Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.
[SNP Records, 2020]
Intro: A. Topintzis, D. Kaltsas
Caleb Dolister, the drummer of Kandinsky Effect, has released the third part of a collection with his own compositions this year, recorded at various places, and the whole process lasted more than 10 years. As a professional session drummer, during all these years Caleb had been travelling to various US studios for the recordings of mainly jazz and classical music records. The respect and appreciation to him is reflected in this record, since more or less 23 different musicians (including Dolister) participate in the album.
The idea of Daily Thumbprint Collection 3: The Wandering was formed in 2008 and the recordings took place between 2009-2014. The result could not be anything less than special (if not unique).
[bandcamp width=100% height=120 album=1878920729 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]
A journey with unexpected destination(s)
With a sound based on jazz, prog and post-rock music, it makes sense for the material to be characterized by high level of technique, but despite its instrumental character, it’s obvious that the creator honestly captures a very specific atmosphere, inspired from a wandering musician’s life on the move. It is this metaphor that creates constant stylistic changes in the 10 compositions on the album. And the question that arises is whether the composer has managed to create a solid album or just put some scattered ideas in order.
The answer is not easy, because Caleb Dolister is not a one-dimensional artist. His post-rock origins remain present and this helps him to create smooth alternations between many different instruments, without losing the atmosphere. The most typical example of this is the opener 080620 [the second place], which escalates like a classic post-rock composition. On the contrary, when he composes with a jazz or classical approach, the result is much more interesting. 090921 [the one that went away] could be part of a very interesting soundtrack, 081227 [the formalist] with saxophones and trumpets brings the most trippy moments of Jaga Jazzist to mind, while the labyrinthine structures in 090510 [the drifter] and the continuous alterations offer the proggiest composition of the album.
Diversity is not what’s missing from Caleb’s music. It’s ideas like those in 081205 [the one that lost their way] where heavy guitars go hand in hand with piano melodies. There are similar post-metal flares elsewhere, as e.g. in 080721 [the machinist], offering depth and color to a rather gray album. However, on the whole these are just few in an album that does not aim to create memories and win you over with its hooks, but rather to offer you a pleasant listening experience, to take you on a journey to the influences and the experiences that the artist had, and finally make you follow its difficult path. Dolister succeeds to a great extent and in whatever places I got lost, a little later I found my way back to the entertainment it offered me.
7.5 / 10
Alexandros Topintzis
2nd opinion
The Daily Thumbprint Collection 3: The Wandering is one of the most ambitious albums released in 2020 and definitely one of the most special. Dolister’s instrumental work is clearly narrative in nature and perfectly achieves this goal mainly thanks to the impressive, rich orchestration with a multitude of electric and mainly acoustic instruments weaving the compositions. The general style extends from avan-prog to jazz and post-rock with quite a cinematic style, quite close to the style of a unique atmospheric soundtrack, with Dolister’s simple or busy drumming playing a central role with constant rhythm alternations. Unfortunately, not everything is successful. The heavier (borderline metal) parts do not fit convincingly enough with the melodies, and there are parts that sound more complicated than others, probably due to excessive editing. In any case, the album still sounds original and very personal and that’s what’s important. Recommended to all fans of atmospheric instrumental music regardless of genre.
7.5 / 10
Dimitris Kaltsas
[SNP Records, 2020]
Εισαγωγή: A. Toπιντζής, Δ. Kαλτσάς
Ο drummer των Kandinsky Effect, Caleb Dolister, κυκλοφορεί φέτος το τρίτο μέρος της συλλογής με δικές του συνθέσεις, ηχογραφημένες σε διάφορα σημεία μιας διαδρομής, που είχε διάρκεια περισσότερα από 10 χρόνια. Ο Caleb ως επαγγελματίας session drummer ταξίδευε όλον αυτόν τον χρόνο σε διάφορα studio των Η.Π.Α για τις ανάγκες ηχογράφησης δίσκων κυρίως jazz και κλασικής μουσικής. Ο σεβασμός και η εκτίμηση που υπάρχει προς το πρόσωπο του, αποτυπώνεται στο έργο αυτό, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ, 23 διαφορετικοί μουσικοί (συμπεριλαμβανομένου και του Dolister) συμμετέχουν στο album.
Η ιδέα του Daily Thumbprint Collection 3: The Wandering σχηματίστηκε το 2008 και οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 2009-2014. Το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να μην είναι αντίστοιχα ιδιαίτερο (αν όχι μοναδικό).
[bandcamp width=100% height=120 album=1878920729 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]
Ένα ταξίδι με απροσδόκητο/ους προορισμό/ούς
Με ήχο που βασίζεται στην jazz, prog και post-rock μουσική, είναι λογικό το υλικό να σφύζει από σεμιναριακά παιξίματα, όμως μπορείς να διακρίνεις παρά τον instrumental χαρακτήρα του, ότι ο μουσικός με ειλικρίνεια καταγράφει μια πολύ συγκεκριμένη ατμόσφαιρα, που ίσως εμπνέεται από ακριβώς αυτή την ζωή στον δρόμο, την συνεχή περιπλάνηση ενός μουσικού. Ακριβώς αυτή η αλληγορία δημιουργεί συνεχής εναλλαγές στυλ, στις 10 συνθέσεις που βρίσκονται στον δίσκο. Και το ερώτημα που τίθεται είναι εάν ο συνθέτης έχει καταφέρει να δημιουργήσει κάτι ενιαίο ή απλά έβαλε σε σειρά κάποιες σκόρπιες ιδέες.
Η απάντηση δεν είναι εύκολη, γιατί ο Caleb Dolister δεν είναι ένας μονοδιάστατος καλλιτέχνης. Οι post-rock καταβολές του παραμένουν παρούσες και αυτό το χαρακτηριστικό τον βοηθά να δημιουργεί ομαλές εναλλαγές ανάμεσα σε πολλά και διαφορετικά όργανα, χωρίς να χάνεται η ατμόσφαιρα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι το εναρκτήριο 080620 [the second place], το οποίο κλιμακώνεται σαν μια κλασική post-rock σύνθεση. Αντίθετα όταν συνθέτει με την jazz ή κλασική προσέγγιση, τα αποτελέσματα είναι αρκετά πιο ενδιαφέροντα. Το 090921 [the one that went away] θα μπορούσε να είναι κομμάτι ενός πολύ ενδιαφέροντος soundtrack, το 081227 [the formalist] με τα σαξόφωνα και τις τρομπέτες θυμίζει τις πιο ταξιδιάρικες στιγμές των Jaga Jazzist, ενώ στο 090510 [the drifter] οι δαιδαλώδεις δομές και οι συνεχείς εναλλαγές μας προσφέρουν την πιο prog σύνθεση της συλλογής.
Η ποικιλία δεν είναι το στοιχείο που λείπει από την μουσική του Caleb. Αυτό που λείπει από το υλικό του είναι ιδέες σαν αυτές του 081205 [the one that lost their way] όπου οι βαριές κιθάρες συμπορεύονται υπέροχα με τις μελωδίες του πιάνου. Υπάρχουν και σε άλλα σημεία, παρόμοιες post-metal εκλάμψεις, όπως π.χ. στο 080721 [the machinist], που προσφέρουν βάθος και χρώμα σε έναν γκρι δίσκο. Ωστόσο, στο σύνολο τους αυτές είναι λίγες σε έναν δίσκο που δεν έχει σκοπό να δημιουργήσει μνήμες και να σε κερδίσει με τα hooks που περιλαμβάνει, αλλά περισσότερο να σου προσφέρει ένα ευχάριστο άκουσμα, να σε ταξιδέψει μουσικά στις επιρροές και τις εμπειρίες που είχε ο καλλιτέχνης και εντέλει να σε κάνει να ακολουθήσεις την δύσβατη πορεία του. Τα καταφέρνει σε τεράστιο βαθμό και σε όσα σημεία κι αν χάθηκα, λίγο αργότερα ξαναβρήκα τον δρόμο μου προς την ψυχαγωγία που μου προσέφερε.
7.5 / 10
Αλέξανδρος Τοπιντζής
2η γνώμη
Το Daily Thumbprint Collection 3: The Wandering αποτελεί ένα από τα πιο φιλόδοξα albums που κυκλοφόρησαν το 2020 και σίγουρα ένα από τα πιο ιδιαίτερα. Το ορχηστρικό δημιούργημα του Dolister έχει φανερά αφηγηματικό χαρακτήρα και επιτυγχάνει απόλυτα το σκοπό αυτό κυρίως χάρη στην εντυπωσιακή, πλούσια ενορχήστρωση με πλήθος ηλεκτρικών και κυρίως ακουστικών οργάνων να υφαίνουν τις συνθέσεις. Το γενικό στυλ εκτείνεται από avan-prog έως jazz και post-rock με αρκετά κινηματογραφικό ύφος, αρκετά κοντινό στο ύφος ενός ιδιόμορφου ατμοσφαιρικού soundtrack, με το άλλοτε απλό και άλλοτε busy drumming του Dolister να έχει κεντρικό ρόλο με διαρκείς εναλλαγές ρυθμών. Δυστυχώς δεν είναι όλα επιτυχημένα. Τα πιο heavy (οριακά metal) σημεία δεν δένουν αρκετά πειστικά με τις μελωδίες και υπάρχουν σημεία που πιθανώς εξαιτίας του υπερβολικού editing ακούγονται πιο ασαφή από άλλα. Σε κάθε περίπτωση, αυτό ελάχιστα μειώνει την απόλαυση της ακρόασης του δίσκου που εξακολουθεί να ηχεί πρωτότυπος και πολύ προσωπικός. Συστήνεται στους λάτρεις της ατμοσφαιρικής ορχηστρικής μουσικής ανεξάρτητα μουσικού είδους.
7.5 / 10
Δημήτρης Καλτσάς
