Cheer-Accident – Putting Off Death

Intro: Giannis Zavradinos
22 / 08 / 2017

In their long history, Cheer-Accident from Chicago, despite the numerous line-up changes, have succeeded in being productive and constantly developing. Playing progressive rock (in the broadest sense), particularly a collage of experimental, noise, indie, and RIO music, with a characteristic element of surprise and unpredictable changes, Cheer-Accident have always shown a spirit of restlessness and creativity. The leader is Thymme Jones (drums, vocals, keyboards, windscreens) who, with the help of the rest, always gave the guideline. From their long back catalogue, one can enjoy gems such as Sever Roots, Tree Dies (1988) and Introducing Lemon (2003), up to their most recent work through Cuneiform Records, where we find traces of artistic maturity.

[bandcamp width=650 height=120 album=4101845680 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

A wonderful experimental challenge

Six years after their previous album, No Ifs, Ands or Dogs, Cheer-Accident return with Putting Off Death with the same inclination to intrigue us again. Apart from Dante Kester (bass, keyboards), Jeff Libersher (guitar, vocals, keyboards) and Carmen Armillas (vocals), Jones is surrounded by many guests on vocals, horns, strings who contribute greatly to the enrichment and diversity of the orchestration. The exemplary production balances the changes in style and ideas, which alternate quirkly so that somehow everything sounds like it ‘should’ sound. The intense pop shades are present either as a central idea -as in the case of the lovely Immanence– or in addition to moody passages, just as it sounds in the opening epic Language Is through its 11 minutes. The use of melody is smart and catalytic, as well as its wonderful aesthetics, which was what we expected from Cheer-Accident.

Jones’s jazz drumming in the hypnotic Wishful Breathing disarms with sweet melancholy something that continues seamlessly in the heavily rhythmic Falling World with its chanting and a highly lyrical solo by the trumpet. In similar style the sensual More And Less flows with a distinctive latin rhythm pattern. Lifetime Guarantee is a gem of avant-prog elegance that brings inspiration, clever blending of ideas and performance homogeneity in just seven minutes. Putting Off Death closes with the beautiful and sophisticated Hymn with a Canterbury introversion and the flute and string abstraction lining ideally. The logical order of the songs make the album a delightful experience that flows effortlessly in every listening.

In this year’s series of remarkable avant-prog releases, Cheer-Accident contribute with a rich and mature work. They exploit the knowledge and experience from their past through their inexhaustible, unconstrained and bold inspiration. They combine diversity with accessibility because they are interested in the emotional rather than the academic approach and this defines them without limiting experimentation. This gives them character and with their inherent capacity they invite us with each of their albums. At a time when everything has been heard, it is good to have bands that feel they have always something to prove, as long as motivation and demand are on the same level.

8 / 10

Giannis Zavradinos

2^nd opinion

If I’m not mistaken, this is Cheer-Accident’s 13th full-length album and the third consecutive by Cuneiform Records, a fact that is hopeful for the band’s belated recognition, at least by the open-minded prog audience. Putting Off Death is the ideal argument for this, as it begins with their best long piece, Language Is, followed by Immanence, one of the catchiest and smartest prog songs in 2017. The music of Cheer- Accident is the point of absolute balance between art-rock and avant-prog, with Thymme Jones’ voice reminding -perhaps astonishingly- of the unique smoothness of the Canterbury scene. Here, experimentation is either tamed by the weight of compositions that look in the eye those of their best album Fear Draws Misfortune (2009) or dominates in a pop, psych, prog or even jazzy environment. Truth is, Cheer-Accident are now more accessible and rightfully deserve the attention of many.

7.5 / 10

Dimitris Kaltsas

Εισαγωγή: Γιάννης Ζαβραδινός
22 / 08 / 2017

Στην μακρόχρονη ιστορία τους, οι Cheer-Accident από το Chicago έχουν καταφέρει να μετουσιώσουν τις ουκ ολίγες αλλαγές μελών σε μια ενδιαφέρουσα και παραγωγική εξελιξιμότητα. Με κύριο άξονα το προοδευτικό ροκ (με την ευρύτερη έννοια) και τολμηρά ανοίγματα προς πιο πειραματικές εκφράσεις μέσα από πινελιές noise, indie, RIO και έφεση στο στοιχείο της έκπληξης και των απρόβλεπτων αλλαγών, επιδεικνύουν πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό. Κύριος υπεύθυνος  είναι ο Τhymme Jones  (ντραμς, φωνητικά, πλήκτρα, πνευστά) που με τη βοήθεια των εκάστοτε μουσικών έδινε πάντα την κατευθυντήρια γραμμή. Από το σύνολο της δισκογραφίας τους μπορεί κάποιος να απολαύσει τα Sever Roots, Tree Dies (1988) και Introducing Lemon (2003) μέχρι και τις πιο πρόσφατες δουλειές τους μέσω της Cuneiform Records, όπου συναντάμε δείγματα καλλιτεχνικής ωρίμανσης

[bandcamp width=650 height=120 album=4101845680 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Μια υπέροχη πειραματική πρόκληση

Έξι χρόνια μετά την προηγούμενή τους δουλειά No Ifs, Ands or Dogs οι Cheer-Accident επιστρέφουν με το Putting Off Death με την ίδια διάθεση να μας ιντριγκάρουν ξανά. Eκτός από τους Dante Kester (μπάσο, πλήκτρα), Jeff Libersher (κιθάρα, φωνητικά, πλήκτρα) και την Carmen Armillas (φωνητικά), ο Jones περιστοιχίζεται από πληθώρα φιλικών συμμετοχών στα φωνητικά, πνευστά, έγχορδα που συνεισφέρουν τα μάλα στον εμπλουτισμό και την ποικιλομορφία της ενορχήστρωσης. H παραγωγή εξισορροπεί υποδειγματικά τις αλλαγές στο ύφος και στις ιδέες που εναλλάσσονται ιδιόμορφα κι έτσι κατά κάποιο τρόπο τα πάντα ακούγονται όπως θα «έπρεπε» να ακούγονται. Οι έντονες pop αποχρώσεις είναι παρούσες πότε ως κεντρική ιδέα -όπως στην περίπτωση του υπέροχου Ιmmanence– και πότε ως συμπλήρωμα σε κυκλοθυμικά περάσματα, όπως ακριβώς ακούγεται στο εναρκτήριο Language Is μέσα από τα 11 επικά του λεπτά. Έξυπνη και καταλυτική είναι η χρήση της μελωδίας, όπως επίσης εξαιρετική η αίσθηση αυτής, κάτι που έτσι κι αλλιώς περιμέναμε από τους Cheer-Accident.

Το jazz drumming του Jones στο υπνωτιστικό Wishful Breathing αφοπλίζει με την γλυκιά μελαγχολία κάτι που συνεχίζεται απρόσκοπτα και στο βαρύθυμο Falling World με τις ψαλμωδίες και ένα άκρως λυρικό σόλο στην τρομπέτα. Στο ίδιο ύφος και το αισθαντικό More And Less με ένα διακριτικό latin ρυθμικό μοτίβο. Το Lifetime Guarantee είναι ένα avant-prog κομψοτέχνημα που στα επτά μόλις λεπτά του συγκεντρώνει έμπνευση, έξυπνο δέσιμο ιδεών και ομοιογένεια στην απόδοση. Το πανέμορφο και εγκεφαλικό Hymn με μια Canterbury εσωτερικότητα και την αφαιρετική επένδυση πνευστών και εγχόρδων κλείνει ιδανικά το Putting Off Death. Η ροή και η λογική σειρά των κομματιών καθιστούν το έργο μια απολαυστική εμπειρία που κυλάει αβίαστα σε κάθε της ακρόαση.

Στο φετινό σερί αξιόλογων avant-prog κυκλοφοριών, οι Cheer- Accident συνεισφέρουν με μία μεστή και κατασταλαγμένη δουλειά. Αξιοποιούν την γνώση και την εμπειρία του παρελθόντος τους μέσα από την ανεξάντλητη, πηγαία και τολμηρή έμπνευσή τους. Συνδυάζουν την πολυμορφία με την προσβασιμότητα γιατί τους ενδιαφέρει η συναισθηματική και όχι η «κλινική» προσέγγιση και αυτό τους καθορίζει χωρίς να περιορίζει τον πειραματισμό . Αυτό τους δίνει χαρακτήρα και με την έμφυτη ικανότητά τους μας προσκαλούν με κάθε τους πόνημα. Σε μια εποχή που όλα έχουν ακουστεί, καλό είναι να υπάρχουν μπάντες που νοιώθουν ότι έχουν πάντα κάτι να αποδείξουν και μια τέτοια είναι και οι Cheer-Accident, αρκεί το κίνητρο και η ζήτηση να βρίσκονται στην ίδια στάθμη.

8 / 10

Γιάννης Ζαβραδινός

2^η γνώμη

Αν δεν κάνω λάθος αυτό είναι το 13^ο full-length album των Cheer-Accident και τρίτο διαδοχικό από την Cuneiform Records, γεγονός ελπιδοφόρο για την -έστω και καθυστερημένη- ευρύτερη αναγνώριση της μπάντας, τουλάχιστον από το ανοιχτόμυαλο prog κοινό. Το Putting Off Death αποτελεί το ιδανικό επιχείρημα για αυτό, καθώς ξεκινά με το καλύτερο εκτενές κομμάτι στην ιστορία της μπάντας (Language Is), ακολουθούμενο από το Ιmmanence, ένα από τα πιο πιασάρικα και συνάμα έξυπνα prog κομμάτια του 2017. Η μουσική των Cheer-Accident αποτελεί το σημείο απόλυτης ισορροπίας μεταξύ art-rock και avant-prog, με τη φωνή του Thymme Jones να παραπέμπει -παραδόξως ίσως- στη μοναδική γλυκύτητα του Canterbury. Εδώ, ο πειραματισμός πότε «τιθασεύεται» από το βάρος συνθέσεων που κοιτούν στα μάτια αυτές του κορυφαίου Fear Draws Misfortune (2009) και πότε κυριαρχεί σε pop, psych, prog ή ακόμα και jazzy περιβάλλον. Χωρίς εκπτώσεις, οι Cheer-Accident είναι πλέον πιο προσβάσιμοι και αξίζουν την προσοχή πολλών.

7.5 / 10

Δημήτρης Καλτσάς