Από τον Πάρη Γραβουνιώτη
Έχοντας επαφή με τους Methexis από τα πρώτα τους βήματα τόσο στουντιακά όσο και συναυλιακά, πολλοί από όσους παρευρεθήκαμε το Σαββατόβραδο της 23ης του Νοέμβρη στην Αντίθεση, ξέραμε τι να περιμένουμε από τον Νικήτα Κίσσονα και την μπάντα του. Έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του Topos, την τρίτη και πιθανότατα πληρέστερη δουλειά των Methexis, ήρθε η ώρα να απολαύσουμε ζωντανά έναν από τους ποιοτικότερους δίσκους της περσινής χρονιάς.
Η ώρα έναρξης είχε οριστεί στις 20:00, και μετά από μερικές χαιρετούρες με κάποια φιλικά πρόσωπα και χωρίς ιδιαίτερη χρονοτριβή, ο Νικήτας τιμώντας την αγγλική του καταγωγή μας καλωσόρισε στην ώρα του, και με τους Νικόλα Παπαχρύσο και Θοδωρή Χριστοδούλου σε μπάσο και drums αντίστοιχα στο πλευρό του συν τους ηγέτες των Ciccada Νικόλα Νικολόπουλο και Γιώργο Μούχο σε πλήκτρα, φλάουτο, σαξόφωνο και κιθάρα, άρχισαν να αποδίδουν το δύσκολο και απαιτητικό υλικό του Topos ζωντανά. Τεχνικά άρτιοι και πραγματικά αψεγάδιαστοι, οι πέντε μουσικοί μας μάγεψαν και μας ταξίδεψαν τόσο με τις δεξιότητες όσο και με τις ατμόσφαιρες που ύφαιναν με τις όμορφες μελωδίες τους.
Ο Κίσσονας στέκεται σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο κιθαριστικά, ενώ και ως συνθέτης πολύ λίγοι prog καλλιτέχνες των ημερών μας δημιουργούν κάτι τόσο απαιτητικό και εμπνευσμένο. Χωρισμένο σε δύο εικοσάλεπτα instrumental μέρη, οι Methexis μας ξεδίπλωσαν όλο το φάσμα των επιρροών τους, από το symphonic prog των Camel και Genesis μέχρι τα ηχοτοπία των Tangerine Dream και Mike Oldfield. Το ζεστό χειροκρότημα του κοινού ήταν το ελάχιστο ευχαριστώ σε ένα εντυπωσιακό 40λεπτο.
Ωστόσο το setlist είχε μερικές ακόμα εκπλήξεις, και τι εκπλήξεις! Το Larks’ Tongues In Aspic Part I από τον ομώνυμο θρυλικό δίσκο των King Crimson που όπως τόνισε ο Νικήτας άλλαξε την progressive rock σκηνή με τον ρηξικέλευθο χαρακτήρα του, μας έκανε να ανατριχιάσουμε σε μια συγκλονιστική απόδοσή του.
Σε πιο μελωδικά μονοπάτια, ακολούθησε το Ice των Camel με το εκπληκτικό κιθαριστικό solo του Latimer, ενώ για το φινάλε μας κράτησαν ένα από τα αρτιότερα progressive rock έργα όλων των εποχών, το απαράμιλλο Ommadawn του Mike Oldfield, με την Anouk Arra να συμμετέχει στα φωνητικά ως guest. Με τις τελευταίες νότες να ρίχνουν την αυλαία, ο Γιώργος από την Αντίθεση που διοργάνωσε και τη συναυλία ζήτησε κάτι ακόμα ζωντανά, με τον Νικήτα να μην του χαλάει του χατήρι και να αποδίδουν το δεύτερο μέρος του Topos!
Συνολικά απολαύσαμε μία πολύ υψηλού επιπέδου συναυλία από τους Methexis, με τον κόσμο να αγκαλιάζει το απαιτητικό υλικό του Topos. Ας ελπίσουμε να τους ξαναδούμε πολύ σύντομα και γιατί όχι και με καινούριες συνθέσεις!
Φωτογραφίες: Άννα Δεσποτίδη, Πάνος Μοσχογιαννάκης (Rule Of Thirds Photography)
Κάντε το πρώτο σχόλιο