The Tronosonic Experience – The Shadow Vol. I

Intro: Petros Papadogiannis

Although this album was recorded at the end of 2019, the year their second album (II: The Big Blow) was released, it was finally uploaded on digital platforms and released in physical form this year.

The Tronosonic Experience camp also experienced a tough loss in March of 2022, when the band’s bassist and founder Per Harald Ottesen passed away after a battle with cancer.

The remaining band members are Øyvind Nypan on guitar, Jan Inge Nilsen on drums and Ole Jørgen Bardal on saxophone. The Shadow Vol. I is released through our beloved Norwegian label Apollon Records. At the same time, however, the second part (Vol. II) was also released, but we’ll talk about that very soon…

[bandcamp width=100% height=120 album=3193024470 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Norwegian jazz / prog reliability

The Tronosonic Experience is a purely instrumental band, a choice that can easily expose even musicians with great experience and technical skills. In their first two albums, they somehow magically managed to make me go back to their music and enjoy the flow of those two records. As is the case with the nine-minute opener, Sheik Pt. 1. It is a furious prog / jazz composition with the continuous guitar solos releasing large amounts of energy and euphoria. The dialogues between the bass and the drums are also amazing. Honestly, it feels like an informal competition between musicians, where I can’t tell which member shines the most.

In The Last Stand and Golden Comet the speed drops in favor of the psychedelic atmosphere and the mood becomes more improvisational. The same pattern can be seen in the psychedelic colorful cover of the album which is a reference to The 13th Floor Elevators’ debut album cover, although the association stops at the visual part.

The Tronosonic Experience belongs to the category of the Norwegian wave of instrumental jazz / prog bands such as Krokofant and Elephant9, but they somewhat differ sonically. They are more extroverted, they exude a sense of ease, like they are your cool musician friends that you have known for years. Even the saxophone contributes to this atmosphere, it is often allegro and lively.

For the last song and in this album they prefer a softer composition, as happened in both their first albums with Catching The Nile Perch and Lost Highway, while Sheik Pt. 2, The Sunwatcher and Undertow function as preludes of short duration. Totak is atmospheric, kind of an eight-plus-minute journey.

The Tronosonic Experience know how to play with the flow of their music and after intense prog / jazz compositions, they offer the listener the necessary relaxation at the end. The way the guitar builds the whole atmosphere is really impressive and all the notes sound so impressive and majestic, almost hypnotic. Personally, I really like this approach to their sound.

The Tronosonic Experience is like a runner who, while not a favorite to finish in the top positions, has the way and always manages to run a decent race and finish pretty close to the top. In the end they manage to win over the listener with the substantial and quality of their albums in general.

7.5 / 10

Petros Papadogiannis

2^nd opinion

The double strike of Tronosonic Experience with The Shadow Vol. I and II would be great news if they weren’t also the last recordings of the late bassist extraordinaire, Per Harald Ottesen. Although essentially the two parts are extensive pieces of a single unit, it is equally interesting to consider them as two independent releases.

One listen is enough to convince you that the band sounds tighter than ever. With Øyvind Nypan (guitar) and Ole Jørgen Bardal (saxophone) in a driving role and the rhythm section of Ottesen and Jan Inge Nilsen galloping, The Shadow Vol. I is the culmination of the band’s first two albums. Here the flow is perfect, The Tronosonic Experience’s typical Norwegian jamming prog / jazz-rock / post-rock is more dynamic and effective, and the only thing that somewhat limits the result is the fact that it is aimed at a very specific audience. If you belong there, you will listen to it many times on repeat.

8 / 10

Dimitris Kaltsas

Εισαγωγή: Πέτρος Παπαδογιάννης

Το άλμπουμ αν και ηχογραφήθηκε στα τέλη του 2019, τη χρονιά δηλαδή που κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ τους (ΙΙ: The Big Blow), φέτος τελικά κατάφερε να ανέβει στις ψηφιακές πλατφόρμες και παράλληλα να κυκλοφορήσει σε φυσική μορφή.

Το στρατόπεδο των Tronosonic Experience βίωσε όμως και μία σκληρή απώλεια, αφού τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους ο μπασίστας και ιδρυτής της μπάντας Per Harald Ottesen πέθανε έπειτα από μάχη με τον καρκίνο.

Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας είναι ο Øyvind Nypan στην κιθάρα, ο Jan Inge Nilsen στα κρουστά και ο Ole Jørgen Bardal στο σαξόφωνο. Το The Shadow Vol. I κυκλοφορεί από την αγαπημένη μας Νορβηγική εταιρεία Apollon Records. Παράλληλα όμως, κυκλοφορούν και το δεύτερο μέρος (Vol. II) για το οποίο θα τα πούμε πολύ σύντομα…

[bandcamp width=100% height=120 album=3193024470 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Νορβηγική jazz / prog αξιοπιστία

Οι Tronosonic Experience είναι μία αμιγώς instrumental μπάντα, μία επιλογή που μπορεί να χαντακώσει εύκολα ακόμα και μουσικούς με μεγάλη πείρα και τεχνικές ικανότητες επί των οργάνων τους. Στις δύο πρώτες τους δουλειές τους, κατάφεραν με κάποιο μαγικό τρόπο να με κάνουν να ανατρέχω στη μουσική τους και να απολαμβάνω την όλη ροή των δύο εκείνων δίσκων. Όπως ακριβώς συμβαίνει και το με το εναρκτήριο εννιάλεπτο Sheik Pt. 1. Πρόκειται για μία οργιώδη prog / jazz σύνθεση με τα συνεχή solo της κιθάρας να απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας και ευφορίας. Εκπληκτικοί είναι και οι διάλογοι μεταξύ του μπάσου και των ντραμς. Ειλικρινά, φαντάζει σαν ένας άτυπος διαγωνισμός μεταξύ των μουσικών, όπου δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιο μέλος λάμπει περισσότερο.

Στα The Last Stand και Golden Comet η ταχύτητα πέφτει σε όφελος της ψυχεδελικής ατμόσφαιρας και της διάθεσης που γίνεται περισσότερο αυτοσχεδιαστική. Στο ίδιο μοτίβο είναι και το ψυχεδελικό πολύχρωμο εξώφυλλο του άλμπουμ που παραπέμπει σε αντίστοιχο των 13th Floor Elevators, αν και ο συνειρμός σταματά στο εικαστικό κομμάτι.

Οι Tronosonic Experience ανήκουν στην κατηγορία του νορβηγικού κύματος instrumental jazz / prog σχημάτων όπως οι Krokofant και Elephant9, αλλά κάπου διαφοροποιούνται ηχητικά. Είναι περισσότερο εξωστρεφείς, αναδύουν μία αίσθηση χαλαρότητας, σαν να είναι οι cool μουσικοί φίλοι σου που γνωρίζεστε για χρόνια. Ακόμα και το σαξόφωνο συνεισφέρει στο κλίμα αυτό, είναι συχνά allegro και ζωηρό.

Για τελευταίο τραγούδι και σε αυτό το άλμπουμ προτιμούν μία ήπια σύνθεση όπως συνέβη και στα δύο πρώτα τους άλμπουμ με τα Catching The Nile Perch και Lost Highway, ενώ τα Sheik Pt. 2, The Sunwatcher και Undertow που συμπληρώνουν το The Shadow Vol. Ι λειτουργούν ως πρελούδια μικρής διάρκειας. Το Totak είναι ατμοσφαιρικό, ταξιδιάρικο στα οκτώ και πλέον λεπτά που εκτείνεται.

Οι Tronosonic Experience ξέρουν να παίζουν με τη ροή της μουσικής τους και μετά από επίμονες, έντονες prog / jazz συνθέσεις, προσφέρουν την απαραίτητη για τον ακροατή χαλάρωση απ’ όλη την ένταση της ακρόασης. Εδώ είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που η κιθάρα χτίζει στην όλη ατμόσφαιρα και τα χτυπήματα της ακούγονται τόσο εντυπωσιακά και μεγαλειώδη, σχεδόν υπνωτικά. Προσωπικά, αυτή η ηχητική τους προσέγγιση μου αρέσει πολύ.

Οι Tronosonic Experience μοιάζουν με έναν δρομέα που ενώ  δεν είναι φαβορί πριν την έναρξη του αγώνα να τερματίσει στις πρώτες θέσεις, έχει τον τρόπο και καταφέρνει να κάνει πάντα μία αξιόλογη κούρσα και να τερματίσει αρκετά κοντά στις πρώτες θέσεις. Στο τέλος καταφέρνουν να κερδίσουν τον ακροατή με την ουσία και την ποιότητα των άλμπουμ τους γενικότερα.

7.5 / 10

Πέτρος Παπαδογιάννης

2^η γνώμη

Το φετινό διπλό χτύπημα των Tronosonic Experience με τα The Shadow Vol. I και II θα ήταν ένα υπέροχο νέο αν δεν ήταν και οι τελευταίες ηχογραφήσεις του αδικοχαμένου εξαιρετικού μπασίστα, Per Harald Ottesen. Αν και ουσιαστικά τα δύο μέρη αποτελούν εκτενή κομμάτια ενός ενιαίου συνόλου, είναι εξίσου ενδιαφέρον να εξετάζονται ως δύο ανεξάρτητες κυκλοφορίες.

Μία και μόνο ακρόαση είναι αρκετή για να πείσει ότι η μπάντα ακούγεται πιο δεμένη από ποτέ. Με τους Øyvind Nypan (κιθάρα) και Ole Jørgen Bardal (σαξόφωνο) σε ρόλο οδηγού και το rhythm section των Ottesen και Jan Inge Nilsen να καλπάζει, το The Shadow Vol. I αποτελεί το επιστέγασμα των δύο πρώτων albums της μπάντας. Εδώ η ροή είναι άψογη, το τυπικό νορβηγικό jamming prog / jazz-rock (και λίγο post-rock) των Tronosonic Experience είναι πιο δυναμικό και πιο επιδραστικό και το μόνο που περιορίζει κάπως το αποτέλεσμα είναι το γεγονός ότι απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο ακροατήριο. Αν ανήκεις εκεί, θα το ακούσεις πολλές φορές σε επανάληψη.

8 / 10

Δημήτρης Καλτσάς