Από τον Κώστα Ρόκα
25 / 03 / 2014
Έχοντας την εμπειρία της προηγούμενης εμφάνισης τους ακόμα ζωντανή μέσα μου, ήταν ζωτική ανάγκη να ξαναδώ live τους Long Distance Calling. Τους παρακολουθώ και τους ακούω σχεδόν από την γέννηση τους και γενικώς έχω συνδέσει με τους ήχους τους πολλές προσωπικές στιγμές μου. Η είσοδος στο Αν το σαββατιάτικο βράδυ μου πρόσφερε μια χαλάρωση που μόνο στις ζωντανές rock βραδιές μπορώ να βρω. Αυτή η διάθεση και η αναμονή με ανέβασε ψηλά και οι Long Distance Calling ήταν η μεγάλη υπόσχεση!
Λοιπόν, για να μπούμε στην ουσία, ξεκινάμε με τους Kalpa που πρόλαβα μόλις τα δύο τελευταία τραγούδια και αυτό που κατάλαβα είναι ότι ανήκουν και αυτοί στη μεγάλη πια ελληνική σκηνή του σκληρού ήχου με τεράστιες δυνατότητες στις εκτελέσεις τους. Post rock / metal συνθέσεις, ό,τι πρέπει για εισαγωγή. Ο χρόνος είναι μαζί τους και σίγουρα θα ξαναβρεθούν μπροστά μας, οπότε σίγουρα θα τα πούμε στο μέλλον για να έχουμε και μια πιο τεκμηριωμένη άποψη.
Στη συνέχεια θέση στη σκηνή πήραν οι Hedvika, όπου θα λέγαμε ότι τα πράγματα σοβάρεψαν! Δεν τους είχα ξαναδεί και ομολογώ ότι με το ξεκίνημά τους με εντυπωσίασαν. 
Κινούνται από το post-rock στο post-metal και αντίστροφα με μεγάλη άνεση, χάρις στις εμπνευσμένες συνθέσεις τους και στον καλό ήχο που πέτυχαν. Δε διστάζουν να ανεβοκατεβαίνουν σε διάθεση, ένταση και ταχύτητα, ενώ τα brutal φωνητικά τούς διαφοροποιούν και τους κάνουν πιθανότατα πιο εντυπωσιακούς. Οι Hedvika σίγουρα έχουν και είναι το μέλλον της ελληνικής σκηνής.
Και ήρθε η ώρα για το πραγματικό ζωντανό συναίσθημα, με τους Long Distance Calling να ανεβαίνουν στη σκηνή και το ταξίδι να ξεκινά! Με τραγούδια από όλη τη μέχρι σήμερα πορεία τους και αυτή τη «χαρούμενη άνεση» που τους διακρίνει επί σκηνής, δεν άργησαν να μας (ξανά)κερδίσουν.
Με το χαμόγελο που τους διακρίνει μας χάρισαν ένα χορταστικό set με όλα τα χαρακτηριστικά που τους κάνουν πραγματικά ξεχωριστούς. Η μουσική των Long Distance Calling βασικά είναι post-rock. 
Ακριβώς εκεί έρχονται και κουμπώνουν όλα τα ηχοχρώματα και τα μουσικά τοπία τους, καθώς καταφέρνουν να ενσωματώσουν όλες τις εμπειρίες και τις επιρροές τους. Τα μεταλλικά περάσματά τους και τα πανέξυπνα riffs τους διαμορφώνουν μια πολύ ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και ακριβώς αυτό είναι που τους κάνει ξεχωριστούς. Στη ζωντανή εμφάνιση το γκρουπ δείχνει πραγματικά ένα δικό του χαρακτήρα, αφού η παρουσία τους έχει τα χαρακτηριστικά μιας κεφάτης παρέας που προσφέρει σε όλους την απόλαυση της μουσικής εμπειρίας. Αυτό που έχουν καταφέρει, ακούγοντας τους δίσκους τους αλλά και βλέποντάς τους ζωντανά, είναι η ευκολία με την οποία διοχετεύουν αυτή τη μουσικότητα και τη φαντασία, πράγμα που δείχνει ότι η μπάντα δουλεύει πολύ, αλλά πάνω απ’ όλα καταλαβαίνουμε ότι έχει πιάσει το νόημα της σύγχρονης μουσικής σκηνής και βήμα-βήμα προχωρά προς διαφορετικά και (ίσως πιο) δύσβατα ηχητικά μονοπάτια.
Οι Long Distance Calling καταφέρνουν και σε απογειώνουν και αυτό είναι το σημαντικό σε ένα συγκρότημα, καθώς συνδυάζουν το fun της παρέας με πολύ καλοπαιγμένη μουσική. Οι Long Distance Calling αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του σύγχρονου σκληρού ψυχεδελικού ήχου! Η κάθε ακρόασή τους είναι μια ξεχωριστή ηχητική ανακάλυψη. Στα συν της συναυλίας ήταν η παρουσία φωνητικών, μιας και η προσθήκη τους ήταν ένα θέμα που συζητήθηκε στον τελευταίο δίσκο τους, αλλά φυσικά και ο ήχος που τους έδωσε τη δυνατότητα να ξεδιπλώσουν όλες αυτές τις αρετές που τους κάνουν ξεχωριστούς. Όλοι τελικά χρειαζόμαστε την «υπεραστική κλήση» μας, ξανά και ξανά!
Κλείνοντας να τονίσω την εντύπωση που μου έκανε ότι το Αν δεν ήταν εντελώς γεμάτο, βάζοντας μου σκέψεις για την οικονομική κατάσταση που επικρατεί, αλλά και ότι τελικά το κάθε μουσικό ρεύμα έχει τον κόσμο του. Η Catch The Soap (C.T.S.) από τη μεριά της δεν το βάζει κάτω και προσπαθεί να συνδυάσει όσο το δυνατό (όπως φαίνεται) την τιμή με την ποιότητα.
Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν www.livephotographs.com
Κάντε το πρώτο σχόλιο