Από τον Χρήστο Μήνο
Το Σάββατο 12 του Γενάρη στο γνωστό συναυλιακό χώρο του ΑΝ νέες μπάντες της εγχώριας ελληνικής προοδευτικής σκηνής έκαναν την εμφάνιση τους μοιράζοντας υποσχέσεις για το μέλλον που έχει η ελληνική σκηνή. Οι τρεις εξ αυτών (Glass Eye Filter, Lacrimae, Within Progress) έχουν κυκλοφορήσει η κάθε μία από ένα ΕP, ενώ μόνο οι headliners (New Past) έχουν ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά η οποία και είδε το φως της δημοσιότητας το περσινό έτος (εδώ οι κριτικές μας στο State of Falling). Μιλάμε δηλαδή για μπάντες οι οποίες βρίσκονται στα πρώτα τους βήματα οι οποίες διψούν να αποδείξουν τις ικανότητές τους και να επαληθεύσουν τις κολακευτικές συστάσεις που τις περιβάλλουν. Νομίζω πως το Σάββατο τα κατάφεραν όλες περίτρανα.
Φθάνοντας στο ΑΝ και εισερχόμενος εντός του μαγαζιού αποχαιρέτησα τις χειμερινές συνθήκες και το κρύο που επικρατούσε εκείνο βράδυ και βρέθηκα σε ένα χώρο ζεστό που αν και δεν ήταν πλήρως γεμάτος εξέπνεε μια ιδιαίτερη οικειότητα. Λίγο πριν τις 21:00 η πρώτη μπάντα έκανε την εμφάνισή της, ήταν η ώρα των Glass Eye Filter.
Έχοντας προκρίνει τα χρώματα του άσπρου και του μαύρου για τις ενδυματολόγικες της επιλογές, η μπάντα έκανε από την αρχή εμφανές το δυναμισμό που θα διέπνεε την συνολική τους παρουσία. Χωρίς να έχουν τον ήχο σύμμαχό τους, επιδόθηκαν στο σύγχρονο prog metal τους το οποίο ο τραγουδιστής έντυνε κυρίως με ακραία φωνητικά αλλά και καθαρά τα οποία θεωρώ πως θα μπορούσαν να είναι λίγο καλύτερα… Για την κάτι παραπάνω από μισή ώρα που έπαιξαν με τη συνεχή κίνησή τους τα μέλη της μπάντας κατάφεραν να κερδίσουν το κοινό -το οποίο είχε αισθητά πληθύνει- και να ικανοποιήσουν όσους βρέθηκαν για να τους ακούσουν. Είναι βέβαιο ότι από ένα τόσο νεαρό και παθιασμένο σύνολο έχουμε να περιμένουμε αρκετά στο μέλλον.
Μετά από λίγη ώρα η συνέχεια ανήκε σε μια πολύ διαφορετική μπάντα, τους Lacrimae. Από την επιλογή του ονόματός τους είναι αρκετά εύκολο να συνάγεις και το στυλ της μουσικής. Πρόκειται για ατμοσφαιρικό, μελωδικό prog rock / metal με έντονα χρώματα μελαγχολίας. Εκτός αυτών όμως, η μουσική τους είναι και σκληρή και αρκετά θαρραλέα για πειραματισμούς όπως φάνηκε από την εμφάνισή τους. Η όμορφη φωνή της τραγουδίστριας Annette, η οποία παράλληλα έπαιζε και πλήκτρα και μάλιστα εξαιρετικά επιδέξια, καθοδηγούσε τη μπάντα. Το κάθε μέλος ήταν φανερά προσηλωμένο στο όργανο του και στο στήσιμο των τραγουδιών και τελικά το κατάφεραν δίχως καμία αμφιβολία. Δίνοντας άλλο χρώμα στη βραδιά οι Lacrimae απέδειξαν πως η δημιουργία της ατμόσφαιρας δεν είναι ξένη προς το τεχνικό metal και στις απρόσμενες αλλαγές ρυθμού. Το ΕP τους Entropia είναι κάτι πραγματικά διαφορετικό και ενδιαφέρον.
Η επόμενη μπάντα που εμφανίστηκε στη σκηνή έχει καταγωγή από την Θεσσαλονίκη και το όνομά της είναι Within Progress. Μάλιστα το συγκεκριμένο σχήμα είχε εμφανιστεί μόλις την προηγούμενη ημέρα στο Eightball στη Θεσσαλονίκη με τους Jaw Bones και φυσικά τους Poem. Αυτό δεν φάνηκε να τους επηρεάζει στο ελάχιστο. Ανατολίτικες μελωδίες έδωσαν το έναυσμα για την πιο σκληρή μπάντα της βραδιάς να ξεκινήσει το ρεπερτόριό της. Με έναν πολύ ευδιάθετο τραγουδιστή ο οποίος πέρα από την καλή φωνή που διαθέτει εμφορείται και από ένα ιδιαίτερο πάθος το οποίο κατάφερε να μεταδώσει στο κοινό. Σκληρό σύγχρονο prog metal που δυστυχώς η δαμόκλειος σπάθη του μέτριου ήχου δεν ευνόησε να απελευθερώσει το εύρος του (οι Tool είναι σίγουρα επιρροή) πλημμύρισε το χώρο του ΑΝ και πραγματικά η έντασή του ήταν ικανή να το ισοπεδώσει. Τραγούδια όπως το Divine Intervention και όχι μόνο καταγράφονται στο πολύ ενδιαφέρον βιογραφικό μιας χωρίς αμφιβολία ανερχόμενης μπάντας.
Λίγο μετά τις 23:00 είχε έρθει η ώρα για τους headliners New Past οι οποίοι θα έκλειναν ένα πολύ ενδιαφέρον βράδυ. Δυστυχώς η εμφάνιση τους βρήκε το ΑΝ με λίγο κόσμο να έχει απομείνει να περιμένει να τους ακούσει. Και είναι κρίμα γιατί αυτό που έλαβε χώρα από την μπάντα επιβεβαιώνει τα διαπιστεύτηριά της ως ελπιδοφόρας. Δίνοντας βάση στα τραγούδια του δίσκο που έχουν κυκλοφορήσει με τίτλο State of Falling αλλά και σε αυτά που λογικά θα συμπεριληφθούν σε μελλοντική τους δουλειά, οι New past κατέθεσαν ένα υπέροχο σύνολο προοδευτικής μουσικής με rock αλλά και metal πτυχές. Ακρογωνιαίος λίθος της μπάντας είναι τα πολύ καλά φωνητικά του τραγουδιστή τους Ανδρέα Denwar, ο οποίος ήταν και αυτός που είχε την ιδέα της συναυλιακής συνεύρεσης των τεσσάρων σχημάτων. Μια σπουδαία εμφάνιση με μελωδία και συγκίνηση σε κομμάτια όπως το υπέροχο Persephone / Descending αναζωογονούν την πίστη για τις ικανότητες της σύγχρονης ελληνικής prog σκηνής.
Το τέλος της βραδιάς και η επιστροφή πίσω στο τσουχτερό κρύο που είχε δυναμώσει άφησε όμορφες εντυπώσεις από αυτά που συντελέστηκαν μπροστά μας. Τέσσερις μπάντες με λίγο-πολύ διαφορετικό στυλ τις οποίες ενώνει όχι μόνο η κοινή καταγωγή αλλά κυρίως οι προοπτικές και ο προοδευτικός χαρακτήρας μοιράζονται αναφορικά με αυτά που μπορούν να πετύχουν και απέδειξαν πως αυτή η μουσική έχει ακόμα πολλά καινούργια πράγματα να καταθέσει στο μέλλον στη χώρα μας.
Φωτογραφίες: Γιώργος Κυριακίδης
Κάντε το πρώτο σχόλιο