Threshold – For The Journey

Copy–paste

Οι Βρετανοί συνεχίζουν το καινούριο ταξίδι που ξεκίνησαν με το “March Οf Progress”, τη δυναμική επιστροφή του Damian Wilson που κατέληξε σε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Η σημαντική διαφορά σε αυτό το άλμπουμ είναι ο ρυθμός της εξέλιξης. Σίγουρα το “March Οf Progress” δεν κατέχει τα σκήπτρα από άποψης προοδευτισμού, αλλά συνθέτει διαφορετικές επιρροές και εξαιρετικές ιδέες. Το ταξίδι ετούτο μοιάζει να είναι ακόμα πιο πολύ «εκ του ασφαλούς» με θέματα βγαλμένα από το συνθετικό καλούπι των Groom και West.

Ενώ λοιπόν το “For The Journey” ακούγεται αρκετά ευχάριστα, υπάρχει σαφές αναμάσημα ιδεών και δομών που τοποθετούν το άλμπουμ στην κατηγορία των «ναι μεν, αλλά…». Εξαιρετική ερμηνεία από τον Wilson (όπως αναμενόταν) και πειστικά riffs από τους Morten και Groom. Συνθετικά το άλμπουμ κινείται, όπως και παλαιότερα, στην πετυχημένη συνταγή των heavy riffs και των «εμπορικών» ρεφραίν, με τη διαφορά ότι αυτά ακούγονται όλο και πιο συνηθισμένα. Ιδιαίτερες αναλύσεις για επιρροές δε νομίζω ότι χρήζουν καθώς οι Threshold έχουν σχηματίσει εδώ και πολλά χρόνια προσωπικό ήχο. Η μόνη ίσως προφανής αναφορά είναι στους Savatage (περιόδου Zak Stevens) για όσους δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα το γκρουπ.

Η εξαίρεση στον κανόνα του “For The Journey” ακούει στο “The Box”, μια 12λεπτη σύνθεση που συνοψίζει την πραγματική συνθετική ικανότητα των Threshold (όταν κάνουν την προσπάθεια να βγουν από το καλούπι): ισορροπία μεταξύ του ροκ και του προοδευτικού στοιχείου, μελωδίας και βαρύτητας και τελειοποίηση του «εμπορικού» ρεφραίν… Άξια αναφοράς ίσως είναι και τα “Watchtower Οn Τhe Moon” και “Autumn Red”, όπου η γνωστή (απλή) συνταγή φαίνεται να δουλεύει. Κατά τα άλλα, τα σημάδια προοδευτισμού είναι λιγότερα και η τυποποίηση κυριαρχεί.

Σαφώς και το άλμπουμ τους εδραιώνει περαιτέρω στο metal στερέωμα (η μεταγραφή στη Nuclear Blast βοηθάει), αλλά για όσους ψάχνουν την πιο ενδιαφέρουσα πλευρά τους, καλό θα είναι να κοιτάξουν προς “March Οf Progress” ή παλαιότερα.

6.5 / 10

Θάνος Πάτσος

Στη σκιά του προκατόχου του

Οι Βρετανοί Threshold υπήρξαν ανέκαθεν ένα αξιοσέβαστο όνομα στο χώρο της προοδευτικής μουσικής. Αν και υιοθετούσαν ευρέως στοιχεία απο το prog rock (και ενίοτε από τις σκληρές εκφάνσεις του metal), έχουν πολιτογραφηθεί αναφανδόν ως προοδευτικό metal συγκρότημα. Καταγόμενοι από τη χώρα με την πλουσιότερη ροκ παράδοση στο κόσμο, αλλά χωρίς σπουδαία κλίση στο metal με προοδευτικό πρόσημο, οι Threshold από τα τέλη των 80s που εμφανίστηκαν μέχρι και σήμερα έχουν διαγράψει πορεία που τους κατατάσσει στις σημαίνουσες μπάντες στο χάρτη του ευρωπαϊκού prog.

Το “March Of Progress” του 2012 σηματοδότησε την επιστροφή του Damian Wilson στην μπάντα (στη θέση του εκλιπόντος “Mac”Mc Demont), ο οποίος κατέλαβε εκ νέου τη θέση του τραγουδιστή μετά το “Extinct Instinct” του 1997. Ο δίσκος αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη, διότι επανέφερε την μπάντα σε υψηλά επίπεδα μετά απο μια περίοδο σχετικής μετριότητας και πλέον στέκεται δίπλα στις μεγάλες τους στιγμές ,τα “Psychedelicatessen” και “Wounded Land”.

Στο φετινό “For The Journey” η σκιά του προκατόχου του είναι έντονη και οι συνακόλουθες συγκρίσεις αναμενόμενες. Ο δίσκος δίχως να στερείται καλών τραγουδιών στο σύνολο του, δεν διαθέτει την ορμή και τη ποικιλία του “March…” και εύλογα  υπολείπεται κατα πολύ σε ενδιαφέρον.

Τα υπέροχα φωνητικά του έμπειρου Wilson, το αξιόλογο παίξιμο του κιθαρίστα Karl Groom καθώς και τα πλήκτρα του Richard West είναι στοιχεία της αδιάλειπτης ποιότητας των Threshold. Κομμάτια όπως το “The Box” το πιστοποιούν: η πιο μεγάλη σε διάρκεια σύνθεση είναι σαφώς η κορωνίδα του δίσκου και η αγαπημένη μου. Αξιοπρόσεκτα τραγούδια είναι επίσης τα “Mystery Show”, “Siren Sky” και το “Τurned To Dust” δίχως τα υπόλοιπα κομμάτια να χαρακτηρίζονται αδιάφορα. Η μελαγχολία που προοιωνίζεται το εξώφυλλο του δίσκου είναι διάχυτη στο δίσκο και μεταδίδεται χάρη στις όμορφες μελωδίες που είναι σήμα κατατεθέν της μπάντας. Το μειονέκτημα έγκειται στη ομοιομορφία των κομματιών καθώς και στην ανακύκλωση τετριμμένων ιδεών του παρελθόντος που πλάθουν ένα δίσκο που δύσκολα θα υπερβεί τον πήχη μιας αξιομνημόνευτης κυκλοφορίας.

Το “For The Journey” είναι ένα καλός δίσκος που ακολουθεί όμως την πεπατημένη, όπως σε ένα βαθμό και το “March Of Progress”, δίχως να προσεγγίζει όμως την ποιότητά του. Είναι ένα έργο που προέρχεται από πεπειραμένους μουσικούς της λεγόμενης παλαιάς σχολής του προοδευτικού metal. Μουσικούς που τους χαρακτηρίζει η ανόθευτη αγάπη για την τέχνη και ουδέποτε ενήργησαν υπό τη δαμόκλειο σπάθη της εμπορικότητας των δίσκων τους. Ακολούθησαν την προσωπική τους διαδρομή σε ένα δύσβατο δρόμο που λέγεται προοδευτικό metal, όταν αυτό βρισκόταν στα σπάργανα, στα πλαίσια μιας εποχής που επιδαψίλευε όσους ετεροκαθορίζονταν από τις μεγάλες μπάντες, απεμπολώντας κάθε ίχνος της προσωπικότητάς τους. Οι Τhreshold πέρασαν αβρόχοις ποσίν αυτές τις δύσκολους περιόδους χάρη στη πίστη στις ικανότητές τους. Ως εκ τούτου, είναι πάντα ευχάριστο να ακούς τη μουσική τους.

7.5 / 10

Χρήστος Μήνος