένες ακροάσεις τόσο λόγω της χρονικής έκτασης του δίσκου (πάνω από μία ώρα) όσο και των διαφορετικών μουσικών στοιχείων που έχουν αναμειχθεί. Με δυσκολία θα βρεις έναν πρόχειρο τίτλο για να κατατάξεις το μουσικό στυλ των Squintaloo μια και οι ίδιοι δηλωμένα βρίσκονται σε ένα συνεχές φλερτ με τα «παραδοσιακά» 70s και τα πιο μοντέρνα ροκ ακούσματα των 90s (ένα πρώτο άκουσμα του δεύτερου στοιχείου συναντάμε στο Kara Buran).

Δίχως αμφιβολία, αυτή η μίξη είναι κάτι παραπάνω από καρποφόρα για πάρα πολλά συγκροτήματα, στην δε περίπτωση του Über Bord! θα ήταν αδύνατο να μην σημειωθεί η εκπληκτική δουλειά που έχει γίνει στην τήρηση της ισορροπίας σε πρώτη φάση (το σχεδόν metal ομώνυμο κομμάτι του δίσκου συνυπάρχει αρμονικά με το ηλεκτρονικό 3 Κraken). Στην συνέχεια, η τεχνική ικανότητα είναι παραπάνω από εμφανής, κάτι άλλωστε το οποίο έχει παρατηρηθεί χρόνια τώρα από το μουσικό κοινό του Βερολίνου εν πρώτοις και της Γερμανίας γενικά. Σε ο,τι αφορά το τελευταίο, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως αξιοποιείται σε πολύ μεγάλο -και επιτυχημένο- βαθμό η progressive εκδοχή του ροκ (π.χ. Peg Leg Copperjaws), σημείο στο οποίο πνίγονται ουκ ολίγες μπάντες.

Από την άλλη πλευρά, η παράθεση όλων των παραπάνω μπορεί να αποτελέσει και αφετηρία για μία πιο κριτική ματιά. Για παράδειγμα, όσο και αν το εναρκτήριο Animal Privateer σε πιάνει από τον λαιμό με την εκπληκτική ροή και δομή του, γεμάτο εναλλαγές και ένταση, συνολικά μιλάμε για έναν δίσκο που, όπως ειπώθηκε, θέλει πολλές ακροάσεις. Ίσως η μικρότερη διάρκεια των κομματιών να βοηθούσε  την ακρόαση (μόνο δύο είναι στα 2 και 3 λεπτά, ενώ όλα τα άλλα πάνω από 7 λεπτά), ενώ σίγουρα η τόσο μεγάλη πρόσμιξη στοιχείων «βαραίνει» το κεφάλι και εντείνει την ανάγκη για παραπάνω χρόνο πριν την όποια ετυμηγορία.

7.5 / 10

Δημήτρης Καστρίτης

2^η γνώμη

Οι Βερολινέζοι Squintaloo μας προσκαλούν να σαλπάρουμε με τον τέταρτο δίσκο τους με τίτλο Über Bord!. Σίγουρα δίσκος που απαιτεί αρκετή προσοχή από τον ακροατή. Οι Squintaloo στην περίπου μία ώρα instrumental μουσικής καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια αίσθηση πειρατικής περιπέτειας. Με prog και jazz ήχους φανερά επηρεασμένους από Frank Zappa, Yes, Rush το κουαρτέτο από την Γερμανία δημιούργησε έναν δίσκο με αρκετά σημεία που δημιουργούν έκπληξη και κρατάνε το ενδιαφέρον. Ο στυλιστικός πλουραλισμός που προσφέρουν με το Über Bord! μπορεί να κουράσει σε στιγμές μιας και χάνεται λίγο η ροή του δίσκου. Παρόλα αυτά, υπάρχουν τα call backs στα πειρατικά θέματα και εξαιρετική μουσικότητα στο δίσκο που αποζημιώνουν τον ακροατή. Ενδεικτικά κομμάτια που δίνουν μια γεύση για τον ήχο του δίσκου είναι τα Animal Privateer, Nigeraurak’s Dream και 3 Kraken.

7 / 10

Λευτέρης Σταθάρας