[Nuclear Blast, 2020]
Intro: Petros Papadogiannis
Translation: Lefteris Statharas
The band with a name inspired by Mesopotamian mythology and specifically the demon Pazuzu (Oranssi means orange), as well as the strange titles and lyrics sang in their native Finnish language, is releasing its fifth album titled Mestarin Kynsi. From their debut album, Muukalainen Puhuu (2009), they had shown that this is a special and extremely interesting case of a band.
The peak of the creativity of progressive black metallers Oranssi Pazuzu came with their previous album, Värähtelijä (2016), which was able to take them out of the underground level of the otherwise stunning Svart Records, with this year’s release finding them in Nuclear Blast, which probably promises to introduce them to a larger audience.
Invitation to a sunless world
Mestarin Kynsi consists of six tracks with a total duration of 50 minutes. The inaugural Ilmestys with its ritualistic intro assumes the role of introduction to the band’s weird space-time. The always demonic growl vocals sound like some kind of invocation and the amazing atmosphere of the song culminates in the industrial / electronic sounds of the keys and a black metal burst at the end of it.
In Tyhiyyden Sakramentti the space atmosphere and the Hawkwind like keys of the informal first part are “dissolved” by a barbaric black metal outburst and the redemption will come with the majestic cinematic keys at the end. Uusi Teknokratia, that has also been selected as a promotional video for the album, is actually an edit version of the album since that in the album lasts 10 minutes, is characterized by the constant repetition of a haunting psych theme in the flute and ultra-extreme black metal vocals.
Though the basic combination of black metal element with prog influences and krautrock elements exists, there is more openness to the compositions compared to their previous works. Perhaps this approach influenced Waste of Space Orchestra, the project formed by members of Oranssi Project.
Oikeamielisten Sali is a great composition with string instrument participation, electronic sounds and of course black metal. Perhaps this approach will also be an inspiration for the group’s next albums, on the grounds that they obviously fond of the gradual integration of new sounds.
Kuulen Ääniä Maan Alta carries industrial / tribal elements as well as electronic sounds. The apt use of keyboards is one of the elements that sometimes complements and sometimes emphasizes the black metal atmosphere that prevails throughout the album.
The album closes majestically with Taivaan Porttii which refers directly to Norwegian black bands such as Emperor for example, but in the context of a cinematic nightmare.
The five members of Oranssi Pazuzu manage to sound like a grand orchestra where under the flattening sound and the several layers of instruments hide dozens of ideas and emotions. There is no light in the Mestarin Kynsi erevos, no trace of hope is detected. The album happens to coincide with the global dystopian conditions that we are experiencing and could describe the most extreme form of negative emotions one can feel.
Mestarin Kynsi tests the listener’s strengths. Oranssi Pazuzu continues to choose the left hand path and invite the listener to their own sunless world.
8 / 10
Petros Papadogiannis
2nd opinion
When I heard that Oranssi Pazuzu got signed by Nuclear Blast, I was quite concerned about the group’s next step. Their excellent work has always been characterized by freedom and the German record label is not known for releases that have this restless spirit. However, Mestarin Kynsi completely contradicts me, since it features the distinctive sound of the Finnish (say psych-black metal) band and even without any discount on the build of compositions (all over 7 minutes long), but also on the extremity of the metal they include. Fatally, there will be comparisons to last year’s, eeriely dark art of Waste of Space Orchestra, and the verdict on which of the two is better is extremely difficult to come up with. Unlike the homogeneity of Syntheosis, Oranssi Pazuzu’s new album has a variety of how it diffuses its music among familiar methods (it’s common practice nowadays to add an essence of space-rock to sound cool). The rhythmic Hawkwind-like references in Uusi Teknokratia and the synth loops in Kuulen Ääniä Maan Alta up to the intelligent black metal in Taivaan Portii and the post-rock escalation in Oikeamielisten Sali, all tracks prove that they can bring every influence very close to their style.
8.5 / 10
Alexandros Topintzis
[Nuclear Blast, 2020]
Εισαγωγή: Πέτρος Παπαδογιάννης
Μετάφραση: Λευτέρης Σταθάρας
Το συγκρότημα με το όνομα εμπνευσμένο από τη μυθολογία της Μεσοποταμίας και συγκεκριμένα από το δαίμονα Pazuzu (Oranssi σημαίνει πορτοκαλί), αλλά και τους περίεργους τίτλους και στίχους τραγουδιών στη μητρική τους φινλανδική γλώσσα, κυκλοφορεί φέτος το πέμπτο της άλμπουμ με τίτλο Mestarin Kynsi. Από το ντεμπούτο τους άλμπουμ ακόμα, το Muukalainen Puhuu (2009), είχαν δείξει ότι πρόκειται για μία ιδιαίτερη και άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση συγκροτήματος.
Η κορύφωση της δημιουργικότητας των progressive black metallers Oranssi Pazuzu ήρθε με το προηγούμενό τους άλμπουμ, το Värähtelijä (2016), το οποίο και στάθηκε ικανό να τους βγάλει από το underground επίπεδο της εκπληκτικής κατά τα άλλα Svart Records, με την φετινή τους κυκλοφορία να τους βρίσκει στην Nuclear Blast, που μάλλον υπόσχεται να τους συστήσει σε ένα μεγαλύτερο κοινό.
Πρόσκληση σε έναν ανήλιο κόσμο
Το Mestarin Kynsi αποτελείται από έξι κομμάτια συνολικής διάρκειας 50 λεπτών. Το εναρκτήριο Ilmestys με το τελετουργικό intro αναλαμβάνει το ρόλο της εισαγωγής στον αλλόκοτο χωροχρόνο της μπάντας. Τα πάντα δαιμονικά growl φωνητικά ακούγονται σαν κάποιου είδους επίκληση και η εκπληκτική ατμόσφαιρα του τραγουδιού κορυφώνεται με τους industrial / ηλεκτρονικούς ήχους των πλήκτρων και ένα black metal ξέσπασμα στο τέλος του.
Στο Tyhiyyden Sakramentti η space ατμόσφαιρα και τα à la Hawkwind πλήκτρα του άτυπου πρώτου μέρους του «διαλύονται» από ένα βάρβαρο black metal ξέσπασμα και η λύτρωση θα έρθει με τα μεγαλοπρεπή κινηματογραφικά πλήκτρα στο τέλος. Το Uusi Teknokratia που έχει επιλεγεί και ως video προώθησης του άλμπουμ, για την ακρίβεια μία edit εκδοχή του αφού αυτή του άλμπουμ διαρκεί 10 λεπτά, χαρακτηρίζεται από τη διαρκή επανάληψη ενός στοιχειωτικού psych θέματος στο φλάουτο και υπερ-ακραίων black metal φωνητικών.
Συγκριτικά με τις προηγούμενες δουλειές τους, ναι μεν ο βασικός συνδυασμός του black metal στοιχείου με επιρροές prog και στοιχεία krautrock υπάρχει, αλλά υπάρχει μεγαλύτερη ευθύτητα στις συνθέσεις. Ίσως σε αυτήν την προσέγγιση επηρέασε το περσινό project μελών των Oranssi Project, οι Waste of Space Orchestra, που κινούταν προς μία τέτοια κατεύθυνση.
Το Oikeamielisten Sali είναι μία φοβερή σύνθεση με συμμετοχή εγχόρδων, ηλεκτρονικούς ήχους και φυσικά black metal. Ίσως αυτή η προσέγγιση να αποτελέσει και πηγή έμπνευσης για τα επόμενα άλμπουμ του γκρουπ, με το σκεπτικό ότι αρέσκονται στην σταδιακή ενσωμάτωση νέων ήχων.
Το Kuulen Ääniä Maan Alta φέρει industrial / tribal στοιχεία αλλά και ηλεκτρονικούς ήχους. Σίγουρα ένα από τα στοιχεία που άλλοτε χρωματίζουν και άλλοτε τονίζουν την μαύρη ατμόσφαιρα που επικρατεί σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ είναι η τόσο εύστοχη χρήση των πλήκτρων.
Το άλμπουμ θα κλείσει μεγαλοπρεπώς με το Taivaan Porttii που παραπέμπει ευθέως σε σχήματα του Νορβηγικού black, όπως οι Emperor για παράδειγμα, όμως μέσα σε ένα πλαίσιο ενός κινηματογραφικού εφιάλτη.
Τα πέντε μέλη των Oranssi Pazuzu καταφέρνουν να ακούγονται σαν μία μεγάλη ορχήστρα όπου κάτω από τον ισοπεδωτικό ήχο και τα πολλά στρώματα οργάνων κρύβονται δεκάδες ιδέες και συναισθήματα. Δεν υπάρχει κανένα φως στο έρεβος Mestarin Kynsi, ούτε ίχνος ελπίδας εντοπίζεται. Η κυκλοφορία τυγχάνει να συμπίπτει με την παγκόσμια δυστοπική συνθήκη που βιώνουμε και θα μπορούσε να περιγράφει την πιο ακραία μορφή αρνητικών συναισθημάτων που μπορεί να νοιώσει κάποιος.
Το Mestarin Kynsi δοκιμάζει τις αντοχές του ακροατή. Οι Oranssi Pazuzu συνεχίζουν να επιλέγουν το μονοπάτι του αριστερού χεριού και προσκαλούν τον ακροατή στον δικό τους ανήλιο κόσμο.
8 / 10
Πέτρος Παπαδογιάννης
2η γνώμη
Στο άκουσμα της υπογραφής των Oranssi Pazuzu από την Nuclear Blast, είχα ανησυχήσει αρκετά για την πορεία του group. Οι εξαιρετικές δουλειές τους πάντα έσφυζαν από ελευθεριότητα και η γερμανική δισκογραφική εταιρεία δεν μας έχει συνηθίσει σε κυκλοφορίες που διαθέτουν αυτό το ανήσυχο πνεύμα. Ωστόσο, το Mestarin Kynsi με διαψεύδει πλήρως μιας και διαθέτει τον χαρακτηριστικό ήχο της φινλανδικής (ας πούμε psych-black metal) μπάντας και μάλιστα χωρίς εκπτώσεις στο χτίσιμο των συνθέσεων (όλες πάνω από 7 λεπτά), αλλά ούτε και στην ακρότητα του metal που περιλαμβάνουν. Μοιραία θα γίνουν συγκρίσεις με το περσινό, απόκοσμα σκοτεινό κομψοτέχνημα των Waste of Space Orchestra και η ετυμηγορία για το ποιο είναι καλύτερο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προκύψει. Διότι σε αντίθεση με την ομοιογένεια του παράλληλου project του Syntheosis, το άλμπουμ των Oranssi Pazuzu διαθέτει ποικιλία στο πως διαχέει την μουσική του ανάμεσα σε γνώριμες μεθόδους (είναι κοινή πρακτική πλέον το να προσθέτεις στην μουσική σου ένα essence από διάστημα για να ακούγεται cool). Οι ρυθμικές Ηawkwind αναφορές του Uusi Teknokratia και οι synth λούπες του Kuulen Ääniä Maan Alta μέχρι τo intelligent black metal του Taivaan Portii και την post κλιμάκωση του Oikeamielisten Sali, όλα αποδεικνύουν σε κάθε μα κάθε σύνθεση ότι μπορούν να φέρουν κάθε επιρροή πολύ κοντά στο στυλ τους.
8.5 / 10
Αλέξανδρος Τοπιντζής
Be the first to comment