Hibiscus Biscuit – Reflection of Mine

Intro: Dimitris Kaltsas

The presentation of debut releases is always a pleasant and interesting process, especially because little is known about new bands and there’s always a mystery surrounding their first album. Take for example the Australian-Portuguese-Canadian Hibiscus Biscuit from Newtown, Sydney, one of the most recent additions to the new wave of psychedelic sound in Australia, a scene that grows rapidly year after year.

With Ricardo Moreira on guitar and vocals, Sy Dyson on keyboards, Jason Campbell on bass and Aidan Young on drums, Hibiscus Biscuit released their first full-length album, Reflection of Mine, through Sound Effect Records from Greece.

[bandcamp width=100% height=120 album=3981073290 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

A unique 37-minute psychedelic experience

Hibiscus Biscuit’s debut album is full of peculiarities, the most important of which is that although the eight tracks included differ from each other (some to a large extent), at the end of each listen you’re left with the impression that this is a 37-minute homogeneous experience with variations and many surprises. The upbeat spirit that pervades almost the entire neo-psych Australian scene dominates here as well, while the intense psych jamming serves the structure of the tracks and the mood of the four musicians without derailing at any point.

If we try to find some references in the sound of Hibiscus Biscuit, the unmistakable psychedelic energy of King Gizzard & the Lizard Wizard comes to mind, as well as Mildlife’s melodic smoothness, but with the jazz elements clearly limited. The atmospheric psychedelic rock of Ricardo, Sy, Jason and Aidan sounds like a wonderful melancholic lullaby, and yet their sound is impressively tight, with abrupt progressive syncopations and adventurous developments, rock ‘n’ roll outbursts, massive heavy psych riffs, frantic acid guitar solos, melodic trippy vocal lines, consistently groovy rhythm section and even wonderful communal spirit.

After listening to the album numerous times, it is really difficult to pick highlights. The truth is that none of the songs are monumental, but on the other hand there is not a single dull moment and that is enough for the album to take off through the high aesthetic level of Hibiscus Biscuit’s music and the live feeling it exudes. Indeed, very rarely do we hear such fascinating psychedelic rock, which certainly sounds vintage and at the same time it’s fresh, unpretentious, multifaceted and overall very convincing.

Reflection of Mine is the definition of an album. It only works when played from start to finish and what leads to each subsequent listen is the overall feel after these 37 minutes. It may remind you of the irresistible sweet melancholy during the party aftermath or the déjà vu feeling of petrichor delight when it’s about to rain. This humid subptropical psych / prog amalgam is essential for our music collection.

8 / 10

Dimitris Kaltsas

2^nd opinion

This summer started with a very pleasant surprise, the wonderful debut album of Hibiscus Biscuit from the land down under. The quartet from Sydney manages to combine frantic rock ‘n’ roll with melancholic psychedelic moments and intense guitar outbursts. Their songs have a spontaneous explosiveness as their psychedelic lullabies are interrupted by acid guitar solos and progressive developments. Here you can find songs with a psych rock mood (Wake Up, Sunflower Fields), prog elements (Don’t Mind my Mind) and strong vintage feel (Velvet Sundays, Orange Trees).

Hibiscus Biscuit has managed to incorporate a lot of elements into their sound, from the 60s till today, but what makes their music so enjoyable is their upbeat nostalgic mood. This is the debut of the year, especially for those love music that involves physical movement. Hibiscus Biscuit is another promising band from Australia that never seizes to amaze us with new bands and amazing releases. Congrats to Sound Effect Records that brought such a wonderful album to light. Enjoy!

8 / 10

Kostas Rokas

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς

Η παρουσίαση παρθενικών κυκλοφοριών από πρωτοεμφανιζόμενα σχήματα είναι πάντα ευχάριστη όσο και ενδιαφέρουσα διαδικασία. Πάρτε για παράδειγμα τους Αυστραλο-Πορτογαλο-Καναδούς Hibiscus Biscuit. Ελάχιστα είναι γνωστά για αυτούς πέρα από το ότι έχουν ως βάση τους το Σίδνεϋ και είναι μία από τις πιο πρόσφατες προσθήκες στο νέο ψυχεδελικό ρεύμα στην Αυστραλία που μεγαλώνει ραγδαία χρόνο με τον χρόνο.

Με τον Ricardo Moreira στην κιθάρα και τα φωνητικά, τον Sy Dyson στα πλήκτρα, τον Jason Campbell στο μπάσο και τον Aidan Young στα ντραμς, οι Hibiscus Biscuit ντεμπουτάρουν φέτος με το Reflection of Mine που κυκλοφορεί από την ελληνική Sound Effect Records.

[bandcamp width=100% height=120 album=3981073290 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Μία μοναδική ενιαία ψυχεδελική εμπειρία

Το ντεμπούτο των Hibiscus Biscuit είναι γεμάτο ιδιαιτερότητες και η σημαντικότερη εξ αυτών είναι ότι αν και τα οκτώ κομμάτια διαφέρουν μεταξύ τους (κάποια μάλιστα αρκετά), το Reflection of Mine αφήνει στο τέλος κάθε ακρόασης την εντύπωση πως πρόκειται για μία ενιαία κατάσταση 37 λεπτών, με διακυμάνσεις και εκπλήξεις. Το θετικό πνεύμα που διαπνέει σύσσωμη σχεδόν τη neo-psych Αυστραλιανή σκηνή κυριαρχεί και εδώ, όμως το jamming πνεύμα εδώ υπηρετεί απόλυτα τη δομή των κομματιών και ακολουθεί το mood των τεσσάρων μουσικών χωρίς να εκτροχιάζεται σε κανένα σημείο.

Αν αναζητούσαμε μερικές αναφορές στον ήχο των Hibiscus Biscuit, στο μυαλό έρχεται με ευκολία η ασίγαστη ψυχεδελική ενέργεια των King Gizzard & the Lizard Wizard χωρίς την τελετουργικότητα, καθώς και η πασίγλυκη ηχητική απαλότητα των Mildlife, αλλά με τα jazz στοιχεία να είναι σαφώς περιορισμένα. Η εκφορά του psychedelic rock του νέου συγκροτήματος είναι μεν ατμοσφαιρική, μελαγχολική και υπέροχα νανουριστική, αλλά ο ήχος τους είναι ταυτόχρονα εντυπωσιακά σφιχτός, με απότομα progressive κοψίματα και περιπετειώδεις αναπτύξεις, rock ‘n’ roll ξεσπάσματα, ογκώδη heavy psych riffs, ξέφρενα acid κιθαριστικά solo, μελωδικότατες trippy φωνητικές μελωδίες, σταθερά groovy ρυθμικό section και σε σημεία υπέροχο κοινοβιακό πνεύμα.

Ακόμα και μετά από πολλές ακροάσεις, είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς κορυφαία κομμάτια στο album. Κι αυτό, αφενός γιατί κανένα εξ αυτών δεν είναι μνημειώδες, αφετέρου δε δεν υπάρχει ούτε μία βαρετή στιγμή στο δίσκο και αυτό είναι αρκετό για να απογειωθεί το σύνολο μέσα από την live αίσθηση που αποπνέει και το υψηλότατο αισθητικό επίπεδο της μουσικής των Hibiscus Biscuit. Όντως, πολύ σπάνια ακούμε τόσο ενδιαφέρουσα ψυχεδελική rock μουσική, που ακούγεται vintage και συνάμα φρέσκια, ανεπιτήδευτη, πολυσυλλεκτική και συνολικά πειστικότατη.

Το Reflection of Mine είναι ο ορισμός του album. Λειτουργεί μόνο όταν παίζεται από την αρχή μέχρι το τέλος και αυτό που οδηγεί σε κάθε επόμενη ακρόαση είναι η γενική αίσθηση μετά από αυτά τα 37 λεπτά. Αυτή η ακατανίκητη γλυκιά μελαγχολία όταν έχει τελειώσει το πάρτυ ή η déjà vu αίσθηση απόλαυσης του πετριχώρα. Αυτό το υγρό υποτροπικό psych / prog κράμα είναι απαραίτητο για τη δισκοθήκη μας.

8 / 10

Δημήτρης Καλτσάς

2^η γνώμη

Η αρχή του φετινού καλοκαιριού ήρθε με μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Και αυτή ακούει στο όνομα Hibiscus Biscuit. Ένα πολύ ευχάριστο ντεμπούτο από την χώρα “down under”. Το κουαρτέτο από το Σίδνεϊ καταφέρνει να συνδυάζει το ξέφρενο rock n’ roll με μελαγχολικές ψυχεδελικές στιγμές και έντονες κιθαριστικές εκρήξεις.

Τα τραγούδια τους διαθέτουν μια αυθόρμητη εκρηκτικότητα καθώς τα ψυχεδελικά νανουρίσματά τους διακόπτονται από τις χειμαρρώδεις παρανοϊκές κιθάρες. Κάπου εκεί ξεκινούν τα ξέφρενα σολαρίσματα και στο βάθος διακρίνουμε τα πρώτα προοδευτικά στοιχεία. Εντοπίζουμε τραγούδια με έντονη psych rock διάθεση (Wake Up, Sunflower Fields), με  κιθαριστικά περάσματα και prog στοιχεία (Don’t Mind my Mind), αλλά και με έντονη retro διάθεση (Velvet Sundays, Orange Trees).

Οι Hibiscus Biscuit κατάφεραν να ενσωματώσουν πάρα πολλά στοιχεία στη μουσική τους και όλες τις τις εποχές του rock χρονολογικά. Αυτό, όμως, που τους κάνει πολύ ευχάριστους είναι η διάθεση τους για  διασκέδαση δείχνοντας μας τι σημαίνει μουσική απόλαυση μέσα από το  αυθόρμητο και νοσταλγικό παίξιμό τους. Πρόκειται για το ντεμπούτο της χρονιάς για όσους η μουσική συνεπάγεται σωματική κίνηση και όχι μόνο σκέψεις.  Μια πολλά υποσχόμενη μπάντα από την Αυστραλία που δεν σταματά να μας τροφοδοτεί με τέτοιας υφής εκπλήξεις. Μπράβο και στην δικιά μας Sound Effect Records που έφερε στην επιφάνεια μια τέτοια κυκλοφορία. Απολαύστε!

8 / 10

Κώστας Ρόκας