Von Hertzen Brothers – War is Over

Intro: Lefteris Statharas
Translation: A. Mantas, Thanos Patsos
14 / 12 / 2017

My first acquaintance with Von Hertzen Brothers was back in 2011 when they opened for Pain of Salvation in Greece at Fuzz venue. They had just released Stars Aligned and they did a great job in warming up the audience and a lot people maintained that they blew headliners off the stage (it rules). Since then, the course of the band is pretty much steady, releasing albums almost every two years always receiving positive reviews, though never causing any enthusiasm. This year, the three brothers released their seventh album trying little by little to achieve something more than underground success. The fact that they drew inspiration from their childhood days at the tiny island Söderskär, is a good place to start.

A two-speed album

The album emanates a feeling of a fresh start for Von Herzen Brothers. There are plenty of progressive influences like King Crimson, Pain of Salvation, Yes but they are mixed with folk elements resulting in a fresh sound. Multiple and careful listens repay because there are some really interesting parts in the album. The thing is, while there are plenty of these parts, it seems as if they are shuffled among others which sound more cliché.

Their music is still based on classic rock/heavy metal with nice rhythm changes and numerous folk elements inserted here and there. The album begins impressively (if we exclude the unjustifiable prolonged intro) with War is Over in the vein of a vintage prog rock epic. Lyrically the album deals with war but from many different angles. It is dedicated to Finland’s 100 years of independence and those who fought for it. On the rest of the songs they approach war from a religious or more personal angle. Whereas the topic is pessimistic, Von Herzen Brothers pull off to spread a more optimistic and hopeful message.

The tunes of the album offer a wide variety since every one of them has slightly different style. The Arsonist is a strong single but riddled with many clichés. Jerusalem is perhaps the most Pain of Salvation song of the album with a strong chorus and magnificent keyboards. The ballad-like Wanderlust and Who Are You?  are unfortunately the weakest moments of the record. Who Are You? is quite symphonic but loaded with parts that sound cliché and pompous. Wanderlust is a simpler and more melancholic tune but there is nothing in it that renders it memorable.

Fortunately, dotted in the album are songs bristling with energy like Frozen Butterflies and Long Lost Sailor with riffs and melodies that easily stick in the mind. Especially the latter has a catchy chorus with a number of changes that maintain the interest of the listener. The album closes with Beyond the Storm which is in accord with the spirit of the album and the message they want to get across about the end of the war.

When everything is said and done, there is a beautiful, lingering feeling connected with the concept of the album which together with some splendid songs have the potential to give this release the cutting edge, but some weaknesses and songs that wear the listener out have a somewhat detrimental effect on it.

8 / 10

Lefteris Statharas

2^nd opinion

Quite more evolved that its predecessor, War is Over finds the Finnish rockers in a nice balance between their entertaining rock and proggy side. The opener epic title track is a testament to this (welcome) change in approach, while maintaining their accessible sound.

Granted, happy pop-rockers such as The Arsonist or Long Lost Sailor would always be there in one way or another but the album boasts of a rather interesting middle part where a combination of post-rock influences and melodic keyboards move it out of the ordinary. Who Are You and Wanderlust bring a crossover ala Steven Wilson feeling whereas Beyond the Storm is a majestic and pompous closer with a melody out of the 70s.

Although not a concept, the general theme of war provides some character, the vocal melodies are up to scratch and the result is overly satisfying for rockers who like a bit of prog and proggers who prefer prog’s commercial side…

Best moments: War is Over, Jerusalem, Beyond the Storm

7 / 10

Thanos Patsos

Εισαγωγή: Λευτέρης Σταθάρας
Μετάφραση: Α. Mαντάς,Θάνος Πάτσος
14 / 12 / 2017

Η πρώτη επαφή με τους Von Hertzen Brothers ήταν στο Fuzz το 2011 όταν άνοιξαν την συναυλία των Pain of Salvation.  Είχαν μόλις κυκλοφορήσει το Stars Aligned και είχαν ζεστάνει εξαιρετικά το κοινό και κατά πολλούς ήταν και καλύτεροι από τους headliners (ισχύει). Η συνέχεια ήταν σταθερή με την μπάντα να κυκλοφορεί ένα δίσκο κάθε δύο χρόνια περίπου και να λαμβάνει θετικά σχόλια χωρίς όμως κανένα ενθουσιασμό. Το 2017 βρίσκει τους αδελφούς να κυκλοφορούν τον έβδομο δίσκο τους και να προσπαθούν σιγά σιγά να ξεφύγουν από την αίσθηση της underground επιτυχίας. Σίγουρα έχει όλες τις περγαμηνές αφού έμπνευση για τον δίσκο ήταν τα παιδικά χρόνια των αδελφών στο νησάκι Söderskär.

Σε δύο ταχύτητες

Ο δίσκος δίνει την αίσθηση μιας νέας αρχής για τους Von Hertzen.Υπάρχουν αρκετές progressive επιρροές όπως οι King Crimson, Pain of Salvation, Yes αλλά σε συνδυασμό με αρκετά folk στοιχεία που κάνουν την κυκλοφορία να μοιάζει φρέσκια. Μάλιστα με παραπάνω ακροάσεις και με προσοχή, υπάρχουν σημεία στο δίσκο που είναι αρκετά ενδιαφέροντα. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ αυτά τα σημεία είναι αρκετά σε αριθμό, είναι ίσως χαμένα ανάμεσα σε μέρη που είναι λίγο πιο κλισέ.

Η βάση της μουσικής συνεχίζει να είναι classic rock/heavy metal, με ωραίες αλλαγές ρυθμών και εμβόλιμα αρκετά folk στοιχεία. Η αρχή του δίσκου ειναι πολύ καλή (αν εξαιρέσουμε την  αδικαιολόγητα μεγάλη εισαγωγή) με το War is Over να εχει ύφος κλασσικού prog rock έπους. Στιχουργικά και θεματολογικά, ο δίσκος ασχολείται με τον πόλεμο αλλά  από  πολλές οπτικές γωνίες. Το ομότιτλο κομμάτι είναι αφιερωμένο  στα 100στά γενέθλια της Φινλανδίας ενώ τα υπόλοιπα  κομμάτια του δίσκου προσεγγίζουν το θέμα του πολέμου απο θρησκευτική οπτική γωνία ή και πιο προσωπική. Ενώ το θέμα είναι αρκετά απαισιόδοξο, οι Von Hertzen Brothers καταφέρνουν να περνάνε ένα πιο αισιόδοξο και ελπιδοφόρο μήνυμα.

Τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου προσφέρουν ποικιλία με κάθε κομμάτι να έχει και λίγο διαφορετικό ύφος. Το The Arsonist είναι δυνατό single αλλά έχει αρκετά κλισέ. Το Jerusalem είναι  ίσως το πιο Pain of Salvation κομμάτι του δίσκου με ωραίο ρεφραίν και εξαιρετικά πλήκτρα. Τα πιο μπαλαντοειδή Wanderlust και Who Are You?  είναι δυστυχώς οι αδύναμες στιγμές του δίσκου. Το Who Are You? είναι αρκετά συμφωνικό που όμως έχει αρκετά σημεία που μοιάζουν κλισέ και πομπώδη. Το Wanderlust είναι πιο απλό και μελαγχολικό χωρίς όμως να έχει κάποια σημεία που να το κάνουν ξεχωριστό.

Ευτυχώς, διάσπαρτα μέσα στο δίσκο είναι τα πιο γεμάτα ενέργεια κομμάτια όπως το Frozen Butterflies και Long Lost Sailor που έχουν riff και μελωδίες που μπορούν πολύ εύκολα να μείνουν στο μυαλό. Ειδικά το δεύτερο έχει πιασάρικο ρεφραίν και αρκετές αλλαγές που κρατάνε το ενδιαφέρον. Ο δίσκος κλείνει με το Beyond the Storm που αρμόζει αρκετά στο ύφος του δίσκου και στο μήνυμα που θέλουν να περάσουν μιλώντας για το τέλος του πολέμου.

Το τέλος της ακρόασης  αφήνει μια πολύ ωραία αίσθηση που δένει ωραία με το concept το οποίο μαζί με μερικά εξαιρετικά κομμάτια έχουν τις περγαμηνές για το κάτι παραπάνω, αλλά οι αρκετές αδυναμίες με κάποια κομμάτια να κουράζουν κάπως φαίνεται να απογοητεύουν λίγο.

8 / 10

Λευτέρης Σταθάρας

2^η γνώμη

Αρκετά πιο δουλεμένο από το προηγούμενο τους άλμπουμ, το “War is Over” βρίσκει τους Φινλανδούς σε μια υγιή ισορροπία μεταξύ των δύο όψεων τους – αυτή του rock-entertainer και την άλλη του progster. Το ξεκίνημα με το ομότιτλο θέμα είναι απόδειξη αυτής της στροφής (ή έστω κλίσης…) σε πιο πειραματικές φόρμες, που είναι ευπρόσδεκτη, ενώ την ίδια ώρα διατηρούν τον – κατά γενική ομολογία – ποπ χαρακτήρα τους.

Σίγουρα τα χαρωπά ποπ-ροκ θέματα τύπου The Arsonist ή Long Lost Sailor δεν υπήρχε περίπτωση να εξαλειφθούν, αλλά παράλληλα το άλμπουμ εισαγάγει μία σειρά από πιο ενδιαφέροντα και πειραματικά κομμάτια (Jerusalem, Frozen Butterflies, Who Are You?) στο μέσο με επιρροές από post-rock και μελωδικά keyboards που τους ξεχωρίζουν από το σωρό των αδιάφορων κυκλοφοριών. Who Are You? και Wanderlust μας θυμίζουν crossover τύπου Steven Wilson ενώ το Beyond the Storm φέρνει πομπώδη στοιχεία και μια μελωδία από τα 70s, ιδανικό για το κλείσιμο.

Αν και δεν είναι concept, το γενικό θέμα του πολέμου επικρατεί και προσδίδει χαρακτήρα, οι μελωδικές φωνητικές γραμμές περνάνε το τεστ, και το συνολικό αποτέλεσμα ικανοποιεί τους rockers που αρέσκονται στο prog και τους proggers που δεν ενοχλούνται από το ποπ…

Καλύτερα σημεία: War is Over, Jerusalem, Beyond the Storm

7 / 10

Θάνος Πάτσος