[Fuzz Club Records, 2014]
Εισαγωγή: Ηλίας Γουμάγιας
13 / 03 / 2014
Το άλμπουμ με το οποίο θα ασχοληθούμε είναι το “Strange Wave Galore”, η τρίτη κατά σειρά full length κυκλοφορία των Radar Men From The Moon, μιας μπάντας από την Ολλανδία, η οποία έχει δανειστεί το όνομά της από μία sci-fi ταινία του 1952 σκηνοθετημένη από τον Fred C. Brannon και κινείται σε πειραματικά space / post / stoner rock μονοπάτια.
Περιδιαβαίνοντας τους δαιδαλώδεις διαδρόμους του μυαλού, εκεί όπου η ψυχεδελική ανάταση γίνεται απόλυτη ανάγκη και ακούγοντας παράλληλα το άλμπουμ, μας δημιουργούνται τα εξής ερωτήματα: είναι το διαστημικό rock “το ροκ του μέλλοντός μας”; Πόσο ειλικρινής ήταν ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου όταν μιλούσε για αποποινικοποίηση της ινδικής κάνναβης; Άραγε υπάρχουν χειριστές ραντάρ στο φεγγάρι και, αν υπάρχουν, έχει τελικά δίκιο ο Δημοσθένης ο Λιακόπουλος;
Ο “εξάστερος” Κώστας Ρόκας παρέα με τον υποφαινόμενο θα επιχειρήσουν να δώσουν απαντήσεις στις κριτικές που ακολουθούν.
[bandcamp width=550 height=120 album=2397113952 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]
Νέα από το φεγγάρι!
Νέα κυκλοφορία από τους Ολλανδούς R.M.F.T.M. στην αρχή της χρονιάς που διανύουμε. Το “Strange Wave Galore” είναι η τρίτη μεγάλη κυκλοφορία του γκρουπ και έρχεται να τους δέσει για τα καλά στο σκληρό post / stoner ηχητικό όχημα του σήμερα! Έχοντας ως πλεονέκτημα την άνεση επαφής με τον νέο σκληρό ψυχεδελικό ήχο, καταφέρνουν με το πρώτο ολοκληρωμένο άκουσμα να μας εντυπωσιάσουν για πολλούς λόγους. Ξεκινώντας, θα πρέπει να τονίσουμε την άνεση που βρίσκουν στην εκτέλεση όλων των μουσικών ιδεών τους, μιας και οι επιρροές έκαναν για τα καλά τη δουλειά τους στα προηγούμενα άλμπουμ τους. Εδώ τα πράγματα δείχνουν να ξεκαθαρίζουν, καθώς αρχίζει έντονα να φαίνεται ο πιο προσωπικός ήχος του τρίο. Φυσικά, μια instrumental μπάντα δε μπορεί να κινηθεί άνετα μέσα από μουσικά και ηχητικά τοπία εάν δε διαθέτει αρκετή δόση φαντασίας. Οι R.M.F.T.M. κατέχουν αυτή την ιδιότητα και μας το επιβεβαιώνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό στην εν λόγω κυκλοφορία τους, καθώς όλα μοιάζουν όμορφα δεμένα μεταξύ τους. Post-rock / stoner / krautrock είναι όλα μέσα στ’ αυτιά μας. Το τρίο για άλλη μια φορά χρησιμοποιεί τις πρωτότυπες ιδέες του για να απλώσει τη μουσική του. Κάπου εκεί είναι φανερή η εκτελεστική του ικανότητα στο να αποδίδει όλα αυτά τα ψυχεδελικά ξεσπάσματα, μετατρέποντάς τα σε πολύ ευχάριστες ηλεκτρικές δονήσεις. Στο “Strange Wave Galore” ξεφεύγουν οι κοσμικές κιθάρες τους, κρατάνε δυνατά τα μπάσα τους, με τα κρουστά να σε κάνουν να σκέφτεσαι αν έρχονται από πίσω ή αν έχουν πάρει θέση μπροστά. Πολλά και έντονα riffs, space διάθεση και έντονες krautrock στιγμές μάς αναγκάζουν να διερευνήσουμε μαζί τους τα άγνωστα όρια της πνευματικής μουσικής τροφής μας. Γνήσιο ηλεκτρικό κύμα που ξεσηκώνει και παρασύρει στο πέρασμα του έχοντας για αιχμή τα κιθαριστικά ξέφρενα ξεσπάσματα με το «δηλητήριο» να υπάρχει παντού και μπόλικο σε όλες τις ιδέες τους. H διάρκεια είναι περίπου στα τριάντα πέντε λεπτά, ικανά να μας δείξουν ότι οι Radar Men From The Moon αποτελούν πια μια δυνατή μπάντα που μπορεί να σταθεί επάξια στη σύγχρονη μουσική σκηνή, βάζοντας και αυτοί την υπογραφή τους στον ήχο που μας έρχεται από τη χώρα της τουλίπας τα τελευταία χρόνια, μαζί με τους Machine και Sungrazer. Το διασκεδάζουν και αυτό είναι στα υπέρ τους. Αφαιρεθείτε ελεύθερα!
8.5 / 10 Κώστας Ρόκας | Οι Hawkwind είναι σπουδαίοι, Γιάννη
Ο τίτλος της κριτικής μπήκε με αφορμή μία πρόσφατη κουβέντα-διαφωνία που είχα με έναν εκλεκτό φίλο σχετικά με τη σπουδαιότητα της αγαπημένης space rock μπάντας και της σχολής που η ίδια δημιούργησε, μέλος της οποίας είναι -αναπόφευκτα- και οι Radar Men From The Moon. Όταν βάζεις για πρώτη φορά να ακούσεις έναν instrumental space / post / stoner rock δίσκο από μία μπάντα όπως οι Radar Men From The Moon, δύο πράγματα έχουν σημασία: το πρώτο είναι η αναλογία των μουσικών συστατικών της συνταγής.Το δεύτερο είναι εκείνο το ξεχωριστό “μπαχαρικό” το οποίο, εάν υπάρχει, προσδίδει στο τελικό μείγμα μία ιδιαίτερη γεύση που θα ενθουσιάσει τον ακροατή και θα το κάνει ξεχωριστό. Οι Radar Men From The Moon έχουν stoner καταβολές, κάτι που είναι ιδιαίτερα εμφανές στο ντεμπούτο τους που κυκλοφόρησε σχετικά πρόσφατα, το 2011. Από τότε τα πράγματα φαίνεται πως έχουν διαφοροποιηθεί αρκετά και στη νέα δουλειά της μπάντας “χτίζουν” τα κομμάτια τους με έντονο το post rock στοιχείο πάνω σε γερά space rock θεμέλια, ενώ το stoner έχει μπει (καλώς) κάπως στην άκρη. Επαναλαμβανόμενα κιθαριστικά μοτίβα εναλλάσσονται με ατμοσφαιρικά soundscapes, ο δίσκος “αναπνέει” με τον motoric ρυθμό που επιβάλλει ο καταπληκτικός ντράμερ της μπάντας, Tony Lathouwers και όλα αυτά είναι δοσμένα με μία επίκαιρη μουσική παραγωγή και καλλιτεχνική αισθητική. Καθόλου άσχημα. Ας περάσουμε τώρα στο μπαχαρικό μας! Από την πρώτη ακρόαση του δίσκου, αυτό που προσωπικά με συνεπαίρνει περισσότερο είναι το θράσος με το οποίο η μπάντα αποδίδει τα κομμάτια, το οποίο γίνεται ξεκάθαρο punk σε αρκετά σημεία (π.χ. στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου). Το στοιχείο αυτό (punk) που συχνά γίνεται καλλιτεχνικό άλλοθι και οδηγεί σε μουσικά -και όχι μόνο- αδιέξοδα, χρησιμοποιείται ευφυέστατα από την μπάντα σαν ένα μουσικό φίλτρο. “Τα σπάνε” στα σημεία που θέλουν, με λόγο και αιτία. Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε πως μέσα από ένα ποτάμι μουσικών καιροσκόπων και αεριτζήδων οι Radar Men From The Moon ξεχωρίζουν για αυτό που είναι. Ελπίζουμε να έχουμε την ευκαιρία να τους δούμε ζωντανά στη χώρα μας.
8 / 10 Ηλίας Γουμάγιας |
Be the first to comment