Vespero – Lique Mekwas

Intro: Ilias Goumagias
20 / 06 / 2016

After the masterpiece Fitful slumber Until 5 A.M., released in 2015 (our reviews here, in Greek only), the last thing one would expect from Vespero is a new 75-minute epic album of comparable quality and importance, just one year later. Yet, Vespero against all predictions, or rather against all logic, are here again, not “empty” by inspiration after such a great album.

Their new album tells a story of a young man who was appointed to serve the Crown Prince of Abyssinia as a guard-impersonator, and after the years of hard trials and adventures got to know that he had always been a true king of his country; a story of historical, sociopolitical and at the same time existential background.

[bandcamp width=550 height=120 album=1460155304 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Back2Back champions

Following the concept of Lique Mekwas, Vespero removed the traditional Russian musical elements (features of Fitful Slumber…) and recruited tribal percussion and saxophone, which, combined with the beautiful guitar approach “à la Santana” in many parts,  give a strong latin complexion in the project, from which the typical extreme psychedelic experimentation and rich variations in rhythm are not absent.

This time the band is less focused on compositions, but this doesn’t mean that the beautiful musical themes interwoven in a unique way are lacking. The result is a completely autonomous sound, a kind of jamming not spent in chatty improvisations nor curbed by the strict rules of composition, but a sound that lives and breathes as an independent entity, recounting the story of the album. The ambition of the band to play fusion is clear and they succeed in doing so in a way that sometimes is reminiscent of the “nuclear” sessions of Santana in the early 70s (The Course Of Abagaz), or the “expensive” playing of Jean-Luc Ponty (Oromoo’s Flashing Eyes ), while in some parts the sound output reaches the stardom of Mars Volta in Amputechture, while expressing what Mars Volta tried to do at that time but failed to accomplish as Vespero do today. However, one can easily trace countless coenobitic elements (early Floyd and especially Gong) which are a basic ingredient of any Vespero album.

Among the album tracks it is difficult to single out one in particular, however The Emperor’s Second Self, a seminar of cosmic music structure and deconstruction, holds a slight edge. Certainly the album structure helps a lot to highlight the playing of the guitarist Alexander Kuzovlef, who besides Santana (a perfect example of this is the “authority” that marks the two notes in the 20th second of Abyssinian Ground), embellishes the tracks with other elements as well, both technically and acoustically (e.g. in the introduction of Ras Dashien, the influences by Steve Hackett are more than obvious).

After this year’s release of Lique Mekwas, what is certain and at the same time causes joy, respect and awe is the fact that Vespero are in the middle of a creative orgasm, proving that not only they deserve to be at the top of space-rock, but also that they surpass the limits of the genre, thus willingly entering in more jazzy musical fields. It is quite possible that they are preparing a successor while this review is written. For the time being, we are dealing with a great album that looks like the perfect soundtrack for this summer.

9 / 10

Ilias Goumagias

2^nd opinion 

Last year they spirited us away to a trip -a study in the dream world of the subconscious with their album Fitful slumber Until 5 A.M. This year, with one foot on the ground, Vespero are heading into more tribal paths. Keeping their space-rock / psychedelic motivation, Lique Mekwas reveals more of afro aesthetics through the use of local motifs, releasing an improvisational flair without losing the musical orientation and meaning. The high level of compositions is based on loose, yet sensuous subjects and an intimate atmosphere for fans of Gong and Ozric Tentacles. Vespero offer us a project full of passion and inspiration.

8.5 / 10

Giannis Zavradinos

Εισαγωγή: Ηλίας Γουμάγιας
20 / 06 / 2016

Μετά το αριστουργηματικό Fitful slumber Until 5 A.M. του 2015 (οι κριτικές μας εδώ), το τελευταίο πράγμα που θα περιμέναμε από τους Vespero είναι η κυκλοφορία ενός 75λεπτου έπους εφάμιλλης ποιότητας και σπουδαιότητας, ένα μόλις χρόνο μετά. Κι όμως. Οι Vespero κόντρα σε όλες τις προβλέψεις ή μάλλον κόντρα στη λογική που λέει ότι πιθανόν να είχαν “αδειάσει” από έμπνευση μετά από έναν τέτοιο δίσκο, είναι και πάλι εδώ.

Αυτή τη φορά οι Vespero επιλέγουν να μας διηγηθούν μία ιστορία με ιστορικό, κοινωνικοπολιτικό και ταυτόχρονα υπαρξιακό υπόβαθρο: την ιστορία ενός νέου άνδρα, ο οποίος επελέγη ως σωσίας του αυτοκράτορα της Αιθιοπίας (Lique Mekwas ήταν ο τίτλος αυτού του αξιώματος), για να ανακαλύψει μετά από καιρό πως ο ίδιος είναι ο νόμιμος βασιλιάς της χώρας του.

[bandcamp width=550 height=120 album=1460155304 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Back2Back champions

Στα πλαίσια του concept του Lique Mekwas οι Vespero αφαίρεσαν τα παραδοσιακά ρωσικά μουσικά στοιχεία (χαρακτηριστικά του Fitful Slumber…) και επιστράτευσαν tribal κρουστά και σαξόφωνο που σε συνδυασμό με την πανέμορφη κιθαριστική προσέγγιση “à  la Santana” σε πολλά σημεία χαρίζουν μία έντονη latin χροιά στο εγχείρημα, από το οποίο φυσικά δε λείπουν ο χαρακτηριστικός ακραίος ψυχεδελικός πειραματισμός και οι πλούσιες εναλλαγές στο ρυθμό.

Τούτη τη φορά η μπάντα είναι λιγότερο επικεντρωμένη στη σύνθεση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απουσιάζουν τα πανέμορφα μουσικά θέματα που συνυφαίνονται με μοναδικό τρόπο. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία ενός εντελώς αυτόνομου ήχου, ένα είδος jamming που δεν αναλώνεται σε φλύαρους αυτοσχεδιασμούς ούτε χαλιναγωγείται από τους αυστηρούς κανόνες της σύνθεσης αλλά ζει και αναπνέει ως ανεξάρτητη οντότητα, αφηγούμενο την ιστορία του δίσκου. H φιλοδοξία της μπάντας να παίξει fusion είναι σαφής και τα καταφέρνει με τρόπο που άλλοτε θυμίζει τα “πυρηνικά” sessions του Santana στις αρχές των 70s (The Course Of Abagaz),άλλοτε το “πανάκριβο” παίξιμο του Jean-Luc Ponty (Oromoo’s Flashing Eyes),ενώ σε κάποια σημεία το ηχητικό αποτέλεσμα αγγίζει το stardom των Mars Volta της Amputechture περιόδου, εκφράζοντας παράλληλα αυτό που οι Mars Volta προσπάθησαν να κάνουν εκείνη την περίοδο, χωρίς όμως να το πετύχουν όπως οι Vespero σήμερα. Κοινοβιακά στοιχεία πάντως υπάρχουν άπειρα (πρώιμοι Floyd και κυρίως Gong) και μάλλον δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά.

Από τα κομμάτια που απαρτίζουν το άλμπουμ είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς κάποιο. Μικρό προβάδισμα ίσως δίναμε στο The Emperor’s Second Self, ένα σεμινάριο κοσμικού μουσικού χτισίματος και αποδόμησης. Σίγουρα πάντως η δομή του δίσκου βοηθάει πολύ στο να αναδειχθεί το παίξιμο του κιθαρίστα Alexander Kuzovlef, ο οποίος εκτός από Santana (χαρακτηριστικό το “authority” που αποπνέουν οι δύο νότες στο εικοστό δευτερόλεπτο του Abyssinian Ground), διανθίζει και με πολλά άλλα στοιχεία τα κομμάτια,τόσο τεχνικά όσο και ηχητικά (στην εισαγωγή του Ras Dashien παραδείγματος χάριν, οι επιρροές από Steve Hackett είναι εμφανέστατες).

Μετά τη φετινή κυκλοφορία του Lique Mekwas, αυτό που είναι βέβαιο και ταυτόχρονα προκαλεί χαρά, σεβασμό αλλά και δέος είναι το γεγονός ότι οι Vespero βρίσκονται σε δημιουργικό οργασμό, αποδεικνύοντας πως όχι μόνο βρίσκονται δίκαια στην κορυφή του space rock, αλλά και το ότι σπάνε τα στεγανά του είδους μπαίνοντας ηθελημένα -αν μη τι άλλο- και σε πιο jazzy μουσικά χωράφια. Είναι πολύ πιθανό να ετοιμάζουν το διάδοχό του τη στιγμή που που γράφονται αυτές οι γραμμές. Για την ώρα,έχουμε να κάνουμε με ένα σπουδαίο δίσκο που μοιάζει ιδανική μουσική υπόκρουση του καλοκαιριού που έρχεται.

9 / 10

Ηλίας Γουμάγιας

2^η γνώμη 

Πέρυσι μας διακτίνισαν σε ένα ταξίδι-σπουδή στον ονειρικό κόσμο του υποσυνείδητου με το Fitful slumber Until 5 A.M. Φέτος με το ένα πόδι στη γη οι Vespero κατευθύνονται μουσικά σε πιο tribal μονοπάτια. Διατηρώντας το space-rock / ψυχεδελικό κίνητρό τους, το Lique Mekwas φανερώνει μια πιο afro αισθητική μέσα από την χρήση τοπικών μοτίβων που απελευθερώνουν την αυτοσχεδιαστική τους δεινότητα χωρίς να χάνεται ο μουσικός προσανατολισμός και το νόημα. Έχοντας υψηλό επίπεδο συνθέσεων που βασίζονται σε χαλαρά αλλά αισθαντικά θέματα και με μια ατμόσφαιρα οικεία για τους οπαδούς των Gong και Οzric Tentacles, οι Vespero μας προσφέρουν ένα πόνημα γεμάτο μεράκι και έμπνευση.

8.5 / 10

Γιάννης Ζαβραδινός