Ved Buens Ende: return of the pioneersVed Buens Ende: η επιστροφή των πρωτοπόρων

Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.

by Christos Minos

The new wave of black metal made its appearance in the mid-90s by creating a deafening clash that made it sound all over Europe and helped it to be accepted as the ultimate new trend..

Ved Buens Ende’s first and only album was released in 1995 giving an unexpected face to the new movement. In this newly created genre to which some have attributed a monolithic character and condemn it as trapped in his proclamations, the Norwegians gave a different dimension.

Written in Waters can be seen as a pioneer for progressive black metal and verifies that the source for the renewal of metal music lies in its extreme manifestations. The album is the matrix for many avant-garde metal records that followed in the years that followed, a bold work that justified the radical songwriting in the black metal field. A bitter album, influenced by the consolidated black metal sound and the psychedelic past of rock music. The voice of Carl-Michael Eide who almost narrates the lyrics is startling. The setting is reminiscent of an autumnal day in a Norwegian landscape whose melancholic tranquility is marred by the threat of rain when Vicotnik’s black vocals burst out to come again after a time of non-reassuring tranquility. Everything is reminiscent of pain and perseverance to stay in the present. The lyrics are poetic with a bitter riddle in every song reminiscent of the past as an escape from pain.

Written in Waters does not exude nihilism, but the melancholy that gives birth to the weight of nostalgia. The awareness that what the lyricist craves has been lost in the maze of time while the present is a parody of past times. Ved Buens Ende have since fallen into inertia, offering only a fleeting glimpse of the path that black metal could take. Fortunately, through In the Woods …, Dødheimsgard and Virus (all include Ved Buens Ende members), their legacy continued.

And yet, almost unexpectedly, the return of Ved Buens Ende is a fact, and we expect the successor of this masterpiece. Years after the band’s breakup, but with the members enriching their experience through the great contemporary bands they’re involved, the reborn Ved Buens Ende is here again. And the first taste of their return will be given through their tour which will include Greece. Fuzz Club, March 6th. We’ll be there!

από τον Χρήστο Μήνο

Το νέο κύμα του black metal έκανε την εμφάνισή του στα μέσα της δεκαετίας του ’90 δημιουργώντας έναν εκκωφαντικό κρότο που το έκανε να ακουστεί ακαριαία σε όλη την Ευρώπη και παγκοσμίως το βοήθησε να γίνει αποδεκτό σαν την απόλυτη νέα τάση.

O πρώτος και μοναδικός δίσκος των Νορβηγών Ved Buens Ende κυκλοφόρησε το 1995 δίνοντας ένα απρόσμενο πρόσωπο στο νέο κίνημα. Στο νεοσύστατο αυτό είδος που κάποιοι βιάστηκαν να του αποδώσουν μονολιθικό χαρακτήρα, να το καταδικάσουν ως εγκλωβισμένο στις διακηρύξεις του, οι Ved Buens Ende έδωσαν άλλη διάσταση.

Το Written in Waters μπορεί να ιδωθεί ως πρωτοπόρος για το progressive black metal και να επαληθεύσει την άποψη πως η αφετηρία για την ανανέωση της metal μουσικής εντοπίζεται στις ακραίες εκφάνσεις του. Ο δίσκος είναι η μήτρα για πολλά avant-garde έργα που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια, ένα θαρραλέο έργο που απενοχοποίησε τη ριζοσπαστική σύνθεση στα συμφραζόμενα του black metal. Δίσκος πικρός που αντλεί επιρροή από τον παγιωμένο black metal ήχο αλλά και από το ψυχεδελικό παρελθόν της rock μουσικής. Η φωνή του Carl-Michael Eide που σχεδόν απαγγέλλει τους στίχους, ξαφνιάζει. Το σκηνικό θυμίζει μια φθινοπωρινή μέρα στο νορβηγικό τοπίο του οποίου η μελαγχολική ηρεμία ταράσσεται από την απειλή βροχής που εκδηλώνεται όταν τα black φωνητικά του Vicotnik ξεσπάνε για να επέλθει μετά από λίγο ξανά η ηρεμία που μόνο καθησυχασμό δεν φέρνει. Τα πάντα γύρω έχουν την ανάμνηση του πόνου και την επιμονή να παραμένει στο παρόν. Οι στίχοι είναι ποιητικοί με ένα πικρό αίνιγμα να ενεδρεύει σε κάθε κομμάτι που αναπολεί το παρελθόν σαν διαφυγή από τον πόνο.

Το Written in Waters δεν αποπνέει νιχιλισμό, αλλά τη μελαγχολία που γεννάει το βάρος της νοσταλγίας. Η επίγνωση πως αυτό που ποθεί ο στιχουργός έχει χαθεί στο λαβύρινθο του χρόνου και το παρόν είναι κακέκτυπο των παρελθουσών στιγμών. Οι Ved Buens Ende έκτοτε έπεσαν στην αδράνεια προσφέροντας μόνο μια φευγαλέα όψη για την πορεία που μπορούσε να διαγράψει το black metal. Ευτυχώς από τους In the Woods… μέχρι τους Dødheimsgard και τους Virus (με μέλη της μπάντας, στους οποίους διοχέτευσαν τη δημιουργικότητά τους) η κληρονομιά τους δεν έμεινε χωρίς συνέχεια.

Κι όμως, σχεδόν ανέλπιστα, η επιστροφή των Ved Buens Ende παίρνει εκ νέου σάρκα και οστά και αναμένουμε το διάδοχο αυτού του αριστουργήματος. Χρόνια μετά τη διάλυση της μπάντας, αλλά με τα μέλη να έχουν εμπλουτίσει τις εμπειρίες τους εξαιτίας των σπουδαίων σύγχρονων συγκροτημάτων με τα οποία συνέδεσαν το όνομά τους,οι αναγεννημένοι Ved Buens Ende είναι πάλι εδώ. Kαι η πρώτη γεύση για την επάνοδό τους θα μας δώσει η περιοδεία που πραγματοποιήσουν και προς καλή μας τύχη θα συμπεριλαμβάνει και την Ελλάδα. Η συνέχεια στις 6 Μαρτίου στο Fuzz Club.