Oι Acid Death υπάρχουν από το 1989 και μετά από μία δεκαετή παύση, από το 2011 έχουν βαλθεί να αναπληρώσουν για όλο το χαμένο χρόνο, όντας παραγωγικότατοι αλλά και -το σημαντικότερο σίγουρα- καθόλου τετριμμένοι μουσικά. Ο Σάββας Μπετίνης, μπασίστας, τραγουδιστής και ηγέτης της μπάντας, απαντά στις ερωτήσεις του λάτρη του prog/tech metal, Χρήστου Μήνου, για το νέο album “Hall Of Mirrors”, το παρόν και το μέλλον των Acid Death.
Ο τέταρτος full–length δίσκος σας, το “Hall of Mirrors”, κυκλοφόρησε πρόσφατα. Ποιες είναι οι πρώτες σας εντυπώσεις από αυτόν έχοντας πλέον αποστασιοποιηθεί από τις studio προετοιμασίες;
Είναι αυτό που πραγματικά δεν περιμέναμε. Ένας δίσκος που καταφέρνει να μας πάει ένα βήμα παραπέρα. Τόσο στην παραγωγή όσο και στη μουσική που περιλαμβάνει είναι αρκετά διαφορετικός από τις προηγούμενες δουλειές μας. Το υλικό ακούγεται άριστα δομημένο, η μπάντα “φρέσκια” και το όλο αποτέλεσμα μας αφήνει σαν δημιουργούς απόλυτα ικανοποιημένους. Την ίδια άποψη έχουν και όσοι έχουν ακούσει το υλικό καθώς και τα περιοδικά που μέχρι τώρα το έχουν παρουσιάσει. Καλές και ενθαρρυντικές κριτικές ακόμα και από πολύ “δύσκολους” χώρους.
Το “Hall of Mirrors” θεωρώ πως είναι η καλύτερη κυκλοφορία σας μέχρι σήμερα. Πιστεύετε πως εντάσσεται στα πλαίσια μια εξελικτικής πορείας η οποία σας οδηγεί από δίσκο σε δίσκο σε όλο και καλύτερα συνθετικά αποτελέσματα;
Κι εμείς θεωρούμε το “Hall Of Mirrors” το καλύτερό μας album. Το δουλέψαμε εντατικά και το γεγονός του ότι το υλικό του δημιουργήθηκε από blank screen μας κάνει ακόμα πιο περήφανους για αυτό που παρουσιάσαμε. Εξελικτικά σίγουρα το να παρουσιάζεσαι βελτιωμένος από album σε album είναι ο,τι καλύτερο. Δεν ξέρω αν αυτό το πετύχαμε, αυτό ο κόσμος θα το κρίνει. Οπωσδήποτε εμείς αισθανόμαστε διαφορετικοί από ό,τι στο “Eidolon” ή ακόμα περισσότερο σε παλαιότερες δουλειές.
Ο δίσκος μπορεί να μην παρεκκλίνει από το γνώριμο ύφος της μπάντας (το τεχνικό death metal που γνώρισε μεγάλες δόξες στα 90s) αλλά ενσωματώνει πολλά στοιχεία της σύγχρονης μουσικής τάσης όπως τους Μeshuggah και το djent. Ποια είναι η άποψή σου για τη μοντέρνα εικόνα του ακραίου ήχου και σε τι βαθμό σας έχει επηρεάσει;
Θα συμφωνήσω μαζί σου κάνοντας όμως ξεκάθαρο ότι τα όποια “νεωτεριστικά” στοιχεία δεν αλλοιώνουν αυτό που ήταν οι Acid Death όλα αυτά τα χρόνια. Πέρα από μουσικοί είμαστε κι εμείς ακροατές και οπαδοί και οι επιρροές μας είναι φυσικό να “περνάνε” μέσα στο υλικό που γράφουμε. Η μοντέρνα έκφραση του extreme ήχου μας αρέσει, δεν την υιοθετούμαι τυφλά, αλλά σίγουρα τη σεβόμαστε.
Στο “Hall of mirrors” έχετε αρκετούς καλεσμένους (τους Μάνθο Στεργίου των Tardive Dyskinesia, Ηλιάνα Τσακιράκη, Νίκο Μελισσουργό και όχι μόνο). Πιστεύετε πως οφείλεται στο πλουραλισμό που διέπει το δίσκο και ευνοεί ακόμα και την ύπαρξη γυναικείων φωνητικών; Πώς προέκυψε η συνεργασία με αυτούς τους μουσικούς; Είστε ικανοποιημένοι από αυτή;
Η αλήθεια είναι ότι η προσθήκη των καλεσμένων μας προέκυψε στην πορεία, κάπου το Σεπτέμβρη του 2014. Το σκεπτικό ήταν να έχουμε ανθρώπους που μας ξέρουν και τους ξέρουμε και όχι τον οποιοδήποτε “τρανό” που στην τελική ούτε που θα τον ενδιέφερε το παρακάτω. Δε θα έλεγα ότι το είδαμε “πλουραλιστικά” περισσότερο το είδαμε με την οπτική “αν ταιριάξει το περνάμε”. Ειδικά στο “Taste Of The Erratic” με τα γυναικεία φωνητικά της Ιλιάνας Τσακιράκη και της Νάντιας Β. είδαμε ότι πραγματικά είχαμε να κάνουμε με κάτι διαφορετικό, το οποίο όμως ταίριαζε και δεν ξένιζε στο όλο μουσικό ύφος. Θέλαμε οι καλεσμένοι να βάλουν τη δική τους πινελιά αλλά σε σημείο που η μπάντα να μη φαίνεται “καφενείο”. Τόσο-όσο.
Υπάρχει μια διαφοροποίηση στο δυναμικό της μπάντας σε σχέση με το προηγούμενο δίσκο σας “Eidolon”: o Κώστας Καραβέλας αποχώρησε και τη θέση του στη κιθάρα κατέλαβε ο Γιάννης Αναγνώστου. Γιατί συνέβη αυτό και πόσο ευχαριστημένοι είστε με την παρούσα σύνθεση;
Ο Κώστας διαφοροποίησε τη θέση του από τη μπάντα με το που τελείωσαν οι εμφανίσεις για το Eidolon Greek Tour στα τέλη Νοέμβρη του 2013. Ήταν καθαρά προσωπική του άποψη να αποχωρήσει και να συνεχίσει να ασχολείται με το Ambient που ασχολιόταν και πριν έρθει στη μπάντα. Ο Γιάννης ήρθε στην πιο in time περίοδο, λίγο πριν ξεκινήσουμε να φορτσάρουμε το καινούριο υλικό. Δέσαμε αμέσως και λέω με σιγουριά ότι έτσι όπως είμαστε τώρα είμαστε με το καλύτερο line-up και κυρίως πιο δεμένοι από ποτέ.
Πώς καταλήξατε στο εξώφυλλο και το τίτλο του δίσκου; Ποια είναι τα ερεθίσματα για τους στίχους των κομματιών σας; Η ζοφερή κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας πόσο σας έχει επηρεάσει στη μουσική σας;
Το εξώφυλλο και το όλο layout είναι δημιουργία του Γιάννη Νάκου (Remedy Art Design). Ο Γιάννης δούλεψε έχοντας στα χέρια του μια πολύ πρόχειρη μείξη του album και όλους τους στίχους. Μας παρουσίασε αυτή την ιδέα, η οποία με πολύ μικρές αλλαγές ήρθε και έδεσε με το υπόλοιπο album. Ήταν γι’αυτόν εύκολο να δουλέψει έχοντας και τους στίχους στα χέρια του για να ξέρει για το τι πραγματεύεται το κάθε κομμάτι. Στιχουργικά τώρα είμαστε εδώ και πολλά χρόνια στο δρόμο του “Horrible Side Of Life”. 
Ιστορίες πραγματικές και φανταστικές που θα μπορούσαν να είχαν συμβεί στον καθένα. Αρκετά από αυτά τα περιστατικά είναι και δικά μας προσωπικά βιώματα φυσικά. Βιώματα που προέρχονται ακόμα και από τη σύγχρονη μορφή του πολιτισμού που κατοπτρίζεται σε όλες τις πτυχές της καθημερινής ζωής.
Έχοντας παρακολουθήσει το νέο video clip σας, μπορώ να πως εικονοποιεί την πνιγηρή ατμόσφαιρα του δίσκου. Πώς ήταν η ατμόσφαιρα στα γυρίσματα;
Το πρώτο video clip είναι για το κομμάτι “Hall Of Mirrors”. Θέλαμε ακριβώς να μεταφέρουμε όσο γίνεται αυτή την πνιγηρή ατμόσφαιρα που επικρατεί στο album. Γι’αυτό και δεν υπάρχει πουθενά band performance. Τα γυρίσματα ήταν ιδιαίτερα απαιτητικά μια που έπρεπε να συνδυαστεί εικόνα και ήχος κυρίως σε επίπεδο ατμόσφαιρας. Οπωσδήποτε δε θα το έλεγε κανείς “τυπικό metal clip”, αλλά μεταδίδει αυτό που είναι το album.
Είστε μία από τις παλαιότερες ελληνικές metal μπάντες. Η δημιουργία σας ανάγεται στις αρχές των 90s, σε μια εποχή που κατά γενική ομολογία ήταν αρκετά δύσκολη για metal μουσικούς. Αφενός δεν υπήρχαν οι σημερινές τεχνολογικές ευκολίες και αφετέρου η προβολή και ανάδειξη ενός ελληνικού συγκροτήματος προσέκρουε στη δυσμενή ελληνική πραγματικότητα. Πόσο πιστεύεις ότι έχουν αλλάξει τα πράγματα από τότε και πόσο σας έχει ευνοήσει η άνοδος της ελληνικής σκηνής;
Οι εποχές που τουλάχιστον εμείς ήμασταν στο ξεκίνημα ήταν εντελώς διαφορετικές από το σήμερα. Το να δουλέψεις, να δημιουργήσεις, να αποτυπώσεις και στη συνέχεια να προβάλεις αυτό που κάνεις ήταν πράγματα που αν κάποιος μπορούσε να μεταφερθεί από το Σήμερα στο Τότε και να τα συγκρίνει με ό,τι ξέρει μάλλον θα γέλαγε. Η εικόνα έχει αλλάξει ριζικά από εκείνες τις, θα έλεγα, τραγικές εποχές. Το να μπεις σε έναν δρόμο σήμερα δείχνει ευκολότερο, και πάλι βέβαια οι αντιξοότητες του σήμερα μπορούν να αποτελέσουν τροχοπέδη, τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας κάνουν καλά τη δουλειά τους, εν γένει αυτό που γίνεται τώρα είναι πολύ πιο οργανωμένο από ό,τι αντίστοιχο του παρελθόντος. Το καλό είναι ότι και οι μπάντες πια αναβαθμίστηκαν, έχουμε το καλύτερο νέο αίμα στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή.
Πώς βλέπεις τη σύγχρονη προοδευτική metal σκηνή στην Ελλάδα και διεθνώς και ποια η σχέση των Acid Death με αυτή;
Το Progressive δεν ήταν ποτέ στη μόδα. Στην Ελλάδα η αλήθεια είναι ότι έχουμε σχετική έλλειψη. Συνηθίζεται να αντικαθίσταται το Prog με το Djent αλλά μιλάμε για δύο διαφορετικές σχολές. Όσο για τη δική μας σχέση με όλα αυτά….Θα έλεγα ότι μάλλον συνεχίζουμε το μοναχικό δρόμο…
Η μπάντα είχε αποσυρθεί επί μακρόν από τα δισκογραφικά δρώμενα, περίπου μια δεκαετία. Ποιοι λόγοι συνέργησαν στην επιστροφή σας πριν λίγα χρόνια; Πιστεύεις πως υπάρχει ένα όραμα ή ένα όνειρο που θέλετε να εκπληρώσετε;
Ο βασικός λόγος ήταν η αγάπη για αυτό που κάναμε τα πρώτα χρόνια. Ξεπεράσαμε τα προβλήματα και τις διαφωνίες του παρελθόντος και από το 2011 δουλεύουμε ασταμάτητα για να δούμε αυτό το όχημα που λέγεται Acid Death να τρέχει με την καλύτερη δυνατή ταχύτητα. Το όραμα ήταν και είναι ένα: πολλή και καλή μουσική. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται δεύτερα.
Κλείνοντας, ποια είναι τα σχέδιά σας για live εμφανίσεις;
Ήδη έχουμε ξεκινήσει να οργανωνόμαστε, περιμένουμε απλά και τις επανακυκλοφορίες των δύο πρώτων albums “Pieces Of Mankind” και “Random’s Manifest” να έρθουν σε λίγο καιρό για να ξεκινήσουμε. Κάποιες εμφανίσεις στην Ελλάδα και σίγουρα τουλάχιστον ένα ευρωπαϊκό tour. Υπάρχει πολλή δουλειά που μας περιμένει!
Σάββα ευχαριστώ πολύ. Σας ευχόμαστε τα καλύτερα!
Κι εμείς ευχαριστούμε για την παρουσίαση και τη φιλοξενία.
Κάντε το πρώτο σχόλιο