[Self-Released, 2016]
Intro: Christos Minos
Translation: N. Nikolakaki, D. Kaltsas
13 / 12 / 2016
Fractal Veil were created by Panagiotis Diakogiannis a former member of the legendary for the domestic scene Guardian Angel- and Aris Markogiannakis (ex-member of art of simplicity). Along the way bassist George Boulmanos joined in to crystallize the band line-up.
The band released this year their first homonymous album oriented in progressive metal.
[bandcamp width=650 height=120 album=2396359540 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]
A debut… from the past
By looking at the cover of Fractal Veil’s album, you get the unshakable certainty that you are dealing with a progressive metal release and especially somewhere on the borderline between the decades of ’90 and ’00. The first attempt of the band is clearly moving in the field of traditional progressive metal, but aspiring at the same time to reach areas such as ethnic in an effort to enrich their sound.
The opening track of the album, Collapse of the System, is infused with traditional progressive influences, giving the credentials of the technical excellence of the band members. Moreover, the bassist of the band, Giorgos Boulmanos, beyond the recognized ability in his instrument (with references from Lars K. Norberg to Steve DiGiorgio), pleasantly surprised us by his voice. The band is presented consistent in the sound they follow without being particularly distant from the genre they follow. Faded Pictures embellished by wonderful ethnic elements and the lengthy Shifting Words which is a wonderful amalgam of traditional sounds, is different from the other tracks and it probably points the way for the trend to be followed by the band.
It would be ideal for the band to examine in depth sounds that will help it to get a personality with emphasis on writing more original compositions. Furthermore, purely metal songs have some technically spotless points, nevertheless they lack coherence and are not easily enrolled in the listener’s memory.
In conclusion, the first album of Fractal Veil is among the most promising ones in the Greek metal scene. The band members have musical talents to offer more in the future if only they focus on the elements that can make them original.
7 / 10
Christos Minos
2nd opinion
I remember how much I liked the Guardian Angel cult release Oblivion Seas from 1997; probably that’s why I had some doubts before listening to this record. Luckily all my fears and doubts quickly disappeared after the first song, Collapse of a System. The band was really focused to create very memorable passages, beautiful melodies and offer a unique atmosphere. The guys were not afraid to include some folk elements (Faded Pictures) and to experiment with electro / ambient sound in the song Something… which is my favorite on this album. The vocalist George Boulmanos really shines and shows all the abilities of his emotional voice. The production is really good especially for the underground release. There are some flaws but overall I do believe that this is an excellent addition to any prog music collection. Fractal Veil has lots of potential and I hope this is only first step on their way to the prog metal stardom.
7.5 / 10
Goran Petrić
[Self-Released, 2016]
Εισαγωγή: Χρήστος Μήνος
13 / 12 / 2016
Οι Fractal Veil δημιουργήθηκαν από τον Παναγιώτη Διακογιάννη -πρώην μέλος των θρυλικών για τα εγχώρια δεδομένα Guardian Angel– και τον Άρη Μαρκογιαννάκη (πρώην μέλος των art of simplicity). Στην πορεία προστέθηκε και ο φέρελπις μπασίστας Γιώργος Μπουλμάνος για να αποκρυσταλλωθεί η τελική σύνθεση της μπάντας.
Η μπάντα κυκλοφορεί φέτος το πρώτο και ομώνυμο δίσκο της προσανατολισμένο στο προοδευτικό metal.
[bandcamp width=650 height=120 album=2396359540 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]
Ένα ντεμπούτο από… το παρελθόν
Παρατηρώντας το εξώφυλλο του φερώνυμου δίσκου των Fractal Veil σου δημιουργείται η ακλόνητη βεβαιότητα πως έχεις να κάνεις με μια progressive metal κυκλοφορία και δη κάπου στο μεταίχμιο των δεκαετιών του 90 και 00. Η πρώτη προσπάθεια της μπάντας κινείται σαφέστατα στο χώρο του πατροπαράδοτου προοδευτικού metal, αλλά ταυτόχρονα φιλοδοξεί να προσεγγίσει και χώρους όπως το ethnic σε μια προσπάθεια εμπλουτισμού του ήχου τους.
Το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, “Collapse of the System”, εμποτισμένο με κλασσικές progressive επιρροές, δίνει τα διαπιστευτήρια της τεχνικής αρτιότητας των μελών της μπάντας. Επιπλέον, ο μπασίστας της μπάντας, Γιώργιος Μπουλμάνος, πέρα από την εγνωσμένη ικανότητα του στο όργανο του (με αναφορές από Lars K. Norberg μέχρι Steve DiGiorgio), εκπλήσσει ευχάριστα με τη φωνή του. Η μπάντα παρουσιάζεται συνεπής στο ήχο που ακολουθεί χωρίς να απομακρύνεται ιδιαίτερα από τα δεδομένα του είδους. Το “Faded Pictures” που διανθίζεται από το υπέροχο ethnic σημείο του και το μακροσκελές “Shifting Words” που αποτελεί ένα υπέροχο αμάλγαμα παραδοσιακών ήχων διαφοροποιούνται από τα υπόλοιπα κομμάτια και μάλλον δείχνει το δρόμο για την κλίση που πρέπει να ακολουθήσει η μπάντα.
Θα ήταν ιδανικό για τη μπάντα να εμβαθύνει σε ήχους που θα την βοηθήσουν να αποκτήσει μεγαλύτερη προσωπικότητα δίνοντας έμφαση στη συγγραφή πιο πρωτότυπων συνθέσεων. Επιπροσθέτως, τα αμιγώς metal κομμάτια διαθέτουν μερικά άψογα τεχνικά σημεία παρ’ όλα αυτά παρουσιάζουν έλλειψη συνοχής και δεν εγγράφονται εύκολα στο μνημονικό του ακροατή.
Εν κατακλείδι, ο πρώτος δίσκος των Fractal Veil είναι μια κυκλοφορία που καταγράφεται στις πλέον ελπιδοφόρες της ελληνικής metal σκηνής. Τα μέλη της μπάντας διαθέτουν τα μουσικά χαρίσματα να προσφέρουν περισσότερα στο μέλλον αρκεί να επικεντρωθούν στα στοιχεία που μπορούν να τους καταστήσουν πρωτότυπους.
7 / 10
Χρήστος Μήνος
2η γνώμη
Θυμάμαι πόσο μου άρεσε εκείνο το mini-cd των Guardian Angel, το “Oblivion Seas” (1997). Ίσως γι’ αυτό είχα μερικές αμφιβολίες πριν ακούσω τον δίσκο, αλλά ευτυχώς όλοι μου οι φόβοι εξαφανίστηκαν μετά το πρώτο κομμάτι, “Collapse of a System”. Η μπάντα ήταν πολύ συγκεντρωμένη στη δημιουργία ευκολομνημόνευτων περασμάτων και όμορφων μελωδιών και προσφέρουν μια μοναδική ατμόσφαιρα. Δεν φοβήθηκαν να συμπεριλάβουν και μερικά folk στοιχεία (“Faded Pictures”) και να πειραματιστούν με electro / ambient ήχους στο “Something…”, το οποίο είναι και το αγαπημένο μου κομμάτι στο album. Ο τραγουδιστής Γιώργος Μπουλμάνος πραγματικά λάμπει εδώ με τις ικανότητές του και τη συναισθηματική του φωνή. Η παραγωγή είναι πολύ καλή ειδικά για τα δεδομένα μιας underground κυκλοφορίας. Υπάρχουν κάποια μειονεκτήματα, αλλά συνολικά πιστεύω ότι το album είναι μία τέλεια προσθήκη σε κάθε prog συλλογή. Οι Fractal Veil έχουν πολλές δυνατότητες και αυτό είναι μόνο το πρώτο τους βήμα στην οδό για την prog metal καταξίωση.
7.5 / 10
Goran Petrić
Be the first to comment