TesseracT – Errai [EP]

Intro: Dimitris Kaltsas
14 / 11 / 2016

TesseracT need no special introduction. Apart from pioneers of djent -and according to many the next big thing in contemporary and future prog metal- they have some very interesting features. The most important of these is that they have changed five lead singers since 2004 -all of them marvelous- and that although they somewhat took a long time to start their discography (2010), they have been quite productive ever since. Three full-length albums, one live (Odyssey / Scala) and three EP’s, including this one, which consists of remakes of four tracks from Polaris, which taking into account the high demands, did not impress us.

The surprise of rediscovery

One year after the release of Polaris, the British djent / prog metallers TesseracT released their new EP Errai. At first, I dare say that this work is rather addressed to the fans of the band than to new listeners. The reason is that the EP contains four remixes of the tracks Survival, Cages, Tourniquet and Seven Names from their last year album Polaris. The band considers this work as ‘rediscovered’ on their recent material and maybe not unjustifiably.

The tracks have been approached in a more alternative glance, without departing from their basic structure. But there is also the element of surprise here and that is the voice and the interpretation of the singer. Daniel Tompkins’ lyricism especially in Survival and Tourniquet, is stunning while everything evolves  through a puzzle of interaction between image and emotions, with Cages and Seven Names being probably the less powerful ‘rediscoveries’.

In Survival, a melodic piano combined with ambient drums meet the lyricism of Daniel and make it reach the highest level I’ve heard him in, I might say that at some point he reminded me of Daniel Gildenlöw. In Cages nothing sensational happens beyond the basic djent melody of the song. On the other hand, Tourniquet starts again with an ambient mood, constantly being developed with beautiful vocals and finally reaches a climax until a subtle fade out with piano and finally Seven Names follows the basic idea of the song, like we first heard in “Polaris”.

Errai is an enjoyable listening. The truth is that I would prefer these alternative approaches of the band to accompany a new project, as bonus material, rather than an EP, in order to be heard by new listeners that find it hard to deal with an EP.

7 / 10

Alexandros Delivasilis

2^nd opinion 

Third EP by TesseracΤ, following the very good Concealing Fate (2010) and Perspective (2012). This one consists of four remakes of songs from the (rather weak) Polaris in a way reminiscent of the quieter moments of the band. Less djent, basically it might not be djent at all if Touniquet were excluded, and more ambient. The music is mid tempo, with lots of samples and keyboards and the vocals having the leading role, creating a melancholy feeling to the listener, who is curiously attracted to press the play button again. Perhaps, the splendid Seven Names that closes the EP plays a catalytic role. Errai is a very good release, proving that TesseracT is not another typical djent band, but one that can write really good compositions. Looking forward to their new album.

8 / 10

Giannis Voulgaris

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς
14 / 11 / 2016

Οι TesseracT δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Εκτός όμως από σημαιοφόροι του djent και κατά πολλούς next big thing του σύγχρονου και μελλοντικού prog metal, συγκεντρώνουν και κάποια πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά. Το σημαντικότερο εξ αυτών είναι πως έχουν αλλάξει πέντε τραγουδιστές από το 2004 -όλοι τους εξαιρετικοί- και το ότι αν και άργησαν κάπως να ξεκινήσουν δισκογραφικά (το 2010), είναι αρκετά παραγωγικοί έκτοτε. Τρία full-length albums, ένα live (“Odyssey / Scala”) και αισίως τρία EP, συμπεριλαμβανομένου και του παρόντος, το οποίο περιλαμβάνει επανεκτελέσεις τεσσάρων κομματιών από το “Polaris”, το οποίο δεδομένων των υψηλών απαιτήσεων, δεν ενθουσίασε (κλικ).

Η έκπληξη της επανακάλυψης

Ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του “Polaris”, oι Bρετανοί djent / prog metallers TesseracT κυκλοφόρησαν το ΕΡ “Errai”. Αρχικά τολμώ να πω πως αυτή η δουλειά απευθύνεται περισσότερο στο οπαδικό κοινό της μπάντας παρά σε νέους ακροατές. Ο λόγος είναι ότι το ΕΡ περιέχει τέσσερις διασκευές τον κομματιών “Survival”, “Cages”, “Tourniquet” και “Seven Names” από το περσινό τους album “Polaris”. H μπάντα θεωρεί την δουλειά αυτή ως ‘rediscovered’ πάνω στο τελευταίο της υλικό και δεν έχει άδικο.

Τα κομμάτια έχουν προσεγγιστεί με μια πιο alternative ματιά, χωρίς όμως να ξεφεύγουν ιδιαίτερα από τη βασική τους δομή. Υπάρχει όμως και το στοιχείο της έκπληξης εδώ και αυτό είναι η φωνή και η ερμηνεία του τραγουδιστή. Ο λυρισμός του Daniel Tompkins ειδικά στο “Survival” και στο “Tourniquet” σε κάνει να «κολλάς», ενώ όλα εξελίσσονται μέσα από ένα παζλ αλληλεπίδρασης εικόνας και συναισθημάτων, με το “Cages” και το “Seven Names” να είναι ίσως οι λιγότερο δυνατές «επανακαλύψεις».

Στο “Survival” ένα μελωδικό πιάνο σε συνδυασμό με ambient τύμπανα  συναντούν τη λυρικότητα του Daniel και την κάνουν να φτάνει στο υψηλότερο επίπεδο που τον έχω ακούσει, ίσως θα έλεγα ότι κάποια στιγμή μου θύμισε Daniel Gildenlow (Pain Of Salvation). Στο “Cages” δεν γίνεται κάτι συνταρακτικό πέρα από τη βασική djent μελωδία του κομματιού. Από την άλλη, το “Tourniquet” ξεκινάει πάλι με μια ambient διάθεση, χτίζεται διαρκώς με πολύ όμορφα δεύτερα φωνητικά και τελικά φτάνει σε κορύφωση μέχρι ένα διακριτικό fade out με πιάνο και τέλος το “Seven Names” ακολουθεί την πεπατημένη ιδέα του κομματιού, όπως το πρωτοακούσαμε στο “Poliaris”.

Το “Errai” είναι απολαυστικό ως άκουσμα. Η αλήθεια είναι όμως πως θα προτιμούσα αυτές οι εναλλακτικές προσεγγίσεις της μπάντας να συνόδευαν μια καινούρια δουλειά τους, ως bonus υλικό, παρά ως ΕΡ, ώστε να ακουστούν και από νέους ακροατές που δύσκολα θα ασχοληθούν με ένα ΕΡ.

7 / 10

Αλέξανδρος Δεληβασίλης

2^η γνώμη 

Τρίτο EP από τους TesseracΤ, μετά τα πολύ καλά “Concealing Fate” (2010) και “Perspective” (2012). Tο παρόν αποτελείται από επανεκτελέσεις τεσσάρων τραγουδιών από το (μάλλον αδύναμο) “Polaris” με τρόπο που θυμίζει τις πιο ήρεμες στιγμές της μπάντας. Είναι λιγότερο djent, βασικά μπορεί να μην είναι και καθόλου αν εξαιρεθεί το “Touniquet”, και περισσότερο ambient. Η μουσική είναι mid tempo, με πολλά samples και πλήκτρα και τα φωνητικά να πρωταγωνιστούν, δημιουργώντας στον ακροατή ένα συναίσθημα μελαγχολικό, που περιέργως σε έλκει να πατήσεις ξανά το play. Ίσως σε αυτό παίζει ρόλο και το υπέροχο “Seven Names” που κλείνει το EP. Το “Errai” είναι μια πολύ καλή κυκλοφορία, που αποδεικνύει ότι οι TesseracΤ δεν είναι άλλη μια τυπική djent μπάντα, αλλά μπορούν να γράψουν ολοκληρωμένες συνθέσεις. Αναμένοντας το νέο τους album.

8 / 10

Γιάννης Βούλγαρης