Κarmakanic – DOT

Intro: Lila Gatzioura
Translation: Alexandros Mantas 
09 / 12 / 2016

Since 2008 Karmakanic are signed to InsideOut and come back this year with their fifth full-length album named DOT. The line-up consists of notable musicians and more precisely of Göran Edman (vocals), with a tenure with Yngwie Malmsteen in the past, Krister Jonsson (electric and acoustic guitars), Lalle Larsson (keyboards) who has a recording history with a bunch of progressive musicians like Agents of Mercy, Jon Anderson, Gary Willis and Randy Brecker, Nils Eriksson (vocals), Andy Tillison (The Tangent) (Hammond organ), Andy Bartosh (electric guitars), Ray Aichinger (saxophone and flute), Christine Lenk, Alex Reingold and Norah Reingold (vocals) and Morgan Ågren (drums), widely known from his collaborations with Frank Zappa, Kaipa, Steve Vai, Tony Iommy and Terry Bozzio. Such a promising line-up, should leave no doubt about the outcome, is that so?

A dot keeps the flag high

Sweden is a country that always supplied us with music, both in quantity and quality. For two decades now it offers us gems to the genre we call neo-prog. Such a case is Karmakanic that has everything plus the symphonic element. Genuine descendants of Flower Kings, since the mastermind of the band is no other than Jonas Reingold, a former member of theirs, they have a slow but steady course, having released five full-length albums. Their key feature is that all of their albums are of high-quality but none has made the cut to be exceptional. Here comes DOT, this year’s anticipated for five years release.

The band makes its intentions clear right from the start with the massive (25 minutes) aptly named tune God the Universe and Everything Else No Οne Really Cares About part I. Here is where DOT‘s heart beats, with the epic character that the sextet bestows to the musical concept. Without rushing, the band unfolds all of its features, since after the intro and the initial outbreak each instrument begins gradually to take part in this “ritual”. Acoustic guitars are replaced by electric ones and come back again. The brass section follows where their musical-mystical passages take a jazzier approach. Inevitably the symphonic element dwindles and female vocals awash the atmosphere, the saxophone and the organ give their collective, but also their solo moments, the cutting edge. The great thing is that everything flows in agonizing surroundings and with this array of changes the listener doesn’t feel that the song is long and is never bored. Typical neo-prog, and here lies all DOT‘s essence.

Next is coming up the ten-minute Higher Ground. Symphonic, relaxed, with outbreaks in between, coupled with beautiful guitar solos winding up to a quiet finish with vocal harmonies. The songs’ duration are getting shorter and shorter and what comes next are the delightful and more rock-oriented Steer By The Stars and Travelling Minds, more spacey with well-executed interesting changes. Here shines the band’s ability to write songs! For the end, we come back to the initial theme with its sequel. All of the best aforementioned features are once again up front.

In this release, Karmakanic have many guest appearances and succeeded in imbuing all of the good elements they could get from them into their work, rewarding, above all, themselves and consequently  we become the receivers of this meticulously taken care of musical proposition. There are melodies and music of the highest quality galore. In my opinion, the band gave us a wonderful album in its effort to wipe the better part of symphonic elements out and simultaneously invest a bit more in imagination and improvisation, accomplishing to bring out a successful outcome. A wonderful listen!

8.5 / 10

Kostas Rokas

2^nd opinion 

Karmakanic’s new release doesn’t deviate from the band’s usual style and will please their fans. Composition-wise, DOT is redolent with symphonic parts, funky touches, choral passages, 70’s feeling and modern production. The shorter songs are easier to take in and quite entertaining, therefore they could be easily classified as the commercial aspect of the release. The opening track God the Universe and Everything Else No Οne Really Cares About part I is probably the best cut in DOT, while the second part could be rather omitted. Special mention should be made of the artwork which was realized by the Canadian Hugh Syme, widely known from his collaborations with Rush but also many other acts (Iron Maiden, Fates Warning, Queensrÿche, Flying Colors, Dream Theater etc).

7.5 / 10

Lila Gkatzioura

Εισαγωγή: Λίλα Γκατζιούρα
09 / 12 / 2016

Aπό το 2008 oι Κarmakanic βρίσκονται υπό τη σκέπη της InsideOut και φέτος επιστρέφουν με τον πέμπτο κατά σειρά full length δίσκο τους, το “DOT”. Την μπάντα συμπληρώνουν  αξιόλογοι μουσικοί και συγκεκριμένα οι Göran Edman στα φωνητικά, ο οποίος έχει δουλέψει και με τον Yngwie Malmsteen στο παρελθόν, Krister Jonsson σε ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, Lalle Larsson στα πλήκτρα, ο οποίος έχει ηχογραφήσει με πλήθος μουσικών της προοδευτικής σκηνής όπως οι Agents of Mercy, Jon Anderson, Gary Willis και Randy Brecker,  Nils Eriksson σε φωνητικά, Andy Tillison (των The Tangent)  σε Hammond organ, Andy Bartosh σε ηλεκτρικές κιθάρες, Ray Aichinger σε σαξόφωνο και φλάουτο, Christine Lenk, Alex Reingold και Norah Reingold σε φωνητικά και Morgan Ågren στα drums, ο οποίος είναι γνωστός από τις δουλειές του με Frank Zappa, Kaipa, Steve Vai, Tony Iommy και Terry Bozzio. Με τόσα δυνατά χαρτιά το αποτέλεσμα θα πρέπει λογικά να είναι ικανοποιητικό, έτσι δεν είναι;

Μια κουκίδα μας κρατάει ψηλά

H Σουηδία είναι μια χώρα που πάντα μας τροφοδοτούσε με μουσική, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα. Εδώ και δύο δεκαετίες μας προσφέρει διαμάντια σε αυτό που αποκαλούμε neo-prog. Mία τέτοια περίπτωση είναι και οι Κarmakanic που έχουν όλα τα στοιχεία συν το symphonic στοιχείο. Γνήσια τέκνα των Flower Kings μιας και ο νους του γκρουπ ακούει στο όνομα Jonas Reingold, που υπήρξε μέλος τους, αργά αλλά σταθερά από το 2002 έχουν πέντε ολοκληρωμένες δουλειές. Το χαρακτηριστικό τους είναι η υψηλή ποιότητα  που έχουν σε όλες τις δουλειές τους, αλλά ακόμα δεν έχουν κάνει το μεγάλο άλμπουμ.  Και εδώ έρχεται η αναμενόμενη μετά από πέντε χρόνια φετινή κυκλοφορία τους, το “DOT”.

Η μπάντα με το ξεκίνημα της ακρόασης δείχνει τις διαθέσεις της, με τη  μεγάλη διάρκεια σε χρόνο (εικοσιπεντάλεπτο), αλλά και σε τίτλο “God the Universe and Everything Else No Οne Really Cares About part I”. Εδώ χτυπάει η καρδιά του  “DOT”, με τον επικό χαρακτήρα που δίνει η εξαμελής μπάντα στο μουσικό θέμα. Χωρίς να βιάζεται, απλώνει όλα τα στοιχεία της, καθώς μετά την μικρή εισαγωγή και το αρχικό ξέσπασμα, αρχίζει  σιγά-σιγά  το κάθε όργανο να συμμετέχει σε αυτήν την «ιεροτελεστία». Ακουστικές κιθάρες  που αφήνουν  την θέση τους σε σκληρό ηλεκτρισμό και επανέρχονται. Συνεχίζουν τα πνευστά με τα μουσικά-μυστικά περάσματα να παίρνουν πιο jazzy χαρακτήρα. Μοιραία το symphonic στοιχείο, αρχίζει να χάνει λίγο έδαφος και γυναικεία φωνητικά κατακλύζουν την ατμόσφαιρα, σαξόφωνο και όργανο δίνουν το κάτι παραπάνω στις συλλογικές αλλά και στις ατομικές στιγμές τους. Το ευτυχές γεγονός είναι ότι όλα κυλάνε μέσα σε μια αγωνιώδη ατμόσφαιρα, με όλες αυτές τις εναλλαγές και τις επαναφορές, δεν καταλαβαίνεις αλλά και  δεν βαριέσαι την διάρκεια του μουσικού θέματος. Χαρακτηριστικό neo-prog, σήμα κατατεθέν και εδώ βρίσκεται και όλη η ουσία του “DOT”.

Συνεχίζουμε με το δεκάλεπτο “Higher Ground”. Συμφωνικό, χαλαρό με τις εκρήξεις του καταμεσής, σε συνδυασμό με τα  πανέμορφα κιθαριστικά σόλo, καταλήγουμε σε ένα ήσυχο τελείωμα με φωνητικές αρμονίες. Οι διάρκειες  μικραίνουν  και  ακολουθούν τα πανέμορφα και σε  πιο rocκ ύφος “Steer By The Stars” και “Travelling Minds”. Πιο space διάθεση και με εναλλαγές σε ωραίες ιδέες και μουσικές εκτελέσεις. Εδώ βλέπουμε και την ικανότητα της μπάντας να φτιάχνει και… τραγούδια! Και για το τέλος επανερχόμαστε στο αρχικό θέμα με το Part 2. Όλα πάλι  μπροστά, με όλα τα βαριά χαρτιά  που αναφέραμε στην αρχή της ακρόασης να επανέρχονται.

Οι Κarmakanic στην  εν λόγω κυκλοφορία τους έχουν πολλές φιλικές συμμετοχές  και έχουν πετύχει να προσθέσουν όλα τα καλά στοιχεία από αυτές, ανταμείβοντας πάνω απ’ όλα τους εαυτούς τους και εμείς μοιραία γινόμαστε δέκτες αυτής της πολύ προσεκτικής μουσικής έκφρασης. Εδώ μέσα υπάρχουν μελωδίες και μουσικές εξαιρετικού επιπέδου. Πιστεύω ότι η μπάντα μας έχει δώσει ένα πανέμορφο άλμπουμ στην  προσπάθειά της  να αφήσει τα πολλά symphonic στοιχεία και συγχρόνως προσθέτει το κάτι παραπάνω σε φαντασία και αυτοσχεδιασμό, έχοντας επιτυχές αποτέλεσμα. Πανέμορφο άκουσμα!

8.5 / 10

Κώστας Ρόκας

2^η γνώμη 

Ο καινούργιος δίσκος των Κarmakanic  κυμαίνεται στο γνώριμο ύφος της μπάντας και θα ευχαριστήσει τους απανταχού οπαδούς της. Συνθετικά το  “DOT” είναι πλούσιο με πολλά συμφωνικά μέρη, funky πινελιές, χωροδιακά περάσματα, 70’s άρωμα και σύγχρονη παραγωγή. Τα μικρότερης διάρκειας κομμάτια είναι  πιο ευκολοχώνευτα και αρκετά διασκεδαστικά, άνετα λοιπόν θα μπορούσαν να ενταχθούν στην πιο εμπορική πλευρά του δίσκου. Το εναρκτήριο κομμάτι, το “God the Universe and Everything Else No Οne Really Cares About part I” είναι μάλλον η καλύτερη δουλειά στο “DOT”, ενώ το δεύτερο μέρος του στο τέλος θα μπορούσε και να λείπει.  Μνεία πρέπει να γίνει και στο artwork του album, το οποίο επιμελήθηκε ο Καναδός Hugh Syme, γνωστός κυρίως από τις δουλειές του με τους  Rush, αλλά και με πολλά άλλα ονόματα της μουσικής σκηνής (Iron Maiden, Fates Warning, Queensrÿche, Flying Colors, Dream Theater κλπ.).

7.5 / 10

Λίλα Γκατζιούρα