Armed Cloud – Torque

Intro: Dimitris Kaltsas

Armed Cloud from Nijmegen, Netherlands were formed in 2010 and two years later released the EP Shroud of Rain. Their debut full-length album entitled Obsidian Desert was released through MaXxive Records in 2015 bearing the identity of the band’s progressive metal sound. Master Device & Slave Machines was released in 2017 through Freya Records and it was obvious that the Dutch band had a clear intention to evolve its sound in a rather bold way.

This year’s Torque is Armed Cloud’s third album and certainly the most ambitious and mature to date. In times without concerts and tours, a band’s success depends on how many people listen to its music. In this case, Armed Cloud can attract listeners with different musical tastes.

Multidiverse prog out of the ordinary

The Dutch progresive metal / rock band Armed Cloud is back with their third full-length album titled Torque. From the beginning and their first record Obsidian Desert in 2015 they were ready to blend different styles of music and influences, and somehow create a unique brand of progressive metal / rock sound. That story continues on the new album as well, but there is a change in the line-up. The original guitarist and founding member Wouter van der Veen left the band, and the new guitarist is Kay Bouten.

After the very first spin, the album caught my attention with its strong compositions and high level of technique, and it is obvious that the band plays a highly energetic form of progressive metal mixed with a decent dose of catchy alt-rock, in the veins of old Muse and the American band Three. Their singer Daan Dekker has a warm, emotional, and at times odd sounding voice which is a huge part of the music of Armed Cloud. Sometimes his tone reminds me a little bit of Matt Bellamy like in the first single off the album, Heart of Darkness. You will be totally blown away by the drum sound in combination with the crunchy guitars. This powerful song works perfectly with Daan’s voice. Wound in my Heart is my personal favorite and shows the emotional side of Armed Cloud as the speed has slightly decreased and keyboards are taking the lead, although the guitar gently steals the attention with an inventive solo.

The retro and warm keyboard sounds (which sometimes remind me of Marillion) are spread over the compositions, sometimes taking the lead or just making sure the atmosphere in each song is just perfect. If you focus on the rhythm section, there is always a close relationship between the kick drum and the bass sound during the entire record. The album closer Awaiting the Sound of the Chimes is the longest song here which should appeal to any fan of 90s prog metal. Despite the fact that the band uses very similar stylistic ways (high pitched vocals, not too tricky prog rhythms, melodies with heart but not very pompous), I find Armed Cloud somehow smarter and fresher than many other bands which are still swimming in these waters. This great prog track is filled with dramatic tempo changes, theatrical keyboards, strong guitar solos and a stunning rhythm section, and it simply allows all band members to shine and show their talent. Unfortunately, there are only five “real songs”, because there are three intros / instrumentals. Judging by the creativity and ideas, I think that the band could offer us two or three more songs. Armed Cloud have already established their sound and style which can only get better with each new release. If you are a progressive metal / rock fan, this is a release well worth checking out.

7.5 / 10

Goran Petrić

2^nd opinion

Third album for the Dutch band Armed Cloud and the difference compared to the previous ones is that guitarist Kay Bouten has replaced Wouter van der Veen. The album begins with a creepy introduction (Torque), and from the second track the album starts dynamically at a fast pace with the guitars stealing the show with great metal riffing. In the process, the songs become more and more melodic and calmer. The sound here is alternative progressive metal, and I’say they kinda reminded me of Coheed and Cambria and Thank You Scientist. The vocals alternate from clean to brutal very often. The songs that stand out are Big Bang Theory, with a characteristic melody that pushes you to start headbanging and Wound in my heart, a more and more atmospheric melodic song and than the previous ones with groovy guitars, while the album closes with the twelve-minute Awaiting the Sound of the Chimes. In general, it is a very good and thoroughly worked album in terms of composition and production. There are tracks that captivate you from the first listen and others that need more spins to appreciate them. I believe that Torque is another stage in the evolution of Armed Cloud after Obsidian Desert and Master Device & Slave Machines. Will you join me on a journey? I think it deserves your attention.

7 / 10

Eleni Panayiotou

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς

Οι Armed Cloud από το Nijmegen της Ολλανδίας σχηματίστηκαν το 2010 και δύο χρόνια μετά κυκλοφόρησαν το ΕΡ Shroud of Rain. Το πρώτο τους full-length album με τίτλο Obsidian Desert κυκλοφόρησε από την MaXxive Records το 2015 δίνοντας το στίγμα του progressive metal ήχου της μπάντας. Το Master Device & Slave Machines κυκλοφόρησε το 2017 από την Freya Records και ήταν φανερό πως το ολλανδικό σχήμα είχε σαφή πρόθεση να εξελίξει τον ήχο του με αρκετά τολμηρό τρόπο.

Το φετινό Torque είναι το τρίτο album των Armed Cloud και σίγουρα το πιο φιλόδοξο και ώριμο μέχρι σήμερα. Σε καιρούς χωρίς συναυλίες και περιοδείες, η επιτυχία μιας μπάντας είναι συνάρτηση του πόσοι ακούν τη μουσική της. Εν προκειμένω, οι Armed Cloud μπορεί να προσελκύσουν ακροατές με διαφορετικά μουσικά γούστα.

Πολυδιάστατο και ασυνήθιστο prog

Το ολλανδικό progressive metal / rock συγκρότημα Armed Cloud επιστρέφει με το τρίτο ολοκληρωμένο τους άλμπουμ με τίτλο Torque. Από την αρχή και τον πρώτο τους δίσκο Obsidian Desert το 2015 ήταν έτοιμοι να συνδυάσουν διαφορετικά στυλ μουσικής και επιρροών και να δημιουργήσουν με τον δικό τους τρόπο μια μοναδική εκδοχή προοδευτικού metal / rock. Αυτό συνεχίζεται και στο νέο άλμπουμ, αλλά υπάρχει μια αλλαγή στη σύνθεση. Ο κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος Wouter van der Veen έφυγε από το συγκρότημα και ο νέος κιθαρίστας είναι ο Kay Bouten.

Μετά την πρώτη ακρόαση, το άλμπουμ τράβηξε την προσοχή μου με τις δυνατές συνθέσεις και την εξαιρετική τεχνική και είναι προφανές ότι η μπάντα παίζει μια πολύ ενεργητική μορφή progressive metal αναμεμιγμένη με μια αξιοπρεπή δόση πιασάρικου alt-rock στο στυλ των πρώιμων Muse και το αμερικανικό συγκρότημα Three. Ο τραγουδιστής τους Daan Dekker έχει ζεστή, συναισθηματική και μερικές φορές περίεργη φωνή, η οποία αποτελεί τεράστιο μέρος της μουσικής του Armed Cloud. Μερικές φορές ο τόνος του μου θυμίζει λίγο τον Matt Bellamy όπως στο πρώτο promo single Heart of Darkness. Θα εκπλαγείτε εντελώς από τον ήχο των ντραμς σε συνδυασμό με το κοφτό κιθαριστικό παίξιμο. Αυτό το δυνατό τραγούδι λειτουργεί τέλεια με τη φωνή του Daan. Το Wound in my Heart είναι το αγαπημένο μου και δείχνει τη συναισθηματική πλευρά των Armed Cloud καθώς η ταχύτητα μειώνεται ελαφρώς και τα πλήκτρα παίρνουν τα ηνία, αν και η κιθάρα κλέβει την προσοχή με ένα ευρηματικό σόλο.

Οι ρετρό και ζεστοί ήχοι των πλήκτρων (που μου θυμίζουν μερικές φορές τους Marillion) γεμίζουν τις συνθέσεις, μερικές φορές πρωταγωνιστούν ή απλά φροντίζουν η ατμόσφαιρα σε κάθε τραγούδι να είναι τέλεια. Εάν εστιάσετε στο rhythm section, υπάρχει πάντα μια στενή σχέση μεταξύ του ήχου της μπότας και του μπάσου καθόλη τη διάρκεια του δίσκου. Το κομμάτι που κλείνει το άλμπουμ είναι το Awaiting the Sound of the Chimes το οποίο είναι το μεγαλύτερο τραγούδι σε διάρκεια και θα προσελκύσει όλους τους φίλους του prog metal της δεκαετίας του ’90. Παρά το γεγονός ότι η μπάντα χρησιμοποιεί πολύ παρόμοιους στυλιστικούς τρόπους (ψηλά φωνητικά, όχι πολύ περίπλοκους prog ρυθμούς, μελωδίες με καρδιά αλλά όχι πολύ πομπώδεις), βρίσκω τους Armed Cloud κάπως πιο έξυπνους και πιο φρέσκους ​​από πολλές άλλες μπάντες που παίζουν αυτό το είδος μουσικής. Αυτό το υπέροχο prog κομμάτι είναι γεμάτο με δραματικές αλλαγές ρυθμού, θεατρικά πλήκτρα, δυνατά κιθαριστικά σόλο και ένα εντυπωσιακό rhythm section και επιτρέπει απλά σε όλα τα μέλη της μπάντας να λάμψουν και να δείξουν το ταλέντο τους. Δυστυχώς, υπάρχουν μόνο πέντε «αληθινά τραγούδια», καθώς υπάρχουν και τρεις εισαγωγές / ορχηστρικά. Κρίνοντας από τη δημιουργικότητα και τις ιδέες, νομίζω ότι το συγκρότημα θα μπορούσε να μας προσφέρει δύο ή τρία ακόμη τραγούδια. Οι Armed Cloud έχουν ήδη καθιερώσει τον ήχο και το στυλ τους, το οποίο μπορεί να βελτιωθεί σε κάθε νέα κυκλοφορία. Εάν ακούτε prog metal / rock, αυτή είναι μια κυκλοφορία που αξίζει να τσεκάρετε.

7.5 / 10

Goran Petrić

2^η γνώμη

Τρίτος δίσκος για τους Ολλανδούς Armed Cloud και η διαφορά σε σχέση με τους προηγούμενους είναι ότι σε αυτόν συμμετέχει και ο κιθαρίστας Kay Bouten αντί του Wouter van der Veen. Το album ξεκινάει με μια ανατριχιαστική εισαγωγή με το ομώνυμο τραγούδι Torque και από το δεύτερο κομμάτι ο δίσκος μπαίνει δυναμικά σε γρήγορους ρυθμούς με τις κιθάρες να κλέβουν την παράσταση με metal riffing. Στην πορεία τα τραγούδια γίνονται όλο και πιο μελωδικά και η ένταση πέφτει. Ο δίσκος κινείται στα μονοπάτια του alternative progressive metal. Προσωπικά μου θύμισαν Coheed and Cambria και σε κάποιες στιγμές τους Thank You Scientist. Τα φωνητικά εναλλάσσονται μεταξύ καθαρών και brutal πολύ συχνά. Tα τραγούδια που ξεχώρισα είναι το Big Bang Theory, με χαρακτηριστική μελωδία που σε ωθεί να αρχίσεις να κάνεις headbanging και το Wound in my heart, μελωδικότερο με groovy κιθάρες και πιο ατμοσφαιρικό από τα προηγούμενα, ενώ ο δίσκος κλείνει με το δωδεκάλεπτο Awaiting the Sound of the Chimes. Σε γενικές γραμμές είναι ένας ποιοτικός και καλοδουλεμένος δίσκος από άποψη σύνθεσης και παραγωγής. Υπάρχουν κομμάτια που σε αιχμαλωτίζουν από το πρώτο άκουσμα και άλλα που χρειάζονται περισσότερες από μία ακροάσεις για να τα εκτιμήσεις. Πιστεύω ότι το Torque είναι ένα ακόμη στάδιο εξέλιξης των Armed Cloud, μετά τα Obsidian Desert και Master Device & Slave Machines. Will you join me on a journey? Πιστεύω πως αξίζει την προσοχή σας.

7 / 10

Ελένη Παναγιώτου