Tardive Dyskinesia – Harmonic Confusion

Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.

 [Playfalse Records, 2016]

Intro: Dimitris Kaltsas
18 / 11 / 2016

From their initial steps Tardive Dyskinesia had been at the center of interest of the fans of the then newly formed djent / experimental extreme metal. Their adherence to the target for recognition paid off with many live shows, tours and three albums that raised the band’s shares beyond the Greek borders.

Four years after Static Apathy in Forward Fast, Harmonic Confusion, released this year by Playfalse Records, looks like a well thought out hit and a step of change in the band’s sound towards more accessible fields.


 

Harmonious coexistence of prog and djent

The first time I came across the music of Tardive Dyskinesia was in 2011, when they were the support band in the concert of Meshuggah at Gagarin and I remember I was impressed by their music, a mixture of complex djent and direct hardcore and the incredible energy they released on stage. When I saw them again these two features were still present, as well as a more melodic nuance they introduced in their sound, which made them stand out in my ears from the pile of bands playing djent, the biggest fashion in metal from 2012 onwards.

Four years after the impressive Static Apathy in Forward Fast, they released Harmonic Confusion, adding a prog element to their music mainly in the structures of the tracks, but keeping on the other hand their familiar sound. Voluminous guitars with constant changes in rhythm, technical rhythm section, hardcore vocals and crystal clear production. Tracks such as Self Destructive Haze, Triangulation Through Impasse, Thread of Life reminding TesseracT but heavier, i.e. djent with Nevermore sound and melodic choruses. Fire Red Glass Heart, The Electric Sun, Echoes 213 that have a greater variety, give the impression to have been influenced besides Meshuggah, Between the Buried and Me, the Contortionist and Periphery. Of course, there are more alternative tracks such as Savior Complex which is taking off because of the saxophone solo (they had done something similar in their previous album) or Concentric Waves, which is the most mainstream track of the album and in certain points it is progressive metal and no djent at all.

With their fourth album Tardive Dyskinesia seem to renounce the role of purely djent band, and use their djent roots as a continuation of the identity they created over the years. Harmonic Confusion is the most mature and prog album of their career, by avoiding falling into the trap of djent by force, as it happens with several bands – pioneers of the genre. A release for the lovers of harder prog and in my opinion the best album of the band to date.

7.5 / 10

Giannis Voulgaris

 

2nd opinion 

 

Well played and masterly recorded on the one hand, but weak-spirited on the other hand à propos the new album of Tardive Dyskinesia. And the more we were prepared and especially thrilled by the cover of the album for even more prog elements, the more we were disappointed by the more compatible direction of the material. Harmonic Confusion is a charming proposition for those who like djent metal, Gojira or Mastodon of Leviathan / Blood Mountain era. Definitely they are better composers than many other bands abroad and their performance is also undeniably good. But these elements are not enough to make them stand out from the mass. Identity is what matters more nowadays and they might have already taken long enough to find it…

6.5 / 10

Alexandros Topintzis

 [Playfalse Records, 2016]

tardive-dyskinesia-harmonic-confusion

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς
18 / 11 / 2016

Από τα πρώτα τους βήματα οι Tardive Dyskinesia βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των φίλων του τότε νεότευκτου djent / πειραματικού ακραίου metal. Η προσήλωση στον στόχο για καταξίωση απέδωσε καρπούς με πολλά live, περιοδείες και τρία album που ανέβασαν τις μετοχές της μπάντας και εκτός των ελληνικών συνόρων.

Τέσσερα χρόνια μετά το “Static Apathy in Fast Forward”, το “Harmonic Confusion” κυκλοφόρησε φέτος από την Playfalse Records και φαντάζει σαν ένα καλά μελετημένο χτύπημα και ένα βήμα αλλαγής του ήχου της μπάντας σε πιο προσβάσιμα πεδία.


 

Αρμονική συνύπαρξη prog με djent

Η πρώτη φόρα που ήρθα σε επαφή με τη μουσική των Tardive Dyskinesia ήταν το 2011 που ήταν το support συγκρότημα στο live των Meshuggah στο Gagarin και θυμάμαι να έχω εντυπωσιαστεί από την μουσική τους, ένα μείγμα πολύπλοκου djent και άμεσου hardcore και από την απίστευτη ενέργεια που είχαν στη σκηνή. Όταν τους ξαναείδα αυτά τα δύο χαρακτηριστικά τους ήταν παρόντα, όπως και μια πιο μελωδική χροιά που εισήγαγαν σιγά σιγά στον ήχο τους, η οποία τους έκανε να ξεχωρίζουν στα αυτιά μου από το σωρό των συγκροτημάτων που παίζουν djent, τη μεγαλύτερη μόδα στο metal από το 2012 και μετά.

Τέσσερα χρόνια μετά το εντυπωσιακό “Static Apathy in Fast Forward”, κυκλοφορούν το “Harmonic Confusion”, προσθέτοντας ένα prog στοιχείο στη μουσική τους κυρίως στις δομές των κομματιών, διατηρώντας από την άλλη τον γνώριμo ήχο τους. Ογκώδεις κιθάρες με συνεχείς εναλλαγές στο ρυθμό, τεχνικό rhythm section, hardcore φωνητικά και παραγωγή καθαρή και δυνατή. Κομμάτια όπως τα “Self Destructive Haze”,  “Triangulation Through Impasse”, “Thread of Life” που θυμίζουν τους Tesseract αλλά στο πιο βαρύ, δηλαδή djent με ήχο Nevermore και μελωδικά ρεφραίν, καθώς και τα “Fire Red Glass Heart“, “The Electric Sun”, “Echoes 213” που έχουν μεγαλύτερη ποικιλία και δίνουν την εντύπωση να έχουν επηρεαστεί εκτός από τους Meshuggah και από τους Between the Buried and Me, τους The Contortionist και τους Periphery. Βέβαια, υπάρχoυν και τα πιο εναλλακτικά κομμάτια, όπως το “Savior Complex” που απογειώνεται λόγω του σόλο σαξόφωνου που περιέχει (είχαν κάνει κάτι αντίστοιχο και στον προηγούμενο δίσκο) ή το “Concentric Waves”, που είναι το πιο mainstream τραγούδι του δίσκου και σε ορισμένα σημεία progressive metal και καθόλου djent.

Με τον τέταρτό τους δίσκο οι Tardive Dyskinesia δείχνουν να αποποιούνται το ρόλο του αμιγώς djent συγκροτήματος, αλλά να χρησιμοπούν τις djent καταβολές τους ως συνέχιση της ταυτότητας που δημίουργησαν όλα αυτά τα χρόνια. Το “Harmonic Confusion” είναι ο πιο ώριμος και prog δίσκος της καριέρας τους, που αποφεύγει να πέσει στην παγίδα του djent με το ζόρι, όπως συμβαίνει σε αρκετά συγκροτήματα – πρωτοπόρους του ιδιώματος. Μια κυκλοφορία για τους λάτρεις του πιο σκληρού prog και κατά την απόψη μου ο κaλύτερος δίσκος της μπάντας μέχρι σήμερα.

7.5 / 10

Γιάννης Βούλγαρης

 

2η γνώμη 

 

Καλοπαιγμένο και καλοηχογραφημένο μεν, άτολμο δε το νέο άλμπουμ των Tardive Dyskinesia. Και όσο μας προετοίμασε και κυρίως ενθουσίασε το εξώφυλλο για ακόμα περισσότερες prog αναφορές, άλλο τόσο απογοητευτήκαμε από την πιο βατή κατεύθυνση του υλικού. Το “Harmonic Confusion” είναι μια γοητευτική πρόταση για όσους αρέσκονται στο djent metal, τους Gojira ή τους Mastodon εποχής “Leviathan” / “Blood Mountain”. Σίγουρα συνθέτουν καλύτερα από πολλά σχήματα του εξωτερικού και επίσης είναι αναμφισβήτητη η εκτελεστική τους δεινότητα. Όμως αυτά δεν φτάνουν για να ξεχωρίσεις από τον σωρό. Ταυτότητα είναι το ζητούμενο και πλέον, ίσως να έχουν αργήσει για να την βρουν…

6.5 / 10

Αλέξανδρος Τοπιντζής

Be the first to comment

Leave a Reply