Conception – My Dark Symphony [EP]

Intro: Spyros Konitopoulos
Translation: Alexandros Mantas, Spyros Konitopoulos
19 / 12 / 2018

Human, all too human can cause a sheer destruction, unless those shorts of cynical and professional skills are always present to guard preservation. Imagine, what Conception would have offered if, instead of 21 years of inactivity, lived in creativity and cohesion. It is a matter of perspective, nevertheless, to overturn those kinds of anathemas and appreciate them as the necessary conditions of original art creation. Either way, Conception strike back with an EP worthy of their legacy as if time fell in step with the tempos of the icy landscapes of the Norwegian geographical coordinates.

A powerful comeback that spawns expectations

The band returns as a four-piece with Tore Østby shouldering an additional role behind the keyboards.  Because of it, his guitar playing is quite discreet sidelining the flamenco dashes that some of us were aching to listen to. Roy Kahn has expanded and worked out minutely the expressive styles he introduced to Flow. Arve Heimdal remains quite the same whereas Ingar Amlien, due to the average production, is pushed back somewhere in the twilight of the timbre.

The EP consists of five brand-new cuts which at times recall older stuff, but other times whisper hints of things to come. Their structure steps upon the old and well-known recipe. We are introduced to the theme either by Østby’s guitar and keyboards or by Khan’s unique voice (The Moment). The stage is set for the chorus while halfway the song there is room for the trademark plateau of Conception where the leaders of the band unfold their lyrical virtues. Unfortunately, Tore’s guitar playing reaches the zenith of its feast only in The Moment where the phrases recall his old and familiar decisiveness.

The lyrics depict an alternation of feelings like nostalgia, desire, separation, hope, abandonment, acceptance, but also disappointment. You can say that it is a re-evaluation and down-to-earth answer to the missionary torture of In your Multitude. Indeed, it is clearly noticed a drastic retreat from the grand aspirations and the internal conflicts they come with and a focus on the imperative volatility of the interpersonal and immediate emotional experience.

The track The Moment stands out for its novelty and elegance. Written in a Chinese scale and with indirect references to Tao Te Ching, abundance of space is provided so that Roy Khan can unfold the new expressional skills he developed during his service as a chanter in the Moss Frikirke local church. It is worth mentioning the use of the Chinese traditional instrument, Guzheng, the marvelous guitar solo at the track’s plateau and the intriguing quote, no life to be found any time soon, which manages to embed in an exceptionally laconic way the pure empirical core of Tao philosophy.

My personal soft spot of the EP is the title-track which seems to be taken out of the In Your Multitude era with its melody being etched for good in your mind which you carry with you on your way to the daily routine.

In conclusion, we have to do with a powerful comeback with scarce average moments. We harbor expectations for coming around in our neck of woods in the near future and a steady flow of albums that will bring them back to the top of the elite of the prog metal scene.

8 / 10

Spyros  Konitopoulos

Εισαγωγή: Σπύρος Κονιτόπουλος
Μετάφραση: Αλέξανδρος Μαντάς, Σπύρος Κονιτόπουλος
19 / 12 / 2018

Είναι αυτά τα άτιμα τα ανθρώπινα, που αν δεν είσαι στυγνός επαγγελματίας, είναι ικανά να διαλύσουν το σύμπαν. Αρκετά βαρείς αυτές οι υποθετικές αναρωτήσεις αναφορικά με το τί θα είχαν να μας δώσουν οι Conception αν τα τελευταία 21 χρόνια ήταν ενεργοί. Όλα τα παραπάνω «γαμώτο» μπορούν, ενδεχομένως, να αντιστραφούν αν αποτιμηθούν ως τα αναγκαία εκείνα τιμήματα που προϋποθέτει η αυθεντική καλλιτεχνική προσφορά. Όπως και νά’ χει, οι Conception επιστρέφουν με ένα EP αντάξιο της ιστορίας τους, σαν ο χρόνος να ακολούθησε τους ρυθμούς των παγωμένων τοπίων των νορβηγικών γεωγραφικών συντεταγμένων.

Μια δυναμική επάνοδος που γεννάει πολλές προσδοκίες

Η μπάντα επανέρχεται ως κουαρτέτο, με τον Tore Østby, να βρίσκεται πλέον και πίσω από τα πλήκτρα. Επιφορτισμένος με τον πρόσθετο ρόλο του, εμφανίζεται αρκετά διακριτικός στις κιθάρες, έχοντας βάλει στην άκρη τις flamenco πινελιές του που κάποιοι περιμέναμε διακαώς να ξανακούσουμε. Ο Roy Khan με διευρυμένες και εξονυχιστικά δουλεμένες τις εκφραστικές τεχνοτροπίες που έχει εισαγάγει στο Flow. Ο Arve Heimdal, παραμένει o παλιός γνώριμος εαυτός του, ενώ ο Ingar Amlien, ένεκα της μέτριας παραγωγής βρίσκεται θαμμένος κάπου στο λυκόφως του ηχοχρώματος.

Το EP αποτελείται από πέντε ολοκαίνουργια κομμάτια που σε σημεία μπορεί να θυμίζουν πολλά, σε άλλα να ψιθυρίζουν νύξεις για το μελλοντικό στίγμα της μπάντας. Η δομή τους ακολουθεί την παλιά και γνώριμη συνταγή. Στο θέμα, μας εισάγουν είτε η κιθάρα και τα keyboards του Østby, είτε η μοναδική φωνή του Khan (The Moment). Το έδαφος προετοιμάζεται για το chorus, ενώ κάπου μετά τη μέση ο χώρος ανοίγει για το γνωστό plateau των Conception, που οι ηγέτες της μπάντας ξεδιπλώνουν τις λυρικές αρετές τους. Δυστυχώς η κιθάρα του Tore αναπτύσσεται στο ζενίθ της πανδαισίας της μόνο στο The Moment, όπου οι φράσεις ανακαλούν την παλιά και γνώριμη αποφασιστικότητά του.

Η θεματική των στίχων αποτυπώνουν εναλλαγή συναισθημάτων νοσταλγίας, επιθυμίας, αποχωρισμού, ελπίδας, εγκατάλειψης, αποδοχής, αλλά και απογοήτευσης. Θα έλεγε κανείς ότι αποτελούν μια αναστοχαστική και προσγειωμένη απάντηση στην ιεραποστολική βάσανο του In your Multitude. Διαπιστώνεται, πράγματι, μια δραστική υποχώρηση από τις μεγαλόσχημες βλέψεις και τις εσωτερικές συγκρούσεις που συνεπάγονται, και εστίαση στην αδήριτη ρευστότητα της διαπροσωπικής και άμεσης συναισθηματικής εμπειρίας.

Θα ξεχώριζα ως αριστουργηματική και καινοτόμα στιγμή το The Moment. Γραμμένο σε κινεζική κλίμακα και με έμμεσες νύξεις στο Tao Te Ching, προσφέρει χώρο στον Roy να αξιοποιήσει τους καρπούς που έδρεψε μέσα από τη σχετικά πρόσφατη θητεία του ως ψάλτης στην αυτόνομη τοπική εκκλησία του Νορβηγικού Moss. Ιδιαίτερης μνείας χρίζουν η χρήση του παραδοσιακού, κινεζικού οργάνου Guzheng, το υπέροχο solo του Østby στο plateau του κομματιού καθώς και το συναρπαστικό λογοπαίγνιο No life to be found any time soon που με απίστευτα λακωνικό τρόπο κατορθώνει να αποτυπώσει την εμπειρία της αχρονικότητας στην οποία μυεί το Tao. 

Προσωπική αδυναμία, το ομότιτλο κομμάτι του EP, που σα βγαλμένο μέσα από το In Your Multitude, σου σφηνώνει για τα καλά μια μελωδία που παίρνεις μαζί σου στο δρόμο της καθημερινής ρουτίνας.

Συμπερασματικά, έχουμε να κάνουμε με μια δυναμική επάνοδο, με ελάχιστες μέτριες στιγμές. Προσδοκίες για μια επίσκεψη στα μέρη μας στο εγγύς μέλλον και για μία σταθερή δισκογραφική παρουσία που θα επαναφέρει την μπάντα στην ελίτ της παγκόσμιας prog metal σκηνής.

8 / 10

Σπύρος Κονιτόπουλος