Prysma – Closer to Utopia

Intro: Dimitris Kaltsas
Translation: Vangelis Christodoulou
06 / 08 / 2019

Prysma hail from Thessaloniki, Greece and Closer to Utopia is their first album. While the city has generated an abundance of well-esteemed progressive bands, Prysma’s case deviates from the norm in that the band of Orestis Grammenos, Spyros Delidimitriou, Konstantinos Diakakis and Giannis Koutsos do not play prog metal. Instead, their music is evidently influenced by the 70’s and, following the tradition of many releases within the genre, Closer to Utopia is a concept album.

[bandcamp width=100% height=120 album=4262579559 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

New blood, while not so modern

This is the first album for the youngsters Prysma from Thessaloniki although they have been around since 2014. That Closer to Utopia is a concept album recorded live in the studio within a 3-day session, suggests the band’s aspiration to invoke the 70’s mojo not only stylistically, but furthermore in the way of writing and recording their material.

Throughout 6 relatively extended compositions, the young prog rockers define their character, as well as their core influences: Pink Floyd as the basis for their sound, Porcupine Tree for a modern touch, while the Jim Morrison-reminiscent vocals give off a rather psychedelic taste. The starters Bad Time to Dream? (Prt I-II) and A Lapse in Space and Time (Part III) are quite similar in structure and are defined by the threefold of melodic guitar leads, atmospheric keyboards and hypnotic vocal lines. Lost in the Sky continues likewise, while speeding it up a tad and rocking harder.

Mundo Muerto, the longest track here, is probably the album’s finest moment, showcasing numerous changes in the overall mood as well as some stimulating melodic lines. Coming up next, Hypnotised with its oriental scales and the heavy riffs alternating smoothly with more melodious passages differss from the rest of the record in a characteristic fashion.

The mild Closer to Utopia draws the final curtain to an album that lies on the positive side of the continuum, but not without its shortcomings. The unexceptional enunciation of the English language undermines the effort that has been made in the vocal department, while their atmospheric prog rock is playing it safe, hence not allowing for an edgier and more adventurous character. It is apparent that the band are talented and passionate; should they amend a couple of issues as suggested above, it is certain that the successor of this highly promising debut will bear tastier fruit.

7 / 10

Paris Gravouniotis

2^nd opinion

Prysma from Thessaloniki introduce themselves through an impressive and highly promising debut. Thought-out compositions, imagination in developing their ideas, tempting melodies that refer to beloved moments of the past, talent in the orchestration and technique; these are some of the qualities one can easily point out. Characterized by atmosphere, they by and large combine Pink Floyd’s sweet melancholy with powerful guitar passages and a flexible rhythm section providing freshness and modern vibes. The vocals are guided by the melodic lines, hereby adding a fragile lyricism, while overall, the changes are smart and comprehensible, making the album accessible to the average prog aficionado who will undoubtedly experience beautiful, alternating emotions upon repeated listens. At this point I should highlight that the music production in Greece has made tremendous leaps forward and Prysma have the opportunity of taping into this experience so early in their career. Hypnotized and the self-titled track are my favorite. All the best to Close to Utopia then, and we hold out hope for growing success, which, based on their potential, is absolutely attainable.

8 / 10

Giannis Zavradinos

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς
Μετάφραση: Βαγγέλης Χριστοδούλου
06 / 08 / 2019

Οι Prysma έρχονται από τη Θεσσαλονίκη και το Closer to Utopia είναι το πρώτο τους album. Μπορεί η πρωτεύουσα της Μακεδονίας να μας έχει δώσει πολλές και αξιολογότατες progressive metal μπάντες, αλλά αυτό που συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση απέχει από τα συνηθισμένα. Κι αυτό, γιατί το σχήμα των Ορέστη Γραμμένο, Σπύρου Δεληδημητρίου, Κωσταντίνου Διακάκη και Γιάννη Κουτσού δεν παίζει prοg metal, αντιθέτως η μουσική των Prysma πηγάζει εμφανώς από τα 70s και, ακολουθώντας την παράδοση πολλών συναφών κυκλοφοριών, το Closer to Utopia είναι concept δίσκος.

[bandcamp width=100% height=120 album=4262579559 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Νέο αίμα με όχι και τόσο σύγχρονο ύφος

Πρώτος δίσκος για τους πιτσιρικάδες Θεσσαλονικείς Prysma, οι οποίοι παρόλο που έχουν δημιουργηθεί από το 2014 μόλις φέτος κυκλοφόρησαν την πρώτη ολοκληρωμένη τους δουλειά. Το γεγονός ότι το Closer to Utopia είναι concept δίσκος καθώς και ότι ηχογραφήθηκε ζωντανά στο studio μέσα σε ένα τριήμερο session, αποδεικνύει ότι οι Prysma θέλησαν να πλησιάσουν όσο πιο κοντά γίνεται στη δεκαετία του ’70 όχι μόνο υφολογικά και αισθητικά αλλά και στον τρόπο με τον οποίο συνθέτουν και ηχογραφούν το υλικό τους.

Μέσα από έξι σχετικά μακροσκελείς συνθέσεις, οι νεαροί prog rockers κάνουν αρκετά σαφή τον μουσικό τους προσανατολισμό καθώς και τις βασικές επιρροές τους: οι Pink Floyd αποτελούν τη βάση του ήχου τους, οι Porcupine Tree βρίσκονται πίσω από την πιο μοντέρνα προσέγγισή τους ενώ τα Jim Morrison φωνητικά προσδίδουν έναν πιο ψυχεδελικό αέρα. Τα εναρκτήρια Bad Time to Dream? (Prt I-II) και A Lapse in Space and Time (Part III) είναι αρκετά παρόμοια σε δομή, με το τρίπτυχο μελωδικά guitar leads, ατμοσφαιρικά keyboards και υπνωτικά φωνητικά να καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το Lost in the Sky, με τις ταχύτητες σχετικά να ανεβαίνουν και τα riffs να σκληραίνουν αισθητά.

Το Mundo Muerto που είναι και το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του δίσκου πιθανότατα αποτελεί και την πιο ενδιαφέρουσα και καλοδουλεμένη σύνθεση του δίσκου με αρκετές εναλλαγές σε ατμόσφαιρα και διάθεση όπως επίσης και ορισμένες αρκετά εμπνευσμένες μελωδίες. Το Hypnotised που ακολουθεί είναι η πιο χαρακτηριστική στιγμή που ξεφεύγει από το ύφος του υπόλοιπου δίσκου με τις ανατολίτικες κλίμακες και τα heavy riffs που εναλλάσσονται αρμονικά με πιο μελωδικά περάσματα.

Το ήπιο Closer to Utopia ρίχνει την αυλαία σε έναν δίσκο που παίρνει συνολικά θετικό πρόσημο αλλά έχει και τα μειονεκτήματά του. Η μετριότατη προφορά της αγγλικής υποσκάπτει τη δουλειά που έχει γίνει στα φωνητικά, ενώ το ατμοσφαιρικό prog rock τους κινείται σε αρκετά safe μονοπάτια, αποτελώντας τροχοπέδη στη μουσική τους να έχει περισσότερες «γωνίες» και έναν πιο περιπετειώδη χαρακτήρα. Μεράκι και ταλέντο φαίνεται ότι έχουν σαν μπάντα, και αν διορθώσουν μερικά στοιχεία τα οποία επισημάνθηκαν παραπάνω, ο διάδοχος της άκρως ελπιδοφόρας συστατικής επιστολής τους θα είναι ακόμη καλύτερος.

7 / 10

Πάρης Γραβουνιώτης

2^η γνώμη

Οι Θεσσαλονικείς Prysma δίνουν το πρώτο τους παρών με ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο που δίνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Καλοδουλεμένες συνθέσεις, φαντασία στην ανάπτυξη, θελκτικές μελωδίες που παραπέμπουν σε αγαπημένες στιγμές παλαιότερων δεκαετιών, ταλέντο στην ενορχήστρωση και τεχνική, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που μπορεί κάποιος αβίαστα να επισημάνει. Όντας ατμοσφαιρικοί, συνδυάζουν κατά βάση την γλυκιά μελαγχολία των Pink Floyd με δυνατά κιθαριστικά περάσματα και ένα ευέλικτο rhythm section να δίνει φρεσκάδα και μοντέρνα χροιά. Τα φωνητικά καθοδηγούνται από τα θέματα προσθέτοντας έναν εύθραυστο λυρισμό, ενώ συνολικά οι αλλαγές είναι έξυπνες και κατανοητές στον μέσο prog φίλο που θα βιώσει όμορφα συναισθήματα που θα εναλλάσσονται σε κάθε ακρόαση. Κάπου εδώ πρέπει να τονίσουμε την εντυπωσιακή βελτίωση των ελληνικών παραγωγών με εντυπωσιακό αποτέλεσμα στον ήχο και την πιστότητα αποτύπωσης της απόδοσης και οι Prysma έχουν το προνόμιο στα πρώτα τους βήματα να απολαμβάνουν μια εξαιρετική μεταχείριση σ’ αυτόν τον τομέα. Αγαπημένες στιγμές το Hypnotized και το ομώνυμο κομμάτι. Καλοτάξιδο λοιπόν το Close to Utopia και ευελπιστούμε σε ακόμη καλύτερη συνέχεια που βάσει των δυνατοτήτων τους  είναι εφικτή.

8 / 10

Γιάννης Ζαβραδινός