Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.
Το Prog Over Athens στις 8 Δεκεμβρίου στο Piraeus 117 Academy δεν θα είναι κάτι συνηθισμένο, αλλά πραγματικά σημαντικό: είναι το βράδυ που το ελληνικής προέλευσης progressive metal πανηγυρίζει εντός έδρας την άνθισή του με τρεις πανάξιους εκπροσώπους του. Need, Poem και Tardive Dyskinesia βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο της μέχρι σήμερα πορείας τους και όλα δείχνουν πως ούτε καν πλησιάζουν στο ταβάνι των δυνατοτήτων τους.
Need
Οι Αθηναίοι Need είναι κατά γενική ομολογία από τα σημαντικότερα Ελληνικά metal σχήματα του σήμερα. Έχοντας πλέον στον κατάλογο τους δύο αριστουργηματικά albums (Orvam και Hegaiamas), χαρακτηριστικά και τα δύο του πλούσιου ταλέντου τους αλλά και δύο περιοδείες ως support στους Evergrey την φετινή χρονιά, μπορούν κάλλιστα να λογίζονται ως μια από τις πιο ελπιδοφόρες prog metal μπάντες σε παγκόσμιο επίπεδο. Αντλώντας επιρροές από ένα μεγάλο φάσμα της metal και rock μουσικής (Nevermore, Savatage, Dream Theater, Fates Warning, Tool, Evergrey μεταξύ άλλων) έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν το δικό τους χαρακτηριστικό ήχο. Όσοι τους έχουν δει live έχουν να λένε για την πιστή αναπαράσταση του υλικού των δίσκων, την γεμάτη ενέργεια παρουσία τους και μια εν γένει πληθωρική μπάντα επί σκηνής. H μουσική των Need χαρακτηρίζεται από τα βαριά και τεχνικά κιθαριστικά μέρη του Ravaya, το γεμάτο rhythm section και τις παθιασμένες ερμηνείες του Jon Voyager, ενώ έχουν καταφέρει να βρουν μια χρυσή τομή στις διάρκειες και τις εναλλαγές των συνθέσεών τους ώστε ενώ να παραμένουν prog, η σύνθεση να μην υπηρετεί την τεχνική αλλά να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το φετινό τους album Hegaiamas καταδεικνύει ότι διανύουν την ωριμότερη περίοδο της καριέρας τους και δείχνει ότι έχουν δυναμική να διατηρηθούν σε υψηλό επίπεδο.
Τάσος Ποιμενίδης
Poem
Aλματώδης υπήρξε και η πρόοδος των Poem και έχουν καταφέρει να αποσπάσουν μόνο θετικά σχόλια. Η κυκλοφορία του The Great Secret Show τους γνωστοποίησε με θεαματικό τρόπο στους φίλους της προοδευτικής μουσικής. Οι κλασικές αναφορές που λειτουργούν ως σημείο εκκίνησης για να συναντηθούν με το σύγχρονο metal και τις εναλλακτικές διακλαδώσεις του, τους βοήθησαν να ξεφύγουν από τα τετριμμένα στερεότυπα του χώρου. Η αρκετά μεγάλη χρονική απόσταση που μεσολάβησε μέχρι να κυκλοφορήσουν το δεύτερο δίσκο τους λειτούργησε με ευεργετικό τρόπο για τη μπάντα. Το Skein Syndrome του 2016 είναι χωρίς δισταγμό η καλύτερη μέχρι σήμερα δουλειά τους. Με αξιοζήλευτη ωριμότητα συνδυάζει το συναίσθημα με τον σκληρό ήχο, οι προοδευτικές πτυχές του είναι όμορφα ποιημένες και οι επιρροές τους έξυπνα αφομοιωμένες μετουσιώνονται σε τραγούδια που δεν χάνονται στο χείμαρρο υπερπροσφοράς των σύγχρονων δεδομένων αφήνοντας το στίγμα στον απαιτητικό ακροατή. Έχοντας καταφέρει να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, οι Poem κοιτούν μόνο στο μέλλον και αν δεν σταθεί πρόσκομμα μια εκ νέου μακρόχρονη απουσία είναι ικανοί για υψηλότερους στόχους. Το βράδυ της Παρασκευής μπορούμε να το διαπιστώσουμε και εκ του σύνεγγυς.
Χρήστος Μήνος
Tardive Dyskinesia
Εάν πρέπει να προκηρύξουμε πατριαρχικές θέσεις στην ελληνική σκηνή, όπως έχει αυτή διαμορφωθεί εσχάτως με τα καλά και τα κακά της, οι Tardive Dyskinesia παίρνουν άπειρο bonus στα μόρια και καπαρώνουν την καρέκλα εύκολα. Σε μια περίοδο που το εγχώριο metal ήταν σκατά (2000-2005), επέλεξαν να ακουστούν σύγχρονοι και να παίξουν τεχνικά, πηγαίνοντας κόντρα στην τραγίλα της. Ουσιαστικά υπήρξαν πριν το σκάσιμο του djent πάνω στο progressive metal και εάν είχαν διαφορετική καταγωγή ίσως να περιόδευαν παρέα με τους Dream Theater στην θέση των Periphery. Ευτυχώς η ελληνική σκηνή στα επόμενα χρόνια πήρε φωτιά και οι Tardive Dyskinesia θεωρούνται από τα σχήματα που συντέλεσαν στην θετική αλλαγή αυτή. Με την αλληλουχία των κυκλοφοριών τους να βελτιώνει σταδιακά το status του group και με τις live εμφανίσεις τους να συζητιούνται (θρυλική η εμφάνιση τους με Dillinger Escape Plan τον Νοέμβριο του 2010), το έτος 2012 σκάει σαν βόμβα το κορυφαίο Static Apathy in Fast Forward. To κοινό που την βρίσκει με οκτάρχορδα riffs αποθεώνει μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του djent. Μάλιστα το group το πάει ένα βήμα παρακάτω με το περσινό Harmonic Confusion, τολμώντας να εξελίξει τον ήχο του ακόμα περισσότερο πάνω στο προοδευτικό φάσμα.
Αλέξανδρος Τοπιντζής
Be the first to comment