A new book covering the 1980s era of prog icons Marillion is on its way. Authored by Nathaniel Webb and out on October 9, 2020 on Sonicbond Publishing, this book combines meticulous history with careful musical analysis to chronicle their most turbulent decade from their first gig, through the success and decadence of their time with frontman Fish, to his bitter departure and replacement by Steve Hogarth.
The 1980’s saw Marillion’s formation from the ashes of Electric Gypsy as Silmarillion, and eventually Marillion in 1980, sign to EMI Records, hit Number One with 1985’s Misplaced Childhood album. The book turns an experienced critical eye not only on their five albums of the decade ‐ from the seminal Script For A Jester’s Tear to Season’s End ‐ Hogarth’s debut ‐ and a line up that remains as active as ever. It also discusses demos, singles, and Fish’s solo debut to dissect a band which critics still love to hate, even as today’s music industry stands upon their shoulders as pioneers of self‐promotion and internet‐based crowd funding.
Ένα νέο βιβλίο που καλύπτει την πορεία των prog θρύλων Marillion στα 1980s ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει. Γραμμένο από τον Nathaniel Webb, το βιβλίο, που θα κυκλοφορήσει στις 9 Οκτωβρίου από την Sonicbond Publishing, συνδυάζει τη σχολαστική ιστορία με προσεκτική μουσική ανάλυση για να καταγράψει την πιο ταραχώδη δεκαετία της μπάντας από την πρώτη τους συναυλία, μέσα από την επιτυχία και την παρακμή της εποχής τους με τον frontman Fish, μέχρι την πικρή αναχώρηση και αντικατάστασή του από τον Steve Hogarth.
Τη δεκαετία του 1980 οι Marillion σχηματίστηκαν από τις στάχτες των Electric Gypsy ως Silmarillion και τελικά Marillion το 1980, υπέγραψαν στην EMI Records, έφτασαν στο Νο.1 το 1985 με το Misplaced Childhood. Το βιβλίο στρέφει ένα έμπειρο κριτικό βλέμμα όχι μόνο στα πέντε άλμπουμ της δεκαετίας – από το σεμιναριακό Script For A Jester’s Tear έως το Season’s End – το ντεμπούτο του Hogarth – και ένα line-up που παραμένει τόσο ενεργό. Αναλύει επίσης τα demos, τα singles και το σόλο ντεμπούτο του Fish για να προσεγγίσει μια μπάντα που οι κριτικοί εξακολουθούν να λατρεύουν να μισούν, ακόμα και όταν η σημερινή μουσική βιομηχανία βρίσκεται στους ώμους τους ως πρωτοπόρους της αυτοπροώθησης και του διαδικτυακού crowd funding.
