Από τον Δημήτρη Αναστασιάδη
Την Τετάρτη 12 Μαρτίου (όπως και την Τρίτη βέβαια) στο Κύτταρο έκανε την εμφάνιση του ένας ημίθεος της ηλεκτρικής κιθάρας. Ένας μουσικός με επιδραστικότητα τόσο γιγαντιαία στους μεταγενέστερους ήρωες της εξάχορδης θεάς, που θα πρέπει να τοποθετείται στο Πάνθεον της rock μουσικής. Μαζί του ο φοβερός Gus G στα πλαίσια της Unity I περιοδείας(τελευταία συναυλία), με special guests τους Jorn Lande (Masterplan, Ark, Heaven and Hell, Beyond Twilight κ.ά) και Mats Leven (Krux, Therion, Yngwie Malmsteen, Candlemass κ.ά.). Η μπάντα του Uli Jon Roth πλαισίωνε τους εκάστοτε μουσικούς που ανέβαιναν στο stage: ο μοναδικός Ule Ritgen στο μπάσο (που ήταν μαζί με τον Roth στα albums με τους Electric Sun), ο ταλαντούχος Niklas Turmann (Crystal Breed) στα φωνητικά και στην κιθάρα, ο Jamie Little στα drums και ο επιβλητικός Μάκης Τσελέντης (2002 GR) στα keyboards.
Λίγο μετά τις 21:00 βγήκε ο Jorn Lande που ερμήνευσε για περίπου μισή ώρα κομμάτια από την προσωπική του καριέρα. Αψεγάδιαστη φωνή, με το κατάλληλο γρέζι και το κλίμα να θυμίζει ένα αμάλγαμα hard rock και μελωδικού heavy metal (Dio εποχής “Holy Diver”). Ζέστανε το κοινό με την εμφάνισή του για να δώσει την σκυτάλη στον Gus G.
Ποτέ δεν ήμουν οπαδός της αισθητικής και του ύφους των Firewind, αλλά αναγνώριζα το ταλέντο του Gus G. Ο Έλληνας super star παρουσίασε κομμάτια από τον επερχόμενο solo δίσκο του με τίτλο “Ι Am The Fire”, κάποιες διασκευές και ένα κομμάτι των Firewind (“Kill To Live”) στο οποίο ανέβηκε στη σκηνή ο φίλος και συνοδοιπόρος του Μπάμπης (Bob) Κατσιώνης. Από τα καινούργια τραγούδια ξεχώρισα το “Summer Days”, το οποίο έχει γράψει μαζί με τον μεγάλο Jeff Scott Soto, το “Redemption” και το “Vengeance”.Το ύφος του δίσκου κινείται σε μελωδικές φόρμες, με έναν συγκερασμό heavy riffs και οργιαστικών solo. Το καλύτερο το άφησε για το τέλος, με τις διασκευές στο “Into the Void”, στο “Hollywood (Down On Your Luck)” των Thin Lizzy και φυσικά στο “Crazy Train” με τον Mats Leven στα φωνητικά. Εντύπωση μου προκάλεσε περισσότερο η γενική παρουσία του Gus G. Έχει εξελιχθεί πολύ, είναι μέσα στους καλύτερους κιθαρίστες στο metal, έχει εμπειρία και φήμη μετά από την συνεργασία του με τον Ozzy Osbourne και αυτό αντικαθρεφτίζεται στον τρόπο που κινείται και αυτοσχεδιάζει. Γενικότερα ήταν ο καταλληλότερος για να προλογίσει το larger than life όνομα του Uli Jon Roth.
Στις 23:15 η Αθήνα φόρεσε το αναγεννησιακό της πέπλο για να υποδεχτεί τον τρισμέγιστο Uli. Ακολούθησαν κομμάτια από τους πρώτους σπουδαίους δίσκους των Scorpions (“Dark Lady”, “We ‘ll Burn The Sky”, “Crying Days”, “All Night Long”, “Catch Your Train”, “Top Of The Bill”, “Sun In My Hand”) με ανατριχιαστικές εκτελέσεις στο “Fly To The Rainbow”, στο “Sails Of Charon” και φυσικά στο κλασικό και αγαπημένο του κοινού “In Trance”. Προς το τέλος ανέβηκε και ο Gus G.στη σκηνή για να ακολουθήσει κιθαριστική πανδαισία με το “Pictured Life” (Mats Leven φωνή), το “Mistreated” με τον Jorn Lande να αποδίδει εξαιρετικά τον συγκλονιστικό ύμνο των Deep Purple, για να κλείσει η βραδιά με το “Atlantis” (από το “Trancedental Sky Guitar”).
Ο ήχος σε γενικές γραμμές ήταν αρκετά καλός, αν εξαιρέσουμε σε κάποιες στιγμές τη μεγάλη ένταση στις κιθάρες (ειδικά στον Uli Jon Roth). Ο απολογισμός του live είναι καθόλα θετικός. Χωρίς να έχει το απόλυτο highlight ούτε κάτι το πρωτόγνωρο, όσοι βρέθηκαν στο Κύτταρο την Τετάρτη δεν έχασαν. Οι fans του μελωδικού hard rock / heavy metal αλλά και οι λάτρεις της εξάχορδης είδαν ένα χορταστικό show, αλλά το κυριότερο, απόλαυσαν τον μάγο και γητευτή της ηλεκτρικής κιθάρας, που με τις ουράνιες αστρικές μελωδίες του έδωσε λάμψη στη μονοτονία μας.
Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν www.livephotographs.com
Κάντε το πρώτο σχόλιο