SiXforNinE – SiXforNinE

Ο δίσκος που θέλεις να ακούσεις ζωντανά

Το ντεμπούτο των SiXforNinE είναι άλλο ένα παράδειγμα δίσκου που αποκαλύπτει το σύνολο της προσωπικότητάς του μετά από πολλαπλές ακροάσεις. Αρχικά ξεγελά καθώς φορά την αμφίεση ενός δίσκου σύγχρονου και καλοπαιγμένου metal με την προοδευτικότητά του να διαφαίνεται αχνά σε ορισμένα σημεία. Μετά από κάποιες ακροάσεις γίνεται απόλυτα έκδηλο ότι η προοδευτικότητά του δεν είναι αχνή, αλλά πασιφανής τόσο σε επίπεδο τεχνικής όσο και σε επίπεδο συνθέσεων και ενορχηστρώσεων.

Από τις πρώτες νότες του “Sound of Perfection” είναι εύκολα κάποια συμπεράσματα. Η ελαφρώς Pink Floyd-ική εισαγωγή του, την οποία διαδέχεται αιχμηρή riff-ολογία και πνεύμα σύγχρονου ποιοτικού metal, τα οποία με τη σειρά τους διαδέχονται πιασάρικες αλλά όχι εύπεπτες φωνητικές μελωδίες που θυμίζουν μπάντες του αιχμηρότερου άκρου του αυστραλέζικου crossover prog, τις οποίες ακολουθεί ένα πανέμορφο κιθαριστικό σόλο από τον George Kapa, όλα αυτά με υπέροχη παραγωγή και μίξη… Ναι, σίγουρα οι SiXforNinE είναι σχήμα που παρακολουθεί τις εξελίξεις στη σύγχρονη ροκ σκηνή και δε διστάζει να τις αφομοιώσει και να τις αξιοποιήσει.

Ο δίσκος δίνει λοιπόν το στίγμα του από το πρώτο κομμάτι. Αυτό όμως επ’ ουδενί δε σημαίνει πως οι SiXforNinE αναπαράγουν ακριβώς το ίδιο κλίμα και στις υπόλοιπες 10 συνθέσεις του δίσκου. Υπάρχουν σίγουρα κάποιες σταθερές και αυτές είναι η διαρκής ενέργεια που μεταδίδεται με άνεση στον ακροατή και που σίγουρα οδηγεί σε ρυθμικό ανεβοκατέβασμα κεφαλιού συνοδεία ρυθμικών χτύπων της δεξιάς πατούσας στο πάτωμα και η ποιότητα των συνθέσεων και του ήχου.

Υπάρχουν όμως και σημαντικές διαφοροποιήσεις. Η εξαιρετική ατμόσφαιρα του “All My Heroes Dead” και του εξαιρετικού “Save Me” (το συγκεκριμένο κομμάτι με αυξημένο δείκτη singalongability), το συναίσθημα του “When Roses Turn Black”, οι εναλλαγές και τα ξεσπάσματα του “649”, η επιθετικότητα των “Out of Line”, “Drifted” και “God Among Silence”… Όμως παρά τις διαφορές υπάρχει μια συνέχεια στον ήχο του συγκροτήματος, στο οποίο συμβάλλει η τραχιά αλλά εκφραστική φωνή του Fotis Benardo, η ικανότητα του George Kapa να δημιουργεί ογκώδη riff και να τα εναλλάσσει με προσεγμένες φράσεις και τεχνικά σόλο και το rhythm section των Herc Booze στο μπάσο και Pete Outfox στα ντραμς που έχει σχεδόν ασύλληπτη τεχνική και όγκο.

Πρόκειται λοιπόν για έναν δίσκο που σίγουρα θα ικανοποιήσει τον ακροατή, είτε αυτός είναι οπαδός του σύγχρονου metal ή ακροατής του crossover prog και του alt-prog, αρκεί να μην περιμένει μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Δε χωράει αμφιβολία όμως πως το SiXforNinE διαθέτει τόση ενέργεια στα 49 του λεπτά που σχεδόν επιβάλλει την παρουσία του ακροατή στο επόμενο live της μπάντας.

8 / 10

Νίκος Βέβες

Alternative metal εκτός των συνηθισμένων

Έχω την εντύπωση, και δεν πρέπει να είναι μόνο δική μου, ότι στην Ελλάδα της κρίσης συντελλείται η μεγαλύτερη άνθιση του σκληρού ήχου από καταβολής του ιδιώματος, με υπέροχες κυκλοφορίες στο χώρο του extreme metal, διείσδυση στο mainstream κοινό για τις μπάντες του stoner ήχου καθώς και διατήρηση της υψηλής ποιότητας κυκλοφοριών για τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου. Εκεί, όμως, που έγινε πραγματικό ξεπέταγμα είναι ο χώρος του alternative metal, με μπάντες όπως οι POEM, Mother of Millions, SixforNinΕ κ.ά.

Οι SixforNinE εν προκειμένω είναι ένα τετραμελές alt-prog συγκρότημα από την Αθήνα που απαρτίζεται από τον Fotis Bernardo στα φωνητικά, τον George Kapa στη κιθάρα, τον Herc Booze στο μπάσο και τον ντράμερ Pete Outfox. Θα μπορούσατε και καλύτερα guys με τα ονόματα, αλλά εδώ δεν είμαστε κουτσομπολίστικο περιοδικό. Κρίνουμε μόνο τη μουσική. Η οποία κατά τη γνώμη μου, συγκεράζει την επιθετικότητα των Mastodon των τελευταίων δίσκων με τη μελωδικότητα των Karnivool του πρώτου δίσκου, δημιουργώντας ένα πρωτότυπο αποτέλεσμα. Βέβαια επιρροές έχουν και από Tool, ενίοτε Puscifer, ενώ θυμίζουν σε σημεία πιο metal Porcupine Tree. Μουσικά δηλαδή κυριαρχεί το απλό και πανέξυπνο rhythm section με το μπάσο να ακούγεται όπως πρέπει, δυνατά και μπροστά αφού είναι κουαρτέτο, χωρίς να θάβεται από τα τύμπανα. Η κιθάρα παρουσιάζει διαφορετικά πρόσωπα: πότε ρυθμική με παραμόρφωση και πότε καθαρή με αρπίσματα που γίνεται η βάση για να παίξει τη μελωδία το μπάσο, ενώ η φωνή, ενώ είναι τραχιά, έχει μια μελωδικότητα που προσδίδει αυτό το κάτι παραπάνω στα τραγούδια.

Ο δίσκος μου φαίνεται πως έχει τρεις βασικές κατηγορίες κομματιών: τη hard rock, την alt-prog και την πιο groovάτη και επιθετική. Η πρώτη παρατηρείται στο άνοιγμα του δίσκου κυρίως, με τα “Sound of Perfection”, “All My Heroes Dead”, “Hourglass”, “Take Down the Leader” να κινούνται σε mid-tempo φόρμες, με βαρύ ήχο, hard rock riffs και μια Metallica-meets-Mastodon-meets-Tool λογική. Στο μεσαίο μέρος του δίσκου επικρατεί το πιο μελωδικό και alternative στοιχείο της μπάντας, με το “Save Me”, που είναι super hit με φοβερή μελωδία και καταπληκτικά τύμπανα να θυμίζει αρκετά πιο σκληρούς The Butterfly Effect, το “When Roses Turn Black”, που είναι πολύ διαφορετικό τραγούδι μιας και είναι μια ακουστική κιθάρα, η φωνή του Fotis και ένα τσέλο για να τονίζει τη μελωδία και το “649”, το καλύτερο κομμάτι του δίσκου για μένα, με απίστευτη εισαγωγή που θα ήθελαν πολύ οι Karnivool να την έχουν γράψει, εναλλαγές στο ύφος και prog διάθεση που φαίνεται στο φοβερό παιχνίδι με το ρυθμό, να προοικονομείται λογικά την εξέλιξη του ήχου τους. Ενώ στο τρίτο μέρος η μουσική είναι πιο up-tempo και το groove κυριαρχεί, με τα “Wasted”, “Drifted”, “God Among Silence” να μοιάζουν με πιο προοδευτικούς Volbeat (αδόκιμο ίσως αλλά αυτό μου θύμισε), δηλαδή μια rock n’ roll σχεδόν χορευτική διάθεση που να διακόπτεται από μελωδικά περάσματα ή εσωστρεφή φωνητικά ή ανατολίτικα solo και ούτω καθεξής.

Με το ομότιτλο ντεμπούτο τους οι SixforNinE, πιστεύω ότι έχουν όλες τις προοπτικές να κάνουν ντόρο γύρω από το όνομά τους. Θες γιατί ο δίσκος βρίθει ποιότητας, θες γιατί το artwork είναι ξεχωριστό και μοντέρνο, θες γιατί η παραγωγή είναι καταπληκτική, κάνοντας τα πάντα να ακούγονται δυνατά και καθαρά, περισσότερο όμως γιατί η ίδια η μπάντα έχει αντιληφθεί την εξέλιξη του σκληρού ήχου. Επομένως, χαράσσει τη δική της γραμμή στο χώρο, προσθέτοντας προσωπικό στοιχείο στον ήχο της (δείγμα προοδευτικής λογικής). Το “SixforNinE” είναι ένας δίσκος για τους οπαδούς του σκληρού alternative metal. Προσωπικά θα ήθελα να ήταν πιο «αυστραλιανό», γιατί φαίνεται ότι τους πάει καλύτερα, αλλά δεν παύει να είναι πολύ ποιοτικός και ιδανικός για να συστηθεί η μπάντα στο κοινό.

7.5 / 10

Γιάννης Βούλγαρης