Σαν εισαγωγή…

Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.

Από τον Νίκο Δουλάμη

22 / 02 / 2014

Ο τίτλος της στήλης είναι «progressive εκτός rock ορίων» και θα ήθελα να εξηγήσω τι εννοώ. Το progressive rock είναι μια μεγάλη σχολή, ένα κίνημα ίσως, το οποίο δραστηριοποιείται σε κάθε εποχή αναλόγως των κοινωνικών και πολιτικών  καταστάσεων. Επίσης, θα παρατηρήσατε ότι γράφω το αρχικό γράμμα “p” με μικρό και όχι με κεφαλαίο. Αυτό το κάνω, γιατί το “progressive” σημαίνει οτιδήποτε το προοδευτικό ενώ το “Progressive” στη μουσική σημαίνει το μουσικό είδος που συνήθως οριοθετείται μέσα στο rock. Τελικά όμως το progressive είναι άποψη ή απλώς ένα μουσικό κίνημα? Εγώ θα υποστηρίξω ότι είναι το πρώτο και αυτό είναι που θα εξερευνήσουμε σε αυτή τη στήλη.

Όλος ο κόσμος γεννάει προοδευτισμό και κάποιοι από εμάς τον παρακολουθούμε σε όλα του τα επίπεδα, στη μουσική, στην Αρχιτεκτονική, και στον τρόπο ζωής. Ακόμα και στην πολιτική και στη θρησκεία υπήρξε κάποτε προοδευτισμός σε απόψεις, καταστάσεις και πράξεις. Τα μεγάλα αστικά κέντρα γεννούσαν πάντα προοδευτισμό στην ποίηση, τη μουσική, τα εικαστικά και τις υπόλοιπες τέχνες, αλλάζοντας έτσι τις λεγόμενες «εποχές». Ειδικά στη μουσική όμως υπάρχουν πολλά αριστουργήματα τα οποία δεν ανήκουν απαραίτητα στο χώρο του rock, είναι προοδευτικά και άκρως ενδιαφέροντα. Το κίνημα του Krautrock στη Γερμανία, η ηλεκτρονική μινιμαλιστική σκηνή της ίδιας χώρας, το κίνημα του Progressive στην Ελλάδα σε διάφορες εποχές, κάποια έργα της Jazz, καθώς επίσης και οι αφηρημένοι συνθέτες του ’50 που δημιουργούσαν με άποψη. Στην πολιτική η έλευση του Σοσιαλισμού, η σημερινή κρίση και η turning point φάση που διανύουμε μπορεί άνετα να θεωρηθεί πεδίο για προοδευτισμό. Πρώτα από όλα θα πρέπει να αναλογιστούμε τι σημαίνει progressive για τον καθένα από εμάς και γιατί μπαίνουμε στη διαδικασία να ασχοληθούμε τόσο πολύ με κάτι τέτοιο. Εγώ, πάντως, τις φορές που θέλω να ξεδώσω με κανένα ποτό, το κάνω με κλασσικό Heavy Metal και μόνο! Μήπως όμως οι Iron Maiden που ακούω σε τέτοιες φάσεις ήταν κι αυτοί progressive για την εποχή τους, όπως και τόσοι άλλοι πρωτοπόροι εκείνης της περιόδου;

Σήμερα τα παλιά και αναχρονιστικά πολιτικά συστήματα έχουν θέση ή μήπως κάτι καινούργιο θα πρέπει να γεννηθεί; Η άποψη στην τέχνη γεννιέται από την καλλιτεχνική «πείνα» και το επόμενο βήμα γίνεται από αυτούς που τολμούν και ακολουθούν το δικό τους όραμα, τη δική τους άποψη και όχι την άποψη των πολλών για χάρη της εμπορικότητας. Είναι καλλιτέχνης αυτός που δίνει στο κοινό αυτό που το ίδιο το κοινό θέλει ή αυτός που παρουσιάζει την άποψη του με το θάρρος είτε της αποδοχής, είτε της απόρριψης; Διάφορα τέτοια ερωτήματα γεννιούνται βλέποντας γύρω μας την αντίδραση του κόσμου στο καινούργιο και το προοδευτικό.

Σε αυτή τη στήλη θα φιλοσοφήσουμε, θα υπερβάλλουμε και θα εκτεθούμε. Από εκεί και πέρα, το σίγουρο είναι ότι ως progressive οπαδοί και άνθρωποι θα αναλύσουμε οτιδήποτε το προοδευτικό, όχι απαραίτητα εντός των ορίων της rock, όπως την έχουν ίσως οριοθετήσει οι παλαιότεροι και μεγαλύτεροι. Καλή μας αρχή!