Adrian Belew – FLUX by Belew: volume one

Intro: Kostas Barbas
17 / 10 / 2016

Adrian Belew represents a special and unique chapter in the history of progressive rock. He started his career as a session musician playing with the best (Frank Zappa, David Bowie), as well as with Talking Heads during their most experimental and musically variant period. Robert Fripp’s decision to nominate him frontman of King Crimson at their reunion was crucial, not only in the history of the band, but also in the history of prog music in general. Belew’s a bit “out” and “shaky” style fitted perfectly on Fripp’s themes of mathematical precision, paving the way for genres such as math-rock.

In his solo albums, Belew always remains experimental by nature, by adjusting his avant-garde ideas to more conventional pop / rock compositions, always trying to explore the sounds that electric guitar can produce. This tendency for continuous search led him to launch this year a musical application for iOS called FLUX by Belew (click). The album is essentially the first part of the music he composed to accompany the application. “Bite-size music for the twitter era”, on own his words.

Fluxibility by Mr. Belew

The first part of FLUX by Belew consists of 44 songs of total duration 40 minutes only. Many short interludes (something like music twitts) are scattered among the -also relatively short- songs, which makes sense since the main purpose is to highlight the capabilities of the application. The same purpose is probably what makes the tracks vary considerably in style. And therein lays the first key question to be answered: can the album be heard outside the scope of the application and stand as an independent entity? The answer is definitely yes.

The personality and the specific weight of the creator give a great flow and smoothness in all the sounds and genres, enhancing the flow of the album. Belew has his way and humor to take you from King Crimson (ICTHRUU), directly to the Beatles (Chicken Booby). The same thing happens from then on, since pop / dance sounds are followed by -more Belew than ever- Time is a Typewriter, and by the end the listener is confronted even with a country ballad, and a surf song. Beyond the humor with which the whole project is tied, Belew manages to produce the most touching -but not mellow- side of his voice, and without trying to impress, he uses many of his trademark sounds and lots of acoustic guitar.

With FLUX Adrian Belew manages to support his new app, creating a very pleasant musical rollercoaster, using the simplest tools in his own unique way. At 66 years old, he testifies once more his capacity of “relevant at any time” musician, who has created his own particular world where he can function perfectly.

7.5 / 10

Kostas Barbas

2^nd opinion 

A music album for an application? It would seem funny or at least indifferent, if it was not for the one and only Adrian Belew. So, now it is a priori inexorably humorous, comprehensive, successful and aesthetically captivating. The experimental nature of the creator and his own avant-garde style unfold in 44 very short pieces and, as difficult as such a venture is, it stands as an album even without the iOS app. The numerous musical genres parading here are honored and criticized by Belew, who, like the cleverest of acrobats, jumps mainly from King Crimson to the Beatles. He is exemplary with the guitar and his orchestration should be taught in seminars. If one seeks progressive sound without conventionalities and with strong doses of humour, FLUX by Belew: Volume One is an ideal choice.

7.5 / 10

Dimitris Kaltsas

Εισαγωγή: Κώστας Μπάρμπας
17 / 10 / 2016

Ο Adrian Belew αποτελεί ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερο κεφάλαιο στην ιστορία του progressive rock. Άρχισε την καριέρα του ως session μουσικός παίζοντας με τους καλύτερους (Frank Zappa, David Bowie), αλλά και με τους Talking Heads στην πιο πειραματική και μουσικά πολυσυλλεκτική περίοδό τους. Η απόφαση του Robert Fripp να τον χρίσει frontman στην επανένωση των King Crimson στάθηκε κομβική όχι μόνο στην ιστορία της μπάντας, αλλά και στην ιστορία της εγκεφαλικής μουσικής γενικότερα. Το «εκτός» και «τρεμάμενο» παίξιμο του Belew κόλλησε τέλεια πάνω στα μαθηματικής ακρίβειας θέματα του Fripp, στρώνοντας τον δρόμο για είδη όπως το math-rock.

Στους προσωπικούς του δίσκους ο Belew παραμένει πάντα εκ φύσεως πειραματικός, προσαρμόζοντας όμως τις avant-garde ιδέες του σε πιο συμβατικές pop / rock συνθέσεις, προσπαθώντας πάντα να εξερευνήσει τους ήχους που μπορεί να βγάλει μια ηλεκτρική κιθάρα. Αυτή η τάση του για συνεχή αναζήτηση τον οδήγησε να κυκλοφορήσει φέτος μία μουσική εφαρμογή για iOS ονόματι “FLUX by Belew” (κλικ). Ο παρουσιαζόμενος δίσκος αποτελεί στην ουσία το πρώτο μέρος της μουσικής που συνέθεσε για να συνοδεύσει την εφαρμογή. “Bite-size music for the twitter era”, σύμφωνα με τα λεγόμενα του.

Fluxibility by Mr. Belew

Το πρώτο μέρος του “FLUX by Belew” αποτελείται από 44 κομμάτια συνολικής διάρκειας μόλις 40 λεπτών. Πολλά μικρής διάρκειας ιντερλούδια (κάτι σαν μουσικά twitt) βρίσκονται διασκορπισμένα ανάμεσα στα επίσης σχετικά μικρής διάρκειας τραγούδια, πράγμα λογικό αφού ο βασικός σκοπός είναι η ανάδειξη των δυνατοτήτων της εφαρμογής. Ο ίδιος σκοπός είναι πιθανότατα αυτός που κάνει τα κομμάτια να διαφέρουν αρκετά σε ύφος. Και εδώ έγκειται το πρώτο βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί: μπορεί ο δίσκος να ακουσθεί εκτός των πλαισίων της εφαρμογής και να σταθεί ως αυτόνομη οντότητα; Η απάντηση είναι σίγουρα καταφατική.

Η προσωπικότητα και το ειδικό βάρος του δημιουργού προσδίδουν μια εκπληκτική ροή και ομαλότητα σε όλο αυτό το συνονθύλευμα ήχων και ειδών, διευκολύνοντας τον ακροατή να ακούσει τον δίσκο στην ολότητά του. Ο Belew έχει τον τρόπο αλλά και το χιούμορ να σε μεταφέρει από την King Crimson αρχή με το “ICTHRUU”, κατευθείαν στο Beatles τρολάρισμα του “Chicken Booby”. Το ίδιο συμβαίνει και στη συνέχεια, αφού pop/dance ήχοι ακολουθούνται από το -πιο Belew δεν γίνεται- “Time is a Typewriter”, ενώ μέχρι το τέλος ο ακροατής έρχεται αντιμέτωπος ακόμα και με country μπαλάντα, αλλά και surf κομμάτι. Πέρα από το χιούμορ με το οποίο δένει το όλο εγχείρημα, ο Belew καταφέρνει παράλληλα να βγάλει και την πιο συγκινητική -μα καθόλου μελό- πλευρά της φωνής του, ενώ, χωρίς να προσπαθεί να εντυπωσιάσει, χρησιμοποιεί πολλούς από τους trademark ήχους του και αρκετή ακουστική κιθάρα.

Με το “FLUX” ο Adrian Belew καταφέρνει να υποστηρίξει τη νέα του εφαρμογή, δημιουργώντας ένα πολύ ευχάριστο και χωρίς πολλές αναπηδήσεις μουσικό rollercoaster, χρησιμοποιώντας τα απλούστερα εργαλεία με το δικό του μοναδικό τρόπο. Σα 66 του χρόνια πιστοποιεί για μια ακόμα μια φορά την ιδιότητα του “relevant at any time” μουσικού, ο οποίος έχει παράλληλα δημιουργήσει τον δικό του ιδιαίτερο κόσμο και λειτουργεί εκεί μέσα.

7.5 / 10

Κώστας Μπάρμπας

2^η γνώμη 

Μουσική για application; Θα φάνταζε αστείο ή τουλάχιστον αδιάφορο, αν δεν επρόκειτο για τον ένα και μοναδικό Adrian Belew. Έτσι, τώρα είναι a priori ασυγκράτητα χιουμοριστικό, πλήρες, εύστοχο και αισθητικά μαγευτικό. Ο πειραματικός χαρακτήρας του δημιουργού και το δικό του avant-garde ξεδιπλώνονται σε 44 πολύ σύντομα κομμάτια και, όσο δύσκολο και αν είναι εξαρχής ένα τέτοιο εγχείρημα, στέκεται με άνεση και χωρίς την εφαρμογή iOS. Τα πάμπολλα μουσικά είδη που παρελαύνουν τιμούνται και κριτικάρονται από τον πανέξυπνο Belew, που ακροβατόντας κυρίως μεταξύ King Crimson και Beatles είναι κιθαριστικά υποδειγματικός και ενορχηστρωτικά σεμιναριακός. Αν αναζητά κανείς προοδευτικό ήχο χωρίς συμβατικότητες και με γερές δόσεις χιούμορ, το “ FLUX by Belew: Volume One” αποτελεί ιδανική επιλογή.

7.5 / 10

Δημήτρης Καλτσάς