Floating Points – Reflections – Mojave Desert

Intro: P. Stathopoulos, G. Zoukas
Translation: D. Kaltsas
13 / 10 / 2017

Right from his initial ventures in the record industry, Sam Shepherd alias Floating Points seemed to be in search of something genuinely idiosyncratic in the plans he was laying for the architecture of his style. Diligence repaid and two years ago he released the enjoyable Elaenia, where, at times, he seemed to conceive sceneries that looked -undoubtedly- personal, almost… unheard. We were impressed by the perspicacity with which he approached jazz and the way he introduced it to a wider context of electronicality he had incorporated into his compositions. One way or another, he is well-known for his electronic compositions so far, even if they were casting furtive glances towards jazz. But the new record of Samuel Shepherd caught us somewhat off our guard…

Floating feelings

The latest album of Floating Points entitled Reflections – Mojave Desert seems to be in search of a distinguishable imprint on the heels of Elaenia. It is an opus that pays homage to the vast, barren, dusty and compelling scenery of the desert Mojave which spreads from southeast California to northwest Arizona of the United States that sticks to the mind. For the purposes of this venture, a short film was produced which is included as a DVD which displays images of the desert we speak of, which adds up to sentimental effects that the whole project generates.

In this objet d’art, Floating Points assembles a group to build the pieces that will construct a whole. Jazzy, post-90s electronica and post-rock (it clearly encompasses jazz elements, too) perceptions are part of the plan of the ambient disposition of the album, as it happened earlier in Elaenia, only this time the jazz-resultant doesn’t have a key role. I would say that in Reflections – Mojave Desert the tendency to rock as a whole is reinforced with the desert element (consider Kelso Dunes and Silurian Blue), but also the motorik rhythmology and the komische mark of krautrock (Kelso Dunes once more…).

Otherwise, a handful of outstandingly melodic and sensational interludes make their mark, such as in Lucerne Valley or Kites, which were apparently created by a contemporary composer, but they could also stand in the electronic sounds of the ’70s, reminiscing, among others, Laurie Spiegel and Richard Pinhas (Heldon).

On the other hand, there are some objections. It is worth pointing out that with more flexible structures and motifs in melody and rhythm, Floating Points would add a greater depth and a higher number of surprises to the overall result.

Twenty-seven and a few minutes later, FP and the rest of the musicians in the album leave us with the feeling that our thoughts and impressions while listening to their partnership will come back and grow nicely in every subsequent contact with it.

8 / 10

Panagiotis Stathopoulos

2^nd opinion

Reflections – Mojave Desert is basically the musical for a short film by Shepherd with Anna Diaz Ortuno. A crucial factor for his inspirations was the band’s preparation for the American tour. Their rehearsals took place outdoors in southeastern California, and more specifically in the Mojave desert, as the title of the album suggests.

The atmosphere of the place has catalytically influenced the formation of cinematic sound with tinges of psychedelia and a feeling komische that characterizes the pieces. Somewhere here lies also the weak point of Floating Points’ compositions in this release. Although the melodies are structured very well, the compositions develop very slowly, creating a state of expectation that is never satisfied, emphasizing self-referencing and ultimately only tiring, making the tracks sound like unfinished purposeless jamming without coherence.

6 / 10

Giorgos Zoukas

Εισαγωγή: Π. Σταθόπουλος, Γ. Ζούκας
Μετάφραση: Δ. Καλτσάς
13 / 10 / 2017

Από τις πρώτες του ηχογραφημένες στιγμές, ο Sam Shepherd ή αλλιώς Floating Points έδειχνε να αναζητεί κάτι το αμιγώς ιδιοσυγκρασιακό στην κατάστρωση της αρχιτεκτονικής του ύφους του. Κάτι που επισταμένως κατόρθωσε να επιτύχει προ διετίας με το απολαυστικό Elaenia, σε σημεία δε που έφτιαχνε τοπία που έμοιαζαν -το δίχως άλλo- προσωπικά, σχεδόν… πρωτάκουστα. Μας είχε κάνει εντύπωση η διορατικότητα με την οποία αντιμετώπιζε την jazz και η ένταξή της σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ηλεκτρονικότητας που είχε εντάξει τις συνθέσεις του. Ούτως ή άλλως ήταν γνωστός για τις ηλεκτρονικές του συνθέσεις μέχρι τώρα, ακόμα κι αν λοξοκοιτούσαν προς της jazz. Η νέα δισκογραφική δουλειά του Samuel Shepherd, όμως, μας έπιασε κατά τι στον ύπνο…

Floating feelings

Σε συνέχεια των αναζητήσεων μιας αναγνωρίσιμης γραφής μετά το Elaenia, φαίνεται να κινείται και το εφετινό allbum των Floating Points με τίτλο Reflections – Mojave Desert. Πρόκειται για ένα ηχητικό έργο που αποτίνει φόρο τιμής στην επιβλητικότητα με την οποία καρφώνονται στο νου οι αχανείς, άγονες και σκονισμένες εκτάσεις της ερήμου Mojave, η οποία απλώνεται από την Νοτιοανατολική Καλιφόρνια έως και την Βορειοδυτική Αριζόνα των ΗΠΑ. Για τις ανάγκες του εγχειρήματος, στήθηκε κι ένα μικρό μήκους φιλμ που εμπεριέχεται στις εκδόσεις του δίσκου ως DVD, και το οποίο και καταγράφει εικόνες της εν λόγω ερήμου, εντείνοντας κατάλληλα τον συναισθηματικό αντίκτυπο της όλης προσπάθειας.

Στο παρόν κομψοτέχνημα, ο Floating Points χρησιμοποιεί και πάλι συγκρότημα για να οικοδομήσει τα κομμάτια που αποτελούν το όλον. Οι αντιλήψεις από τη jazz, την post-’90s electronica και το post-rock (που σαφώς εγκολπώνει και jazz στοιχεία) βρίσκονται στο πλάνο της γενικότερης ambient τεχνοτροπίας του άλμπουμ όπως συνέβαινε πρωτύτερα χρονικά στο Elaenia, με τη διαφορά ότι στο νέο του πόνημα η jazz συνισταμένη δεν έχει καίριο ρόλο. Θα έλεγα πως στο Reflections – Mojave Desert ενισχύεται η ροπή προς το rock εν γένει, με το desert συστατικό (βλέπε τόσο το track Kelso Dunes όσο και το Silurian Blue) να έχει θέση, αλλά και τη motorik ρυθμολογία και το kosmische στίγμα του krautrock  (Kelso Dunes κι εδώ…) να βρίσκουν χώρο δράσης.

Κατά τα άλλα, μερικά εξόχως μελωδικά και αισθαντικά ιντερλούδια κερδίζουν εντυπώσεις, να όπως το Lucerne Valley ή το Kites, που ναι μεν φωνάζουν πως γεννήθηκαν από σύγχρονο δημιουργό, εντούτοις θα μπορούσαν να σταθούν και σε ’70s ηχητικές καταστάσεις ηλεκτρονικής φύσεως, αφού θυμίζουν, μεταξύ άλλων, Laurie Spiegel και Richard Pinhas (Heldon).

Στην αντίπερα όχθη, αυτή των αντιρρήσεων περί της συγκεκριμένης απόπειρας, αξίζει να επισημάνει κανείς πως με ορισμένα περισσότερο ευέλικτα σχήματα και μοτίβα σε μελωδία και ρυθμό, ο Floating Points θα προσέθετε μεγαλύτερο βάθος και σαφέστατα πλήθος εκπλήξεων στο συνολικό αποτέλεσμα.

Εικοσιεπτά και κάτι λεπτά αργότερα, ο FP και οι συμβαλλόμενοι μουσικοί του άλμπουμ, αφήνουν για μας την αίσθηση πως οι συνειρμοί και οι σκέψεις τής ακρόασης της σύμπραξής τους θα επανέρχονται και θα επαυξάνονται όμορφα σε κάθε επόμενη επαφή με αυτή.

8 / 10

Παναγιώτης Σταθόπουλος

2^η γνώμη

Το Reflections – Mojave Desert αποτελεί ουσιαστικά τη μουσική επένδυση μια ταινίας μικρού μήκους που γύρισαν ο Shepherd με την Anna Diaz Ortuno. Σταθμός στην έμπνευσή του στάθηκε η προετοιμασία της μπάντας για το Αμερικάνικο σκέλος της τουρνέ. Οι πρόβες τους πραγματοποιούνταν σε εξωτερικούς χώρους της νοτιοανατολικής Καλιφόρνια και πιο συγκεκριμένα στην έρημο Μοχάβι, όπως υποδηλώνει άλλωστε και ο τίτλος του δίσκου.

Η ατμόσφαιρα του χώρου επηρέασε καταλυτικά στη διαμόρφωση του κινηματογραφικού ήχου με νότες ψυχεδέλειας και μια κοσμικότητα που χαρακτηρίζει τα κομμάτια. Κάπου εκεί όμως βρίσκεται και το αδύναμο σημείο των συνθέσεων του Floating Points σε αυτή την κυκλοφορία. Αν και μελωδικά είναι δομημένα όλα πολύ όμορφα, το άπλωμα των συνθέσεων με ένα χτίσιμο που μοιάζει αιώνιο δημιουργεί μια κατάσταση προσμονής που δεν εκπληρώνεται ποτέ, τονίζει την αυτοαναφορικότητα και τελικά μόνο κουράζει, κάνοντάς τις να μοιάζουν ημιτελή jamming χωρίς κάποιο σκοπό, αφού από το άπλωμα έχουν χάσει τη συνοχή τους.

6 / 10

Γιώργος Ζούκας