Teramaze – Her Halo

Άλως φωτεινή και ταπεινή

Τους αξιόλογους Teramaze από τη χώρα των καγκουρό μου τους έμαθε ο φίλος και έτερος συντάκτης Πάρης Γραβουνιώτης πέρσι με το πολύ καλό “Esoteric Symbolism”. Εφόσον κάποιος έχει έλθει σε επαφή ξανά με τη δημιουργία των Teramaze, θα ακούσει γνώριμα αλλά όχι ταυτόσημα πράγματα στο “Her Halo”. Όποιος δεν έχει γνωρίσει τη μουσική τους θα πρέπει να περιμένει progressive metal τόσο με βιρτουόζικα μονοπάτια, όσο όμως και με εγκεφαλικές πινελιές.

Τα υλικά δημιουργίας του δίσκου ούτως ή άλλως είναι υψηλών προδιαγραφών, αν εξετάσει κανείς την παραγωγή της μουσικής, τον ήχο, τις συνθέσεις, το απόσταγμα της τεχνικής, το rhythm section αλλά και την ποιοτική φωνή του Nathan Peachey. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως ο Peachey μας συστήνεται πρώτη φορά στο “Her Halo”, με μια φωνή πιο εκφραστική και πιο ενδιαφέρουσας χροιάς από την ήδη καλή φωνή του προηγούμενου τραγουδιστή. Στο οικοδόμημα των Teramaze η συγκεκριμένη προσθήκη δίνει άλλο αέρα.

Στα του album λοιπόν, έχουμε 8 συνθέσεις συνολικής διάρκειας σχεδόν μίας ώρας, κάτι που το καθιστά πιο εύπεπτο και σε έναν μέσο ακροατή. Το “Her Halo” είναι πιο εγκεφαλικό, πιο συναισθηματικό και εν μέρει πιο ατμοσφαιρικό από τον προκάτοχο του. Αυτό δε σημαίνει φυσικά πως λείπουν τα βαριά riffs, τα γρήγορα και τεχνικά leads, η επίδειξη τεχνικής σε ορισμένα σημεία αλλά και οι προοδευτικοί ρυθμοί όσον αφορά στο rhythm section. Πολύ σημαντικό είναι το γεγονός πως είναι δεμένες συνθέσεις και η ακρόαση του δίσκου γίνεται συνεχόμενα χωρίς να κουράσει ενώ παράλληλα δεν υπάρχει skip track κάτι πολύ σημαντικό για μια προσπάθεια οκτώ συνθέσεων. Βοηθάνε βέβαια στην αφομοίωση του δίσκου και κάποια αξιομνημόνευτα εμπορικά σημεία, κυρίως ρεφραίν.

Το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι “An Ordinary Dream” και συνάμα εισαγωγικό συνοψίζει και αποτυπώνει ηχητικά πολύ παραστατικά όλα όσα πρεσβεύουν οι Teramaze στο παρόν πόνημα. Ακουστικά περάσματα, εναλλαγή δυνατού ρυθμού με χαλαρό, συνοδευόμενα όλα από την επαρκή τεχνική δομή που απαιτείται. Πολύ όμορφο και το αναβλύζον συναίσθημα στο πιανιστικό ιντερλούδιο. Καθότι skip track δεν υπάρχει, οι Teramaze μας πιστοποιούν τα δείγματα γραφής τους με τραγούδια όπως τα “Out Of Subconscious” με τις ανατολίτικες και jazz πινελιές, “For The Innocent” με τα headbang-ικά του riffs, το τεχνικά εντυπωσιακό “Trapeze” και το ιδανικό κλείσιμο που μας προσφέρει το πολυποίκιλο “Delusions Of Grandeur” κατ’ αναλογία με την αρχή του album.

Οι στίχοι των Teramaze είναι εσωτερικής φύσεως έως χριστιανικής, όσον αφορά στην αναζήτηση του εαυτού του καθενός, στα αντικρουόμενα συναισθήματα, στην προσπάθεια καθώς και στη δυσχερή μάχη με τους δαίμονές μας. Εκτιμώ πως η λίγο πιο εγκεφαλική στροφή στο “Her Halo” οφείλεται και στο στιχουργικό περιεχόμενο.

Χτυπητή αδυναμία δεν εντοπίζεται στο “Her Halo”. Mπορεί κάποια λίγα επιδειξιομανή σημεία να κουράσουν μια μερίδα των ακροατών, αλλά θεωρώ πως έχουν περιορισθεί συγκριτικά με τα περσινά δείγματα γραφής τους, ενώ αντίθετα τους λιγότερο τεχνικομανείς να τους ξενίσουν οι πιο εμπορικές ιδέες. Βέβαια, η έλλειψη πρωτοτυπίας που μαστίζει το ιδίωμα είναι βροντερά παρούσα και στο συγκεκριμένο album. Πολύ καλοπαιγμένο, σίγουρα όμως όχι πρωτοακουσμένο.

Εν κατακλείδι, οπαδοί των Vanden Plas, των Beyond Twillight και του progressive metal όπως αυτό πρέπει να σερβίρεται τη σήμερον εποχή, αξίζει σαφώς να ακούσουν την πρόταση των Termaze. Μια προσπάθεια που έρχεται στο κατάλληλο χρονικό σημείο χωρίς φανφάρες και υπερβολική προβολή αλλά με μεθοδικότητα και αποτέλεσμα. Η καθιέρωσή τους στα άγια τέρατα απαιτεί το κάτι παραπάνω, όμως σίγουρα βρίσκονται στο σωστό δρόμο και εκτιμώ πως θα έχουμε εκ νέου αξιόλογα δείγματα γραφής.

8 / 10

Μελέτης Δουλγκέρογλου

Prog metal δίσκος της χρονιάς;

Με ένα μόνο χρόνο διαφορά από το προηγούμενο τους δίσκο, οι Τeramaze επανακάμπτουν εντυπωσιακά. Με δύο αλλαγές στη σύνθεσή τους (τον μπασίστα Luis Enrique Eguren και τον τραγουδιστή Nathan Peachey), η μπάντα παρουσιάζεται καλύτερη από τότε. Το φετινό “Her Halo” είναι ένα σπάνιος δίσκος για τις μέρες μας.

Χωρίς αμφιβολία, το “Esoteric Symbolism” ήταν μια ελπιδοφόρα προσπάθεια, ένας δίσκος που έσφυζε από ενέργεια και εξέπεμπε αισιόδοξα μηνύματα για το μέλλον της μπάντας, τα οποία δεν άργησαν να πραγματοποιηθούν. Mε περισσότερη έμφαση στη μελωδία, ακόμα πιο εντυπωσιακά κιθαριστικά θέματα και με έναν τραγουδιστή καθόλα ικανό να απογειώσει τις συνθέσεις με την εύπλαστη φωνή του, το “Her Halo” είναι η υλοποίηση των υψηλών προσδοκιών.

Μέσα σε ένα κυκεώνα νέων κυκλοφοριών από νέες μπάντες και άπειρα τραγούδια που ξεχνιούνται πολύ σύντομα διαψεύδοντας την πίστη των δημιουργών τους σε αυτά, είναι πολύ δύσκολο να εμφανιστεί κάτι το οποίο θα σε σημαδέψει με την αμεσότητα του και με τον αυτογενή οίστρο του θα σε γοητεύσει όπως τα παλιά και κλασικά ακούσματα. Το μελωδικό prog metal που εδώ και καιρό πελαγοδρομεί ανάμεσα στο πιθηκισμό και στην απροσχημάτιστη επιδειξιομανία, φαίνεται πως έχει απολέσει όλα αυτά τα συστατικά που έκαναν κάποτε τόσο θελκτικό. Είναι αυτή η αίσθηση της ανυπόφορης παρακμής που καθιστά την ακρόαση του νέου δίσκου των Teramaze λυτρωτική, υποδαυλίζει το πάθος για αυτή τη μουσική. Ο ευφυής τρόπος που οι επιρροές αθροίζονται με τις δικές τους ιδέες, ο διαλεκτικός τρόπος που ο κλασικός ήχος συναντάται με το καινούργιο, ο λυρισμός που διαπνέει τους στίχους, οι μελωδίες που καθηλώνουν τον ακροατή.

Από το πρώτο κομμάτι, “An Ordinary Dream”, αντιλαμβανόμαστε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του δίσκου: εξαιρετικές κιθάρες άλλοτε πηγές σκληρών riffs αλλά και αγωγοί μελένιων μελωδιών. Φωνητικά που σε συνεπαίρνουν, θυμίζοντας χρυσές στιγμές US power. Στο κομμάτι γινόμαστε κοινωνοί τόσο shred στιγμών όσο και λυρισμού υποβασταζόμενου από τα πλήκτρα του πιάνου.

Θα ξεχώριζα επίσης το φερώνυμο κομμάτι με το κολοσσιαίο riff που -συγχωρέστε μου την υπερβολή- έχουμε να ακούσουμε από το “Scenes From A Memory”, ενώ στα ήπια σημεία ακούμε τις επιρροές των Savatage. Στο “For The Innocent” ακούμε το κιθαριστική αρτιότητα των Animals As Leaders να μεταμορφώνεται σε ένα μελωδικό power κομμάτι. Το καινούργιο με το παλιό συνυπάρχουν αλληλοσυμπληρούμενα.

Είναι πολύ δύσκολο να σταχυολογήσω τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, γιατί δεν υστερεί κανένα. Το κιθαριστικό όργιο του “Trapeze” που (και αυτό) διατρανώνει την αξία του Dean Wells, του ιδρυτικού πυρήνα της μπάντας. Για πιο να πρωτομιλήσουμε; Για το χειμαρρώδες “Out Of Subconscious” με το ακατάλυτα μεταδοτικό ρεφραίν, την πολύ όμορφη μπαλάντα “Broken” που θυμίζει Extreme (είπαμε το εύρος των επιρροών είναι εντυπωσιακό) ή το έπος “Delusions Of Grandeur”; Ένα σύνολο σπουδαίων κομματιών που συνθέτουν έναν μοναδικό δίσκο!

Το “Her Halo” είναι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για όσους νοσταλγούν τον μελωδικό prog ήχο, που αναπολούν δίσκους που δεν μαστίζονταν από την αφόρητη ομοιοτροπία των ημερών μας, μουσική που δεν είχε ημερομηνία λήξης. Οι Teramaze καταθέτουν την πολύτιμη συμβολή τους σε ένα “αραχνιασμένο” είδος και ελπίζουμε να γίνουν σημαιοφόροι της αναγέννησης ενός μουσικού κόσμου που έχει συμβιβαστεί με την απολίθωση του.

9 / 10

Χρήστος Μήνος