Από την Λίλα Γκατζιούρα
Είχα αρκετά χρόνια να δω τους Gravitysays_i και καθώς στο παρελθόν μου είχαν αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις, θεώρησα καλή ευκαιρία να κατηφορίσω την Πατησίων το βράδυ του περασμένου Σαββάτου για να παρευρεθώ στη συναυλία τους που λάμβανε χώρα στο Ίλιον Plus. Πρώτη φορά στο νέο αυτό συναυλιακό χώρο, τον οποίο φαίνεται πως είχε τόση ανάγκη η πόλη μας. Έχοντας προσμετρήσει ήδη στα θετικά το «όσο πρέπει» μέγεθος και τη σωστή διαρρύθμιση, είχα περιέργεια να δω αν και ο ήχος θα έστεκε στο ύψος των υπολοίπων προδιαγραφών του χώρου.
Με τις πρώτες νότες των Chewing Gun που άνοιγαν τη βραδιά, η απορία λύθηκε: ο ήχος ήταν καλός, για την ακρίβεια πολύ καλός. Καθόλη τη διάρκεια. Το κοινό που είχε ήδη γεμίσει το venue βρέθηκε ξαφνικά να …γκρουβάρει σε ήχους πολύ διαφορετικούς από αυτούς που είχε έρθει να ακούσει. Cosmic elements, jazz επιρροές και πολλά άλλα! Η μπάντα (για την οποία δεν είχα την παραμικρή ιδέα μέχρι εκείνο το βράδυ) έπαιζε πολύ καλά και φαινόταν να το απολαμβάνει μεταδίδοντας αυτή την feelgood ατμόσφαιρα. To Sampling είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και ήταν σαν οι υπόλοιποι να επιδίδονται σε τζαμάρισμα γύρω απ’ αυτό, με τα κομμάτια να έχουν συγκεκριμένο και παρόμοιο στήσιμο. Είχε ενδιαφέρον τελικά όλο αυτό καθώς είναι πάντοτε ωραίο να ανακαλύπτεις μουσική μέσω ενός support σχήματος σε μια συναυλία. Επικοινωνιακούς πολύ δεν τους έλεγες, όχι μουσικά, αλλά από την άποψη ότι είναι δηλαδή π.χ. χρήσιμο να συστήνεσαι στο κοινό σου όταν είσαι support ή ευγενικό να χαιρετάς, αλλά OK. Είχαν attitude, κάτι το διαφορετικό τέλος πάντων, που είναι σεβαστό.
Έφτασε λοιπόν η ώρα για τους headliners να ανέβουν επί σκηνής που με τόσο αγωνία περιμέναμε. Με διαφορετική σύνθεση από αυτή που τους είχα δει την τελευταία φορά το συγκρότημα επέλεξε να αρχίσει με δύο αγαπημένα κομμάτια από τον πρώτο δίσκο The Roughest Sea, το ομότιτλο με την μπάντα και το Objects In The Mirror Are Closer Than They Appear. Απολαυστική η έναρξη και το κοινό είχε ήδη ζεσταθεί για τα καλά ώστε να προετοιμαστεί να ακούσει κάτι και από την καινούργια δουλειά του group. 
Ο Μάνος Πατεράκης, ψυχή και βασικός συνιδρυτής της μπάντας ανακοίνωσε ότι η κυκλοφορία του νέου τους δίσκου που θα ονομάζεται Quantum Unknown (Inner Ear Records) – ήταν άλλωστε και η αφορμή για το συγκεκριμένο live- έχει καθυστερήσει λόγω των περιορισμών κεφαλαίου. Υπομονή έως τότε λοιπόν και ελπίζουμε να μην αργήσει πολύ! Δόθηκε έτσι η ευκαιρία στους παρευρισκομένους να ακούσουν τρία κομμάτια του επερχόμενου album (ένα από τα οποία επαναλήφθηκε στο encore – και όχι, δεν χάλασε κανέναν κ. Μάνο) προσφέροντας μια γεύση του νέου υλικού που πιστεύω δε θα απογοητεύσει κανέναν. Συνέχεια είχε το υπέροχο Cry-out, το πιο προσφάτως κυκλοφορηθέν, για να ακολουθήσει ολόκληρη η εκτέλεση του εκπληκτικού The Figures Of Enormous Grey And The Patterns Of Fraud, που μας έκανε όλους να αγαπήσουμε αυτή τη μπάντα. Πραγματικά είναι ευτυχία να ακούς αυτόν το δίσκο, ακόμα και χωρίς χορωδία, η έλλειψη της οποίας αποδόθηκε στην γνωστή σε όλους μας οικονομική κρίση… Παικτικά στο σύνολο η απόδοση ήταν καλή, με τους Κώστα Στεργίου (πλήκτρα, κρουστά) -τον καλύτερο της βραδιάς κατ’ εμέ- και Νίκο Ρέτσο (drums) – ο έτερος συνιδρυτής των Gravitysays_i – να ξεχωρίζουν. To εκπληκτικό drumming συμπλήρωνε αξιοπρεπέστατα ο Mampre Kasardjian στο μπάσο, πάνω στον οποίο έχω πέσει αρκετές φορές μέσα στο μήνα στις εμφανίσεις των Methexis και της Κατερίνας Κυρμιζή νωρίτερα. Ευχάριστη ήταν και η προσθήκη τρομπέτας από τον Βαγγέλη Κατσαρέλη, που ταίριαζε απόλυτα στη μουσική των Gravitysays_i, δίνοντας ένα ιδιαίτερο χρώμα, ενώ ο Μάνος Πατεράκης με το σαντούρι (λατρεία!) εξακολουθεί να μαγεύει και να συγκινεί. Τέλος, ο Νίκος Σωτηρόπουλος στην κιθάρα ήταν αρκετά καλός και ομολογώ ότι απόλαυσα ιδιαιτέρως τα σημεία σολαρίσματος με τη συνοδεία ντεφιού. Τα φωνητικά όμως δεν ήταν πολύ καλά δυστυχώς. Σε αντίθεση με τα δεύτερα φωνητικά που ήταν εξαιρετικά, έπιασα τον εαυτό μου να κουράζεται σε σημεία ή να προτιμά τα μέρη που δεν είχαν φωνή. Μου φάνηκε σαν ο Μάνος να μην άκουγε καλά τη μουσική και έβγαινε κάπως εκτός χρόνου. Η αλήθεια πάντως είναι ότι απέδωσε τα μέρη του “The Figures Of Enormous Grey” καλύτερα απ’ όλα τα υπόλοιπα.
Σε γενικές γραμμές το live ήταν πολύ καλό και δεν απογοήτευσε το πιστό πλέον κοινό των Gravitysays_i , οι οποίοι θαυμάζονται όχι αδίκως. Δεν είναι τυχαίο ότι η εμφάνιση ήταν sold-out και ήταν πραγματικά κρίμα για τους αρκετούς που έφτασαν στον πολυχώρο του Ίλιον Plus και δεν κατάφεραν να μπουν. Χάρηκα πολύ που τους ξαναείδα αν και αναπόφευκτα έκανα στο μυαλό μου τη σύγκριση με τις προηγούμενες φορές, τότε στις εμφανίσεις στο Nixon με τη φοβερή πρώτη εντύπωση και το δέος που είχα νιώσει στο live της Τεχνόπολης. Άξιζε όμως τον κόπο και σίγουρα θα τους ξαναδούμε!
Κάντε το πρώτο σχόλιο