Από τον Γιώργο Φλωράκη
14 / 10 / 2014
Οι Incredible String Band έχουν αρκετές αναλογίες με τον Bob Dylan. Η σημαντικότερη από αυτές ήταν ότι την ίδια περίπου εποχή και οι δύο αναμόρφωσαν τη folk της χώρας τους. Η διαφορά είναι ότι ενώ ο Dylan λοιδορήθηκε γι’ αυτό, οι ISB εκθειάστηκαν.
Βεβαίως ο Dylan είχε να κάνει με την συντηρητική αμερικάνικη κοινωνία, που παρέμενε κατά βάση συντηρητική ακόμη και στα πιο ριζοσπαστικοποιημένα κομμάτια της, όπως ήταν το folk κίνημα της Αριστεράς. Από την άλλη, στην Αγγλία ποτέ δεν υπήρχαν τέτοια ζητήματα, ίσως και γιατί κανείς από τους folk μουσικούς της εποχής δεν προσέβλεπε στη γιγάντωση του folk ιδιώματος.
Οι Incredible String Band προσέθεσαν όργανα ακόμη και της Ανατολής, δεν δίστασαν να βάλουν ηλεκτρισμό (όπως και ο Dylan) αλλά η κύρια επέμβασή τους αφορούσε στην προσπάθεια να δώσουν ψυχεδελικό χαρακτήρα στην folk αλλά και να περάσουν στις δομές των τραγουδιών τους μια αυτοσχεδιαστική πινελιά.
Πρόσφατα η Beat Goes On (BGO) επανακυκλοφόρησε δύο ακόμη δίσκους των Incredible String Band. Και μπορεί βέβαια να μην πρόκειται για τα εμβληματικά The 5000 Spirits Of The Layers Of Onion και The Hangman’s Beautiful Daughter αλλά πρόκειται για τα δύο τελευταία που ηχογράφησαν για την Electra, λίγο πριν φύγουν για την Island, τα I Looked Up και U.
Είμαστε στα 1970 και τα δύο αυτά albums αποτελούν το έκτο και το έβδομο των ISB. Το I Looked Up έχει χαρακτηριστεί από την ίδια την μπάντα ως ένα βιαστικό album. Κυκλοφόρησε μόλις πέντε μήνες μετά το Changing Horses και μοιάζει περισσότερο σαν δύο solo albums για τον Mike Heron και τον Robin Williamson με τα τραγούδια τους ανακατεμένα, παρά με ένα κανονικό ISB album. Παρ’ όλη τη βιασύνη, τη μη ομαδική δουλειά και την προετοιμασία για την παράσταση U, ο δίσκος έχει αρκετές όμορφες στιγμές, όπως τα Fair As You και ιδίως το εντεκάλεπτο Pictures In A Mirror.
Από την άλλη πλευρά, η παράσταση U, ήταν πολύ καλά προετοιμασμένη. Επρόκειτο για μια παράσταση που περιείχε χορό, παντομίμα, προβολές και μουσική. Ένα είδος πρώιμου multimedia show, με τη συνεργασία του σχήματος Stone Monkey, με έντονη την επίδραση των ανατολικών θρησκειών και αρκετά μεγάλη επιτυχία. Ο δίσκος όμως ηχογραφήθηκε σε δύο μόλις μέρες και ήταν χαρακτηριστικός της ύστερης εποχής των ISB στην Electra. Αρκετά καλά τραγούδια αλλά και έντονη έλλειψη συνοχής.
Την ίδια χρονιά, οι Incredible String Band θα κυκλοφορήσουν το Be Glad For The Song Has No Ending, ένα ακόμη album που βασίζεται στην εικόνα, αυτή τη φορά κινηματογραφική, ενώ το Liquid Acrobat As Regards The Air θα είναι το τελευταίο «αυθόρμητο» αλλά και με σπουδαίες στιγμές album τους. Από το 1971 και μετά, θα βρούμε καλύτερα τραγούδια στα προσωπικά album των μελών της μπάντας παρά στους ίδιους τους ISB.
Συγγνωμη παιδια, αλλα διαφωνω ελαφρως. Μετα το 1970 οι ISB κυκλοφορησαν τρομερα αλμπουμς, αλλα το θεμα ειναι οτι ειχανε πια αλλαξει στο στυλ τους, και απομακρυνοντουσαν απο το Psychedelic-Folk. Earthspan? No Reunous Feud? Hard Rope and Silken Twine? ποιο να πρωτοαναφερω? ειναι ολα εξαιρετικα! Και να μην ξεχναμε βεβαια οτι στο Hard Rope συμπεριλαμβανεται το συγκλονιστικο επος τους ονοματι Ithkos. Ακουω ISB εδω και 30 περιπου χρονια αρκετα φανατικα, και μου αρεσουν και οι δυο περιοδοι τους. Απλα στην πρωτη ειχε το “πανω χερι” κυριως ο Robin Williamson, ενω στη δευτερη πηρε ο Mike Heron την πρωτοκαθεδρια. Οσο για τα δυο αλμπουμς που αναφερετε, το μεν I looked up εφαγα τα χρονια μου (και μπολικα ζευγαρια παπουτσια) μεχρι να το βρω, (εννοειται οτι μιλαω για βινυλιο), και οταν τελικα το απεκτησα καταλαβα ποσο υπερεκτιμημενο το ειχα στο μυαλο μου. (μαλλον λογω σπανιοτητας). Το δε ‘U’ ειναι καλο αλλα αρκετα ‘ασυνδετο’ αλμπουμ. Εγω σε μη-μυημενους ακροατες, θα προτεινα τα: The Hangman’s Beautiful Daughter, Wee Tam & The Big Huge, Changing Horses, Earthspan, No Ruınous Feud και Liquid Acrobat as Regards the air.
Αυτα τα … ολιγα, και ευχαριστω…