SixForNine – Parallel Universe

Intro: Lefteris Statharas
Translation: L. Statharas, D. Kaltsas
25 / 09 / 2019

The second album of SixForNine is upon us and after their debut we were eagerly awaiting for the continuation which comes four years later. Their crossover / alternative prog metal sound made their music accessible to a wide variety of audiences and they added themselves to the growing number of bands from our country that populate the genre.

The new album is called Parallel Universe and it was recorded in Deva Soundz Studios of singer Fotis Bernardo who also produced the album. Additionally, the album was mixed by Paul Pavao (Distrurbed, Stone Temple Pilots) and mastered by Tom Baker (Rob Zombie, Nine Inch Nails, Motley Crue). The question that remains to be answered is if the band can keep up the momentum from their first album and their live appearances while producing quality music.

Deviating Parallels

SixForNine begun their musical journey in 2011 but it wasn’t until 2015 when they released their debut album and created their own wave in the pond of Greek alternative prog metal bands. However, all of the members have many years of service in the music industry with varying levels of success. One thing led to another and they combined their strengths to record and release a debut album that was a good introduction to their alt metal sound with progressive influences. And exactly because of the years of experience this band has elevated expectations.

In many ways the songwriting is similar. The opener Every Cloud Has a Silver Lining begins with a heavy guitar-oriented sound with lots of changes from heavy riffs to melodic guitar parts to lead the chorus. Life Devouring Demons has a similar vibe and come as a steamroller with the chugging and the charging rhythm section. Immediately from the first two songs it is evident that the band is focusing more on the accessibility of their songs and trying to make a broader “radio friendly” (as much as radio friendly heavy music can be) sound.

The sound is quite over polished, and it is definitely affected by the two people that mixed and mastered the album. While there are obvious similarities to the songwriting with the debut the change in the mixing and mastering faces has an obvious effect to their sound to a more American rock sound. While the production values help create a very big sound that helps with the groovy riffs. However, this over compressed and saturated sound doesn’t give any space for the songs to breathe and allow the structured layers to be clearer.

Counting Stars (a Parallel Universe) is a good example where the song writing has “forced” some time for the passages to breathe and reveal the multiple layers in the band’s songwriting. Even if the production gives no sense of adventure, this song is a great example of songwriting and undoubtable talent that this band has.  On the other hand there are definitely songs like “Out of the Blue” and “Sea of Lies” that will be festival favorites that will allow the crowd to groove, headbang and mosh freely.

The sophomore album of SixForNine definitely shows similarities with the previous release but at the same time embarks in the band’s more American sound that inevitably makes them lose some parts of their adventurous identity in order to give more way to the straightforward and concert-oriented songs.

7 / 10

Lefteris Statharas

2^nd opinion

The second SixforNine album was a surprise to me. Without particularly knowing their music and their course as a band, the music in Parallel Universe made me passionate about their work. The combination of modern metal that is full of passion and intensity, the melodies especially in the vocals, the ease of handling their influences ranging from nu metal to Tool and even hard rock are the least exciting. The question that automatically arises from the above is where is prog found in their newly released tracks? In some, such as the title song, this particular mood is evident and the extent of the song allows it to shine in a remarkable way. In most tracks, prog is cleverly grafted under multilevel sound, e.g. in Every Cloud Has a Silver Lining (the drums remind of Hypnotize by S.O.A.D.) or cleverly avoided to let the explosiveness of the rest take place to the full. Parallel Unieverse is just an explosion and the listener stays in place to enjoy it.

8.5 / 10

Christos Minos

Εισαγωγή: Λευτέρης Σταθάρας
Μετάφραση: Λ. Σταθάρας, Δ. Καλτσάς
25 / 09 / 2019

To δεύτερο άλμπουμ των SixForNine το περιμέναμε με ανυπομονησία μετά το ντεμπούτο τους πριν από τέσσερα χρόνια (οι κριτικές μας εδώ). Ο crossover / alternative metal ήχος τους έκανε την μουσική τους αρεστή σε αρκετό κόσμο και έβαλαν το όνομα τους στο καπέλο με τις πολλές μπάντες της εγχώριας μουσικής σκηνής.

Ο νέος δίσκος ονομάζεται Parallel Universe και ηχογραφήθηκε στα Deva Soundz studios του τραγουδιστή Fotis Bernardo, ο οποίος επιμελήθηκε και της παραγωγής του δίσκου. Ακόμα, την μίξη του δίσκου την επιμελήθηκε ο Paul Pavao (Disturbed, Stone Temple Pilots) ενώ το mastering έγινε από τον Tom Baker (Rob Zombie, Nine Inch Nails, Motley Crue). Η ερώτηση που μένει να απαντηθεί είναι εάν η μπάντα μπορεί να κρατήσει το momentum που δημιούργησαν από τον πρώτο τους δίσκο και της live εμφανίσεις τους και να συνεχίσουν να παράγουν ποιοτικό υλικό.

Αποκλίνοντες παραλληλισμοί

Οι SixforNine ξεκίνησαν το μουσικό τους  ταξίδι το 2011 αλλά το 2015 ήταν η χρονιά που κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο, και δημιούργησαν το δικό τους κύμα στην λίμνη της ελληνικής alternative prog metal σκηνής. Ωστόσο, όλα τα μέλη της μπάντας έχουν πολλά χρόνια ενέργειας στην μουσική σκηνή με διαφορετικά επίπεδα επιτυχίας. Μια σειρά συγκυριών τους έφερε να ενώνουν της δυνάμεις τους και να δημιουργήσουν έναν δίσκο που ήταν μια πολύ καλή εισαγωγή στον alt metal ήχο τους με progressive επιρροές. Και ακριβώς επειδή έχουν αυτά τα χρόνια εμπειρίας, οι προσδοκίες είναι ακόμα μεγαλύτερες.

Στον νέο δίσκο, οι συνθέσεις φαίνεται να έχουν αρκετά κοινά σημεία με το ντεμπούτο. Το εναρκτήριο Every Cloud Has a Silver Lining ξεκινάει με ένα heavy ύφος με την κιθάρα να οδηγεί, με αρκετές αλλαγές από τα βαριά riffs σε μελωδικά μέρη που οδηγούν το ρεφραίν. Το Life Devouring Demons έχει ένα παρόμοιο vibe και έρχεται σαν οδοστρωτήρας ειδικά με το βαρύ και επιθετικό rhythm section. Αμέσως, μετά τα πρώτα δύο κομμάτια είναι εμφανές ότι η μπάντα επικεντρώνεται στο να κάνει τον ήχο τους πιο εύπεπτο και να κάνουν τα τραγούδια τους πιο “radio friendly” (όσο radio friendly μπορεί να είναι η heavy μουσική).

O ήχος είναι πολύ γυαλισμένος, και φαίνεται να είναι αρκετά επηρεασμένος από τα πρόσωπα πίσω από την μίξη και το mastering. Ενώ η συνθέσεις έχουν προφανείς ομοιότητες με τον πρώτο δίσκο, η αλλαγή στην μίξη και το mastering έχει επηρεάσει τον ήχο ο οποίος είναι αρκετά πιο Αμερικάνικος. Ενώ σίγουρα η παραγωγή έχει κάνει τον ήχο να είναι τεράστιος που βοηθάει τα groovατα riffs, το σύνολο ακούγεται λίγο συμπιεσμένο και κορεσμένο που δεν δίνει χώρο στα κομμάτια για να αναπνεύσουν και να βοηθήσουν στο βάθος των συνθέσεων.

To Counting Stars (a Parallel Universe) είναι ένα καλό παράδειγμα του πως η σύνθεση έχει αναγκάσει την αναπνοή και την εμφάνιση βάθους. Ακόμα και αν η παραγωγή αφαιρεί μέρος της περιπετειώδους αίσθησης που υπήρχε στον πρώτο δίσκο, αυτό το κομμάτι είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του αδιαμφησβήτητου ταλέντου που έχει η μπάντα. Από την άλλη μεριά, τα πιο άμεσα Out of the Blue και Sea of Lies θα είναι αγαπημένα του κοινού σε live εμφανίσεις που θα προσφέρουν άφθονο headbanging και moshing.

Το δεύτερο άλμπουμ των SixforNine σίγουρα έχει ομοιότητες με τον ντεμπούτο αλλά ταυτόχρονα δείχνει τον δρόμοπου θέλει να ακολουθήσει η μπάντα με τον πιο αμερικάνικο ήχο που αναπόφευκτα κάνει τον δίσκο λιγότερο περιπετειώδη για να κάνει χώρο τον πιο άμεσο συναυλιακό ήχο.

7 / 10

Λευτέρης Σταθάρας

2^η γνώμη

Ο δεύτερος δίσκος των SixforNine στάθηκε για μένα μια έκπληξη. Χωρίς να είμαι ιδιαίτερος γνώστης της μουσικής τους και της πορείας τους ως μπάντα, η μουσική του Parallel Universe με ώθησε να εντρυφήσω με πάθος στο έργο τους. Ο συνδυασμός μοντέρνου metal που σφύζει από πάθος και ένταση, η μελωδία ειδικά στα φωνητικά, η άνεση να μεταχειριζόνται τις επιρροές τους που κυμαίνονται από το nu metal, στους Τool και μεχρι το hard rock είναι το λιγότερη συναρπαστική. Το ερώτημα που αυτόματα γεννιέται από τα προηγούμενα είναι: και η θέση του prog που βρίσκεται στα νεότευκτα κομμάτια τους; Σε μερικά όπως το ομώνυμο η συγκεκριμένη διάθεση είναι εμφανής και η έκταση του κομματιού της επιτρέπει να εκδηλωθεί με αξιοπρόσεκτο τρόπο. Στα περισσότερα κομμάτια, το prog είναι μπολιασμένο έξυπνα κάτω από πολυεπίπεδο ήχο λ.χ. όπως του Every House has a Silver Lining (τα drums θυμίζουν S.O.A.D. του Hypnotize) ή έξυπνα αποτραβηγμένο για να αφήσει την εκρηκτικότητα των υπόλοιπων στοιχείων να λάβει χώρα σε πλήρη έκταση. Το Parallel Unieverse είναι ακριβώς μια έκρηξη και ο ακροατής μένει καθηλωμένος στη θέση του για να την απολαύσει.

8.5 / 10

Χρήστος Μήνος