The debut album of Soft Power (our reviews here) was more than just a pleasant surprise for us. Given that little is known about this band from Finland, In A Brown Study was the perfect reason to talk with Mikael Jurmu, the leader of the band and mastermind of the music of Soft Power.
Questions: Panagiotis Stathopoulos, Dimitris Kaltsas
Edited by Alexandros Mantas
First and foremost, congratulations on your debut album Mikael! It is one of those that impressed us most so far this year, especially because it is your first full-length release. Seeing that it has been some time since it was released, are you satisfied with the final outcome and to what extent?
Thank you very much, it’s nice to hear that you liked the album. It took us a while to get it done, but yeah, we are very happy with it and it turned up pretty much exactly as we wanted it.
If we are not mistaken, the band was founded in 2013. In what way has your style been developed since then?
Yeah, it all began in 2013 when we gathered together as a group of people who didn’t have any active projects going on at the time; we were just jamming without any special intention, just played around with different styles and didn’t try to pull any specific style.
When we booked our first gig we gathered all the good ideas together and made a setlist and after that it’s been liked that. Our style is very variable, it depends on what we’ve been up to lately, what kind of music we’ve been listening to lately and whom we got in our group as a guest musician. We are pretty much an instrumental band, but we had vocalists or spoken parts from time to time at our gigs.
Your music, as it becomes evident on In a Brown Study, encompasses many and different elements. Which of them were a conscious choice and what are your main influences?
All the elements and songs came very naturally. The whole album was made between our gigs and all of them were much different to what you hear on the album. Our music encompasses many different elements or even styles and that’s only natural for us. We got people who came to our shows from time to time during the recordings of In A Brown Study, which lasted two and a half years, saying “it’s nice to come and see your show because you can’t be really sure what’s coming up next”.
By that time we were heavily influenced by Scandinavian psychedelic rock and jazz.
Listening to your music, we form the opinion that the jazz and folk elements are incorporated into your music in a genuinely natural way. To what extent are your origin and your musical education responsible for that?
We haven’t got any education as musicians. I think we are the kind of people who pick up anything in view and try to get a sound out of it. We just bought an instrument and learned how to play it. Obviously, we’ve been listening to music a lot! We all have a bit different taste of music, but it’s working pretty well. I think everyone can learn a lot about jazz and other music genres just by listening to them and then trying to play different themes or what you have heard, you don’t necessarily need education.
And I think that if those songs on the record were played too well, then they would not sound so good.
On your debut album, the soundscape you have set is like an idyllic scene, somewhere far beyond the routine and stress of big cities. Was it an evolvement you targeted for? As a rule, is it enticing for you to detach yourselves – be it imaginarily – from the stressful reality or do you choose to face things squarely and take things as they come?
Yes, you got a point there. I think that every now and then you have to take yourself in a different mood and it’s good that it takes time to get things around the album done. That stuff has been recorded and listened to in many different moods, places and times of the year. I listened to the songs during the mixing in different places with my headphones and traveled a lot in spring and autumn. I think that music always sounds differently according to the mood, so you have to be very aware of that.
The cover of the album is adequately abstract. What does it represent for you and how did you settle on it?
The cover is a painting of our sax player, Lauri Vertanen. It was immediately clear that we wanted it to be the cover of our album. It’s got rhythm and static which is pretty meditative like our album.
The first half of In a Brown Study is more calm and ambient, whereas it becomes heavier as the album goes on, making allusions to the band’s name. I guess this was far but incidental. Which side of the band represents you best today (or even your future)?
I must say it is indeed obvious that the album was split as you said; it has two different sides.
I think on our next album we have more songs of the same kind as on the A side on In A Brown Study and even more jazz-rock stuff, we got two saxophones now. So it’s more melodic, with more harmonies and a bit more complicated. We also have piano in our live setup, so maybe it’s more piano-based stuff. But like on In A Brown Study we like to play heavier stuff with a prog vibe, I mean really long songs. I think the next album could also be a double LP, but let’s see how things will turn out.
When it comes to songwriting, what is the procedure you are following? Do you develop an idea presented by one of you, do you jam to your heart’s content or is it both of them to some degree?
Well, on this album the background and the structures were recorded with all of us playing live and afterwards I did quite much overdubbing, which created the melody lines and drama for the songs.
Our new songs have the same concept, but they have been played more, therefore they sound complete before recording and I think there may be some songs that will be just recorded live with no overdubs. Usually, the songwriting is based on us playing around the themes that someone has in his mind or we have two good themes and try to splice them together.
When you chat about bands that you have listened to in private or group listening sessions, which groups and artists do you collectively hold in high esteem?
My all-time favorite band is Pärson Sound. That’s what we dig a lot. We also like spiritual jazz such as Alice Coltrane and Pharaoh Sanders and modal stuff. And of course we like Finnish musicians like Eero Koivistoinen and Edward Vesala.
Finally, prog stuff from 60’s and 70’s and some modern psychedelic music are always inspiring.
Given that your music is vintage, are you influenced by the modern rock scene and if so, name some bands.
Yeah, all the time. We have some very good Finnish bands like Kiki Pau, Octopus Syng, Black Lizard Malady, just to a name few. Also Sweden has Dungen, Flower Must Die and Hills, the UK has Fuzz Club and Cardinal Fuzz. There is King Gizzard and the roster of Flightless Records, The Myrrors and Kikagaku Moyo, such great contemporary psychedelia…
To what extent is it feasible for someone to earn their living in Finland, and in Scandinavia as a whole, by playing music, especially when it comes to music which is far from the mainstream, as yours?
Well, it may be possible, but we are not interested about the money and music combination. Of course when you release your music by yourself, you wonder how much it’s going to sell or how it should be done. But we have our ways to earn money without putting too much pressure on that, especially when making music.
The blooming of 60s / 70s psychedelic and progressive sound the last few years in Scandinavia is one of the most remarkable things that takes place in rock in my opinion, since new noteworthy bands with distinctive style emerge. How do you experience the whole situation?
I think the situation is pretty good. You can find great new bands from Scandinavia and elsewhere which are very aware of their country’s music history and they pick some good elements from the past and use them very cleverly in a modern way.
I think there are really great bands and artists, but one of our biggest differences is that they can get their album released in a totally different country from which they are based now.
Have you already worked on new material for your second album? What are your plans for the immediate or long-term future?
Our new album is in a pretty good shape. Some of the songs are ready while some others are still a work in progress. We are going to play a few gigs here in Helsinki and try to get the new album done by the end of this year. No plans further than that.
Thank you very much indeed Mikael! We can’t wait to see you in the flesh when you play live in Greece. The last words are yours.
Yeah, that would be awesome! Thanks for the chance to talk with you and everyone enjoy autumn, it’s going to rain up here in Finland soon.
All the Best!
Το full-length ντεμπούτο των Soft Power (οι κριτικές μας εδώ) ήταν πολύ παραπάνω από μία πολύ ευχάριστη έκπληξη για εμάς . Δεδομένου ότι λίγα πράγματα είναι γνωστά για την μπάντα από την Φινλανδία, το In A Brown Study ήταν η ιδανική αφορμή να συζητήσουμε με τον Mikael Jurmu, τον ηγέτη του συγκροτήματος και ιθύνοντα νου της μουσικής των Soft Power.
Ερωτήσεις: Παναγιώτης Σταθόπουλος, Δημήτρης Καλτσάς
Μετάφραση: Αλέξανδρος Μαντάς
Πρώτα-πρώτα συγχαρητήρια για το ντεμπούτο σας! Είναι ένα από τα albums που μας εντυπωσίασαν περισσότερο φέτος, ειδικά επειδή ήταν το πρώτο full-length σας. Δεδομένου ότι έχει περάσει πια κάποιο διάστημα από την κυκλοφορία του, είστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα και σε ποιο βαθμό;
Ευχαριστούμε πάρα πολύ, είναι ευχάριστο να ακούμε πως σας άρεσε το album μας. Μας πήρε αρκετό καιρό μέχρι να το ολοκληρώσουμε αλλά ναι, είμαστε ευχαριστημένοι με αυτό και βγήκε όπως ακριβώς το θέλαμε.
Αν δεν κάνουμε λάθος το συγκρότημα ιδρύθηκε το 2013. Πόσο έχει αλλάξει το ύφος σας από τα πρώτα σας βήματα;
Ναι, όλα ξεκίνησαν το 2013 όταν συναντηθήκαμε όλοι μαζί, μην έχοντας κάποιο άλλο ενεργό project εκείνο τον καιρό, απλά τζαμάραμε πάνω σε διάφορα στυλ χωρίς να έχουμε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μας και χωρίς να προσπαθήσουμε να παίξουμε κάποιο μόνο είδος.
Όταν κλείσαμε την πρώτη μας συναυλία συγκεντρώσαμε όλες τις καλές ιδέες και φτιάξαμε ένα set list και από τότε έτσι γίνεται. Το στυλ μας είναι κάτι το ευμετάβλητο, εξαρτάται από τι διάθεση είχαμε εκείνο τον καιρό, τι μουσική ακούγαμε εκείνο τον καιρό και ποιον είχαμε στη μπάντα ως guest μουσικό. Γενικώς είμαστε μπάντα που παίζει instrumental τραγούδια, ωστόσο κατά καιρούς είχαμε και τραγουδιστές ή μέρη με φωνητικά.
Το ύφος σας, όπως τουλάχιστον παρουσιάζεται στο In A Brown Study, ενσωματώνει πολλά και ποικίλα στοιχεία. Ποια από όλα αυτά προέκυψαν συνειδητά και ποιες οι σημαντικότερες επιρροές σας;
Όλα αυτά τα στοιχεία και τα τραγούδια βγήκαν με απόλυτα φυσικό τρόπο. Το album γράφτηκε στην ολότητά του στο δρόμο και όλα ακούγονταν πολύ διαφορετικά σε σχέση με την τελική ηχογράφησή τους. Η μουσική μας περιλαμβάνει πολλά διαφορετικά στοιχεία ή ακόμα και ολόκληρα στυλ και όλο αυτό είναι κάτι το εντελώς φυσικό για εμάς. Ακούσαμε πολλές φορές ανθρώπους που έρχονταν κατά καιρούς στις συναυλίες μας όσο καιρό κράτησαν οι ηχογραφήσεις του In A Brown Study, οι οποίες διήρκεσαν δυόμισι χρόνια, να μας λένε «είναι ωραίο να σας βλέπει κανείς να παίζετε γιατί δεν είσαι ποτέ σίγουρος για το τι θα ακολουθήσει». Εκείνο τον καιρό ήμασταν πολύ επηρεασμένοι από τη Σκανδιναβική ψυχεδελική και jazz σκηνή.
Ακούγοντας τη μουσική σας σχηματίζουμε την εικόνα πως τα jazz και folk στοιχεία είναι ενσωματωμένα στο psych / prog με πολύ φυσικό τρόπο. Πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η καταγωγή σας σε αυτό και πόσο η μουσική σας εκπαίδευση;
Δεν έχουμε λάβει καμία μουσική εκπαίδευση. Είμαστε απλώς τύποι που ασχολούνται με ό,τι υποπέσει στην αντίληψή τους και προσπαθούμε να βγάλουμε ένα ενδιαφέρον ηχητικό αποτέλεσμα. Απλώς αγοράσαμε ένα όργανο και μάθαμε να παίζουμε. Προφανώς και ακούμε πολλή μουσική! Έχουμε όλοι διαφορετικό μουσικό γούστο, αλλά δεν δημιουργείται πρόβλημα. Είμαι της γνώμης πως κανείς μπορεί να μάθει πολλά για τη τζαζ και άλλα μουσικά είδη απλώς ακούγοντάς τα και κατόπιν να προσπαθήσει να παίξει παραλλαγές ή το ίδιο, δεν χρειάζεσαι απαραίτητα εκπαίδευση. Επίσης πιστεύω πως αν τα τραγούδια στο album είχαν παιχτεί άψογα, δεν θα ηχούσαν τόσο ωραία.
Στο ντεμπούτο άλμπουμ σας το ηχητικό σκηνικό που ετοιμάσατε μοιάζει με ειδυλλιακό τοπίο, κάπου μακριά από τις ανησυχίες της καθημερινότητας των μεγαλουπόλεων. Ήταν μια εξέλιξη που θα θέλατε για τη μουσική σας; Γενικότερα, σας θέλγει να απομακρύνεστε -έστω νοητά- από την πιεστική πραγματικότητα ή προτιμάτε να αντιμετωπίζετε τις σκοτούρες αυτής βιώνοντάς τες ως έχουν κι εκ των έσω;
Ναι, έχεις κάποιο δίκιο εδώ. Νομίζω πως είναι καλό που και που να βρίσκεσαι σε διαφορετική διάθεση και είναι καλό που παίρνει χρόνο να ολοκληρωθεί το album. Το υλικό ηχογραφήθηκε και ακούστηκε ενώ βρεθήκαμε κατά καιρούς σε διαφορετική διάθεση, σε διαφορετικά μέρη και σε διαφορετικά χρονικά σημεία. Άκουσα τα τραγούδια κατά τη διάρκεια της μίξης σε διάφορα μέρη με τα ακουστικά μου και ταξίδεψα πολύ την άνοιξη και το φθινόπωρο. Πιστεύω πως η μουσική ακούγεται διαφορετική όταν είσαι σε άλλη ψυχολογική διάθεση, είναι κάτι που πρέπει να προσέξεις.
Το εξώφυλλο του δίσκου σας είναι αρκούντως αφαιρετικό. Τι αντιπροσωπεύει για εσάς και πώς επιλέχθηκε;
Το εξώφυλλο είναι μια ζωγραφιά του σαξοφωνίστα μας Lauri Vertanen. Με το που το είδαμε, αμέσως θέλαμε να γίνει το εξώφυλλο του δίσκου. Έχει ρυθμό και κάτι που σε βάζει σε μια κατάσταση διαλογισμού, όπως ολόκληρος ο δίσκος.
Το πρώτο μισό του “In A Brown Study” είναι πιο ήπιο και ατμοσφαιρικό, ενώ όσο προχωράει ο δίσκος η μουσική γίνεται πιο heavy, δημιουργώντας συνειρμούς με το όνομα της μπάντας. Φαντάζομαι πως αυτό κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν. Ποια πλευρά σας αντιπροσωπεύει περισσότερο σήμερα ή και για τη συνέχεια της μπάντας;
Πραγματικά, είναι προφανές πως το album είναι χωρισμένο όπως είπες. Έχει δύο διαφορετικές πλευρές. Νομίζω πως ο επόμενος δίσκος μας περιέχει περισότερα τραγούδια που μοιάζουν με αυτά της πρώτης πλευράς με ακόμα περισσότερα τζαζ-ροκ στοιχεία μια και έχουμε δύο σαξόφωνα τώρα. Συνεπώς είναι περισσότερο μελωδικό, με περισσότερες αρμονίες και κάπως πιο περίπλοκο. Χρησιμοποιούμε επίσης πιάνο στις συναυλίες, οπότε μπορείς να πεις πως είναι υλικό πιο πολύ βασισμένο στο πιάνο. Αλλά όπως και στο In A Brown Study μας αρέσει πιο βαρύ υλικό με μια prog αίσθηση, εννοώ δηλαδή πραγματικά μακροσκελείς συνθέσεις. Νομίζω πως ο επόμενος δίσκος θα καταλήξει να είναι ένα διπλό LP, αλλά θα δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα.
Ποια είναι η διαδικασία σύνθεσης του υλικού σας; Βασίζονται σε μία προσωπική ιδέα που αναπτύσσεται ή σε ατελείωτα ομαδικά jam sessions και σε ποιο βαθμό τα δύο;
Το υπόβαθρο και η δομή αυτού του δίσκου ηχογραφήθηκαν live και κατόπιν έκανα αρκετό overdubbing, όπου και δημιουργήθηκαν οι μελωδικές γραμμές και προστέθηκε θεατρικότητα στα τραγούδια.
Τα νέα μας τραγούδια είναι πάνω στην ίδια λογική αλλά τα έχουμε παίξει περισσότερο και συνεπώς ακούγονται ολοκληρωμένα πριν καν ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις. Έχω την αίσθηση πως θα υπάρξουν τραγούδια ηχογραφημένα εξ ολοκλήρου live χωρίς overdubs. Συνήθως η σύνθεση των τραγουδιών βασίζεται τζαμάροντας πάνω σε ένα θέμα που έχει σκαρφιστεί κάποιος ή έχουμε δύο ωραία θέματα και προσπαθούμε να τα ενώσουμε.
Στις μεταξύ σας συζητήσεις, σε μαζικές ή ατομικές ακροάσεις, ποια σχήματα και ποιούς καλλιτέχνες θα εντοπίσουμε που εκτιμάτε σε μεγάλο βαθμό;
Η αγαπημένη μου μπάντα όλων των εποχών είναι οι Pärson Sound. Τέτοια πράγματα γουστάρουμε πολύ. Μας αρέσει επίσης η spiritual jazz και καλλιτέχνες όπως η Alice Coltrane και ο Pharaoh Sanders, καθώς επίσης και modal υλικό. Και εννοείται μας αρέσουν και Φινλανδοί μουσικοί όπως ο Eero Koivistoinen και ο Edward Vesala. Τέλος, prog υλικό από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, καθώς και κάποια σύγχρονη ψυχεδελική μουσική αποτελούν πάντα πηγή έμπνευσης.
Δεδομένου ότι η μουσική σας έχει vintage χαρακτήρα, πόσο σας επηρεάζει η σύγχρονη rock σκηνή και αν ναι, ειδικότερα ποιες μπάντες;
Βέβαια μας επηρεάζει, συνεχώς. Έχουμε κάποιες πολύ καλές Φινλανδικές μπάντες όπως οι Kiki Pau, οι Octopus Syng και οι Black Lizard Malady για παράδειγμα. Η Σουηδία έχει τους Dungen, τους Flower Must Die και τους Hills, η Αγγλία τους Fuzz Club και τους Cardinal Fuzz. Ακόμα υπάρχουν οι King Gizzard και γενικά οι μπάντες που έχουν υπογράψει στη Flightless Records, οι The Myrrors και οι Kikagaku Moyo, φοβερή μοντέρνα ψυχεδέλεια…
Πόσο εφικτό είναι να βιοποριστεί κανείς σήμερα στη Φινλανδία και εν γένει στη Σκανδιναβία από τη μουσική, ειδικά σε μη mainstream πεδία όπως αυτό στο οποίο δραστηριοποιείστε;
Εντάξει, είναι εφικτό αλλά δεν μας ενδιαφέρει να βγάλουμε χρήματα από τη μουσική μας. Φυσικά όταν κυκλοφορείς τη μουσική σου μόνος σου, πάντα αναρωτιέσαι πόσο θα πουλήσει ή πως θα γίνει αυτό. Αλλά έχουμε τον τρόπο μας να βγάζουμε χρήματα χωρίς να πιεζόμαστε για αυτό, ειδικά όταν δημιουργούμε μουσική.
Η άνθιση του 60s / 70s ψυχεδελικού και προοδευτικού ήχου τα τελευταία χρόνια στις σκανδιναβικές χώρες είναι μεταξύ των πιο αξιόλογων γεγονότων στο rock παγκόσμια κατά τη γνώμη μου, καθώς συνεχώς εμφανίζονται νέες πολύ αξιόλογες μπάντες με προσωπικό ύφος. Εσείς πώς βιώνετε όλο αυτό;
Νομίζω πως τα πράγματα πάνε σχετικά καλά. Μπορείς να εντοπίσεις εξαιρετικές μπάντες από τη Σκανδιναβία ή αλλού, οι οποίες γνωρίζουν καλά την μουσική ιστορία της χώρας τους και επιλέγουν κάποια καλά στοιχεία από το παρελθόν εισάγωντάς τα στο παρόν με έναν πολύ έξυπνο τρόπο.
Πιστεύω πως υπάρχουν πραγματικά πολλοί καλοί καλλιτέχνες και συγκροτήματα, αλλά μια μεγάλη διαφορά είναι πως αυτοί μπορούν να κυκλοφορήσουν το υλικό τους σε μια εντελώς διαφορετική χώρα από όπου είναι τώρα η βάση τους.
Υπάρχει ήδη υλικό για το δεύτερο album; Ποια τα σχέδιά σας για το άμεσο ή και το απώτερο μέλλον;
Το δεύτερο album βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο. Κάποια από τα τραγούδια είναι έτοιμα, κάποια ακόμα τα επεξεργαζόμαστε. Θα δώσουμε κάποιες συναυλίες στο Ελσίνκι και θα προσπαθήσουμε να ολοκληρώσουμε τον δίσκο μέχρι το τέλος του χρόνου. Πέρα από αυτό, δεν έχουμε άλλα σχέδια.
Ευχαριστούμε πολύ! Ευχόμαστε να τα πούμε και από κοντά κάποια στιγμή όταν παίξετε ζωντανά στην Ελλάδα. Οι τελευταίες λέξεις είναι δικές σας.
Ναι, αυτό θα ήταν εκπληκτικό! Ευχαριστούμε για την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί σας και ευχαριστηθείτε όλοι το φθινόπωρο, σύντομα θα βρέχει εδώ πάνω στη Φινλανδία. Να είστε καλά!
Κάντε το πρώτο σχόλιο