Purple Overdose

Psych / Space Prog
Δραστηριότητα: 1987 – σήμερα
Πόλη: Αθήνα
Περιγραφή: Psychedelic rock / Psych-Prog rock

[wptab name=”Βιογραφία”]

Ο Κώστας Κωνσταντίνου, ο ιδρυτής του συγκροτήματος, ξεκινά την ενασχόληση του με την κιθάρα το 1975, σε ηλικία 15 ετών, και το 1977 φτιάχνει το πρώτο του συγκρότημα στο σχολείο, τους Poison Pen, οι οποίοι έπαιζαν κυρίως Cream, Led Zeppelin, Eric Clapton και Wishbone Ash. Εκείνη την εποχή ήταν συμμαθητής με τον Βασίλη Καπανίκη, ο οποίος αργότερα έμελλε να γίνει βασικό μέλος στους Purple Overdose και μαζί μάθαιναν κιθάρα. Το 1978 οι Poison Pen διέλυσαν και ο Κωνσταντίνου αντικατέστησε τον κιθαρίστα του blues συγκροτήματος FR.G.S EYE.

Στα τέλη του 1986 και τις αρχές του 1987, ο Κωνσταντίνου άρχισε να παίζει το πρώτο υλικό που είχε συνθέσει και ύστερα από λίγο σχημάτισε την πρώτη μορφή των Purple Overdose. Την αποτελούσαν ο ίδιος (κιθάρα, τραγούδι, σύνθεση) , ο Ζαχαρίας Βρελιανάκης (πρώην X- Mandarina Duck) (μπάσο), και κάποιος Νίκος στα drums. To καλοκαίρι του 1987 ο Βρελιανάκης φεύγει από τους Purple Overdose και στη θέση του έρχεται ο (Sugar) Γιώργος Παπαγεωργιάδης που ήταν βασικό μέλος τών πολύ γνωστων εκείνη την εποχή, No Manʼs Land. Αμέσως μετά τον Παπαγεωργιάδη, ο ντράμερ Νίκος αντικαταστάθηκε απο τον Γιώργο Νίκα, που ήταν κι αυτός βασικός των No Manʼs Land και φίλος του Παπαγεωργιάδη.

Οι Purple Overdose εμφανίζονται για πρώτη φορά στο κοινό το καλοκαίρι του 1987 σε μιά συναυλία στην πλατεία του Αιγάλεω. Η δεύτερη εμφάνισή τους έγινε στην Χαλκίδα, το ίδιο καλοκαίρι, μαζί με τους No Manʼs Land και τους Yeah!.

Οι Purple Overdose μπήκαν στο studio Blue Moon στις 4/11/1987 και έγραψαν το πρώτο τους demo που αποτελείτο από έξι τραγούδια, συνθέσεις του Κώστα. Το demo αυτό έτυχε να το ακούσει ο παραγωγός Πέτρος Κουτσούμπας, ιδιοκτήτης της μικρής ανεξάρτητης εταιρίας Pegasus, ο οποίος ενθουσιάστηκε με το υλικό και πρότεινε στους Purple Overdose να τους κάνει το πρώτο τους άλμπουμ. Στις αρχές του 1988, ο ντράμερ Γιώργος Νίκας ανακοίνωσε την επιθυμία του να φύγει απο το συγκρότημα γιατί ηταν κουραστικό να παίζει ταυτόχρονα σε δύο.

Ο φίλος των P. Overdose και τραγουδιστής στoυς Λευκή Συμφωνία, Θοδωρής Δημητρίου, τους πρότεινε τον Μιχάλη Βασιλείου (μέλος επίσης των Λευκή Συμφωνία), ως νέο ντράμερ. Τελικά ο Βασιλείου έπαιζε όργανο, κάτι που ο Κωνσταντίνου ήθελε πολύ για τον ήχο τού συγκροτήματος. Με την σειρά του λοιπόν κι αυτός φέρνει στο συγκρότημα τον φίλο και συμφοιτητή του στο Ωδείο Αθηνών όπου μάθαινε ντράμς, τον Χριστόφορο Τριανταφυλλόπουλο. Ετσι το συγκρότημα γίνεται 4μελές κι αρχίζει να ηχογραφεί και πάλι στο στούντιο Blue Moon με ηχολήπτη τον Χρήστο Μανωλίτση. Τα τραγούδια του demo συμπληρώνονται με το όργανο τοΥ Βασιλείου, προστίθενται άλλα 4 νέα τραγούδια που είχε συνθέσει ο Κωνσταντίνου και ηχογραφήθηκαν Απρίλιο / Μάιο, το τελικό remix έγινε τον Ιούνιο του 1988 και το πρώτο άλμπουμ των P. Overdose είναι έτοιμο. Ο δίσκος ονομάστηκε “Exit #4”. Mε την είσοδο του 1989, φεύγει ο Παπαγεωργιάδης για τους ίδιους λόγους με τον Νίκα (δύο συγκροτήματα ταυτόχρονα) και την θέση του παίρνει ο Ανδρέας Ανδριόπουλος, φίλος του ντράμερ Χρ. Τριανταφυλλόπουλου. Σύντομα και ο οργανίστας Βασιλείου φεύγει λόγω διαφωνιών που είχε για την μουσική κατεύθυνση του συγκροτήματος και στην θέση του έρχεται ο Αρης Κοντοάγγελος που είχε επαφή με τους P. Overdose από το 1987.

Το δεύτερτο άλμπουμ της μπάντας κυκλοφόρησε τον Απρίλη του 1990 με τίτλο ”Indigo” έχοντας στο εξώφυλλο τον πίνακα του Σαλβαδόρ Νταλί «Παραισθησιογόνος Ταυρομάχος» (1969). Ακολουθούν και πάλι πολλές συναυλίες ενώ η ανταπόκριση τόσο τού κοινού οσο και των μουσικοκριτικών είναι κάτι παραπάνω από τις προσδοκίες του συγκροτήματος.

Ο Αρης Κοντοάγγελος αφήνει το 1991 το συγκρότημα. Παράλληλα ο μέχρι τότε session φλαουτίστας Απόστολος Λαμπούρης γίνεται κανονικό μέλος των P. Overdose. Ο ερχομός του Λαμπούρη σηματοδοτεί αλλαγή στον ήχο του συγκροτήματος που γίνεται πιό τρυφερός δίνοντας μεγαλύτερο λυρισμό στις ψυχεδελικές συνθέσεις που συνέθετε την εποχή εκείνη με την δεινή του ικανότητα ο Κωνσταντίνου. Το κενό του Κοντοάγγελου έρχεται να το καλύψει ο παιδικός φίλος και συμμαθητής του Κωνσταντίνου, Βασίλης Καπανίκης, σαν οργανίστας, βετεράνος στην Ελληνική ροκ σκηνή με θητεία σε συγκροτήματα όπως οι Νemesis, Γιατροί, Δύσκολη Στιγμή, Έκον Άκων, Βαβέλ 69, The World Of Cain και Καλειδοσκόπειο, το τελευταίο με μέλη των P. Overdose. Επίσης συνεργάστηκε με τους Socrates σε περιοδείες ανά την Ελλάδα. Οταν όλα ειναι πλέον έτοιμα οι P. Overdose αρχίζουν τις ηχογραφήσεις και με ηχολήπτη τον Ανδρέα Τρούσα δημιουργούν ένα δίσκο που προτίμησαν να τον ονομάσουν απλά με το όνομά τους, πράγμα που συμβόλιζε το νέο τους ξεκίνημα. Το 1995 κυλά με την σύνθεση νέων κομματιών και συναυλίες. Στίς 16 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς οι P. Overdose αρχίζουν να ηχογραφούν το νέο τους άλμπουμ με τον Ανδρέα Τρούσα και πάλι πίσω απο την κονσόλα. Η νέα δουλειά τους είναι έτοιμη στις 21 Φεβρουαρίουο του 1996 και στίς 13 Μαίου κυκλοφορεί στα δισκοπωλεία. Ο τίτλος του δίσκου είναι “Solemn Visions”.

Το 1997 ήταν η χρονιά μιας σημαντικής μεταβολής στην σύνθεση του συγκροτήματος που σηματοδότησε την αλλαγή του ήχου τους πρός πιο progressive φόρμες και με την ψυχεδελική του βάση να φλερτάρει με τις αντίστοιχες λατινοαμερικανικές προτάσεις των δημιουργών της σχολής εκείνης στα τέλη των 60ς. Ο φλαουτίστας Α. Λαμπούρης αποχωρεί μετά απο διαφωνίες σχετικά με την μουσική κατευθυνση του γκρούπ. Παράλληλα γνωρίζονται μ ένα νεαρό περκασιονίστα που είχε συνεργαστεί το 1995 με τον Καπανίκη στο συγκρότημά του Δύσκολη Στιγμή, τον Σταύρο Ελευθερίου. Με τον Ελευθερίου λοιπόν στη σύνθεσή τους πετυχαίνουν να δημιουργήσουν άλλη ηχητική διάσταση στα νέα τραγούδια που ετοίμαζαν. Το φευγάτο μυαλό του Κωνσταντίνου, δημιουργεί ένα concept θέμα που σύντομα όλοι μαζί στίς πρόβες υλοποιούν σε κάτι τελείως πρωτόγνωρο για το γκρούπ. Νέες ιδέες, πιό progressive / acid rock ήχος, πολυπλοκότερες ενορχηστρώσεις φέρνουν στην επιφάνεια τους νέους P. Overdose. Στα μέσα του 1998 συζητούν και συμφωνούν με την ανεξάρτητη Action Records των Δήμου Δαλαμάγκα και του γνωστού κιθαρίστα Τάκη Μπαρμπαγάλα (Λευκή Συμφωνία, Red Mist και των Will-O-The Wisp). Το Νοέμβριο του 1998 οι P. Overdose μπαίνουν στο στούντιο Action. Μετά απο 180 ώρες ηχογράφησης το νέο άλμπουμ είναι έτοιμο. Για πρώτη φορά το γκρούπ αποφασίζει να αλλάξει το φορμά του δίσκου απο βινύλιο σε CD. Στίς 22 Απριλίου του 1999 κυκλοφορεί λοιπόν το πέμπτο άλμπουμ του συγκροτήματος. Ονομάζεται “Reborn” και την παραγωγή υπογράφουν οι Αρης Χρήστου, Jim Spliff και ο Κ. Κωνσταντίνου.

To 2000 αρχίζουν οι συναυλίες για την ηχογράφηση του υλικού που θα αποτελέσει την επόμενη δισκογραφική τους δουλειά. Τον Σεπτέμβριο αρχίζει το μιξάρισμα και η παραγωγή του “ζωντανού” άλμπουμ στο studio “POP”. Στίς 7 Φεβρουαρίου 2001 κυκλοφορεί το “The Salmon’s Trip..Live!”.

Τον Μάιο του 2006 ο Κωνσταντίνου βρίσκει σ’ένα συρτάρι του “ξεχασμένες” κασσέτες με ηχογραφημένο ζωντανό υλικό απο δύο συναυλίες που είχαν δώσει τον Μάρτιο του 1989. Η Γερμανική εταιρία Nasoni κυκλοφορεί το υλικό στις 14 Νοεμβρίου και το νέο άλμπουμ τιτλοφορείται “A Trip To Purpleland…The Early Years Live “.

Την άνοιξη του 2012 συμφωνούν με την Anazitisi Records για την κυκλοφορία του τελευταίου άλμπουμ της ιστορίας τους, που περιλαμβάνει demo ηχογραφήσεις της περιόδου 2002-2007, με τίτλο “Gemineye”. Το άλμπουμ τελικά κυκλοφορεί στις 22 φεβρουαρίου 2013, ενω την ίδια μέρα το συγκρότημα επανασυνδέεται με την τελική μορφή του που είχε το 2002 και παιζει ενα μικρό σετ 3 τραγουδιών στον χώρο Floral στα Εξάρχεια των Αθηνών μαζί με τους No Man’s Land.

Πηγή: PurpleOverdose – Facebook page

[/wptab][wptab name=”Δισκογραφία”]


Exit #4 [1988]	Indigo [1990]	Purple Overdose [1994]

Solemn Visions [1996]	Reborn [1999]	The Salmon’s Trip Live [Live, 2002]

A Trip To Purpleland: The Early Years Live [Live, 2006]	Gemineye [2013]