Από τον Κώστα Ρόκα
Με τη βροχή να έχει προηγηθεί και να έχει μετατρέψει σε φθινοπωρινό αυτό το ανοιξιάτικο βράδυ, επιτέλους ήρθε η ώρα να δούμε ζωντανά τους πολυαναμενόμενους Uncle Acid & The Deadbeats, με το περσινό πολύ καλό “Mind Control” να έχει κάνει την αίσθηση της προσμονής πολύ μεγάλη. Όντως, έτσι ήταν και το διαπιστώσαμε φτάνοντας στο ΑΝ με τον κόσμο να περιμένει απ’ έξω. Έχοντας ενημερωθεί μέσω των social media από τους διοργανωτές για το χρονοδιάγραμμα της συναυλίας φτάσαμε λίγο πιο νωρίς και μπήκαμε σε ένα γεμάτο AΝ με το κοινό να συνεχίζει να μπαίνει. Δεν ξέρω αν τελικά έγινε sold out, αλλά όσο περνούσε η ώρα ο χώρος γέμιζε ασφυκτικά.
Οι This Is Nowhere ξεκίνησαν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα γύρω στις 22:20. Τετραμελής μπάντα, ξεκίνησαν φουριόζοι με ένα heavy και κάπως ροκ στυλ. Στη συνέχεια άρχισαν να δείχνουν πολλά στοιχεία, περνώντας από τους heavy και γρήγορους ρυθμούς σε μακριά και αρκετά psych πειραματικά κενά, βαριά και αργά φωνητικά, τα οποία δημιουργούν περάσματα που σε κάποιες στιγμές είναι όμως λίγο υπερβολικά. Εκεί είναι και ένα σημείο που θα πρέπει να προσέξουν, καθώς μπορεί στο βινύλιο να μη φαίνεται, αλλά ζωντανά αυτό εμφανίζεται μερικές φορές σαν μια φλύαρη ανάπτυξη. Έχουν πολλά στοιχεία στη μουσική τους που θέλουν να τα ενσωματώσουν όλα μαζί, με αποτέλεσμα στις ηλεκτρικές εκκενώσεις τους κάπου ο ήχος να ψαλιδίζεται, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν καλός και περισσότερο τους βοήθησε για να ξεδιπλώσουν τις δυνατότητες τους. 
Πάντως άρεσαν, καθώς δημιούργησαν ένταση, έχουν και καλό δέσιμο σαν μπάντα και πολλές ωραίες ιδέες. Το σετ τελείωσε μετά από 45 λεπτά περίπου, βασισμένο στην τελευταία κυκλοφορία τους “Turn On ,Tune Down, Drop D”.
Το ΑΝ είχε γεμίσει για τα καλά και όλοι περιμέναμε το όνομα της βραδιάς. Τελικά ξεκίνησαν γύρω στις 23:40 και η αναμονή έλαβε τέλος. Με την ιστορία να λέει για support στους Sabbath και με όλα αυτά τα μυστικιστικά να τους συνοδεύουν, οι Uncle Acid & The Deadbeats ξεκίνησαν το set τους και ο σκοτεινός heavy-psych ήχος τους απλώθηκε μπροστά μας. Η τετραμελής μπάντα με δύο κιθάρες, μπάσο και ντραμς, δεν έδειξε να έχει κανένα πρόβλημα προσαρμογής, με αποτέλεσμα το κοινό να νοιώσει από την αρχή την έντασή τους. Με δικό τους ηχολήπτη παρακαλώ, βρήκαν τον ήχο τους και σε συνδυασμό με το δέσιμο που έχουν σαν μπάντα, τα πράγματα άρχισαν από πολύ νωρίς να φαίνονται ιδανικά. Το κοινό αμέσως ανταποκρίθηκε και εκδηλώθηκε δείχνοντας τη δικαιολογημένη αγάπη του για το γκρουπ. Το set τους είχε βάση το “Mind Control” με προσθήκες από το προηγούμενό τους, “Blood Lust”. Ξεχώρισα τα “Μt. Abraxas”, “Desert ceremony”, “Crystal Spiders”, “Death’s Door”, “Over And Over Again”, “I’ll Cut You Down” οι εκτελέσεις των οποίων ήταν σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Οι Uncle Acid & The Deadbeats άπλωσαν αυτόν τον χαρακτηριστικό τραχύ ήχο τους και ενθουσίασαν. Στα όρια σχεδόν του doom με πολύ heavy αισθητική και τα χαρακτηριστικά επηρεασμένα από Sabbath θέματά τους, φαίνεται ότι έχουν φανατικό κοινό στη χώρα μας. Εκτελεστικά επί σκηνής έχουν την ικανότητα να αποδίδουν όλη αυτήν την horror ατμόσφαιρα που γνωρίζουμε από τους δίσκους τους με ευκολία. Και εκεί που η διάθεση και η όρεξη του κοινού είχε ανοίξει για τα καλά, μας είπαν…καληνύχτα κάτι που στην αρχή δεν το πήραμε στα σοβαρά, αλλά όταν άνοιξαν τα φώτα το καταλάβαμε. Έπαιξαν μια ώρα γεμάτη (μόνο) χωρίς encore. Αλλά το θέμα είναι ότι το κατάμεστο AN απολύτως δικαιολογημένα ήθελε κι άλλο, αν κρίνω και από τα σχόλια που άκουσα κατά την έξοδο. Κρίμα, γιατί είναι μια πραγματική live μπάντα που ενθουσίασε το κοινό.
Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν www.livephotographs.com
Κάντε το πρώτο σχόλιο