Τα νέα των γειτόνων: (neo)progressivo italiano

Aπό τον Κώστα Ρόκα

20 / 02 / 2014

Σαν το παλιό καλό κρασί! Αυτό μου έρχεται στο μυαλό και σαν γεύση και σαν αίσθηση όταν θέλω να αναφερθώ στη νέα prog ιταλική σκηνή! Για να το ενισχύσουμε λιγάκι, μαζί με το κρασί θα βάζαμε και μια συνάντηση παλιών φίλων. Τα δισκογραφικά δρώμενα  των δύο τελευταίων ετών το αποδεικνύουν περίτρανα. Θα κάνουμε μια αρχή με θαυμαστές κυκλοφορίες που ήρθαν στα χέρια μας μέσα στο 2013.

Οι γείτονες μας λοιπόν συνεχίζουν ακάθεκτοι με την βαριά prog ιστορία τους και με οδηγό τα διαμάντια της δεκαετίας του ’70, πετυχαίνουν να αποστάζουν αυτό που εμείς γευόμαστε. Μάστορες με μεράκι και με την προφορά της γλώσσας τους να τους βοηθάει, βγάζουν προς τα έξω τον καλύτερο τους εαυτό με νέα συγκροτήματα που διεκδικούν επάξια μια υψηλή θέση στην παγκόσμια κοινότητα της progressive σκηνής. Καλύτερα όμως να μιλήσουμε με ονόματα και…πράξεις για μια αποκαλυπτική τεκμηρίωση της υπόθεσης “neo progressivο italiano”. Eυτυχώς τα νέα ονόματα δεν είναι και λίγα.

IL TEMPIO DELLE CLESSIDRE – alieNatura (LP, BWR 160, 2013)

H δεύτερη κυκλοφορία του γκρουπ από την Γένοβα. Μετά από τρία χρόνια και το ομώνυμο ντεμπούτο τους (LP, BWR 123, 2010) επανέρχονται δριμύτεροι για να μας επιβεβαιώσουν την έκπληξη που πρωτονιώσαμε στο άκουσμά τους. Η όρεξη δύο νέων μουσικών και η συνάντηση τους με τον Stefano ‘Lupo’ Galifi, τραγουδιστή στο θρυλικό “Zaratustra” των MUSEO ROSENBACH, ήταν η αρχή τους πίσω στο 2006. Ο τίτλος του δίσκου “alieNatura”περιέχει πολλές ερμηνείες, καθώς είναι μια ένωση της φύσης και του πνεύματος. Από αυτό και μόνο μας προϊδεάζουν για το άκουσμα του LP. Η εισαγωγή είναι ένα κύμα του ανέμου, διασχίζοντας όλο τον κόσμο φτάνοντας στα αυτιά μας σαν υπενθύμιση για τον μυστήριο δεσμό ανθρώπου και φύσης. Αυτό είναι και το κλειδί για την ακρόαση τους, ενώνοντας τα φωνητικά της νέας τραγουδίστριας τους με τις αρμονίες και τα χρώματα των ήχων τους. Τα γυναικεία φωνητικά τους τραγουδούν για την άφιξη της νύχτας σε ένα μουσικό ποιητικό παραλήρημα, αφιερωμένο στο φεγγάρι που εμφανίζεται κάπως παγιδευμένο στο εξώφυλλο του δίσκου. Εδώ ακριβώς έρχονται στο μυαλό μας τα περί μνήμης που αναφέραμε παραπάνω.

Η ένωση του συμβολισμού της εικόνας με τη μουσική μας δείχνουν τον κόσμο των IL TEMPIO DELLE CLESSIDRE. Η οπτική και η ηχητική επικοινωνία συνυπάρχουν αρμονικά δίνοντάς μας φρέσκα, ήχο και εικόνα. Θα θέλαμε πάντως να τονίσουμε ότι αποκτούν μια πιο καθαρή μουσική συνείδηση με τη δεύτερη κυκλοφορία τους, για να εκφράσουν μια πιο…δική τους μουσική ταυτότητα. Η πρόσκλησή τους σε αυτό το καλειδοσκοπικό ταξίδι μας γεμίζει μυστήριο και φαντασία, αισθήσεις  που αναζητιούνται από εμάς τους ακροατές. Δεν κρύβουν βέβαια τη βουτιά στο παρελθόν και αυτό είναι ορατό στα κιθαριστικά περάσματα τους που μαζί με τα πλήκτρα βάζουν τους IL TEMPIO DELLE CLESSIDRE σε πολύ υψηλές θέσεις στην υπόθεση νέο prog σκηνή, αλλά και στις εκλεκτικές προτιμήσεις μας. Ας μην τους ξεχάσουμε!

IL CERCHIO DORO – Dedalo E Icaro (LP, BWR 150 ,2013)

Για τη συνέχεια μια μπάντα από την Σαβόνα που οι ρίζες της μας πάνε πίσω στο 1974. Η ιστορία τους έχει δυο περιόδους: αυτή των 70sκαι αυτή που ξεκινά μετά το 2005. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το 1974 το κύμα του rock progressivo italiano είχε βγάλει τα πρώτα αποστάγματα και οι νέες μπάντες είχαν εκτός από τις επιρροές από το εξωτερικό και πολλά ιταλικά γκρούπ όπως, NEW TROLLS, PFM και στην περίπτωση των CERHIO, οι LE ORME. To συγκρότημα έβγαλε τρία singles από το 1977 μέχρι το 1979, αλλά δεν κατάφερε να εξασφαλίσει κάποιο συμβόλαιο και  την επόμενη χρονιά διαλύθηκε. Όπως γίνεται συνήθως στην ιστορία του rock, ήρθε το 1999 να κυκλοφορήσει ένα cd με τα σινγκλάκια και ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις και το 2005 να βγει σε βινύλιο το “La Quadratura Del Cerchio” της Psych Out με εννέα επιπλέον ακυκλοφόρητες ηχογραφήσεις, μερικές από τις οποίες είναι και διασκευές τραγουδιών από LE ORME, NEW TROLLS, THE TRIP. Oι ηχογραφήσεις, αν και της εποχής, δείχνουν σε καλή κατάσταση και η ποιότητά τους είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο. Αυτή είναι η νέα αρχή για την μπάντα και το 2008 κυκλοφορεί το πρώτο της στούντιο lp με τιτλο “Il Viaggio Di Colombo”(LP,BWR 109, 2008). Πρόκειται για concept άλμπουμ και προσφέρει μια μοναδική απόλαυση, βγαλμένη από τη δεκαετία του ‘70. Μια μοναδική εμπειρία, αφού από το άκουσμα του είναι μια γνήσια επιστροφή στα μουσικά πράγματα που διαδραματίστηκαν στην γείτονα χώρα. Δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος σύνδεσμος μεταξύ των δεκαετιών, καθώς όλες οι εικόνες που βγαίνουν από τη μουσική τους είναι αυθεντικές και διακοσμημένες με το πνεύμα που κουβαλούν μαζί τους, σε συνδυασμό με την τεχνολογικά πιο εξελιγμένη ηχογράφηση, θέτοντας τη μπάντα σε υψηλή θέση στο prog κοινό. Και φτάνουμε στο 2013, όταν κυκλοφορεί το “Il Dedalo E Icaro”, ένα νέο concept άλμπουμ όπου βρίσκει τη μπάντα μουσικά πιο προχωρημένη, με ακόμα πιο έντονες επιρροές από την Ιταλική σκηνή του ‘70. Και καλά κάνει, αφού εκεί είναι οι ρίζες της. Από τους τίτλους και μόνο των δίσκων τους καταλαβαίνουμε και με τι θέματα καταπιάνονται. Μύθος και φαντασία ενώνονται πάνω σε προχωρημένες συμφωνικές μεγαλοπρεπείς μουσικές στιγμές. Ένα έργο τέχνης βασισμένο στον ρυθμό, τα επιθετικά κιθαριστικά περάσματα και την αιθέρια γυναικεία φωνή. Η ρετρό ατμόσφαιρα αληθινή όσο ποτέ, από μια μπάντα που η ιστορία της κρατάει εδώ και σαράντα χρόνια περίπου. Ο δίσκος αποτελείται από πολλά μελωδικά περάσματα, ενώ οι instrumental συνθέσεις τους μπορεί και να αποτελούν τις κορυφαίες στιγμές τους. Συμφωνική ρομαντική εποχή του progressive θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε. Για τους φίλους μας γείτονες κυκλοφορίες όπως αυτή σίγουρα αποτελεί καλλιτεχνικά μια αιχμή στην prog ιστορία τους που δείχνουν να την σέβονται αλλά και να την προχωρούν μπροστά, έχοντας ενθουσιώδη αποτελέσματα.

INGRANAGGI DELLA VALLE – Ιn Hoc Signo (LP,BWR 155,2013)

Στο ίδιο περίπου κλίμα θεματολογικά κινούνται και οι INGRANAGGI DELLA VALLE με την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους “In Hoc Signo”. Νέα μπάντα από την Ρώμη που συνδυάζει θαυμάσια συμφωνικά περάσματα και όλες τις ντόπιες επιρροές τους, οι οποίες δεν είναι και λίγες. Καταρχάς, έχουμε ολοφάνερα μπροστά μας τις επιδράσεις των ιταλικών συγκροτημάτων του ’70, όπως ARTI E MΕSTIERI, QUELLA VECCHIA LOCANDA μαζί με KING CRIMSON και MAHAVISHNU ORCHESTRA. Δηλαδή progressive βγαλμένο απ’ τα παλιά, μαζί με jazz στοιχεία. Η περσινή κυκλοφορία τους μας δείχνει την μπάντα φρέσκια και δυναμική να αποδίδει έναν φόρο τιμής θα λέγαμε στον ήχο και την ατμόσφαιρα των προγόνων τους. Είναι εύκολο να διακρίνουμε με το πρώτο άκουσμα τα υψηλά επίπεδα σύνθεσης, ενώ προκαλούν ενθουσιασμό και οι instrumental στιγμές τους. Ενέργεια και ρυθμός βασισμένα πάνω στα κλασσικά αρχέτυπα, με το απόσταγμα να βγαίνει καθαρό και να το προχωράει ακόμα παραπέρα. Η σύγχρονη ιταλική σκηνή δεν κρύβει τις επιρροές της και οι INRANAGGI DELLA VALLE  μας το αποδεικνύουν και μας το ενισχύουν. Δεν γίνεται κουβέντα βέβαια για τα ηχητικά διαμαντάκια που ανακαλύπτεις με το δεύτερο και τρίτο άκουσμα. Υπάρχουν βέβαια και οι έκτακτες συμμετοχές, όπως του MATTIAS OLSSON από τους ÄNGLAGÅRD, που στο βιογραφικό του συγκροτήματος λέει ότι βρέθηκε επισκέπτης στην Ρώμη την περίοδο των ηχογραφήσεων. Συμμετέχει και  ο πολύ… Iταλός τον τελευταίο καιρό, ο μεγάλος DAVID JACKSON, παίζοντας σαξόφωνο και φλάουτο σε ένα τραγούδι του δίσκου. Από τα ονόματα των καλεσμένων και μόνο καταλαβαίνουμε ότι η επιλογή τους δεν είναι καθόλου τυχαία. Σε μια επίσκεψη μου πρόσφατα στη Ρώμη επισκέφτηκα ένα δισκάδικο ειδικευμένο στο progressivο italiano. Πιάνοντας κουβέντα με τον (φοβερό) ιδιοκτήτη, καταρχάς μου επιβεβαίωσε το πολύ δυνατό νέο κύμα που υπάρχει στην γείτονα χώρα σχετικά με το reunion της ατμόσφαιρας των 70ς και κατευθείαν με πολλή υπερηφάνεια μου πρότεινε να πάρω αυτόν τον δίσκο. Τον άκουσα και δεν έχασα!

Οι Ιταλοί με τέτοιες κυκλοφορίες πρέπει και είναι υπερήφανοι για την prog σκηνή τους. Εχουν ρίζες, αυθεντικές επιρροές, ικανότητα και φαντασία, παρουσιάζοντάς μας θαυμάσια και φρέσκα αριστουργήματα. Δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα, ίσα-ίσα στέκονται δυναμικά στη σύγχρονη παγκόσμια σκηνή.

Ciao!

Πηγές (εκτός από την απόλαυση του ακούσματος):

progarchives.com

blackwidow.it