Το progressive rock τα τελευταία χρόνια αναβιώνει διεθνώς και η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές και σημαντικές μπάντες στο χώρο είναι αναμφισβήτητα οι Verbal Delirium που το 2016 μας εντυπωσίασαν με το τρίτο τους album, The Imprisoned Words of Fear (Οι κριτικές μας εδώ). Ο Κώστας Μπάρμπας είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τον Jargon, τον ιθύνοντα νου της μπάντας, για την παρουσίαση του δίσκου στο Κύτταρο στις 22 Ιανουαρίου και πολλά άλλα ενδιαφέροντα…
Καλησπέρα Jargon! Συγχαρητήρια για το καινούργιο σας album. Πέρασαν τρία χρόνια από την κυκλοφορία του From the Small Hours of Weakness μέχρι να βγάλετε το The Imprisoned Words of Fear. Τι έκαναν οι Verbal Delirium στο ενδιάμεσο;
Ευχαριστούμε πολύ! Σε αυτό το διάστημα παίξαμε πολύ στο στούντιο, γνωριστήκαμε περισσότερο μεταξύ μας σαν μουσικοί αλλά και σαν άνθρωποι, κάναμε live εντός και εκτός συνόρων με καταπληκτικές μπάντες και γνωρίσαμε πολλούς και αξιόλογους ανθρώπους – φίλους. Ήταν, θεωρώ, μια από τις πιο δημιουργικές και καλές περιόδους που έχουν περάσει οι Verbal Delirium.
Πες μας λίγα λόγια για την διαδικασία δημιουργίας του δίσκου.
Όπως είναι πλέον γνωστό, τα τραγούδια του δίσκου γράφτηκαν πολλά χρόνια πίσω και έγιναν demo το 2007. Λόγω της απειρίας μας και τεχνικά αλλά και στο θέμα της παραγωγής το αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό, τουλάχιστον για μένα, και ήταν δεδομένο ότι κάποια στιγμή αυτός ο δίσκος έπρεπε να ηχογραφηθεί ξανά και να κυκλοφορήσει επίσημα. Αυτή ένιωσα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για να γίνει αυτό. Μπήκαμε στο στούντιο και για περίπου ενάμιση χρόνο (με κάποιες διακοπές λόγω διαφόρων προσωπικών προβλημάτων) ασχοληθήκαμε με την ηχογράφηση και παραγωγή του δίσκου. Κρατώντας τον σκελετό των συνθέσεων, παραλλάσσοντας κάποια μέρη και δουλεύοντας με νέα οπτική την ενορχήστρωση φτάσαμε στο αποτέλεσμα που ακούτε σήμερα.
Η παραγωγή είναι η καλύτερη που είχατε ως σήμερα. Είναι ο καλός ήχος θέμα εμπειρίας;
Σίγουρα παίζει ρόλο η εμπειρία. Ο Λεωνίδας Πετρόπουλος είναι ο παραγωγός μας από τότε που ξεκινήσαμε και όπως και εμείς έτσι και αυτός εξελίσσεται και γίνεται όλο και καλύτερος. Έχουμε πλέον γνωριστεί και καλύτερα, έχουμε «δεθεί» και μπορεί να καταλάβει τι θέλουμε και πώς να το κάνει. Έχει επίσης πολύ καλές ιδέες και μουσικότητα, κάτι πολύ βασικό που δεν έχουν πολλοί παραγωγοί και είναι και ο ίδιος καταπληκτικός μουσικός! Το κλίμα στις ηχογραφήσεις μαζί του είναι πάντα εκπληκτικό. Υπάρχουν φορές που πραγματικά από τα γέλια και τον χαβαλέ που κάνουμε δεν μπορούμε να ηχογραφήσουμε. Επίσης όλοι μας αποκτάμε σιγά-σιγά μεγαλύτερη εμπειρία και αυτοπεποίθηση στο θέμα της ηχογράφησης. Οπότε όλο αυτό βγαίνει στο τελικό αποτέλεσμα πιστεύω. Φυσικά θεωρείται δεδομένο ότι χρειάζεται και ένας βασικά καλός εξοπλισμός.
Το παίξιμο είναι και αυτό καλύτερο από ποτέ (σε επίπεδο τεχνικής). Πιστεύεις ότι η δημιουργία ενός σχετικά σταθερού line-up επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα;
Απόλυτα! Όσο περισσότερο παίζουμε μαζί αλλά και όσο δουλεύει ο καθένας μόνος του το παίξιμό του, θα γίνεται ακόμη καλύτερο το αποτέλεσμα.
Να φανταστώ ότι λόγω της προέλευσης του υλικού η guest συμμετοχή του Νικήτα Κίσσονα ήταν δεδομένη;
Ναι φυσικά! Το θέλαμε και εμείς αλλά και εκείνος πάρα πολύ. Με αυτό το υλικό συστήθηκα στον Νικήτα και ήρθε στους V.D. Πάντα του άρεσαν αυτά τα κομμάτια και τα θεωρούσε ότι καλύτερο έχω γράψει. Όταν έφυγε από την μπάντα συμφωνήσαμε και οι δύο πως όταν θα ερχόταν η ώρα να ξαναηχογραφηθεί αυτός ο δίσκος θα συμμετείχε έστω και σαν guest.
Το ύφος του δίσκου είναι πιο συμφωνικό από τον προηγούμενο. Παρόλα αυτά ακούμε και πιο heavy στιγμές, αλλά και πιο πειραματικές όπως το In Memory. Φοβήθηκες καθόλου για την συνοχή του τελικού αποτελέσματος;
Όχι δεν φοβήθηκα για την συνοχή. Είναι, και θέλουμε να είναι, χαρακτηριστικό του ήχου μας οι διαφορετικές μουσικές προσεγγίσεις, ενορχηστρωτικά και συνθετικά. Εξάλλου ακούω τόσα πολλά διαφορετικά είδη μουσικής που στα δικά μου αυτιά δεν μοιάζουν καθόλου ξένα όλα αυτά. Ξέρω ότι σε κάποιους μπορεί να ξενίζει η τόση ηχητική ποικιλομορφία (το διάβασα και σε κάποιο review) αλλά αυτός είναι ο ήχος μας! Σαν ακροατής εκτιμώ τις μπάντες που δεν μένουν σε έναν συγκεκριμένο ήχο και δεν φοβούνται να κάνουν πειραματισμούς.
Είσαι ο μοναδικός συνθέτης των Verbal Delirium. Θα δεχόσουν ποτέ συνθετικές ιδέες άλλων ή είναι η μπάντα καθαρά το προσωπικό σου όραμα;
Ναι θα δεχόμουν αλλά υπό συνθήκες. Επειδή όντως είναι το όραμά μου και έχω μια συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό μου θα μπορούσα να δεχτώ οτιδήποτε θεωρώ ότι ταιριάζει στον ήχο που έχω στο μυαλό μου για τους Verbal. Μην αποκλείεις καθόλου την περίπτωση μελλοντικά να δεις κάτι γραμμένο από όλους μας. Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας δεν γράφουν ολοκληρωμένα τραγούδια έχουν όμως αξιόλογες ιδέες που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στον ήχο μας.
Οι στίχοι μοιάζουν αρκετά προσωπικοί. Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης;
Οι στίχοι μου είναι ημι-αυτοβιογραφικοί. Βασίζονται σε καταστάσεις που έχω βιώσει, αλλά όχι πάντα. Κάποιες φορές μπορεί να μιλήσω για πράγματα που έχω δει να βιώνουν άλλοι και για κάποιο λόγο να με άγγιξε αυτό, να υπήρξε μια σύνδεση. Πάντως όπως θα έχεις καταλάβει δεν μου δίνει έμπνευση η χαρούμενη πλευρά της ζωής. Τα δυσάρεστα συναισθήματα και εικόνες είναι αυτά που μου προκαλούν την ανάγκη να γράψω στίχο συνήθως κι έτσι πιστεύω συμβαίνει με τους περισσότερους στιχουργούς. Επίσης δεν γράφω τόσο συχνά στίχους, όσο μουσική. Πρέπει να είμαι σε ιδιαίτερη ψυχολογία για να γράψω στίχο.
Δεν ξέρω αν είναι νωρίς ακόμα, αλλά επειδή ο επόμενος δίσκος σας θα είναι το πρώτο καινούργιο υλικό που χρονικά θα έχεις συνθέσει μετά το From the small hours…, οφείλω να ρωτήσω αν έχεις καταλήξει για το που θα κινηθεί υφολογικά.
Είναι όντως νωρίς για αυτό. Δεν έχουμε σκοπό να δουλέψουμε άμεσα νέο υλικό. Σίγουρα πάντως όταν έρθει η ώρα θα είναι διαφορετικό υφολογικά από ό,τι έχουμε κάνει. Τον επόμενο μήνα θα ξεκινήσω ηχογραφήσεις για το πρώτο μου σόλο άλμπουμ, οπότε αυτό θα είναι η επόμενη κυκλοφορία που θα ακολουθήσει.
Έχετε πλέον μαζέψει αρκετή εμπειρία από ζωντανές εμφανίσεις, ειδικά μετά από τα live στο εξωτερικό. Ποια είναι τα σχέδιά σας για μελλοντικές εμφανίσεις;
Θέλουμε να παίζουμε όσο περισσότερο γίνεται και κυρίως στο εξωτερικό. Πρόκειται να παίξουμε στο HRHProg τον Μάρτιο, την επόμενη μέρα στο Manchester και για τον Δεκέμβριο του 2017 έχουμε κλείσει μια εμφάνιση στην Ολλανδία. Φυσικά θα προσπαθήσουμε να κλείσουμε όσα περισσότερα live μπορούμε και μακάρι να καταφέρουμε και ένα, έστω mini tour στην Ελλάδα.
Στις 22 Ιανουαρίου παρουσιάζετε το The Imprisoned Words of Fear στο Κύτταρο. Ήδη έγινε γνωστό ότι στο live θα συμμετέχει και ο Νικήτας Κίσσονας που συμμετείχε και στις ηχογραφήσεις του δίσκου. Τι ιδιαίτερο να περιμένουμε από αυτή την εμφάνισή σας;
Το ότι θα παίξει μαζί μας ο Νικήτας είναι η ιδιαιτερότητα της βραδιάς. Κάτι που ήταν δεδομένο μιας και συμμετείχε στη δημιουργία και την ηχογράφηση του δίσκου. Θα ακούσετε όλο το Τhe Imprisoned Words of Fear, ένα μικρό σετ έκπληξη στο ενδιάμεσο και ένα τρίτο και τελευταίο, όπου θα παίξουμε κάποια παλιότερα κομμάτια για κλείσιμο.
Ποιες είναι οι μέχρι στιγμής αντιδράσεις για τον δίσκο από Ελλάδα και εξωτερικό;
Οι αντιδράσεις… πολύ εύστοχη επιλογή λέξης, πραγματικά! Γενικά όλες οι κριτικές που κυκλοφόρησαν ήταν από πολύ καλές έως… ανέλπιστα εξαιρετικές! Οι αντιδράσεις όμως είχαν πολύ περισσότερη σημασία. Επικοινώνησαν μαζί μας άνθρωποι από διάφορες χώρες (Μεξικό, Αγγλία, Ολλανδία, Αμερική Καναδά, Αργεντινή κ.ά.) άλλοι απλοί ακροατές και μουσικόφιλοι, άλλοι παραγωγοί ραδιοφωνικοί ή αρθρογράφοι και μας αγκάλιασαν πραγματικά! Μας είπαν και κυρίως έγραψαν τόσο υπέροχα λόγια, τόσο εμπεριστατωμένες προσεγγίσεις και αναλύσεις του δίσκου μας, που πραγματικά μας στέρεψαν τα λόγια και τα «ευχαριστώ». Μεγάλη χαρά και ικανοποίηση κ ένα αίσθημα ζεστασιάς. Η Ελλάδα ήταν πολύ πιο συγκρατημένη ομολογώ χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μας τίμησαν με υπέροχες κριτικές στο σύνολό τους τα μουσικά sites και μια από αυτές ήταν και στο δικό σας site και με την ευκαιρία ευχαριστώ και προσωπικά και τους δύο συντάκτες σας, εσένα Κώστα και τον Πάρη Γραβουνιώτη.
Ποιος πιστεύεις είναι ο καλύτερος τρόπος για ένα συγκρότημα να προωθήσει πλέον τη δουλειά του;
Το να κυκλοφορείς σταθερά καλή μουσική είναι σίγουρα το πρώτο και βασικό στοιχείο. Από εκεί και πέρα οι ζωντανές εμφανίσεις όσο περισσότερες είναι τόσο το καλύτερο και κυρίως σε φεστιβάλ που έχεις την δυνατότητα να σε ακούσει κόσμος που δεν σε ξέρει και ίσως να μην ερχόταν σε επαφή μαζί σου υπό άλλες συνθήκες. Βέβαια στην εποχή μας δεν αρκούν μόνο αυτά. Χρειάζεσαι καλό management, όσο το δυνατό καλύτερη προώθηση και διαφήμιση και σίγουρα video clips ή lyric videos μιας και όπως ξέρουμε σχεδόν όλος ο κόσμος ακούει πλέον μουσική από το youtube. Βέβαια όλα αυτά προϋποθέτουν χρήματα, εταιρείες κλπ. Εμείς έχουμε προς το παρόν επιλέξει το δρόμο της ας πούμε απευθείας προσέγγισης του κοινού. Βήμα-βήμα κάθε καινούριος νέος μας «θαυμαστής» είναι αυτομάτως ένας καινούριος καλός φίλος.
Το progressive rock επέστρεψε τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο. Πιστεύεις ότι είναι κάτι παροδικό ή πάντα θα υπάρχει κοινό για το είδος;
Το progressive rock επέστρεψε στο προσκήνιο, αλλά όχι όπως νομίζουμε. Ευτυχώς υπάρχουν πολλές μπάντες με εξαιρετικές κυκλοφορίες, ο ήχος έχει εξελιχθεί και συνεχίζει να εξελίσσεται αλλά δυστυχώς το κοινό παραμένει μικρό. Δεν βλέπω κάποια σημαντική αύξηση στον κόσμο. Φυσικά τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η χώρα μας. Έχει πλέον μια αρκετά δυνατή σκηνή στο είδος, αλλά συγκριτικά ελάχιστο κόσμο και αυτό είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό.
Αυτή τη στιγμή τι είδους μουσικές ακούς και ποιες από αυτές πιστεύεις ότι σε επηρεάζουν ως μουσικό και σύνθετη;
Οτιδήποτε ακούω με επηρεάζει. Κάποια από αυτά μπορεί να φαίνονται στην μουσική μου και κάποια όχι, άλλα όλα βάζουν το λιθαράκι τους, έστω και ακούσια. Πάντα εκπλήσσομαι με το ότι βρίσκω κατά καιρούς ενδιαφέρον σε είδη μουσικής που παλιότερα απέκλεια, όπως για παράδειγμα το black metal με το οποίο ασχολήθηκα μερικά χρόνια πριν. Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολήθηκα πολύ με την ηλεκτρονική μουσική, κυρίως dubstep και trap, λάτρεψα τους IAMX, σε πιο gothic electro rock μονοπάτια, τον Skrillex και τις παραγωγές του πριν γίνει εμπορικός (με την κακή έννοια, όχι ότι ήταν αντιεμπορικός) και κάπου εκεί ασχολήθηκα και με την σύγχρονη pop. Τελευταία έχω επιστρέψει ξανά στην σταθερή αξία του φυσικού ήχου και φυσικά ποτέ δεν σταματώ να παρακολουθώ την progressive rock σκηνή, με τα καλά της και τα κακά της.
Jargon σε ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου! Θα τα πούμε στο Κύτταρο!
Εγώ ευχαριστώ! Θα χαρούμε να σας δούμε όλους στις 22 Ιανουαρίου!
Κάντε το πρώτο σχόλιο