SteelSwarm – Aspects of Dissonance

Intro: Christos Minos

SteelSwarm is a relatively new progressive metal band from Australia, a country with a great contemporary prog scene which includes bands that have already made their mark. The line-up of the trio includes: Dane Simms (guitar, vocals), Jamie Simms (bass) and Zac Stewart (drums, keys).

Let’s hope that the band will follow the great tradition of Australian bands over the years and fulfill the expectations of the debut full-length album Aspects of Dissonance.

When technique outweighs songwriting

SteelSwarm’s debut album was released seven years after the EP The Ultimate Offering and was pre-announced by the release of the single Everything Lasts Forever two years ago.

But which exactly is the musical orientation? SteelSwarm follows the spirit of our time: they undoubtedly embrace djent’s well-established influence in the field of hard / heavy music. Their music rests on the achievements of Animals as Leaders, Periphery and other prominent contemporary bands of this relatively new sound. Technique intertwines with melody in an attempt to extend the background of its creators a little beyond their influences.

This is exactly what we hear in the opening track, Begin Simulation: an impressive guitar introduction that unfolds into a track that balances technical metal riffs with melodic parts. Brutal vocals are combined with clean vocals, and the latter reflect the emotions of the song. River of Sky follows the same recipe with a piano introduction before the first really impressive track, Future Gods. Clearly this is their most progressive moment; it’s the canvas to showcase their talent as a band. Impressive alternations exude something from Animals as Leaders’ aesthetics, showing their high level of technique as musicians and at the same time the ability to create a solid track.

Dane Simms has revealed that Future Gods is a piece that reflects the idea that humanity is living it up as the ‘Future Gods’ of this planet, while the earth is burning down, in terms of environmental impact. It’s very interesting, beautiful thinking with clear ecological implications, which is part of the overall lyrical conception of the album.

Everything Lasts Forever, their first official video clip, is one of the most melodic moments of the album. This song has strong TesseracT elements (and it’s not the only one) and definitely has a very memorable chorus. The band’s philosophy is also clearly understood here: in the eternal cycle of nature nothing really dies, it just mutates into something else.

What follows is not equally interesting. Certainly, technique and melody prevail throughout the album and the tracks are well structured. However, there is nothing that creates something intense, but a repetitive pattern that, no matter how beautiful, it remains the same.

Without a doubt, Phthalo has a great guitar solo, and Wasted Signs brings something slightly different with its unexpected a la Tool introduction, but overall the songwriting is not the band’s strong point.

If we consider that Aspects of Dissonance is just their first album, we can hope for better things in the future. What the band seems to lack is the ability to write memorable tracks. Based on the contemporary djent / prog metal wave, the band just needs to add a more personal style.

6.5 / 10

Christos Minos

2^nd opinion

Records like SteelSwarm’s Aspects of Dissonance and this mix of djent-prog metal and the alternation between melodic and extreme vocals can result in masterpieces. However, I think that this album is a different case. It gives the impression that it was recorded to prove how amazing musicians the band members are without giving so much weight to songwriting. Personally, I respect them because they play technical prog, I ‘d call it super technical NWOAHM, with good production, nice ideas and decent vocals, but unfortunately you cannot easily follow and enjoy. You have to be in the right mood to listen to the album, since the songs are a constant alternation of rhythm and melody, so you cannot be touched by a song or headbang to a riff. Records of this genre are mainly intended for musicians and less for progsters and it’s much easier to listen to one song at a time rather than the whole album. If they invest more in their compositional skills, they are capable of great things. Until then…

6 / 10

Giannis Voulgaris

Εισαγωγή: Χρήστος Μήνος

Οι SteelSwarm είναι μια σχετικά νεοσύστατη μπάντα που διεκδικεί τις δικές της πιθανότητες στο χώρο του σύγχρονου προοδευτικού metal. Ορμώμενοι από την Αυστραλία, μια χώρα της οποίας η μουσική σκηνή είναι δυσανάλογη με τη τεράστια έκταση της, μόλα ταύτα αναδεικνύει κατά καιρούς σπουδαίες μπάντες που έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στο μουσικό γίγνεσθαι. Η σύνθεση του trio των SteelSwarm περιλαμβάνει τους: Dane Simms (κιθάρα, φωνητικά), Jamie Simms (μπάσο) και Zac Stewart (ντραμς, πλήκτρα).

Ας ελπίσουμε πως η μπάντα θα ακολουθήσει μια παρόμοια ανέλιξη μέσα στα χρόνια και να επαληθεύσει τις προσδοκίες του πρώτου ολοκληρωμένου δίσκου Aspects of Dissonance.

Όταν η τεχνική υπερισχύει της σύνθεσης

O πρώτος δίσκος της μπάντας έρχεται μετά από το EP The Ultimate Offering (2013) και είχε προαναγγελθεί από τη κυκλοφορία του single Everything Lasts Forever πριν από δύο χρόνια.

Ποιός είναι όμως ο μουσικός τους προσανατολισμός; Οι SteelSwarm ακολουθούν το πνεύμα της εποχής τους: χωρίς αμφιβολία ασπάζονται την εδώ και χρόνια εμπεδωμένη στο χώρο της σκληρής μουσικής επιρροή του djent. Η μουσική τους ακουμπάει πάνω στα κατορθώματα των Animals as Leaders, των Periphery και άλλων επιφανών σύγχρονων εκφραστών του νέου ήχου. Στο δίσκο, η τεχνική διαπλέκεται με τη μελωδία και προσπαθεί να επεκτείνει το υπόβαθρο των δημιουργών του λίγο πιο πέρα από τις επιρροές τους.

Αυτό ακριβώς ακούμε από το εναρκτήριο κομμάτι, Begin Simulation: μια εντυπωσιακή κιθαριστική εισαγωγή που εκτυλίσσεται σε ένα κομμάτι που ισορροπεί σε τεχνικά metal riffs και μελωδικές παρεμβολές. Ακολουθώντας την ορθοδοξία του χώρου, συνδυάζει τα brutal φωνητικά με τα καθαρά, τα οποία καθρεφτίζουν τα συναισθήματα του τραγουδιού. Το River of Sky με την εισαγωγή του με πιάνο ακολουθεί την ίδια συνταγή για να έρθει μετά το πρώτο πού εντυπωσιακό κομμάτι, το Future Gods. Σαφώς εδώ πρόκειται για την πιο προοδευτική τους στιγμή και ο καμβάς για να αναδείξουν το ταλέντο τους ως μπάντα. Οι εντυπωσιακές εναλλαγές αποπνέουν κάτι από Animals as Leaders, δείχνουν την δεινότητά τους ως μουσικοί και ταυτόχρονα την ικανότητα να δημιουργήσουν ένα συνεκτικό κομμάτι.

Από συνέντευξη της μπάντας μαθαίνουμε πως στο Future Gods αντανακλάται η ιδέα πως οι άνθρωποι συμπεριφέρονται ως «μελλοντικοί θεοί», ενώ η Γη καίγεται και καταστρέφεται περιβαλλοντικά. Πολύ όμορφη σκέψη με σαφείς οικολογικές προεκτάσεις, η οποία εντάσσεται στη συνολική στιχουργική σύλληψη του δίσκου.

Το Εverything Lasts Forever, το πρώτο τους επίσημο video clip, συνιστά μια από τις πιο μελωδικές στιγμές του δίσκου. Στο μυαλό μου, το κομμάτι θυμίζει κάτι από TesseracT (και όχι για μοναδική φορά) και σίγουρα έχει ένα πολύ αξιομνημόνευτο refrain. Η φιλοσοφία της μπάντας γίνεται και εδώ προδήλως κατανοητή: στον αέναο κύκλο της φύσης τίποτα δεν πεθαίνει πραγματικά, απλά μεταλλάσσεται σε κάτι άλλο εντός της.

Η συνέχεια του δίσκου δεν θα έλεγα πως είναι εξίσου ενδιαφέρουσα. Σίγουρα η τεχνική παραμένει παρούσα και και η μελωδία επίσης πάνω στους πυλώνες των οποίων χτίζονται σωστά δομημένα κομμάτια. Δεν υπάρχει, όμως, κάτι που να δημιουργεί κάτι έντονο, αλλά ένα μοτίβο επαναλαμβανόμενο που όσο ωραίο κι αν είναι, παραμένει ίδιο.

Χωρίς αμφιβολία το Phthalo έχει ένα πολύ όμορφο κιθαριστικό solo, το Wasted Signs με την απρόσμενη α λα Tool εισαγωγή του κομίζει κάτι ελαφρώς διαφορετικό,συνολικά όμως δεν υπάρχει κάτι το οποίο να εντυπώνεται στο μυαλό.

Αν αναλογιστούμε πως το Aspects of Dissonance είναι μόλις ο πρώτος τους δίσκος, μπορούμε άνετα να τους αποδώσουμε ελαφρυντικά. Αυτό που φαίνεται να λείπει από την μπάντα είναι η ικανότητα να γράφει περισσότερα αξιοσημείωτα κομμάτια. Βασιζόμενη στο τρέχον μουσικό ρεύμα η μπάντα καλείται να προσδώσει μια πιο έντονη προσωπικότητα. Μέχρι τότε το πρώτο δείγμα γραφής δεν είναι καθόλου άσχημο.

6.5 / 10

Χρήστος Μήνος

2^η γνώμη

Δίσκοι όπως το Aspects of Dissonance των SteelSwarm και αυτή η μίξη djent-prog metal και εναλλαγής μελωδικών με ακραία φωνητικά μπορεί να δώσει διαμάντια. Εδώ όμως έχουμε νομίζω μια διαφορετική περίπτωση. Έναν δίσκο που δίνει την εντύπωση πως ηχογραφήθηκε ώστε να αποδείξουν πόσο καταπληκτικοί μουσικοί είναι τα μέλη της μπάντας χωρίς να δίνουν τόσο βάρος στη σύνθεση τραγουδιών. Προσωπικά τους βγάζω το καπέλο γιατί παίζουν τεχνικό prog, βασικά θα το έλεγα υπερτεχνικό NWOAHM, με καλή παραγωγή, ωραίες ιδέες και αξιοπρεπή φωνητικά, αλλά δυστυχώς δεν μπορείς να τον παρακολουθήσεις και να τον απολαύσεις. Θα πρέπει να είσαι στο κατάλληλο mood για να τον ακούσεις, μιας και τα τραγούδια είναι μια συνεχής εναλλαγή ρυθμού και μελωδίας, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να ταυτιστείς με κάποιο τραγούδι ή να κάνεις headbanging σε κάποιο riff. Δίσκοι αυτού του ιδιώματος είναι περισσότερο για μουσικούς και λιγότερο για progsters και κυρίως να ακούς ένα τραγούδι τους τη φορά και όχι το σύνολό τους. Αν αποβάλλουν την επίδειξη ικανοτήτων είναι ικανοί να δώσουν υπέροχους δίσκους. Μέχρι τότε…

6 / 10

Γιάννης Βούλγαρης