Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.
That adage of waiting ages for a bus and two or more come along at the same time seems applicable to Diagonal’s recent productivity. Returning only two years after the release of their previous LP Arc, this is a notable break from tradition, having left five and seven year gaps before the previous two. And after much deliberation, the band settled on following in the footsteps of Soft Machine and Led Zeppelin in naming the album after its chronological appearance. 4 captures the band in full creative flow and with a new twist to their sound as they incorporate elements of space rock, kosmische and post rock to bolster their well-established progressive rock roots.
The band returned to the studio only a year after the sessions for Arc. “It was decided that we should get the ball rolling on a follow up quickly, so we booked in a recording date as soon as possible to keep the momentum of Diagonal going whilst people were still excited”, explains drummer Luke Foster. “We found a rehearsal space in Brighton this time around and Alex [Crispin] set up all his recording gear. And much like the Arc sessions we took around a week and a bit and ended up with loads of instrumental foundations that had good structure for vocals and top lines to be added later on.”
At the end of the recording sessions the band emerged with a sizeable amount of material. An idea for a double LP was floated but it was eventually decided to focus their energies on creating a strong and focused single LP. In the interim several of the band members began working on solo projects and the record was put aside for a year or so. In November 2020 Alex Crispin shared around some vocal ideas for several tracks. “We had initially toyed around with the idea of finding some guest female vocalists to bring a little bit of freshness, but people we asked had very busy schedules, so there was a momentary lull. After a much needed time out, some fresher ideas started to get put down”, Alex informs us. This inspired the rest of the band to start contributing further overdubs in their own home setups over the next 4 months.
The result is an assured work that functions wonderfully as a logical progression from Arc yet at the same time has enough shift in sonics to illuminate a different facet of the band. Opening cut Amon makes perfect sense as a reference to the German experimental rock band Amon Düül II. Its solid guitar riff foundation careens over an ever-evolving time signature, the three-part structure decreasing in intensity until it dissolves in a cloud of bubbling ambient textures.
[bandcamp width=100% height=120 album=3065172825 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small track=3479941355]
Chroma explores the band’s interest in jazz. One of the two instrumental tracks on the LP, it showcases the effervescently emotive sax work of Nicholas Whittaker with an intricately crafted solo that unfurls itself over a fluid 5/4 rhythm. Spinning Array is in many ways the track that acts as most of a connecting bridge to the previous album. The stridently crisp bass and drum syncopation of the opening bars giving way to long unhurried guitar lines and vocals. Vocalist/saxophonist Whittaker incorporates some intriguingly different sounds into proceedings with the use of Chinese wind instrument, the Hulusi, as well as the more traditional recorder.
[bandcamp width=100% height=120 album=3065172825 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small track=1370452991]
The keyboard presence on this album is less pronounced owing to an instrumental/personnel swap. “There was a slight shake up of who played what on this record. Alex moved over to bass and Dan was on guitar. It definitely created a different sound and vibe: there is more guitar as a result and Crispin’s approach to bass is certainly different to Dan’s” Luke tells us. Stellate is a shining example of this shake-up and demonstrates the band at their heaviest in what emerged as a controlled jam. The woodwinds carry the Middle Eastern-tinged melody over a bed of thick guitars, as the time doubles and moves towards a maelstrom of pulsating rhythms and fearsomely lysergic guitar soloing courtesy of David Wileman.
The album is expertly rounded off by the appropriately titled Totem. Beginning with a repeating 5 note guitar figure, it slowly brings to the boil a bed of miscellaneous percussion and wordless vocals. The culmination is a finale of searing guitar and crashing drums, recalling the most ecstatic work of Japanese cosmic rockers Acid Mothers Temple.
4 will be released on October 1st, 2021 in CD and digital format and November, 2021 on vinyl. Diagonal’s fourth album clocks in at a punchy 37 minutes and will certainly be leaving listeners wanting more. But, who knows? Maybe those proverbial buses will be adhering to a more reliable timetable in the future.
Tracks Listing:
1. Amon
2. Chroma
3. Spinning Array
4. Stellate
5. Totem
Diagonal:
Alex Crispin・Bass, Synthesiser, Electric Piano, Vocals
Luke Foster・Drums, Percussion, Organ, Synthesiser, Vocals
Ross Hossack・Synthesiser
Daniel Pomlett・Guitar
Nicholas Whittaker・Alto Saxophone, Soprano Saxophone, Hulusi, Vocals
David Wileman・Guitar
Επιστρέφοντας μόλις δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του προηγούμενου LP Arc, αυτή είναι μία αξιοσημείωτα αλλαγή από την παράδοση, έχοντας αφήσει κενά πέντε και επτά ετών πριν από τα δύο προηγούμενα. Και μετά από πολλή σκέψη, οι Diagonal ακολούθησαν τα βήματα των Soft Machine και των Led Zeppelin για να ονομάσουν το άλμπουμ από τη χρονολογική του εμφάνιση. Στο 4 το συγκρότημα βρίσκεται σε πλήρη δημιουργική ροή και με μια νέα στροφή στον ήχο τους καθώς ενσωματώνουν στοιχεία space rock, kosmische και post rock για να ενισχύσουν τις καθιερωμένες progressive rock ρίζες τους.
Το συγκρότημα επέστρεψε στο στούντιο μόνο ένα χρόνο μετά τα sessions του Arc. «Αποφασίστηκε ότι θα πρέπει να ξεκινήσουμε γρήγορα , οπότε κλείσαμε μια ημερομηνία ηχογράφησης το συντομότερο δυνατό για να κρατήσουμε τη δυναμική τvn Diagonal, ενώ οι άνθρωποι ήταν ακόμα ενθουσιασμένοι», εξηγεί ο ντράμερ Luke Foster. «Βρήκαμε έναν χώρο πρόβας στο Brighton αυτή τη φορά και ο Alex [Crispin] έστησε όλα τα μηχανήματα ηχογράφησης. Όπως και οι πρόβες για το Arc, κάναμε περίπου μια εβδομάδα και λίγο και καταλήξαμε με πολλά θέματα που είχαν καλή δομή για φωνητικά και γραμμές που θα προσθέτονταν αργότερα.»
Στο τέλος των προβών ηχογράφησης, η μπάντα εμφανίστηκε με αρκετό υλικό. Μια ιδέα για ένα διπλό LP προέκυψε, αλλά τελικά αποφασίστηκε να εστιάσουν στη δημιουργία ενός εστιασμένου μονού LP. Στο μεταξύ, αρκετά από τα μέλη της μπάντας άρχισαν να δουλεύουν σε σόλο projects και ο δίσκος παραμερίστηκε για περίπου ένα χρόνο. Τον Νοέμβριο του 2020 ο Alex Crispin μοιράστηκε μερικές φωνητικές ιδέες για πολλά κομμάτια. «Αρχικά είχαμε παίξει με την ιδέα να βρούμε μερικές guests γυναίκες τραγουδίστριες για να φέρουν λίγη φρεσκάδα, αλλά οι άνθρωποι που ρωτήσαμε είχαν πολύ φορτωμένο πρόγραμμα, οπότε υπήρξε μια στιγμιαία χαλάρωση. Μετά από ένα πολύ απαραίτητο διάλειμμα, μερικές πιο φρέσκες ιδέες άρχισαν να σχηματίζονται», μας ενημερώνει ο Alex. Αυτό ενέπνευσε το υπόλοιπο συγκρότημα να αρχίσει να συνεισφέρει περαιτέρω overdubs στο σπίτι τους τους επόμενους 4 μήνες.
Το αποτέλεσμα λειτουργεί υπέροχα ως μια λογική εξέλιξη από το Arc, αλλά ταυτόχρονα έχει αρκετή μετατόπιση ηχητικά για να φωτίσει μια διαφορετική όψη της μπάντας. Η έναρξη του Amon έχει απόλυτη λογική ως αναφορά στο γερμανικό πειραματικό rock συγκρότημα Amon Düül II. Το κιθαριστικό riff ακούγεται σε μια συνεχώς εξελισσόμενη ρυθμική βάση, η δομή τριών μερών μειώνεται σε ένταση μέχρι να διαλυθεί σε ένα σύννεφο φυσαλίδων ambient υφής.
[bandcamp width=100% height=120 album=3065172825 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small track=3479941355]
Το Chroma εξερευνά το ενδιαφέρον του συγκροτήματος για την jazz. Ένα από τα δύο ορχηστρικά κομμάτια του LP, βασίζεται στο συναισθηματικό πάιξιμο του Nicholas Whittaker στο σαξόφωνο με ένα περίτεχνα κατασκευασμένο σόλο που ξεδιπλώνεται σε έναν ρευστό ρυθμό 5/4. Το Spinning Array είναι από πολλές απόψεις το κομμάτι που λειτουργεί ως το μεγαλύτερο μέρος μιας συνδετικής γέφυρας με το προηγούμενο άλμπουμ. Ο έντονος συγχρονισμός μπάσου και ντραμς των πρώτων φράσεων δίνουν τη θέση τους σε απλωμένες γραμμές κιθάρας και φωνητικών. Ο τραγουδιστής/σαξοφωνίστας Whittaker ενσωματώνει μερικούς ενδιαφέροντες διαφορετικούς ήχους με τη χρήση κινεζικού πνευστού Hulusi, καθώς και το πιο παραδοσιακό recorder.
[bandcamp width=100% height=120 album=3065172825 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small track=1370452991]
Η παρουσία των πλήκτρων σε αυτό το άλμπουμ είναι λιγότερο έντονη λόγω αλλαγών στη σύνθεση. «Υπήρξε μια μικρή αναστάτωση για το ποιος έπαιξε τι σε αυτόν τον δίσκο. Ο Alex πέρασε στο μπάσο και ο Dan στην κιθάρα. Σίγουρα αυτό δημιούργησε έναν διαφορετικό ήχο και ατμόσφαιρα: υπάρχει περισσότερη κιθάρα ως αποτέλεσμα και η προσέγγιση του Crispin στο μπάσο είναι σίγουρα διαφορετική από αυτή του Dan», μας λέει ο Luke. Το Stellate είναι ένα λαμπρό παράδειγμα αυτής της αλλαγής και καταδεικνύει το συγκρότημα στο πιο heavy της σημείο που προέκυψε ως ελεγχόμενο jam. Τα πνευστά μεταφέρουν τη μελωδία με άρωμα Μέσης Ανατολής πάνω από ένα στρώμα με ογκώδεις κιθάρες, καθώς κινείται προς ένα κύμα παλλόμενων ρυθμών και τρομερά λυσεργικής κιθάρας, ενώ το σόλο παίζει ο David Wileman.
Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με τον κατάλληλα τιτλοδοτημένο Totem. Ξεκινώντας με μια επαναλαμβανόμενη φράση 5 νοτών στην κιθάρα, φέρνει σιγά σιγά στο προσκήνιο διάφορα κρουστά και φωνητικά χωρίς λέξεις. Το αποκορύφωμα είναι ένα φινάλε με έντονη κιθάρα και τύμπανα, που θυμίζουν το πιο εκστατικό έργο των Ιαπώνων cosmic rockers Acid Mothers Temple.
Το 4 θα κυκλοφορήσει την 1η Οκτωβρίου 2021 σε CD και ψηφιακά και τον Νοέμβριο σε βινύλιο. Το τέταρτο άλμπουμ των Diagonal διαρκεί 37 λεπτά και σίγουρα θα αφήσει τους ακροατές να θέλουν περισσότερα.
Tracks Listing:
1. Amon
2. Chroma
3. Spinning Array
4. Stellate
5. Totem
Diagonal:
Alex Crispin・Bass, Synthesiser, Electric Piano, Vocals
Luke Foster・Drums, Percussion, Organ, Synthesiser, Vocals
Ross Hossack・Synthesiser
Daniel Pomlett・Guitar
Nicholas Whittaker・Alto Saxophone, Soprano Saxophone, Hulusi, Vocals
David Wileman・Guitar
