Mastodon – Cold Dark Place [EP]

Intro: Alexandros Topintzis
Translation: Alexandros Mantas
03 / 10 / 2017

The release of an EP on the heels of a successful in every aspect album could be viewed as a move from Mastodon triggered by commercial motives rather than artistic ones. If we consider the fact that the material of Cold Dark Place was written during the Once More ‘Round the Sun recording sessions, one could argue that it is an “old hat”, with regard to timing. Or maybe not?

Inside the mind of Mr. Hinds

Was this release, which took by storm anyone who follows closely (or not) the course of the band from Atlanta, superfluous indeed? Probably all of the above are of no importance, since Mastodon don’t screw up (or maybe not so much) even on a modest EP with compositions retrieved from the vaults.

North Side Star puts Hinds in the spotlight, as the main singer of the song, with gutsy, southern influences which initially fail to enthuse, but the rhythm part and the guitar solos (Hinds again) that are eased into the main structure of the composition steal the show. On the contrary, the more rhythmic Toe to Toes while it is built of heavier riffs, its dynamics are finally provided by the interjecting melodies of Hinds (yes, once again) in the vocal as well as the guitar parts. The five-minute Blue Walsh takes position in the middle of a Crack the Skye reference, a beautiful chorus and the trademark crescendo of Sanders and, as a whole, it will soon be forgotten. The title track that closes the album is its top moment and reveals us how Mastodon would sound like if Hinds was more melancholic that he usually is. Slide guitars, keyboards, ethereal vocals from Dailor and towards the end, just before the continuous build-up disappoints you in a greater or lesser degree, a groovy riff and a solo appear like Messiahs and give the meaning of existence not only of this song, but also of the EP.

We didn’t miss them, we didn’t expect anything better, in fact we had no expectations at all from an EP that was announced out of the blue and came to our hands for a review before Emperor of the Sand sinks in. Cold Dark Place functions more as a promo from the band to Hinds, who, truth is, is the less active member (meaning extracurricular activities aka projects). All well and good, we move on…

6 / 10

Alexandros Topintzis

2^nd opinion

A mere few months after the majestic Emperor οf Sand, Mastodon bring Cold Dark Place to light, an EP whose duration is a shade over twenty minutes. If the concept of Emperor οf Sand brought out the natural metal disposition of the band, in their new album they sound more experimental and liberated. The stamp and signature of the very Brent Hinds is crystal clear in Cold Dark Place which conceals heavy doses from the Yolo of Once More ‘Round the Sun and introduces us to his alluring cousin Asleep In the Deep (Blue Walsh). Even though it is not artistically superior to Emperor οf Sand, it will come as no surprise if some fans of the band enjoy more this one.

8 / 10

Ilias Goumagias

Εισαγωγή: Αλέξανδρος Τοπιντζής
Μετάφραση: Αλέξανδρος Μαντάς
03 / 10 / 2017

Η κυκλοφορία ενός EP μετά από ένα καθολικά επιτυχημένο album, μπορεί να εκληφθεί περισσότερο ως μια εμπορική, παρά ως μια αμιγώς καλλιτεχνική κίνηση, εκ μέρους των Mastodon. Εάν συνυπολογίσουμε ότι το υλικό του Cold Dark Place, έχει γραφτεί στα πλαίσια των ηχογραφήσεων του Once More ‘Round the Sun, θα μπορούσε κανείς να ομολογήσει «περσινά ξινά σταφύλια» περί του timing. Ή μήπως όχι;

Στο μυαλό του κ. Hinds

Ήταν όντως περιττή αυτή η κυκλοφορία που εξέπληξε όλους όσους παρακολουθούν στενά (ή όχι και τόσο) την πορεία της σπουδαίας μπάντας από την Atlanta; Ίσως τελικά όλα αυτά κανένα νόημα δεν έχουν, αφού οι Mastodon ακόμα και στο ταπεινό EP, των τεσσάρων ακυκλοφόρητων συνθέσεων που βγήκαν από το συρτάρι, καταφέρνουν να μην τα θαλασσώσουν (πολύ).

Το North Side Star φέρνει τον Hinds σε πρώτο πλάνο, ως βασικό τραγουδιστή του τραγουδιού, με τις ψυχωτικές, southern επιρροές που επικρατούν αρχικά να μην ενθουσιάζουν, όμως το ρυθμικό μέρος και τα κιθαριστικά solos (πάλι Hinds) που εισάγονται εξαιρετικά μέσα στο βασικό σώμα της σύνθεσης, να κλέβουν τις εντυπώσεις. Πορεία αντίθετη έχει το πιο ρυθμικό Toe to Toes, που ενώ περιλαμβάνει πιο βαριά riffs, τελικά η δυναμική σχηματίζεται από τις εμβόλιμες μελωδίες του Hinds (ναι, πάλι) σε φωνή και κιθάρα. To Blue Walsh θα απλώσει την πεντάλεπτη διάρκεια του ανάμεσα σε μια Crack the Skye παραπομπή, ένα όμορφο ρεφραίν και το γνωστό κρεσέντο του Sanders και συνολικά θα ξεχαστεί γρήγορα. Η ομώνυμη σύνθεση που κλείνει τον δίσκο, αποτελεί και την κορυφαία στιγμή αυτού, προσφέροντας μας μια εκδοχή των Mastodon στην περίπτωση που ο Hinds ήταν πιο μελαγχολικός απ’ ό,τι συνήθως. Slide κιθάρες, πλήκτρα, αιθέρια φωνητικά από τον Dailor και κάπου εκεί προς το τέλος, λίγο πριν φτάσεις στην άβολη θέση να απογοητευτείς αρκετά έως πολύ με το συνεχές χτίσιμο, ένα ρυθμικό riff και ένα solo προσφέρουν λυτρωτικά το νόημα της ύπαρξης τόσο της σύνθεσης όσο και του EP.

Δεν μας είχαν λείψει, δεν περιμέναμε κάτι παραπάνω, δεν υπήρχαν καν προσδοκίες για ένα EP που ανακοινώθηκε ξαφνικά και πέρασε στα χέρια μας για ακρόαση, πριν καν αποτιμήσουμε το Emperor of the Sand. Το Cold Dark Place περισσότερο παραπέμπει σαν ένα promo της μπάντας στον Hinds, ο οποίος η αλήθεια είναι ότι παραμένει ο λιγότερο δραστήριος (εννοώντας τις εξωσχολικές δραστηριότητες, βλέπε projects). Μια χαρά, πάμε παρακάτω…

6 / 10

Αλέξανδρος Τοπιντζής

2^η γνώμη

Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του μεγαλοπρεπούς Emperor οf Sand, οι Mastodon φέρνουν στο φως το Cold Dark Place, ένα EP με τέσσερα κομμάτια που διαρκεί λίγο πάνω από είκοσι λεπτά. Και, αν στο Emperor οf Sand η βαρύτητα της θεματολογίας του concept έβγαλε προς τα έξω τον πηγαίο metal χαρακτήρα της μπάντας, στο νέο τους πόνημα ακούγονται πιο πειραματικοί και απελευθερωμένοι. Με φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα και υπογραφή του πολύ Brent Hinds το Cold Dark Place κρύβει αρκετό από το yolo των ημερών του Once More ‘Round The Sun, μας συστήνει το πανέμορφο ξαδερφάκι του Asleep In the Deep (Blue Walsh)και, χωρίς να είναι καλλιτεχνικά ανώτερο του Emperor οf Sand, είναι πολύ πιθανόν αρκετοί φίλοι της μπάντας να το απολαύσουν περισσότερο.

8 / 10

Ηλίας Γουμάγιας