Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.
“Μέτριος ήχος, εξαιρετικές μπάντες”
Από τον Λευτέρη Σταθάρα
Ο ραγδαίος πολλαπλασιασμός των συγκροτημάτων τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει συνδυαστεί και με συνδιοργάνωση μικρών live σε σκηνές στην πρωτεύουσα. Ένα τέτοιο live απολαύσαμε και την περασμένη Κυριακή στο Κ44 στο Γκάζι. Οι Underworld Dreams, οι Dead Poets Society και οι Additional Scene παρουσίασαν τη δουλειά τους και έδειξαν ότι οι ελληνικές underground μπάντες βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο. Θα ήταν ακόμη πιο ενθαρρυντικό βέβαια, αν τέτοιες κινήσεις τις αγκάλιαζε και πιο πολύ ο κόσμος, αν και η ύπαρξη –και μόνο– τέτοιων διοργανώσεων και η αφοσίωση των συγκροτημάτων είναι ελπιδοφόρα στοιχεία.
Την αρχή την έκαναν οι Additional Scene ανεβαίνοντας στη σκηνή στις 21:40. Τη μπάντα την είχα δει ζωντανά ακριβώς ένα εικοσιτετράωρο πριν (κλικ) και ήξερα ακριβώς τι να περιμένω. Ο ήχος στο χώρο δεν είναι ιδιαίτερα καλός, ειδικά για μπάντες σαν τους Additional Scene και τους Underworld Dreams, που η μουσική τους είναι πιο σκληρή. Λαμβάνοντας υπόψη το μέτριο ήχο λοιπόν, οι Additional Scene έπαιξαν για 45 λεπτά δικό τους υλικό, heavy instrumental μουσική με πολλές post επιρροές. Τα κομμάτια τους είναι μεγάλα σε διάρκεια αλλά έχουν αρκετές εναλλαγές με αποτέλεσμα να μην κουράζουν καθόλου. Όλα τα μέλη της μπάντας είναι πολύ καλοί μουσικοί και είχαν κάθε ευκαιρία να το αποδείξουν με τα κομμάτια τους. Το rhythm section στα πιο heavy σημεία οδηγούσε τα κομμάτια και οι κιθαρίστες στα πιο ατμοσφαιρικά μέρη δημιουργούσαν πολύ ωραίες μελωδίες. Η μπάντα τον επόμενο καιρό θα συγκεντρωθεί να ηχογραφήσει τα κομμάτια της και θα συνεχίσει να παίζει live. Σίγουρα πρόκειται για ένα από τα πολλά υποσχόμενα συγκροτήματα που θα πρέπει να προσέξουμε στο μέλλον.
Δεύτεροι ανέβηκαν στη σκηνή οι Dead Poets Society στις 22:30. Το τρίο έπαιξε δικά του κομμάτια και μερικές διασκευές. Το υλικό τους έχει εμφανώς μια ατμοσφαιρική floydική διάθεση, ενώ οι διασκευές που επέλεξαν ήταν σε άλλο κλίμα, είτε πιο alternative rock (διασκευή των “Billie Jean” και “Show Me How To Live” με τη συμμετοχή ενός επιπλέον κιθαρίστα), είτε πιο blues rock (“Since I’ve been loving you”). Η αλήθεια είναι ότι με τις εναλλαγές στο ύφος των κομματιών και το μέτριο ήχο, το συμπέρασμα που βγήκε στο τέλος ήταν λίγο μπερδεμένο! Τα κομμάτια της μπάντας βγάζουν μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα που στηρίζεται και στους τρεις εξαιρετικούς μουσικούς, που παρουσιάστηκαν σαν ένα δεμένο σύνολο. Θα ήθελα να τους ξαναδώ σε έναν άλλο χώρο και με ένα ίσως καλύτερο setlist.
Οι headliners της βραδιάς ήταν οι Underworld Dreams, που πέραν μιας διασκευής στο “Street Spirit” των Radiohead, παρουσίασαν τα δικά τους κομμάτια. Διαθέτοντας την πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Chaos – Eternity”, για τα επόμενα 45 λεπτά οι Underworld Dreams έπαιξαν μοντέρνο progressive metal. Εδώ ο ήχος έκανε το μεγαλύτερο κακό, μιας και κυρίως τα σόλο χανόντουσαν στα πιο βαριά riffs της δεύτερης κιθάρας. Ωστόσο, τα δυνατά σημεία της μπάντας φάνηκαν. Οι συνθέσεις είναι πολύ καλές, με αξιομνημόνευτες μελωδικές γραμμές και heavy σημεία που ικανοποιούν τους metal οπαδούς. Ο τραγουδιστής της μπάντας ήταν εξαιρετικός, μιας και εκτός του αρκετά μεγάλου εύρους της φωνής του και των growls, είχε και μια πολύ ιδιαίτερη χροιά που αναδείκνυε τις συνθέσεις. Επίσης, πολύ ωραίο και έξυπνο ήταν το παίξιμο στα ντραμς που βοηθούσε και στις πιο heavy στιγμές αλλά και στις πιο μελωδικές.
Η βραδιά σε γενικές γραμμές κύλησε ομαλότατα, με κύριο παράπονο τον ήχο αλλά και την καθυστερημένη εμφάνιση των μπαντών. Κατά τα άλλα, και τα τρία συγκροτήματα έδειξαν πολύ θετικά στοιχεία. Είναι βέβαιο ότι θα μας απασχολήσουν στο μέλλον.
Φωτογραφίες: Άρτεμις Κονδυλοπούλου www.artemis-schubert.com
Be the first to comment