RIP Edgar Froese (1944 – 2015)

Ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της Γερμανικής ροκ μουσικής, ο Edgar Froese των Tangerine Dream, άφησε την τελευταία του πνοή στα 70 του χρόνια. Ο Froese υπέστη πνευμονική εμβολή την Τρίτη και άφησε την τελευταία του πνοή στη Βιέννη. Ο ίδιος κάποτε είχε δηλώσει πως δεν υπάρχει θάνατος, υπάρχει μόνο αλλαγή στην κοσμική μας διεύθυνση.

Ο Froese γεννήθηκε το 1944 στο Tilsit και σπούδασε τέχνη στο δυτικό Βερολίνο. Η καθοριστική εμπειρία για αυτόν ήταν όταν μαζί με μια από τις πρώτες μπάντες του έπαιξαν στην Ισπανία στην βίλα του Salvador Dali που ήταν ένας από τους ήρωές του. Από τότε αποφάσισε ότι και η μουσική του θα ακολουθήσει μια πιο σουρεαλιστική κατεύθυνση. Αργότερα ο Froese δήλωσε ότι ο Dali του δίδαξε πως “στην τέχνη τα πάντα είναι δυνατά αρκεί να πιστεύεις πολύ σε αυτό που κάνεις.”

To 1967 στο Βερολίνο, ίδρυσε τους Tangerine Dream. Στην αρχή της καριέρας τους σχετίζονταν με την krautrock. Αλλά όσο εξελίσσονταν είχαν πολύ λίγα κοινά με τον “motorik” ήχο των Neu! και των Harmonia ή τους πειραματισμούς των Faust. Αντίθετα ανέπτυξαν ένα διαστημικό ήχο με τα synth να κυριαρχούν και είχαν επιρροές από την ηλεκτρονική και την ambient μουσική.

Οι Tangerine Dream κυκλοφόρησαν πάνω από 100 άλμπουμ και έγραψαν μουσική για πολλές ταινίες. Η μπάντα γνώρισε μια μεγαλύτερη επιτυχία όταν ο John Peel ονόμασε το “Atem” του 1973 ως άλμπουμ της χρονιάς και σύντομα υπέγραψαν με την τότε νεοσύστατη “Virgin” του Richard Branson. Η εταιρία έδωσε στους Tangerine Dream απόλυτη ελευθερία στο στούντιο και το “Phaedra” που κυκλοφόρησε το 1974 θεωρείτε από τα πιο σημαντικά άλμπουμ της ηλεκτρονικής μουσικής.

Παρά τις επιρροές της μπάντας από την ηλεκτρονική μουσική, ο Froese είχε δηλώσει: “Δεν έχουμε δημιουργήσει ποτέ ηλεκτρονική μουσική. Η ηλεκτρονική μουσική συνήθως είναι αποτέλεσμα δουλειάς στο studio. Η δουλειά με τα synthesisers έχει τελείως διαφορετική προσέγγιση. Είμαστε ανοιχτοί σε όλες τις εξελίξεις της μουσικής και δεν θα θέλαμε να κλειστούμε σε ένα πύργο και να δουλεύουμε εκεί. Φυσικά, λατρεύω την κιθάρα, Motown και την μοντέρνα progressive rock μουσική. Όλα είναι ένα σημείο τομής διαφορετικών μουσικών τοπίων και αν δεν σταματήσεις ποτέ να μαθαίνεις από τους άλλους δημιουργείς νέα πράγματα για την δική σου δουλειά.”

 

 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης