The Flower Kings – By Royal Decree

Intro: Dimitris Kaltsas

When you look back at the discography of bands the debut albums of which you remember very well, you realize how fast time passes. This year’s By Royal Decree is the 15th album of The Flower Kings, 27 whole years after the unforgettable Back in the World of Adventures, an album that among with some others had marked the return of the traditional progressive rock sound in the mid-90s. After more than 20 years, the brother of band leader Roine Stolt, Michael (bass, Moog, backing vocals), has returned in the band, and this is yet another double album for the Swedish band. Two years after Islands with a total duration of 96 minutes, how engaging can a 94 minute album be as a whole?

Half great, half OK

For more than a quarter of a century, The Flower Kings have been a constant presence in the world of modern progressive rock. Roine Stolt and company have always expressed their love for the past with the sounds and spirit of the modern world. These Swedish prog rock icons have just released their new studio opus By Royal Decree, an album that not only includes some compositions written before the first album, but also brings together Roine and his brother and founding member, Michael Stolt (bass, backing vocals), on a record for the first time in 20 years.

I had pretty much given up on The Flower Kings after some more or less average albums in recent years. On the new release they seem to have found a renewed energy. The 94 minutes of music, divided into two parts include all the Flower Kings trademark elements. By Royall Decree places a stronger emphasis on shorter compositions than in most of the band’s other records, but from a stylistic standpoint, not much has changed. They are playing in a rather safe mode here, not really trying to do anything revolutionary, but it’s still good.

Roine Stolt has such a beautiful delivery. It’s not so much that he’s a particularly fantastic singer or anything like that. However, he sings with a very sincere swing in his vocals. The first part of the album offers some really standout songs such as The Great Pretender. The song is about finding your way in life. The sound feels straight out of their 1998 classic Stardust We Are. World Gone Crazy is another gem, I love the Zappa feeling this track has. A Million Stars has a warm melody and includes one of Stolt’s smooth and flowing guitar solos. Although it is only six minutes long, Revolution is structured as a progressive epic, with an overture and a verse section that unfolds in a variety of different segments and phases. The ending is magnificent, with Roine accompanied by Hasse on vocals.

Unfortunately the second part of the album doesn’t have such strong songs. It sounds nice and cool, but with very few memorable moments. It feels like they were trying too hard to push a double album again and didn’t have enough material for it. If they had written a shorter album with 1-2 more epics and a few shorter songs between them, things would be very different. By Royal Decree is a fine album on which Roine Stolt and company haven’t done anything particularly new, there’s nothing here that fans of the band haven’t heard before. But at the same time, they looked back to their early years and, by bringing that into the present, they created an album that is musically fresher and more interesting than their three previous albums.

7 / 10

Goran Petrić

2^nd opinion

How important The Flower Kings were to the revival of progressive rock in the ’90s and what they’ve given us, especially in their first five albums, is enough to secure them an enviable legacy. However, as standing at such a height in the long run is very difficult, sounding relevant during different eras is merely impossible. The Swedish band had absolutely nothing to prove with By Royal Decree and indeed in the 94 minutes of the album there is nothing new, except maybe some fusion keyboard solos. There would be no problem with that if the compositional level was high and even more so if Roine Stolt’s vocal lines were at least interesting. What stands out once again is of course Roine’s excellent guitar work on a technical and aesthetic level. There are some good (but not great) tracks on the first cd, and unfortunately the second cd doesn’t flatter the band. But even if it was absent, the album would be well-played progressive rock that is far from the essence of progressive music.

4 / 10

Dimitris Kaltsas

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς

Όταν κοιτάζεις πίσω στη δισκογραφία συγκροτημάτων των οποίων θυμάσαι πολύ καλά την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου, συνειδητοποιείς πόσο γρήγορα περνά ει ο χρόνος. Το φετινό By Royal Decree είναι το 15^ο album των Flower Kings, 27 ολόκληρα χρόνια μετά το αξέχαστο Back in the World of Adventures, ένα δίσκο που μαζί με μερικούς ακόμα είχε σημάνει την επιστροφή του παραδοσιακού progressive rock ήχου στα μέσα της δεκαετίας του ‘90. Στη φετινή κυκλοφορία τους συμμετέχει μετά από πάνω από 20 χρόνια ο αδελφός του ηγέτη Roine Stolt, Michael (μπάσο, Moog, δεύτερα φωνητικά) και το μοτίβο του διπλού δίσκου καλά κρατεί για το σουηδικό σχήμα. Δύο χρόνια μετά το Islands με συνολική διάρκεια 96 λεπτά, πόσο ενδιαφέρον μπορεί να είναι ένα album 94 λεπτών στο σύνολό του;

Εξαιρετικό το μισό, απλά καλό το υπόλοιπο

Για περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα, οι Flower Kings έχουν μια συνεχή παρουσία στο σύγχρονο progressive rock. Ο Roine Stolt και η παρέα του εξέφραζαν πάντα την αγάπη τους για το παρελθόν με τους ήχους και το πνεύμα της σύγχρονης εποχής. Οι Σουηδοί prog rock θρύλοι μόλις κυκλοφόρησαν το νέο τους στούντιο album By Royal Decree, ένα δίσκο που όχι μόνο περιλαμβάνει κάποιες συνθέσεις που γράφτηκαν πριν από το πρώτο άλμπουμ, αλλά βρίσκει και πάλι μαζί τον Roine και τον αδελφό του και ιδρυτικό μέλος, Michael Stolt (μπάσο, δεύτερα φωνητικά), σε studio album για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια.

Προσωπικά, είχα εγκαταλείψει κάπως τους Flower Kings μετά από μερικά λίγο-πολύ μέτρια άλμπουμ τα τελευταία χρόνια. Στη νέα κυκλοφορία φαίνεται να έχουν βρει μια ανανεωμένη ενέργεια. Τα 94 λεπτά μουσικής, χωρισμένα σε δύο μέρη, περιλαμβάνουν όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία των Flower Kings. Στο By Royal Decree δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στις πιο σύντομες συνθέσεις από ό,τι στους περισσότερους άλλους δίσκους του συγκροτήματος, αλλά από στιλιστική άποψη, δεν έχουν αλλάξει πολλά. Παίζουν περισσότερο σε safe mode εδώ, δεν προσπαθούν πραγματικά να κάνουν κάτι επαναστατικό, αλλά το αποτέλεσμα εξακολουθεί να είναι καλό.

Ο Roine Stolt αποδίδει για άλλη μία φορά πραγματικά όμορφα. Παρά το ότι δεν είναι ένας ιδιαίτερα φανταστικός τραγουδιστής ή κάτι τέτοιο, τραγουδάει με μια πολύ χαρακτηριστική ειλικρίνεια. Το πρώτο μέρος του album προσφέρει μερικά πραγματικά ξεχωριστά τραγούδια όπως το The Great Pretender. Το τραγούδι είναι να βρεις το δρόμο σου στη ζωή. Ο ήχος βγαίνει από το κλασικό Stardust We Are του 1998. Το World Gone Crazy είναι άλλο ένα εξαιρετικό τραγούδι, μου αρέσει η αίσθηση Zappa που έχει αυτό το κομμάτι. Το A Million Stars έχει μια ζεστή μελωδία και περιλαμβάνει ένα από τα χαρακτηριστικά ομαλά και ρέοντα κιθαριστικά σόλο του Stolt. Αν και διαρκεί μόνο έξι λεπτά, το Revolution είναι δομημένο ως ένα progressive epic, με οβερτούρα και μια ενότητα στίχων που εκτυλίσσεται σε μια ποικιλία διαφορετικών τμημάτων και φάσεων. Το τέλος είναι υπέροχο, με τον Roine να συνοδεύεται από τον Hasse στα φωνητικά.

Δυστυχώς, το δεύτερο μέρος του άλμπουμ δεν έχει τόσο δυνατά τραγούδια. Ακούγεται ωραίο και φρέσκο, αλλά με πολύ λίγες αξέχαστες στιγμές. Φαίνεται ότι προσπαθούσαν πολύ σκληρά να βγάλουν ξανά ένα διπλό άλμπουμ και δεν είχαν αρκετό υλικό για αυτό. Αν είχαν γράψει ένα μικρότερο album με 1-2 ακόμα epics και μερικά πιο σύντομα τραγούδια μεταξύ τους, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Το By Royal Decree είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ στο οποίο ο Roine Stolt και η παρέα του δεν έχουν κάνει κάτι πραγματικό νέο, δεν υπάρχει τίποτα εδώ που δεν έχουν ακούσει οι οπαδοί του συγκροτήματος. Ταυτόχρονα όμως, κοίταξαν πίσω στα πρώτα τους χρόνια και φέρνοντάς τα στο παρόν, δημιούργησαν ένα άλμπουμ που είναι μουσικά πιο φρέσκο ​​και πιο ενδιαφέρον από τα τρία προηγούμενα albums τους.

7 / 10

Goran Petrić

2^η γνώμη

Το πόσο σημαντικοί έχουν υπάρξει οι Flower Kings για την αναβίωση του progressive rock στη δεκαετία του ’90 και τα όσα μας έδωσαν κυρίως στα πέντε πρώτα albums τους είναι αρκετά για να τους εξασφαλίσουν μία αξιοζήλευτη υστεροφημία. Ωστόσο, όσο το να στέκεται ένα συγκρότημα σε τέτοιο ύψος σε βάθος χρόνου δεν είναι το ζητούμενο, το να ακούγεται συναφές σε εποχές που αλλάζουν ηχητικά είναι σίγουρα σχεδόν απίθανο. Το σουηδικό σχήμα δεν έχει να αποδείξει τίποτα απολύτως με το By Royal Decree και όντως στα 94 λεπτά του δίσκου δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο, εκτός ίσως από μερικά εμβόλιμα fusion solos στα πλήκτρα. Δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με αυτό αν το συνθετικό επίπεδο ήταν υψηλό και ακόμα περισσότερο αν οι φωνητικές γραμμές του Roine Stolt ήταν τουλάχιστον ενδιαφέρουσες. Αυτό που ξεχωρίζει για άλλη μία φορά είναι βέβαια η εξαιρετική κιθαριστική δουλειά του Roine, αλλά περισσότερο σε τεχνικό και αισθητικό επίπεδο, παρά συνθετικά. Υπάρχουν κάποια καλά κομμάτια στο πρώτο cd, κανένα όμως εξαιρετικό και δυστυχώς το δεύτερο cd σε καμία περίπτωση δεν κολακεύει την μπάντα. Ακόμα όμως κι αν αυτό απουσίαζε, ο δίσκος θα ήταν καλοπαιγμένο progressive rock που πόρρω απέχει από την ουσία του προοδευτικού ήχου.

4 / 10

Δημήτρης Καλτσάς