[Self-Released, 2014]
Εισαγωγή: Λευτέρης Σταθάρας
20 / 12 / 2014
Αν θυμάμαι καλά, ήταν λίγες ημέρες αφού άνοιξε το site μας όταν ανακοινώθηκαν οι λεπτομέρειες για το Progressive Nation at Sea, την progressive κρουαζιέρα που διοργάνωσε ο Mike Portnoy. Μάλιστα, λίγο έλειψε να έχει και ελληνικό χρώμα αυτή η κρουαζιέρα αφού οι Mother Turtle είχαν επιλεγεί να εμφανιστούν αλλά δεν πήγαν για διάφορους λόγους (το draft της είδησης υπάρχει ακόμα να μας το θυμίζει).
Σε αυτή τη κρουαζιέρα εμφανίστηκαν πολλές μπάντες μεταξύ των οποίων οι: Transatlantic, King’s X, Pain of Salvation, Jon Anderson, Beardfish, The Dear Hunter και οι Spock’s Beard. Και σε αυτούς θα σταθούμε μιας και οι Spock’s Beard μετά από μια επιτυχημένη εκστρατεία στο kickstarter μαγνητοσκόπησαν το ένα από τα δύο live σετ τους, το οποίο ήταν και ιδιαίτερο.
Προσωπικά η πορεία τους μου θυμίζει αρκετά τους Genesis: πρώτοι δίσκοι με έναν ξεχωριστό frontman ο οποίος έφυγε και την θέση του πήρε ο ντράμερ. Λίγα χρόνια αργότερα φεύγει ο ντράμερ-τραγουδιστής (στην περίπτωση των Genesis για επιτυχημένη solo καριέρα ενώ στην περίπτωση των SB για να αφοσιωθεί στο Cirque du Soleil) και έρχεται ο ένας νέος τραγουδιστής. Στην περίπτωση των Genesis ο νέος Ray Wilson δεν έπιασε, ενώ στην περίπτωση του Ted Leonard το πείραμα φαίνεται να πετυχαίνει.
To “Live At Sea” είναι η επίσημη Live παρουσίαση των νέων Spock’s Beard με τις ευχές του Neal Morse, ο οποίος εμφανίζεται για να κάνει το εν λόγω live ξεχωριστό. Παρέα με τον Νίκο Βέβε ακούσαμε και γράφουμε…
Ευχάριστη νότα Με μια επιτυχημένη εκστρατεία στο kickstarter οι Spock’s Beard καταφέρνουν και βιντεοσκοπούν μια από τις εμφανίσεις τους στο Progressive Nation at Sea του Mike Portnoy. Μάλιστα, επειδή η μίξη του ήχου τελείωσε νωρίτερα, αποφάσισαν να κάνουν διαθέσιμο το ηχητικό μέρος του live αρκετά νωρίτερα. Αυτό ήταν το δεύτερο set των Spock’s Beard πάνω στο καράβι όπου επιφύλασσαν και μια έκπληξη για τον κόσμο. Η αρχή γίνεται με δύο κομμάτια από τη τελευταία δισκογραφική δουλειά των Spock’s, το “Brief Nocturnes Αnd Dreamless Sleep”. Τα “Something Very Strange” και “Hiding Out” μπαίνουν πολύ δυναμικά και είναι εντυπωσιακό το πόσο καλός είναι ο ήχος. Όλα τα όργανα ακούγονται πολύ καλά και αρκετά σημεία κυλάνε ίσως και καλύτερα απ’ ό,τι στο στούντιο. Ειδικά τα πλήκτρα στο “Something Very Strange” έχουν πολύ καλύτερη ενέργεια συγκριτικά με το στούντιο. Η πρώτη φορά που ακούμε επίσημα τον Ted Leonard σε live των Spock’s Beard κρίνεται επίσης θετική μιας και ακούγεται πολύ καλά και φαίνεται ότι υπάρχει μια διαφορετική θετική ενέργεια πάνω στη σκηνή που ίσως να έλειπε με τον D’Virgilio. Ένδειξη αυτής της ενέργειας η πολύ καλή εκτέλεση του “Walking Οn The Wind” από το “Beware Of Darkness” όπου και ο Leonard είναι πολύ καλός, αλλά και όλη η μπάντα ακούγεται να το διασκεδάζει. Αυτό που κάνει ξεχωριστό το live είναι η έκπληξη με τον Neal Morse να ανεβαίνει στη σκηνή και να παίζει μαζί με την μπάντα που ίδρυσε μαζί με τον αδελφό του. Η live αυτή κυκλοφορία θα ήταν ευχάριστη και θα έπαιρνε καλό βαθμό ούτως ή άλλως, αλλά η εμφάνιση του Neal Morse την ανέβασε και ένα κλικ παραπάνω. Η σύμπραξη παλιού και νέου και το ότι ακούστηκαν κομμάτια από τον τελευταίο αλλά και τον πρώτο δίσκο της μπάντας κάνει το live αυτό λίγο πιο ξεχωριστό. Τα κλασσικά “June” και “The Light” έκλεισαν το διάρκειας 67 λεπτών set. Νομίζω ότι είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τους Spock’s Beard να εμφανίσουν στο κόσμο και να δείξουν το νέο τους πρόσωπο και ταυτόχρονα να κάνουν ένα μάθημα ιστορίας για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι οπαδοί τους. Ήταν σίγουρα μια καλή ευκαιρία για τους Spock’s Beard να μαγνητοσκοπήσουν αυτό το live σε ένα ξεχωριστό χώρο. Μετά από το audio cd είναι αλήθεια ότι κινήθηκε η περιέργεια να δω και το DVD για να σιγουρέψω ότι η ενέργεια που φαίνεται στη μουσική υπάρχει και στη σκηνή.
8.5 / 10 Λευτέρης Σταθάρας | Return of the “good time prog band” Δώδεκα χρόνια μετά την αποχώρηση του Neal Morse από τη μπάντα και την αντικατάστασή του στα φωνητικά από τον μέχρι τότε ντράμερ τους, Nick D’Virgilio, οι Spock’s Beard φαίνονται να βρήκαν τη συνταγή που τους βγάζει από το συνθετικό αλλά και συναυλιακό τέλμα που αντιμετώπιζαν την περίοδο 2002-2013. Και το όνομα αυτού, Ted Leonard. Ο λόγος που το όνομα του πολυτάλαντου και πολυάσχολου Ted Leonard αναφέρεται τόσο νωρίς σε αυτή την κριτική είναι ότι το Live at Sea φαίνεται να εξυπηρετεί τους σκοπούς του “live showcase” για τους Leonardικούς Beard, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την ύπαρξη άλλων δύο -δυστυχώς χλιαρών- live δίσκων to 2011 (“Live at High Voltage Festival”) και 2012 (“The X Tour Live”). Εκεί όμως που τα προαναφερθέντα δύο -ή τέσσερα αν συνυπολογίζει κανείς και τα εξίσου άστοχα “Gluttons For Punishment” του 2005 και “Spock’s Beard Live” του 2008- απέτυχαν, το “Live at Sea” πετυχαίνει και μάλιστα με άριστα. Ομολογουμένως, τα κομμάτια της τελευταίας τους studio κυκλοφορίας, “Brief Nocturnes And Dreamless Sleep”, τα οποία αποτελούν το μισό “Live at Sea”, και η πασιφανής βελτίωση της συνθετικής ποιότητας σε σύγκριση με τα “Feel Euphoria”, “Octane”, “SΒ” και “Χ” (επ’ ουδενί κακοί δίσκοι, παρεμπιπτόντως – απλά «λίγοι» για τα δεδομένα των Spock’s Beard) έπαιξαν μεγάλο ρόλο στο πώς ακούγονται οι Spock’s Beard σε αυτό το live. Σαφώς πιο δεμένοι και χαβαλετζήδες απ’ ό,τι υπήρξαν στην D’Virgilio περίοδό τους, σε αυτό το live η παρέα των Alan Morse, Ryo Okumoto, Dave Meros, Ted Leonard και Jimmy Keegan θυμίζει έντονα το αίσθημα που είχαν περάσει σε εκείνη την καταπληκτική live κυκλοφορία του 2002, το “Don’t Try This At Home”. Με άλλα λόγια, και για αυτούς που δεν έχουν ακούσει ή -ακόμα καλύτερα- δει το “Don’t Try This At Home”, έχουμε ατόφια, εμπνευσμένη, αλέγκρα, ευδιάθετη ψυχαγωγία από μία μπάντα που, διάολε, ξέρει να παίζει live. Αν υπάρχουν ακόμα άτομα που να έχουν επιφυλάξεις για το κατά πόσο ο Ted Leonard μπορεί να αποδώσει επιτυχώς κομμάτια από τη δημιουργικότερη και ποιοτικότερη περίοδο των Spock’s Beard, η απόδοσή του στο καταπληκτικό “The Doorway” δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης των ικανοτήτων του. Πιθανότατα θα ήταν εξαιρετικός και στα “June” και “The Light”… …αν δεν ανέβαινε στη σκηνή για να τα τραγουδήσει ο Neal Morse. Από τη στιγμή που ο αξιότιμος κύριος Morse εμφανιζόταν επίσης στο Progressive Nation at Sea, τη συναυλιακή κρουαζιέρα του Mike Portnoy, άδραξαν την ευκαιρία για μια εμφάνιση από κοινού, κάτι που μόνο ρίγη συγκίνησης προσφέρει κατά την ακρόασή της στους επί σειρά ετών οπαδούς των Spock’s Beard. Σε κάποιο easter egg του DVD του “Don’t Try This At Home” υπάρχει υλικό από τους Spock’s Beard να ετοιμάζονται για την εμφάνισή τους στο Tilburg της Ολλανδίας, το οποίο συμπεριλαμβάνει τον Neal Morse να αναφέρεται στη μπάντα ως “the good time prog band”. Αν κρίνω από τα χαμόγελα στη μάπα μου κατά την ακρόαση του Live at Sea, η “good time prog band” έχει επιστρέψει.
8.5 / 10 Νίκος Βέβες |
Κάντε το πρώτο σχόλιο