Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.
By Tasos Poimenidis
Sunnata and Weedpecker share many similarities, as they are come from the same country, Poland, they’ve released three full-length albums, and both have members of the broad stoner rock scene. Their decision to go on a tour together and pass among others through Greece, in Athens and Thessaloniki, was a first-rate opportunity to witness the dynamics of both bands from up close.
Sunnata hit the Death Disco stage at 21:25 and set off their set. The sound, which at first was moderate, made a lot of progress along with the band’s energy and the positive reaction of the audience. It was a very good show that, as I realized from the warm applause of the audience, fully satisfied those who chose to find themselves at the concert on Thursday night. The sound of Sunnata is very heavy, the tracks are long with repeated and almost hypnotic themes, while sludge and doom metal are the dominant elements in their music, along with post-rock strokes and very intense oriental elements. From the little contact I have had with their material up to now, I can say that they make a much greater impact live than studio in terms of performance. By the way, check the artwork of their albums, it is fantastic to say the least.
After the one-hour set of Sunnata, it was time for Weedpecker to appear on stage. They performed really well, though they weren’t as tight as Sunnata, but with a sound that I personally like much more than that of their compatriots, with intense psychedelic and progressive rock elements. The twin guitars worked very nicely in the majority of the set in which their beautiful album III (our reviews here) dominated the setlist. The vocals are not their strong point in the albums, and that was also evident on the stage of Death Disco. Besides, the atmospheric element was a bit weaker, but they gained a lot on energy regarding both their performance and their stage presence and they seemed to be enjoying what they were doing to the fullest. Weedpecker is a band that has the potential to make the big break on its next album.
All in all, a great live at an affordable price, that gave us the opportunity to see two underground bands during their blossoming, both of them with great dynamics. The people who participated were not many, something that was expected for two not very well known bands, but I’m sure the word of mouth will definitely work in their case, and their music will become better known as they both have quality and perform great live. I hope to enjoy them both live soon.
Photos: George Alimisis
Από τον Τάσο Ποιμενίδη
Βίοι παράλληλοι για τους Sunnata και τους Weedpecker, καθώς πρόκειται για δύο μπάντες με κοινό τόπο καταγωγής, την Πολωνία, τρεις full-length δίσκους αμφότεροι και με τους δύο τους να αποτελούν μέλη της ευρύτερης stoner σκηνής. Η απόφασή τους να βγούνε σε tour μαζί και να περάσουν μεταξύ άλλων από την χώρα μας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαπιστώσουμε εκ του σύνεγγυς τη δυναμική που έχουν δύο πολύ φερέλπιδα συγκροτήματα.
Την αρχή έκαναν οι Sunnata οι οποίοι πάτησαν τη σκηνή της Death Disco κατά τις 21:25 και ξεκίνησαν το set τους. Ο ήχος, που στην αρχή ήταν μέτριος, έφτιαχνε πολύ στην πορεία μαζί με την ενέργεια του συγκροτήματος και τη διάθεση του κόσμου. Ήταν μια πολύ γεμάτη εμφάνιση συνολικά που όπως αντιλήφθηκα από το ζεστό χειροκρότημα του κοινού κέρδισε τον κόσμο που επέλεξε να βρεθεί το βράδυ της Πέμπτης στη συναυλία. Ο ήχος των Sunnata είναι πολύ βαρύς, τα κομμάτια είναι μεγάλα και έχουν επαναλαμβανόμενα και σχεδόν υπνωτικά θέματα, ενώ το sludge και το doom metal είναι πολύ κυρίαρχα στη μουσική τους, μαζί με post πινελιές και πολύ έντονο το ανατολίτικο στοιχείο στις κλίμακες. Από το μικρή επαφή που έχω με το υλικό τους μέχρι τώρα, μπορώ να πω ότι κερδίζουν πολύ στο live σε σχέση με το studio, όσον αφορά την απόδοση. Παρεμπιπτόντως τσεκάρετε το artwork των δίσκων τους, το οποίο είναι το λιγότερο φανταστικό.
Μετά από τη διάρκειας περίπου μιας ώρας set των Sunnata, οι Weedpecker έκαναν και αυτοί την εμφάνιση τους. Σαν απόδοση ήταν πολύ καλοί, όχι τόσο δεμένοι όσο οι Sunnata αλλά με ήχο που εμένα προσωπικά με κερδίζει πολύ περισσότερο από τους συμπατριώτες τους, καθώς το ψυχεδελικό στοιχείο είναι πολύ έντονο όπως και το progressive rock. Οι διπλές κιθάρες λειτουργούσαν πολύ όμορφα στην πλειοψηφία του set στο οποίο το πανέμορφο album τους III (οι κριτικές μας εδώ) είχε την τιμητική του. Τα φωνητικά δεν είναι το δυνατό τους σημείο ούτε στους δίσκους και φάνηκε και στη σκηνή αυτό, ενώ και το ατμοσφαιρικό στοιχείο μοιραία χάνει λίγο αλλά κερδίζουν πολύ σε ενέργεια, τόσο σε μουσικό κομμάτι όσο και σε σκηνική παρουσία που φαίνεται ότι γουστάρουν πολύ αυτό που κάνουν. Είναι μια μπάντα που έχει τη δυναμική να εκτοξευτεί στον επόμενο δίσκο της. Ο ήχος δεν ήταν τόσο καλός όσο στην προηγούμενη μπάντα αλλά ήταν αρκετά υποφερτός στο να αναγνωρίζονται τα κομμάτια και να μην ακούμε βαβούρα που συμβαίνει σε άπειρα live.
Συνολικά ένα live εξαιρετικό, με προσιτή τιμή και μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε δύο μπάντες που είναι σε ακμή, παρότι βρίσκονται στο underground, και οι δυο τους με μεγάλη δυναμική. Ο κόσμος δεν ήταν πολύς, κάτι αναμενόμενο για δυο άγνωστα στον πολύ κόσμο συγκροτήματα, αλλά είμαι σίγουρος ότι το word of mouth θα λειτουργήσει σίγουρα στην περίπτωση τους, καθώς και η μουσική τους θα γίνει πιο γνωστή καθώς η ποιότητα είναι δεδομένη, και η απόδοση στο live κρίνεται πάρα πολύ καλή. Εύχομαι να τους ξαναδούμε αμφότερους σύντομα.
Φωτογραφίες: Γιώργος Αλιμήσης
Be the first to comment